30/6/17

Το δέλτα μπαίνει στα βαθιά - Πώς είναι δυνατόν να αποκτήσει η Ελλάδα έναν πραγματικά Ελεύθερο Δημόσιο Τομέα

Του Σταύρου Καλεντερίδη
Είναι γνωστό και πλέον ευρέως αποδεκτό πως για να επέλθει διέξοδος για την Ελλάδα πρέπει να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα της χώρας μας. Μετά και από την τελευταία κυβέρνηση-Βατερλώ, και έχοντας δοκιμάσει τα πάντα, το δέλτα και η στρατηγική του για τη χώρα προβάλλεται ως μοναδική ρεαλιστική εναλλακτική.
Αν και η αλλαγή του πολιτικού συστήματος αποτελεί προτεραιότητα, υπάρχουν ωστόσο πολλοί τομείς που πρέπει να εκσυγχρονίσουμε στην πολιτεία για να οδηγηθούμε σε πραγματική ανάπτυξη. Δίχως αμφιβολία, ένας εξ αυτών είναι η δημόσια διοίκηση. Παρόλο που έχουν υπάρξει αρκετές απόπειρες μεταρρυθμίσεων στο δημόσιο, κάθε μία από αυτές πραγματοποιήθηκε από το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της χώρας και ακολούθησε την λανθασμένη του νοοτροπία. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα αποτελέσματα αυτών των μεταρρυθμίσεων υπήρξαν από μηδαμινά έως επιζήμια για τη χώρα.
Στο μικροσκόπιο κάθε προσπάθειας εξυγίανσης του δημοσίου πρέπει φυσικά να τεθεί αφενός η αξιοκρατία/αξιολόγηση και αφετέρου η άρση της μονιμότητας και όπως αυτή προβλέπεται στο άρθρο 103§4 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο «οι δημόσιοι υπάλληλοι που κατέχουν οργανικές θέσεις είναι μόνιμοι εφόσον αυτές οι θέσεις υπάρχουν». Προφανώς και οι θέσεις μπορούν να δημιουργηθούν κατά το δοκούν από την εκάστοτε κυβέρνηση, οπότε καλό θα ήταν να αγνοήσουμε τη φράση «εφόσον αυτές οι θέσεις υπάρχουν» σαν ένα άνευ νοήματος ή μάλλον ύπουλο χωρίο που προσπαθεί να μας πείσει για το αναγκαίο της μονιμότητας.
Δεν χρειάζεται να πει κανείς τίποτα για την αξιοκρατία και αξιολόγηση μιας και είναι δίκαιες πρακτικές που εν πολλοίς ορίζουν τον ιδιωτικό τομέα επομένως είναι αυτονόητο πως πρέπει να διέπουν και τον δημόσιο. Μιλάμε επίσης για ανταγωνισμό, επιβράβευση εργασίας, καθημερινή αξιολόγηση, κόστος αποτυχίας και ανεπάρκειας και εργατική κινητικότητα. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τους λόγους που το πολιτικό προσωπικό, ως επί το πλείστον επαγγελματίες πολιτικοί, δεν μπορούν να παρουσιάσουν την αξιοκρατία στο δημόσιο ούτε καν ως αφηρημένη έννοια. Τραγικό αποτέλεσμα βέβαια, η αδυναμία των βέλτιστων δημοσίων υπαλλήλων να αναδειχθούν και να εξελιχθούν μιας και δεν υπάρχει το αντίστοιχο πλαίσιο.
Αντίθετα, το ζήτημα της μονιμότητας απαιτεί ειδική διαχείριση. Η έννοια του μόνιμου, του ισόβιου και του αθάνατου ανήκουν στη σφαίρα του φανταστικού και σίγουρα όχι στη χρηστή διοίκηση του δημοσίου τομέα. Είναι γνωστό πως η θεσμοθέτηση του εν λόγω μέτρου στόχευε στην αναγκαία προστασία των δημοσίων υπαλλήλων από τις απολύσεις που υφίστανται εξαιτίας των πολιτικών τους πεποιθήσεων κατά τις αλλαγές κυβερνήσεων από ένα κομματοκρατούμενο σύστημα που επιβραβεύει την κομματική υποταγή και όχι την ικανότητα. Άρα πρέπει, όπως πρεσβεύει το δ, να αλλάξει το σύστημα.
