22/7/17

Ανήμποροι και φοβισμένοι

Έχει κλείσει ο κύκλος της ακολουθούμενης από την ελληνοκυπριακή πλευρά πολιτικής στο Κυπριακό. Η κατάρρευση των συζητήσεων στην Πενταμερή Διάσκεψη για το Κυπριακό στο Κραν Μοντάνα της Ελβετίας επιβεβαίωσε πως, από τη μια, η τουρκική πλευρά με τακτικές κινήσεις εδραιώνει τις θέσεις της για στρατηγικό έλεγχο του νησιού και, από την άλλη, η ελληνοκυπριακή πλευρά συνεχίζει την πολιτική των υποχωρήσεων, θεωρώντας πως με αυτόν τον τρόπο θα διαφοροποιήσει τη στάση της Άγκυρας.
Αυτό το επαναλαμβανόμενο θέατρο του παραλόγου οδήγησε βαθμηδόν στην προσέγγιση των τουρκικών επιδιώξεων στην Κύπρο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι μετά το Κραν Μοντάνα κινδυνεύει το θύμα της εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής να φορτωθεί το αδιέξοδο, επειδή «αιφνιδιάστηκε», «δεν αντελήφθη πως η Τουρκία θα έκανε κίνηση» (πότε;) ή επειδή «άργησε να κάνει τις υποχωρήσεις» (και εκνευρίστηκαν η Τουρκία, οι Βρετανοί και, στο εσωτερικό, οι οπαδοί της όποιας λύσης).
Η επανάληψη του ίδιου σκηνικού με την ίδια ατζέντα θα ανακυκλώνει είτε το αδιέξοδο είτε την επιδείνωση της ελληνοκυπριακής θέσης στο Κυπριακό. Αυτή η προσέγγιση της Λευκωσίας δοκιμάστηκε και απέτυχε. Είναι μια προσέγγιση που εκπέμπει φοβία και έχει αποδειχθεί πως η συνταγή αυτή προσφέρει μικρές νίκες στην Τουρκία που σιγά-σιγά της συμπληρώνουν το παζλ των στρατηγικών της επιδιώξεων.
Αυτή η τακτική οδηγεί, δυστυχώς, σε ένα σενάριο άκρως επικίνδυνο για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Ένα σενάριο το οποίο μέσα από την επιβεβαίωση της αδυναμίας να εξευρεθεί λύση, θα αναδείξει τη λογική που εσχάτως αναπτύσσεται για συμφωνημένη διχοτόμηση/βελούδινο διαζύγιο. Αυτή η προσέγγιση που συζητείται σε διάφορα σαλόνια αποτελεί, όπως πληροφορούμαστε, και η επιλογή, σιωπηρή προς το παρόν, μιας πολιτικής ελίτ. Και προς έκπληξη πολλών που δεν γνωρίζουν, είναι πως αυτή την ιδέα αναπτύσσουν κάποιοι κύκλοι που παρουσιάζονται ενίοτε ως υπέρμαχοι της λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ).
Η συνταγή για να φθάσει κανείς στο χειρότερο σενάριο είναι η αδυναμία του να χειριστεί το καλύτερο. Βεβαίως το χειρότερο σενάριο δεν είναι και δεν μπορεί να αποτελέσει επίσημη πολιτική, ούτε μπορεί να εκφραστεί ως τέτοια. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι από άλλους, τρίτους, δεν υπάρχει και δεν προωθείται ως επιλογή.
Είναι σαφές πως εάν δεν υπάρξουν κινήσεις που θα οδηγήσουν σε αλλαγή πλεύσης στο Κυπριακό, το χειρότερο σενάριο θα καταστεί και αναπόφευκτο. Έτοιμες συνταγές δεν υπάρχουν. Ούτε αποτελούν νέα στρατηγική οι χιλιοειπωμένες ατάκες και οι κενού περιεχομένου κουβέντες. Το Κυπριακό έχει φθάσει σε ένα σταυροδρόμι. Η πρώτη παραδοχή που πρέπει να γίνει είναι πως η ακολουθούμενη πολιτική, εκ του αποτελέσματος, έχει αποτύχει. Η δεύτερη αποδοχή είναι πως συνιστά τη μόνη διέξοδο η διαμόρφωση νέας στρατηγικής, χωρίς ταμπού και «κολλήματα». Εάν δεν σπεύσουμε τώρα, θα πληρώσουμε κόστος, καθώς η Τουρκία μέσα από τους διεθνείς συμμάχους της θα προωθεί τους σχεδιασμούς της στην Κύπρο. Πρέπει να γίνει αντιληπτό πως με υποχωρήσεις δεν μπορούν να ανατραπούν οι σχεδιασμοί αυτοί. Ούτε κινήσεις υψηλού ρίσκου αποφέρουν αποτελέσματα. Το ζητούμενο δεν είναι η αποφυγή ευθυνών, αλλά η διέξοδος που θα οδηγήσει σε κανονική λύση, σε κανονικό κράτος. Εάν η διέξοδος είναι –για διαδικαστικού χαρακτήρα τακτικές– να προτείνονται ρυθμίσεις μη λειτουργικού κράτους, τότε αυτές οι επιλογές οδηγούν στο χειρότερο σενάριο. Δυστυχώς.
Φιλελεύθερος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.