16/6/17

Έλληνας εφέτης ζητεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας να παρέμβει στις συνομιλίες της Γενεύης

Ἡ Κύπρος μας: Ὁρατότης μηδέν;
τοῦ Νικολάου Σταυριανίδη, 
Ἐφέτη Διοικητικῶν Δικαστηρίων,
Διπλωματούχου μεταπτυχιακῶν Σπουδῶν Ἐμβαθύνσεως (D.E.A.) 
στό Δημόσιο Δίκαιο και στήν Φιλοσοφία τοῦ Δικαίου
Τό Ἀνώτατο Δικαστήριον τῆς Κύπρου, πρέπει νά ἀφυπνισθῆ σχετικῶς αἰφνιδίως, καί ὡς  τάχιστα νά ἀποσείσῃ νομικά δεσμά ἀπό κλωστές...., εἰς τά ὁποῖα ὡς ἄλλος Γκιούλιβερ ἔχει δεθῆ, ὅπως κάθε Δικαστήριο ἄλλωστε πού ἀκολουθεῖ τά ἴχνη κάποιων precedents.
Ἔχουμε ραγδαῖες ἐξελίξεις  καί ἀπαιτεῖται νά παύσῃ νά γίνεται ἀποδεκτόν  τό ἀνέλεγκτον, ὡς τάχα "κυβερνητικῆς πράξεως", τῆς συμμετοχῆς καί τοῦ ἀποτελέσματος τῆς συμμετοχῆς τοῦ Προέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας,  στίς συνομιλίες στίς ὁποῖες προσεκλήθη ὡς ἕνας τῶν "ἐκπροσώπων" τῶν δύο κοινοτήτων, μαζί μέ τίς τρεῖς ἐγγυήτριες δυνάμεις, καί στίς ὁποῖες συμμετέχων, ἐνεργεῖ ἤδη καταλυτικῶς, ἀπό ἀντικειμενικῆς ἀπόψεως τουλάχιστον,  γιά τήν ὑπόστασι τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας.
Τό ὅτι συμμετέχει ὁ Πρόεδρος τῆς Κύπρου, σέ τέτοιες συνομιλίες,  νομικῶς, εἶναι κίνησις ὄχι Κυβερνητική, ἀλλά κίνησις ὁριστικῆς ἀντικειμενικῆς παρακάμψεως τοῦ Συντάγματος τῆς Κύπρου, ἀκόμη καί ἄν τυχόν θεωρῆ ὁ ἴδιος ἤ ἄλλοι τήν ἐν λόγῳ συμετοχή,  «ἀναγκαῖο κακό» ἤ «ἐλπίδα».
Καί, ὁποιανδήποτε συμφωνίαν καί ἄν ὑπογράψῃ, ὑπό αὐτήν  του τήν ἰδιότητα ὡς «μή πράγματι πλέον Προέδρου», καί μέ αὐτήν τήν κίνησιν, κατά παραγνώρισιν δέ τῆς νομικῶς δεσμευτικῆς δι’αὐτόν κυρίας ἰδιότητός του ὡς Προέδρου τῆς Κύπρου, αὐτή ἡ συμφωνία
1ον) δέν θά εἶναι δεσμευτική κατά τό διεθνές δίκαιον (ἀφοῦ δέν προσεκλήθη μόνον η κυρίως ὡς Πρόεδρος τῆς Κύπρου),
 2ον)  δέν θά εἶναι δέ οὔτε δεσμευτική ὡς Κυπριακό δίκαιον (ἀφοῦ δέν καλύπτεται οὔτε εὐθέως ἀπό τό Σύνταγμα τῆς Κύπρου, οὔτε ἀπό νομικῶς δεσμευτική, κατά συνταγματικῶς ἐπιτρεπτόν τρόπο,  ἐντολήν τῆς Βουλῆς τῆς Κύπρου), καί
3ον) θά παραβιάζει εὐθέως, μέ μόνην τήν «ἐκλιποῦσαν διαπραγματευτικῶς» ἰδότητά του ὡς Προέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας,  τήν ἰδίαν τήν Συνταγματικήν ὑπόστασιν τῆς Κύπρου.
'Υπενθυμίζω, διά τούς μή γνωρίζοντας, ὅτι ἡ θεωρία τῶν Κυβερνητικῶν πράξεων, ὅτι δηλαδή αὐτές ἐκφεύγουν τοῦ δικαστικοῦ ἐλέγχου, προϋποθέτει:
α) πράξεις κυριάρχου Κυβερνήσεως, καί 
β) σχέσεις αὐτῶν τῶν πράξεων, εἴτε 
αα) μέ πράξεις τῶν ἄλλων βασικῶν ὀργάνων τοῦ Κράτους, εἴτε 
ββ) μέ ξένες κυριάρχες χῶρες.