Ως έχει η κατάσταση, βρισκόμαστε μπροστά στο δίλημμα μεταξύ μονιμότητας των υπαλλήλων από τη μία και από την άλλη να γίνονται βορά στις ορέξεις των ανάξιων κομμάτων που βλέπουν την ανάληψη εξουσίας ως κατάκτηση και ευκαιρία μοιρασιάς της «λείας» στους ημέτερους. Η υγιής εναλλακτική βέβαια, κάτι το οποίο κανείς πολιτικός φωστήρας δεν μπορεί να σκεφτεί, είναι η προστασία των δημοσίων υπαλλήλων από αναιτιολόγητες απολύσεις, από τις υποκινούμενες δηλαδή από πολιτικά – κομματικά κριτήρια. Σε περίπτωση μάλιστα προσφυγής και δικαίωσης του υπαλλήλου κατά αναιτιολόγητης απόλυσης του (δηλαδή πολιτικά υποκινούμενης) αυτό πρέπει να συνιστά αδίκημα για τον προϊστάμενο που προσπάθησε να προκαλέσει την εν λόγω απόλυση. Και κάπως έτσι τελειώνει και το δίλημμα.
Τέλος, πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο ενός εντελώς διαφορετικού δημοσίου τομέα. Ενός δημοσίου που δεν αποζητά υποχρεωτικά τη δια βίου αφοσίωση του εργαζομένου. Στην περίπτωση αυτή, μπορεί να υπάρχει μια σχολή διοίκησης υπό την προϋπόθεση πως αυτή είναι αξιοκρατική και λειτουργεί, κάτι το οποίο θα καταργούσε βέβαια τους ισχύοντες σχετικούς φορείς. Εκεί δεν θα υπήρχαν ιλαροτραγικές ερωτήσεις γενικού τύπου (που όπως είδαμε σε πρόσφατο διαγωνισμό, είναι πολιτικοποιημένες) αλλά οι διαγωνιζόμενοι θα επέλεγαν κάποια κατηγορία του δημοσίου και θα έδιναν εξετάσεις αποκλειστικά στο αντικείμενο τους (π.χ. διεθνείς σχέσεις, πολιτιστική διαχείριση, κτλ.). Μέσω της σχολής αυτής θα αναδεικνύοντο τα ανώτερα διοικητικά στελέχη. Η πλειοψηφία ωστόσο δεν θα ήταν υπάλληλοι καριέρας δημοσίου αλλά απλοί εργαζόμενοι οι οποίοι επέλεξαν να εργαστούν σε κάποια υπηρεσία του δημοσίου, κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας.
Για να γίνει αυτό θα χρειαζόταν απλά μια κεντρική διαδικτυακή πλατφόρμα όπου με απλό και εύχρηστο τρόπο, ο επίδοξος εργαζόμενος θα μπορούσε να δημιουργήσει προσωπικό λογαριασμό, και να «ανεβάσει» το βιογραφικό και τις ικανότητες του στην ιστοσελίδα. Έπειτα, επιλέγοντας λεπτομέρειες και φίλτρα από τη σχετική μηχανή αναζήτησης, όπως π.χ. επιθυμητός τόπος εργασίας, επιθυμητό αντικείμενο ή υπηρεσία (π.χ. δημόσια υγεία, υπουργείο εξωτερικών, κτλ.), εξειδίκευση (π.χ. διαχείριση ανθρωπίνου δυναμικού, νομικά, λογιστικά, κ. ά.), επίπεδο επιθυμητών ετήσιων απολαβών, κτλ. θα κατέληγε στις ανοιχτές θέσεις για τις οποίες το δημόσιο έχει αναρτήσει σχετική προκήρυξη. Έτσι, και εφόσον κάποιος πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται, θα μπορούσε να υποβάλει απευθείας την αίτηση του στην σχετική δημόσια υπηρεσία μέσω της ίδιας της πλατφόρμας και αν περνούσε από την πρώτη φάση, θα μπορούσε να ακολουθήσει κάποια συνέντευξη, κάποιο τεστ, κ.ο.κ.
