26/7/17

To ΔΕΕ απορρίπτει τις προσφυγές Σλοβακίας και Ουγγαρίας κατά της υποχρεωτικής μετεγκατάστασης

Ο γενικός εισαγγελέας του Δικαστηρίου της Ε.Ε. θα προτείνει στο Δικαστήριο να απορρίψει τις προσφυγές της Σλοβακίας και της Ουγγαρίας κατά του προσωρινού μηχανισμού υποχρεωτικής μετεγκατάστασης αιτούντων άσυλο. Φωτογραφία: ΚΥΠΕ.
Ο γενικός εισαγγελέας του Δικαστηρίου της Ε.Ε. θα προτείνει στο Δικαστήριο να απορρίψει τις προσφυγές της Σλοβακίας και της Ουγγαρίας κατά του προσωρινού μηχανισμού υποχρεωτικής μετεγκατάστασης αιτούντων άσυλο. Φωτογραφία: ΚΥΠΕ.
Ο Γενικός Εισαγγελέας του Δικαστηρίου της ΕΕ θα προτείνει στο Δικαστήριο να απορρίψει τις προσφυγές της Σλοβακίας και της Ουγγαρίας κατά του προσωρινού μηχανισμού υποχρεωτικής μετεγκατάστασης αιτούντων άσυλο καθώς εκτιμά ότι ο μηχανισμός αυτός συμβάλλει, κατά τρόπο αποτελεσματικό και σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας, στην αντιμετώπιση από την Ελλάδα και την Ιταλία των συνεπειών της μεταναστευτικής κρίσης του 2015.

Ο Γενικός Εισαγγελέας εκτιμά ότι το Συμβούλιο των κρατών μελών δύναται να θεσπίσει προσωρινό μέτρο που σκοπεί στην υποχρεωτική κατανομή, μεταξύ των κρατών μελών, ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας, με συνέπεια να μην μπορεί να γίνει δεκτό ότι το μέτρο αυτό υπερβαίνει προδήλως το αναγκαίο μέτρο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης.

Εκτιμά ότι η προσβαλλόμενη, από τις δύο χώρες, απόφαση συμβάλλει αυτομάτως στην άμβλυνση της σημαντικής πίεσης που ασκήθηκε στο ελληνικό και το ιταλικό σύστημα ασύλου συνεπεία της μεταναστευτικής κρίσης του καλοκαιριού του 2015 και, επομένως, είναι κατάλληλη για την επίτευξη του σκοπού τον οποίο επιδιώκει.

Εξηγεί ότι η Συνθήκη Λειτουργίας της ΕΕ επιτρέπει τη θέσπιση μέτρων τα οποία, προκειμένου να αντιμετωπίσουν σαφώς προσδιορισμένη επείγουσα κατάσταση, παρεκκλίνουν κατά τρόπο προσωρινό και σε συγκεκριμένα σημεία από νομοθετικές πράξεις στον τομέα του ασύλου, η αποτελεί μάλιστα μη νομοθετική πράξη που εκδόθηκε με βάση το άρθρο 78, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

Η Σλοβακία και η Ουγγαρία, οι οποίες, όπως και η Τσεχική Δημοκρατία και η Ρουμανία, ψήφισαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου κατά της εκδόσεως της αποφάσεως αυτής, ζήτησαν από το Δικαστήριο της ΕΕ την ακύρωσή της προβάλλοντας, αφενός, λόγους ακυρώσεως με τους οποίους επιχειρούν να αποδείξουν ότι η έκδοση της εν λόγω αποφάσεως πάσχει από πλημμέλειες διαδικαστικής φύσεως ή αναγόμενες στην επιλογή ακατάλληλης νομικής βάσεως και ισχυριζόμενες, αφετέρου, ότι η απόφαση αυτή δεν είναι κατάλληλη για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης ούτε αναγκαία προς τούτο.

Κατά τη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου, η Πολωνία παρενέβη υπέρ της Σλοβακίας και της Ουγγαρίας, ενώ το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Γαλλία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, η Σουηδία και η Επιτροπή παρενέβησαν υπέρ του Συμβουλίου.
Στις σημερινές προτάσεις του, ο Γενικός Εισαγγελέας Yves Bot προτείνει στο Δικαστήριο την απόρριψη των προσφυγών που άσκησαν η Σλοβακία και η Ουγγαρία.

Το ΔΕΕ καθιστά τα κράτη μέλη υπεύθυνα για τους μετανάστες που διέρχονται από το έδαφός τους

Το ΔΕΕ ξεκαθάρισε, με σημερινή του απόφαση, ότι τα κράτη μέλη που επιτρέπουν την είσοδο στο έδαφός τους σε μετανάστες για ανθρωπιστικούς λόγους, καθίστανται αυτομάτως υπεύθυνα για αυτούς και παρανομούν αν τους επιτρέπουν ελεύθερη διέλευση και μετάβαση σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ.

Το ΔΕΕ έκρινε επί υποθέσεως της Κροατίας, από την οποία πέρασαν μαζικά μετανάστες το 2015- 2016 για να μεταβούν στην Αυστρία και στη Γερμανία.