Στή περίπτωση τῶν τρεχουσῶν ὡς ἄνω ἐξελίξεων, ἀνεξαρτήτως τοῦ πολιτικοῦ χαρακτῆρος τῶν τιθεμένων ζητημάτων, δέν πρόκειται καθόλου γιά πράξεις κυριάρχου Κυβερνήσεως. Νομικῶς δηλαδή, δέν εἶναι κυβερνητικές πράξεις. 
Εἰδικώτερα, τό νά συμμετάσχῃ ὁ Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, σέ τέτοιες συνομιλίες, ἀκόμη καί μέ συναίνεσι τῆς Κυβερνήσεως ἤ τῆς Βουλῆς, συνιστᾶ, προσωπική πολιτική του πράξι καί ὄχι συνταγματική ἄσκησι ἐξουσίας του, εἴτε ὡς Προέδρου τῆς Κύπρου, εἴτε, ὑποτεθείσθω κατ' οἰκονομίαν, ὡς ἐκπροσώπου τῆς Ἑλληνοκυπριακῆς κοινότητος.  Ἡ συμμετοχή αυτή, ὁμοιάζει ὡς  ὁριακῶς ἀνεκτή ἀπό ἀπόψεως Συντάγματος, διερευνητική κίνησις. Ἐν τούτοις,  αὐτή, ὡς πολιτική διερευνητική κίνησις, ἀναλυομένη βαθύτερα, ἀντιβαίνει στό Σύνταγμα τῆς Κύπρου.
Καθ’ ὅσον, δύναται νά γεννήσῃ εὐθέως - καί πάντως  συνεπάγεται ἐμμέσως μέν αλλά ἀναγκαίως, κατά τήν φύσι της - ἰδιότυπες νομικές δεσμεύσεις διεθνοῦς χαρακτῆρος, κατά πρόδηλον ὑπέρβασιν τῶν ἐξουσιῶν τοῦ  Προέδρου τῆς Κύπρου,  καί δή κατά τρόπον ἤδη νομικῶς ἐπιβλαβῆ, τόσον γιά τήν ἀκεραιότητος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, ὅσον καί γιά τήν θεσμοθετημένη κρατική θωράκιση, ἔστω διά συγκυριαρχίας,  τῆς  Ἑλληνοκυπριακῆς πλειοψηφίας ὡς Κοινότητος.
Νομίζω ὅτι, ὑπό τό κρατοῦν μέχρι σήμερα, ἀκυρωτικό κυρίως σύστημα δημοσίου δικαίου, τήν ἀναστολήν τῆς τοιαύτης πολιτικῆς κινήσεως  τοῦ Προέδρου, τό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῆς Κύπρου θά θεωροῦσε ὅτι δέν δύναται νά τήν διατάξῃ, κατά μίαν μέν ἐκδοχήν διότι πρόκειται γιά κυβερνητική πράξι, κατ’ ἄλλην  ὅμως καί κατ’ ἀρχήν ὀρθωτέραν ἐκδοχήν, διότι αὐτή ἡ πολιτική ἀπόφασις ἤ κίνησις συμμετοχῆς στίς ἐν λόγῳ «ἐξωθεσμικώτατες διαπραγματεύσεις» τοῦ Προέδρου τῆς Κύπρου, στερεῖται  τοῦ ἐκτελεστοῦ χαρακτῆρος μιᾶς διοικητικῆς πράξεως. Εἴπαμε «κατ’ἀρχήν», καί θά δοῦμε κατωτέρω γιατί.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει , ὁποιαδήποτε κατάληξη καί ἄν ἔχῃ  ἡ ἐν λόγῳ συμμετοχή  τοῦ Προέδρου τῆς Κύπρου στίς διαπραγματεύσεις αὐτές, ἐφ’ ὅσον διά τῆς παρατάσεως ἤ ἐπαναλήψεως τῶν διαπραγματεύσεων ἤ διά τῆς ἀποφάσεως ἐκ τῶν διαπραγματεύσεων, καταργεῖται, ἤ ὑποβαθμίζεται, ἤ παραμερίζεται, ἡ ἐθνική κυριαρχία τῆς  Κυπριακῆς Δημοκρατίας, ἤ ἡ  κρατική ὑπόστασις τῆς Κυπριακῆς  Δημοκρατίας, ἤ τίθεται σέ κίνδυνο, ἄμεσον ἤ ἔμμεσον,  νομικόν ἤ πραγματικόν ἤ ἀμφότερα,  ἡ Ἑλληνοκυπριακή Κοινότητα - καί δή ἐάν τοῦτο ἐπιχειρηθῆ νά γίνῃ, χωρίς αὐτή νά ἔχῃ ἀποφανθῆ διά δημοψηφίσματος - τό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῆς Κύπρου  ἔχει καθῆκον νά προλάβῃ τό ἀνοσιούργημα καί νά ἀκυρώσῃ γιά «ὑπέρβαση ἐξουσίας» τήν τοιαύτην συμφωνίαν. Πάντως,  τό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῆς Κύπρου ἐάν δέν δυνηθῆ νά ἔχῃ τό ἀνάστημα καί σθένος πρός τοῦτο, ἀφοῦ οἱ πιέσεις ἀπό τό ἐξωτερικό καί ἀπό τά ΜΜΕ, ἀναμένονται ἀφόρητες, ὀφείλει τουλάχιστον νά ἐξαρτήσῃ τήν συνταγματικότητα τῆς ὅποιας ἐπαναλαμβάνομεν ἀποφάσεως,  τουλάχιστον ἀπό δημοψήφισμα. Ὅλοι φαίνεται ἔτσι, ὅτι θά τεθοῦν πρό τῶν εὐθυνῶν τους.