Με τον τρόπο αυτό, ο επίδοξος εργαζόμενος δεν θα «ανήκε» στον δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα, ενώ θα μπορούσε να εξετάσει όλες τις επιλογές του και από τους δύο τομείς κατά την προσπάθεια ανεύρεσης εργασίας και να κατέληγε στην καλύτερη για αυτόν. Έτσι, το δημόσιο μπορεί επιτέλους να ανταγωνιστεί τον ιδιωτικό τομέα για τους ικανότερους υπαλλήλους. Αντίστοιχα, οι υπεύθυνοι προσλήψεων των φορέων θα μπορούν με τη διαδικασία αυτή να επιλέγουν τους δημοσίους υπαλλήλους με τρόπο αξιοκρατικό και διαφανή καθώς όλη η διαδικτυακή επικοινωνία καταγράφεται.
Για την εφαρμογή κάποιων από εκ των ανωτέρω, προϋπόθεση είναι η αλλαγή του πολιτικού συστήματος και δη πάνω στον άξονα που πρεσβεύει το δ. 
Μάθε περισσότερα και πάρε μέρος στο: www.todelta.gr

10 σχόλια:

  1. Το Δέλτα βαδίζει σε ένα πολύ καλό ιδεολογικό πολιτικό βήμα. Ας το πουν ιδεαλιστικό ορισμένοι, ιδεαλιστές όμως πρέπει να είναι οι άνθρωποι που θα προσπαθήσουν να αλλάξουν το προβληματικό μας κρατικό και πολιτικό κατεστημένο. Κατα τη γνώμη μου καλό θα ήταν να αποφευχθούν απόλυτες φράσεις όπως -το μοναδικό ρεαλιστικό-.

    Υπάρχει κάποια προοπτική να καλέσει το Δέλτα κάποιους καλούς σχετικούς επιστήμονες όπως Γ Κασιμάτης, Κοντογιώργης και δεν ξέρω ποιούς άλλους για να δώσουν ομιλίες ή να συνεργαστούν για το σχηματισμό ακόμα καλύτερων προτάσεων και θέσεων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ορθή Ἐπανάληψις:
    Χωρίς μονιμότητα, δέν θά ἐνδιαφέρονται οἱ ἐργαζόμενοι τοῦ Δημοσίου καί τῶν ν.π.δ.δ, γιά τό πῶς θά ἐξασφαλίσουν τήν "ἑπόμενη μέρα" τους, χαριζόμενοι κλπ σέ κάποιους;
    Ἐδὼ, μέ μονιμότητα, καί κυττάζουν πῶς νά αὐξήσουν τό εἰσόδημά τους ὁρισμένοι....οὐκ ὀλίγοι.
    Χωρίς μονιμότητα, ... Ἄλλο ἡ ἀναξιοκρατία, ἤ ἡ τεμπελιά. Αὐτά ἀπαιτοῦν μή κομματική ὀργάνωση τῆς Διοικήσεως, καί ἐσωτερικους ἐλέγχους τῆς οὐσιαστικῆς ἀποδόσεως τῶν ἐργαζομένων τοῦ Δημοσίου καί γενικά τοῦ δημοσίου τομέως.
    Νά γινόταν ποινική παράβαση ἡ πολιτική ἤ κομματική μεσολάβηση γιά διορισμό, ναί. Ἀλλά τότε, θά ἔπρεπε πρῶτα νά ἐπαναϊδρύσουμε τό κανονικό ποινικό δίκαιο, αὐτό πού ὅταν κάποιος καταδικάζεται γιά πλημμέλημα σέ φυλάκιση δύο ἐτῶν, πηγαίνει φυλακή γιά δύο ἔτη.