Κατά το ΔΕΕ, η Κροατία είναι υπεύθυνη για την εξέταση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας των προσώπων που διέβησαν τα σύνορά της μαζικά κατά τη μεταναστευτική κρίση των ετών 2015-2016. Τα πρόσωπα αυτά πρέπει να θεωρηθεί ότι διέβησαν παράνομα τα εξωτερικά σύνορα της Κροατίας κατά την έννοια του κανονισμού Δουβλίνου, αναφέρεται.

Tο Δικαστήριο έκρινε σήμερα ότι η εισδοχή στην επικράτεια κράτους μέλους ενός υπηκόου χώρας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί “θεώρηση”, ακόμη και αν η εισδοχή αυτή οφείλεται στη συνδρομή εξαιρετικών περιστάσεων λόγω της μαζικής εισροής εκτοπισμένων προσώπων στην Ε.Ε.

Ακόμα, το Δικαστήριο εκτιμά ότι η διάβαση συνόρων κατά παράβαση των προϋποθέσεων που επιβάλλει η εφαρμοστέα στο συγκεκριμένο κράτος μέλος νομοθεσία πρέπει οπωσδήποτε να θεωρείται «παράνομη» κατά την έννοια του κανονισμού του Δουβλίνου.

Όσον αφορά τη δυνατότητα που παρέχεται στα κράτη μέλη, δυνάμει του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, να επιτρέπουν για ανθρωπιστικούς λόγους σε υπηκόους χωρών εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις εισόδου να εισέλθουν στην επικράτειά τους, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η άδεια αυτή ισχύει μόνο για την επικράτεια του συγκεκριμένου κράτους μέλους και όχι για την επικράτεια των λοιπών κρατών μελών.

Επιπλέον, τυχόν παραδοχή ότι η είσοδος υπηκόου χώρας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία επετράπη από κράτος μέλος για ανθρωπιστικούς λόγους, κατά παρέκκλιση από τις προϋποθέσεις εισόδου που καταρχήν επιβάλλονται σε έναν τέτοιο υπήκοο, δεν συνιστά παράνομη διάβαση των συνόρων, θα συνεπαγόταν ότι το κράτος μέλος αυτό δεν είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας που υπέβαλε το πρόσωπο αυτό σε άλλο κράτος μέλος.

Πλην, όμως, τέτοια διαπίστωση δεν θα ήταν συμβατή με τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙΙ, που αναθέτει στο κράτος μέλος της αρχικής εισόδου ενός τέτοιου προσώπου στην επικράτεια της Ένωσης την ευθύνη να εξετάσει την αίτηση διεθνούς προστασίας που υποβάλλει το εν λόγω πρόσωπο.

Επομένως, δεν μπορεί να απαλλάσσεται από την ευθύνη αυτή το κράτος μέλος που αποφάσισε, για ανθρωπιστικούς λόγους, να επιτρέψει την είσοδο στην επικράτειά του υπηκόου χώρας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ο οποίος δεν διαθέτει θεώρηση και δεν έχει τύχει απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης.

Υπό τις περιστάσεις αυτές, το Δικαστήριο κρίνει ότι η έννοια της «παράνομης διάβασης συνόρων» καλύπτει επίσης και την περίπτωση στην οποία κράτος μέλος κάνει δεκτούς στην επικράτειά του υπηκόους χώρας εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης για ανθρωπιστικούς λόγους και κατά παρέκκλιση των προϋποθέσεων εισόδου που καταρχήν επιβάλλονται στους υπηκόους χωρών εκτός ΕΕ.

Επιπλέον, παραπέμποντας στους μηχανισμούς που εγκαθιδρύουν ο κανονισμός Δουβλίνο III, η οδηγία 2001/55 και το άρθρο 78, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι δεν είναι καθοριστική η περίσταση ότι η διάβαση των συνόρων πραγματοποιήθηκε σε μια κατάσταση χαρακτηριζόμενη από την άφιξη εξαιρετικά μεγάλου αριθμού υπηκόων χωρών εκτός ΕΕ που ζητούσαν να τους χορηγηθεί διεθνής προστασία.

Το Δικαστήριο υπογραμμίζει επίσης ότι η ανάληψη των εν λόγω υπηκόων χωρών εκτός ΕΕ μπορεί να διευκολυνθεί από την εκ μέρους άλλων κρατών μελών άσκηση, μονομερώς ή συντονισμένα σε πνεύμα αλληλεγγύης, της «ρήτρας κυριαρχίας», η οποία τους παρέχει τη δυνατότητα να αποφασίσουν να εξετάσουν αιτήσεις διεθνούς προστασίας που τους υποβλήθηκαν, ακόμη και αν δεν είναι αρμόδια να προβούν στην εξέταση αυτή βάσει των κριτηρίων του κανονισμού Δουβλίνο III.

26/07/2017 12:10 – ΚΥΠΕ – Αθανάσιος Αθανασίου – Βέλγιο/Βρυξέλλες
26/07/2017 12:56 – ΚΥΠΕ – Αθανάσιος Αθανασίου – Βέλγιο/Βρυξέλλες

mignatiou.com

1 σχόλιο:

  1. ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΤΟ ΣΟΒΙΕΤ ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΩΝ ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΒΙΑΙΟ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΟ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.