Πλήν ὅμως, τότε θά εἶναι ἀργά. Πολιτικῶς ἀργά. Δέν θά ὑπάρχῃ πλέον Κυπριακή Δημοκρατία. Τό ἴδιον τό Ἀνώτατον Δικαστήριον θά τελῆ ὑπό κατάργησιν. 
Καί στά μέλη του, μήν ἀμφιβάλλετε, διά τῆς «συμφωνίας», θά προσφέρεται  τό δέλεαρ νά μετάσχουν στό ἑπόμενο ὑπό ἵδρυσιν  Ἀνώτατο Δικαστήρριον, ἐφ’ ὄσον δείξουν δουλοπρέπεια καί δέν ἀντιδράσουν στή συμφωνία.
Τώρα εἶναι καιρός ὄχι μόνον νά ξεπερασθῆ ἡ θεωρία τῶν κυβερνητικῶν πράξεων γιά τά τεκταινόμενα, πρᾶγμα δυνατόν ὅπως ἀπεδείχθη ἀνωτέρω,  ἀλλά καί νά πληρωθῆ μέ δικαιοκρισίαν ἡ μαύρη τρύπα τοῦ μέχρι σήμερα συστήματος δημοσίου δικαίου. Δηλαδή, πρέπει νά καμφθῆ γιά σπουδαίους καί ἐξαιρετικούς λόγους ἐθνικῆς σωτηρίας,  ὁ ἀκυρωτικός χαρακτῆρας τῆς δίκης, πού ὁδηγεῖ σέ ἀπαράδεκτα τῶν αἰτήσεων, ἐπί μή ἐκτελεστῶν πράξεων τῆς Διοικήσεως ἤ ἐπί πράξεων τῶν ἄλλων ἐξουσιῶν τοῦ Κράτους.
Ἡ πρᾶξις τοῦ Προέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας νά συμμετάσχῃ στίς ἐξωθεσμικώτατες ὡς ἐλέχθη διαπραγματεύσεις, νομικῶς εἴπαμε δέν εἶναι κυβερνητική πρᾶξις. Στόν βαθμό πού γίνεται δέ, κυρίως, χωρίς τή ἰδιότητά του ὡς Προέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, συνιστᾶ καί παράλειψη ὀφειλομένης ἐνεργείας του. 
Μέ τήν παράταση ἤ ἐπανάληψή της, ἡ παράλειψις αὐτή γεννᾶ πάλι καί πάλι λόγον ἀκυρώσεως τῆς συμμετοχῆς του χωρίς τήν κυρία συνταγματική του ἰδιότητα,  καθώς καί λόγον κηρύξεως τῆς τοιαύτης συμμετοχῆς του, ἀνά πᾶσα στιγμή, ὡς κατ’ ἀρχήν σφόδρα μή παραγωγικῆς ἤ καί ἐπικίνδυνης γιά τήν συνέχισι τῆς ὑποστάσεως τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας καί πάντως ὡς νομικῶς παντελῶς ἀνίσχυρης (τῆς ἐν λόγῳ συμμετοχῆς του ) στό νά παραγάγῃ ἔννομα ἀποτελέσματα, τόσον στόν χῶρο του Κυπριακοῦ ὅσον καί στόν χῶρον τοῦ διεθνοῦς δικαίου.  
Δέν χρειάζεται νά περιμένει τό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῆς Κύπρου, νά καταστῆ παρελθόν ἡ Κυπριακή Δημοκρατία καί ἡ ἰδία ἡ ὑπόστασίς του καί ἡ κατ’ ἀρχήν σύμπνοιά του. Οὔτε νά διαιρεθῆ μεταξύ μιᾶς ἰδέας περί συνεχείας του καί μιᾶς ἰδέας περί δημοψηφίσματος. Καί οἱ ἰδέες αὐτές, ἄλλωστε, θά ἔχουν καταστῆ οὐσιαστικῶς πολιτικό παρελθόν, ἄν δέν ἀντιδράσῃ ἐγκαίρως, ὅπως ἔχει ἐθνικό καθῆκον. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.