    Νά ἐπιτρέφονταν ὅλα ὅσα εἰσεπράχθησαν ἀπό ἐν γνώσει τοῦ ἐνδιαφερομένου παράνομο διορισμό του, ναί.
    Νά μποροῦσε, γιά ἕνα πρῶτο μεταβατικό στάδιο, κάθε πολίτης μέ ἴδια ἤ ἀνώτερα ἀξιοκρατικά προσόντα, νά πάρη τήν θέση παρανόμως διορισθέντος ἄν καταγγείλῃ τόν παράνομο ἤ προφανῶς ἀναξιοκρατικό διορισμό, ναί.
    Καί ἄλλα, καί ἄλλα. Ἔλεγχοι πολλοί καί δυνατοί. Ἀλλά τό πελατειακο κομματικό σύστημα πῶς πλήττεται στήν ρίζα του;
    Ὄχι βέβαια μέ ἰδιωτικοποιήσεις τοῦ 50%, καί συρρίκνωση τοῦ ὑπολοίπου 50% (σέ περίπου 20-25%), τῆς Δημοσίας Διοικήσεως, ὅπως ἑτοιμάζεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εχετε κάτι υπόψιν σας για το ποιοί θα είναι οι βαθμοί στον δημόσιο τομέα, πώς οι υπάλληλοι θα ανέρχονται και μέχρι ποιό σημείο; Και ποιοί θα τους κρίνουν και πώς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και συμπληρωματικά.
    Εάν σας ανέθεταν σήμερα να (αναδι)οργανώσετε τον δημόσιο τομέα, μέχρι ποιόν αριθμό υπαλλήλων θα τον στελεχώνατε, τι μισθούς θα δίνατε σε έναν νεοπροσλαμβανόμενο και τι σε ένα μέσο ή ανώτερο στέλεχος;
    Θα δίνατε λιγότερα, τα ίδια ή περισσότερα;
    Εάν δίνατε περισσότερα, πού θα βρίσκατε τα επιπλέον χρήματα; Ψαλιδίζοντας άλλες δαπάνες και ποιές;
    Ετσι για να έχουμε και μια ιδέα για το οιοκονομικό κομμάτι της υπόθεσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Επίσης, πόσα και ποιά υπουργεία θα είχατε και με πόσους υπουργούς κλπ το καθένα; Θα μετακινούσατε κάποια υπουργεία από την Αθήνα; Ποιά, πού και εντός ποιού χρονικού διαστήματος;
    Απλές ερωτήσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η παραγωγική σχολη για τα ανώτερα στελέχη της ΔΔ υπάρχει ήδη απο το 1985. Ειναι η Εθνικη Σχολη Δημοσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΣΔΔΑ). Σε αυτή εχουν φοιτήσει μέχρι σημερα περίπου 2.000 άτομα μέσα απο τον πιο απαιτητικό, σύνθετο και αξιοκρατικό διαγωνισμό στην Ελλαδα. Πράγματι, επι ΣΥΡΙΖΑ το κύρος της Σχολής δέχτηκε πλήγμα με την εισαγωγή της δοκιμασίας πολλαπλών επιλογών και κάποιων άστοχων ερωτήσεων, που έλαβαν (δυσανάλογη) αρνητική δημοσιότητα. Το ουσιώδες ειναι οτι παρά το γεγονός οτι καθε σπουδαστής εχει κοστίσει στον έλληνα και ευρωπαίο φορολογούμενο 50.000 €, το φαύλο πολιτικό σύστημα εξακολουθεί να προωθεί τους ημετερους και τα κομματικά στελέχη σε καίριες θεσεις του Δημοσίου Τομέα και να υπονομεύει τους αποφοίτους της Σχολής που εχουν τις γνώσεις, την κουλτούρα και την ικανότητα για τη δημιουργία μιας σύγχρονης, αποδοτικής και αποτελεσματικής διοίκησης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νο1 Διαχωρισμός κόμματος και κράτους.
