Τρίπρας, Λαφαζάνης, Βαρουφάκης - Μέρος της εικόνας της πολιτικής παρακμής το τόπου

του Παναγιώτη Μπαλακτάρη*
Ο βόρβορος που έχει αμοληθεί τις τελευταίες ημέρες είναι ανεπανάληπτος. Μόνο διεστραμμένος νους θα μπορούσε να φανταστεί ό,τι έχουν εξεμέσει πρώην υπουργοί και επί χρόνια πολιτικά πρόσωπα. Συγχρόνως, προκαλούν τρόμο οι αποκαλύψεις. Και το περιεχόμενό τους, αλλά και οι προοπτικές ανομίας και κατάλυσης της Δημοκρατίας. 
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης σε πρόσφατη συνέντευξή του αποκαλύπτει ότι το σχέδιο που κατάστρωνε η Πρώτη Φορά Αριστερά βασιζόταν σε τρεις πυλώνες. Στην εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος, σε χρήματα που υποτίθεται θα λάμβανε η χώρα από τη Ρωσία ως προκαταβολή για την κατασκευή αγωγού και στην προμήθεια πετρελαίου από τη Βενεζουέλα. Μάλιστα, ο ίδιος ο Λαφαζάνης τα δήλωσε αυτά με χαρακτηριστική ευκολία, προφανώς θεωρώντας ότι θα τον αποθεώσουν τα καταπονημένα και απογοητευμένα «πλήθη».
Ούτε καν του έχει περάσει από το μυαλό, πως αυτά που αποκάλυψε κάλλιστα επιβεβαιώνουν υπόνοιες για σχεδιασμό και οργάνωση πραξικοπήματος. Εξέλιξη, την οποία ούτε η αντιπολίτευση, αξιωματική και ελάσσονα, φαίνεται να αντιλαμβάνεται. Διότι, εάν εθνικοποιούσαν την Τράπεζα της Ελλάδος, ποιός θα μεριμνούσε για την καταβολή μισθών, συντάξεων και αμυντικών δαπανών; Το νέο νόμισμα που θα έκοβαν; Αυτό το νόμισμα που δεν θα είχε καμία απολύτως αξία; Ή για την ακρίβεια, θα είχε την αξία του αέρα, όπως και τα περίφημα IOU; Και τις κοινωνικές διαμαρτυρίες πώς θα τις καθυπέτασσαν; Με την Αστυνομία και τον Στρατό; Επίσης, για να λάβουν το ποσό των 5 δις από τη Ρωσία, πιστεύει κάποιος ότι αυτό δεν θα συνδεόταν με μιας άλλης μορφής Μνημόνιο με τη Μόσχα, η οποία έτσι θα «έδενε τον γάϊδαρό της»; Υπάρχει λογικός άνθρωπος, ο οποίος να νομίζει ότι η Ρωσία θα έδινε 5 δις στην Ελλάδα, ως προκαταβολή, για ένα έργο, του οποίου η αποπεράτωση θα ήταν τόσο αμφίβολη, όσο και η διαπραγμάτευση του Τσίπρα; Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που δεν φαντάζεται πόσο χειροπόδαρα θα έδεναν τη χώρα, αποπειρώμενοι συγχρόνως και γεωπολιτικό αναπροσανατολισμό; Η Ελλάδα, χώρα μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, θα άλλαζε μονομιάς γεωπολιτικό στρατόπεδο αζημίως; Έπειτα, ποιά ακριβώς Βενεζουέλα θα μας προμήθευε πετρέλαιο; Η χώρα, η οποία μαστίζεται από τη φτώχεια και τις αναταραχές του λαού της εναντίον ενός τυράννου; Και εντάξει, ας υποθέσουμε ότι η Βενεζουέλα είχε συμφωνήσει – πιστή στα ιδεώδη του κομμουνισμού και της ενίσχυσης των χρήσιμων ηλίθιων – να στέλνει πετρέλαιο στην Ελλάδα, ουδείς εκ των κυβερνώντων δεν είχε δει τις Συμπληγάδες, τις οποίες θα περνούσε η Βενεζουέλα; Και όλοι αυτοί διεκδίκησαν και θα συνεχίσουν να διεκδικούν τη ψήφο του λαού; Χωρίς να ντρέπονται;
Από την άλλη μεριά, ο Γιάννης Βαρουφάκης (να με συμπαθά, αλλά καταντά πληκτική η αναγραφή του ονόματός του με ένα ν) έχει θέσει στο στόχαστρό του την κυβέρνηση και προσωπικά κάποια επιφανή μέλη της. Η λογική λέει, πως Τσίπρας, Παππάς, Φλαμπουράρης κ.λπ. δεν πρέπει να κοιμούνται τα βράδυα. Η πιθανότητα να ξημερώνει κάθε ημέρα με νέες αποκαλύψεις που να τους αφορούν πρέπει να τους εμποδίζει. Ο Βαρουφάκης, λοιπόν, ήδη από την εισαγωγή του βιβλίου του προειδοποιεί απειλητικά όποιον τολμήσει να τον αμφισβητήσει, πως έχει καταγραφές με το κινητό του, σημειώσεις και δι’ άλλων τρόπων διατηρημένες μνήμες. Επί της ουσίας, οι σχολαστικοί τρόποι με τους οποίους ο ίδιος ισχυρίζεται ότι διαφυλάσσει την ακρίβεια των όσων γράφει είναι ανατριχιαστικοί, εάν σκεφτούμε ότι το καθήκον του δεν ήταν…κατασκοπικό, αλλά να διαχειρίζεται τα οικονομικά της χώρας μας. Σημειωτέον εν προκειμένω, ότι οι καταγραφές που υπαινίσσεται ότι έχει κάνει και αφορούν δημόσια πρόσωπα δεν απαγορεύονται! Όμως, ο Βαρουφάκης που έχει ξεμπροστιάσει Τσίπρα, Παππά και Φλαμπουράρη και τους εμφανίζει ούτε λίγο ούτε πολύ, συμμο(ή –ω-)ρία, δεν θα σταματήσει. Όσο θα τολμούν να του απαντούν, τόσο εκείνος θα τους ξεγυμνώνει. Γιατί, τί άλλο είναι η παράθεση της προτροπής του Παππά, ότι υπάρχουν και πιο «δραστικές λύσεις», ώστε να απομακρυνθεί από τη θέση του ο Στουρνάρας;
Όπως και να’ χει, είναι γεγονός, ότι η αναμόχλευση αυτών των γεγονότων αυτήν την περίοδο, αντικειμενικά δεν βλάπτει μόνο τα κυβερνητικά πρόσωπα, αλλά αυτή καθ’ εαυτή την προσπάθεια (την όποια) κάνει η χώρα.
Σε κάθε περίπτωση, εκτός από Λαφαζάνηδες, Τσίπρηδες, Παππάδες και Βαρουφάκηδες, υπήρχαν και υπάρχουν κι άλλα ακατάλληλα πρόσωπα στην πολιτική ζωή της χώρας μας. Πρόσωπα, τα οποία δεν έκαναν όχι για υπουργοί ή βουλευτές, αλλά ούτε για τη σημαντική θέση του κλητήρα.
Όλη αυτή τη σάρα, τη μάρα και το κακό συναπάντημα, την εκλέγει ο λαός, διότι το σύστημα εξουσίας είναι έτσι διαμορφωμένο, ώστε να επικρατούν οι φελλοί, οι ανίκανοι και όσοι έρπουν. Γι’ αυτό έχουμε φτάσει στο μη παρέκει της καταστροφής…
*δικηγόρος