18/5/17

Καθήκον όλων των Ελλήνων η συμβολή στον αγώνα για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας

  • (Φωτ.: Φίλιππος Φασούλας)
Ο ελληνισμός στην αδιάκοπη ιστορική του συνέχεια πέρασε περιόδους κυκλικές, δηλαδή ακμή-παρακμή. Και πάλι από την αρχή. Πάντοτε ο ελληνισμός διαστελλόταν και συστελλόταν, όπως το θαλασσινό κύμα που άλλοτε ξεπερνάει και άλλοτε τραβιέται πίσω από την αλισάχνη.

Η (ήδη από τα πρώτα βήματα του ελληνισμού) αντίληψη περί κοινής καταγωγής και άλλες στοιχειώδεις κοινωνικές ανάγκες είχαν ως αποτέλεσμα, αρχικά, την ίδρυση αποικιών.
Στη συνέχεια, εκστρατείες των Ελλήνων και εγκαθίδρυση αυτοκρατοριών μεταλαμπάδευσαν πολιτισμό στον τότε γνωστό κόσμο. Μια πρώτη απόδειξη αυτού είναι η ύπαρξη αρχαίων θεάτρων στα σημεία από τα οποία πέρασαν Έλληνες.
Ουδέποτε υπήρξε –πολλώ δε μάλλον ουδέποτε ετέθη σε εφαρμογή– οποιαδήποτε σκέψη για εθνοκαθάρσεις, εκκαθαρίσεις πληθυσμών ή πληθυσμιακών ομάδων από τους Έλληνες εναντίον των λαών των οποίων τα εδάφη κατακτούσαν. Ακόμη και στη νεότερη ιστορία, οι Έλληνες όχι μόνο δεν ήρξαντο χειρών αδίκων, αλλά αντιθέτως έχουμε υπομείνει εθνοκάθαρση, συστηματικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και Γενοκτονία. Ο ελληνισμός εξαιτίας των ανωτέρω δεινών περιορίστηκε στην επικράτεια του ελλαδικού κράτους και του κυπριακού, και οι Έλληνες που κατοικούσαν χιλιάδες χρόνια στη νότια ακτή του Εύξεινου Πόντου, στα παράλια της Μικράς Ασίας και αλλού, ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους και (αφού κυνηγήθηκαν) δολοφονήθηκαν και εξοντώθηκαν βάσει σχεδίου οργανωμένου και εφαρμοσμένου άριστα.
Η διάρκεια και η λήξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου βρήκαν την Ελλάδα στο πλευρό των νικητών και την Τουρκία στο πλευρό των ηττημένων.
Η υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών (1920), η οποία είχε σκοπό την εμπέδωση της ειρήνης στην καθημαγμένη από τον πόλεμο Ευρώπη, επέβαλε δικαιολογημένα πολύ σκληρούς όρους στους ηττημένους.
Στην Τουρκία ήδη με το πραξικόπημα του 1908 είχαν κατ’ ουσίαν επικρατήσει του Σουλτάνου απολύτως οι Νεότουρκοι. Τους Νεότουρκους τους διοικούσε η γνωστή τριανδρία των Ενβέρ, Ταλαάτ και Τζεμάλ. Η παράλληλη κρατική δομή (Σουλτάνος-Νεότουρκοι) στην Τουρκία, την αυγή του 20ού αιώνα, έκανε πιο εύκολη την ανάληψη της πολιτικής και στρατιωτικής πρωτοκαθεδρίας από τον Μουσταφά Κεμάλ, γνωστό ως Ατατούρκ. Ο Κεμάλ, ο οποίος δεν απεδέχθη τους όρους της συνθήκης ειρήνης, συνέχισε την υλοποίηση των σχεδίων που είχε απεργασθεί και είχε ήδη θέσει σε εφαρμογή εναντίον των Ελλήνων. Ο Μουσταφά Κεμάλ στις 19 Μαΐου 1919 αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα προκειμένου να συνεννοηθεί με Τούρκους εγκληματίες της εποχής, όπως ο Τοπάλ Οσμάν, για την ολοκλήρωση της Γενοκτονίας. Ακολούθησαν ο άνευ προηγουμένου ξεριζωμός, οι μαζικές δολοφονίες αμάχων, η τρομοκρατία, οι αναγκαστικές επιστρατεύσεις. Όλα αυτά οδηγούσαν στο θάνατο με μαθηματική ακρίβεια.
Ο ελληνισμός με τον τρόπο αυτόν περιορίστηκε στο ελλαδικό και κυπριακό κράτος. Δύο σχεδόν δεκαετίες πριν από τη σύλληψη και εφαρμογή της «Τελικής Λύσης» από τους Ναζί κατά των εβραίων, οι Τούρκοι ξεκλήρισαν τους Έλληνες Πόντιους στο βωμό της εκτρωματικής σκέψης περί ενός έθνους - ενός κράτους - μίας γλώσσας - μίας θρησκείας. Ο κεμαλισμός προάγγελος του ναζισμού.
Στις αρχές του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου οι Πόντιοι ήταν περίπου 700.000, ενώ κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας δολοφονήθηκαν και εξοντώθηκαν 353.000!
Το ελληνικό κράτος, πιστό μόνο στα φοβικά του σύνδρομα απέναντι στους γενοκτόνους, τα τελευταία χρόνια δειλά-δειλά οδηγείται, από τη δύναμη της λαϊκής απαίτησης, στη μνήμη.
Εμείς οι Έλληνες, όμως, ανεξαρτήτως τοπικής καταγωγής πρέπει να ενώνουμε τη φωνή μας και να βρισκόμαστε κάθε 19 Μαΐου στις εκδηλώσεις μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων σε όλη τη χώρα, γιγαντώνοντας το αίτημα για διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας και φωνάζοντας όλοι μας προς τιμή των νεκρών: Αθάνατοι!
Παναγιώτης Μπαλακτάρης

1 σχόλιο:

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.