    Όλες οι προσλήψεις να γίνονται μέσω ΑΣΕΠ με κριτήρια και διαδικασίες πλήρως διευκρινοσμένες και συμφωνημένες.
    Επίσης τα κόμματα έξω απο τα πανεπιστήμια.
    Τέλος στους μετακλητούς κλπ υπαλλήλους.
    Τα πολιτικά γραφεία να τα πληρώνουν από την τσέπη τους οι βουλευτές και όχι με Δημόσιο χρήμα.
    Πρώτα πρέπει να δούμε τα του οίκου μας και μετά να ασχοληθούμε με τα μεγαλεπήβολα (χρέος κλπ).
    Αν δε φτιάξουμε το κράτος, προκοπή δεν υπάρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. TO ΑΣΕΠ έτσι όπως έχει καταντήσει,με τις χίλιες παρεμβάσεις, δεν κάνει για προσλήψεις.

      Π.Χ Αν είσαι από το σεισμό της Καλαμάτας παίρνεις μόρια, αν είσαι από το σεισμό του Ν. Ηρακλείου δεν παίρνεις. Η ορφάνια δεν σου δίνει μόρια, η προυπηρεσία ως συμβασιούχος σου δίνει.

      Αν ελεγχθούν πόσοι δουλεύουν στο Δημόσιο ως τέκνα αντιστασιακών, που οι γονείς τους ποτέ δεν πολέμησαν ή δεν είχαν γεννηθεί το 1940-1944 και πόσες Συντάξεις εθνικής Αντίστασης εισπράτονται παράτυπα ή παράνομα το πρόλημα της Ελλάδας λύνεται..

      Διαγραφή
  8. Πράγματι μία νέα ὑπάλληλος πού γνώρισα καί εἶχε βγάλει τήν σχολή αὐτήν τῆς Ἐθνικῆς Διοικήσεως, ἦταν ἱκανή καί ἀξιόπιστη σχεδόν ὅσο ὁ φιλότιμος Προϊστάμενός της μέ 30 χρόνια ὑπηρεσία.
    Βέβαια εἶναι κρίμα, πού δέν ἀκολουθήθηκε πιστότερα τό πρότυπο τῆς Γαλλικῆς ΕΝΑ. Ecole Nationale d' Administration. Ὅπως ἦταν ὀργανωμένη, γιά τώρα δέν γνωρίζω, τότε λοιπόν, γιά νά περάσῃς ἔπρεπε νά δώσης μαθἠματα δύο ἄλλων ἀνωτάτων σχολῶν (ὄχι τῆς δικῆς σου, ἀπό ὅπου εἶχες πάρει πτυχίο) ἀλλά ἄλλων δύο!
    Π.χ. Οἰκονομολόγος, μέ γνώσεις καί Πολιτικοῦ Μηχανικοῦ καί Νομικῆς.
    Ἤ Νομικός, μέ γνώσεις καί Φιλολογίας καί Γεωπονικῆς.
    Διάλεγες τίς ἄλλες δύο σχολές.
    Ὕστερα, λοιπόν ἀπό σχετικό φροντιστήριο π.χ. ἐπἰ τρία χρόνια μετά τά 22-24 χρόνια σου, καί γὐρω στά 28 μέ 30 χρονῶν, περνοῦσες στήν ΕΝΑ, ὅπου ἐπί δύο χρόνια σέ δίδασκαν ἀνώτατοι κρατικοί ὑπάλληλοι, καί καθηγητές πανεπιστημίων, διπλωμάτες, στρατιωτικοί....
    Τελικά γύρω στά 33-35 χρονῶν, τά μέλη αὐτῆς τῆς ἐλίτ, ρίχνονταν στήν πρακτική ἐμπειρία: Βοηθοί Νομάρχου. Μετά ἀπό 2 ἀκόμη χρόνια, διάλεγαν καί διαλέγονταν ποῦ ἀκριβῶς κυρίως θά θητεύσουν.
    Ὡς ανώτατα στελέχη τῆς Διοικήσεως, ὡς ..., ὡς...
    Μπροστά σέ τέτοιους ἀνθρώπους, πού στήν συνε΄χεια τούς εἶχαν ἀπορροφήσει στήν πολιτική ζωή ὡς ἱκανούς ὑπουργούς κλπ, θυμᾶμαι Ἕλληνες πρωθυπουργούς μέ ἕνα (1) μόνον πτυχίο νά λένε: Ἐνημέρωσα τόν ... γιά τίς Ἑλληνικές θέσεις.
    Καί ὁ Γάλλος μέν καταλάβαινε, ἀλλά ὁ Ἕλληνας ἀπό τήν ἀντίδραση τέτοιων ἔξυπνων καί "δουλεμένων ἀνθρώπων", θησαυροφυλιακίων γνώσεων καί πείρας, τί μποροῦσε νά καταλάβη;
    __Καί ἡ ἀλήστου μνήμης Ὑπουργός μας, πού ἔλεγε ὅτι ὅταν ἀνέλαβε τό Ὑπουργεῖο...., διάβασε τόσο πολύ γιά νά ἐνημερωθεῖ, ὅσο εἶχε νά διαβάσει ἀπό τότε πού ἔδινε γιά τίς πτυχιακές ἐξετἀσεις της (τοῦ ἑνός πτυχίου της), ....πῶς θά φάνταζε στούς ὁμολόγους της τέτοιας ποιότητας;
    Πού μετά ἀπό τό διάβασμα τῶν πτυχιακῶν ἐξετάσεών τους, εἶχαν τόσο πολύ διαβάσει καί ἐνημερωθεῖ ἐμπειρικῶς γιά πλῆθος θεμάτων, ὥστε ἡ ποσότητα καί ἡ ποιότητα τῆς ὅποιας ἐνημερώσεως καί κατανοήσεώς τους ἦταν πλέον ἄλλης τάξεως;
    Ἀπόσταση, σάν νά λέμε μεταξύ ἀποφοίτου Δημοτικοῦ καί πτυχιούχου Πανεπιστημίου.
    Ὄχι μόνο τό κομματικοποιημένο κράτος μας, δέν καταλάβαινε ποῦ βρισκόμασταν, ἀλλά καί ἡ κοινωνία μας δέν εἶχε καθόλου κριτήρια νά καταλάβει τόν ἐμπαιγμό μας ἀπό τήν τότε μετριοκρατία μας.
    Τώρα πιά; Μετά ἀπό τόση ἀναξιοκρατία στή Δημόσια Διοίκηση;
    Στήν πολιτική εἶναι εὐχῆς ἔργο νά βρεθοῦν δυό τρεῖς ἐξαιρέσεις σέ κάθε κυβέρνηση, πού νά μήν ἐμπίπτουν στίς κατηγορίες "Ἀνίκανος" ἤ "Ἄσχετος μέ τό ἀντικείμενο".
    Τόσο τραγική εἶναι ἡ κατάσταση, ὥστε δέν τό ὑποπτεύονται κάν. Κοκορεύονται δέ ἀνοήτως καί δέν βλέπουν οὔτε ὅτι τούς βλέπουμε, οὔτε τί βλέπουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μονο αν τα ΔΣ παψουν να τοποθετούνται απο την εκαστοτε κυβέρνηση και αντικατασταθουν απο απλους πολιτες που να αντικαθίστανται ακομα και καθε χρονο.με μονο στοχο να ελεγχουν τις διευθυνσης ως προς την διαχειριση.τοτε μπορει να γινει κατι.ολο το μυστικό ειναι εκει....στα ΔΣ και για αυτο δεν ακουω τιποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.