Στον Ακράγαντα της Σικελίας, τον ζεστό Σεπτέμβριο του '15, είχαν γίνει τρεις απαγωγές γυναικών.
Τα θύματα ήταν μεταξύ τριάντα και σαράντα και εργάζονταν σε υποκαταστήματα πιστωτικών ιδρυμάτων.
Ήτοι, τραπεζών.
Το ευτύχημα ήταν ότι ο δράστης δεν τις κακοποιούσε.
Τις νάρκωνε με χλωροφόρμιο και τις άφηνε ανέγγιχτες σε κάποιο απομακρυσμένο σημείο, με όλα τα πράγματά τους (πορτοφόλια και κλειδιά αυτοκινήτων) απείραχτα.
Η αστυνομία δεν είχε ιδέα ποιός μπορεί να είναι ο φυσικός αυτουργός των απαγωγών, ούτε φυσικά τί τον ωθούσε σε αυτές τις πράξεις.
Κρίθηκε σκόπιμο, λοιπόν, να δοθεί έκταση και δημοσιότητα στα γεγονότα αυτά, προκειμένου να συνεισφέρουν γνώση όσοι γνώριζαν κάτι.
Άρχισαν να χτυπούν τα τηλέφωνα του τμήματος του Ακράγαντα και διάφοροι να λένε διάφορα.
Μία από τις κλήσεις έγινε από κάποιον άγνωστό που ισχυριζόταν, ότι οι απαγωγές αυτές έγιναν για να πληγούν οι τράπεζες, στις οποίες εργάζονταν τα θύματα.
Μάλιστα, είπε ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για τις εγκληματικές αυτές πράξεις η Π.Ο.Κ.Τ.Ε., η οποία είπε ότι είναι η Παράνομη Οργάνωση Κατά της Τραπεζικής Εργασίας.
Τις επόμενες ημέρες κάποιες προκηρύξεις αυτής της οργάνωσης βρέθηκαν στους δρόμους του Ακράγαντα.
Οι απαγωγές εξιχνιάστηκαν και η αστυνομία έφτασε, παρεμπιπτόντως, στα ίχνη της Π.Ο.Κ.Τ.Ε., η οποία δεν είχε καμία σχέση με τα εγκλήματα.
Μέσω πληροφοριών, οι αστυνομικοί οδηγήθηκαν σε μια οικία, σκοτεινή και υγρή, ενός απολυμένου τραπεζικού.
Με ένα τέχνασμα κατάφεραν να τους επιτρέψει ο ένοικος να εισέλθουν.
Είδαν έναν ταλαιπωρημένο κύριο, κάθιδρο, κοντό, καραφλό και με λεκιασμένη φανέλα.
Τον παραπλάνησαν σχετικά με την ιδιότητά τους και τον έπεισαν ότι είναι αντίθετοι στο "μεγάλο κεφάλαιο" και στους εκπροσώπους του, που είναι οι τράπεζες.
Αυτός ανοίχτηκε και τους αποκάλυψε, ότι είναι μόνος του η οργάνωση Π.Ο.Κ.Τ.Ε. και τους έδειξε τις προκηρύξεις που είχε φωτοτυπήσει με τρόπο πρόχειρο, σχεδόν θλιβερό.
Ο "επαναστάτης" ονομαζόταν Αρτούρο Σιγκονέλλα και οδηγήθηκε στο τμήμα και ύστερα ενδεχομένως σε μονάδα θεραπείας.
Υ.Γ.1: Η ανωτέρω ιστορία είναι από το βιβλίο του πολυδιαβασμένου Σικελού συγγραφέα Αντρέα Καμιλλέρι, με τίτλο "Ο χορός των παρεξηγήσεων".
Υ.Γ.2: Ο συγγραφέας είναι σαφής στο τέλος του βιβλίου, ότι τα πρόσωπα και οι καταστάσεις ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.
Υ.Γ.3: Δεν είμαι καθόλου βέβαιος για την αμέσως προηγούμενη διαβεβαίωση του Καμιλλέρι...
Ειναι αυτος που επιθυμουσε ο Τσιπρας να βαλει υποψηφιοτητα στην Ιταλια για να φτιαχτει μια νεα,ελευθερη και ιδανικη Ευρωπη ?.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό κύριε Καλεντερίδη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν σας πω κύριε Μπαλακτάρη ότι στο 3ο υστερόγραφο πέσατε μέσα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι με τον Αρθουράκο (έτσι τον λέγαμε μικρό) έχουμε μεγαλώσει μαζί. Μπάλα στα τσικό της Κατάνια, μετά γυμνάσιο και λύκειο. Μαζί και φαντάροι στην τσατσομονάδα του ΝΑΤΟ στην Νάπολη.
Είναι λογικό η φιλία μας να τον έχει επηρεάσει!
Τον είχα βοηθήσει με τα γαλλικά μου να τα φτιάξει και με κορσικανή, κόρη ντόπιου μαφιόζου.
Και στην Κάτω Ιταλία υπάρχουν ΕΛΛΗΝΕΣ! Πότε θα μιλήσουμε με αυτούς; Πότε θα τους κάνουμε κοινωνούς στα προβλήματα της Μητέρας Πατρίδας; Μήπως δεν ασχολούμαστε πεειδή τρέχουμε τώρα μξε τους λαθρομωχαμέτηδες; Ή, επειδή και πριν την λαθρομωχαμετιά δεν ασχολούμασταν, κάποιοι δεν θέλουν επειδή τώρα είναι...καθολικοί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κόσμος είναι γεμάτος(''ἔμπλεως''για την ακρίβεια και χάρι συντομίας/κατ'οικονομία λόγου..)πορτοκαλί επαναστάσεις και θεατρανθρώπους(ορεγομένους φήμη και εξουσία ενώπιον της μετριότητος της μεταμοντέρνας υπάρξεως).Υφίσταται κάποια ουσιώδης,ζωτική ανάγκη,μια αποχρώσα ένδειξις πως η Magna Grecia 'μπορεί να δοξάση την Πατρίδ'αυτή,γνωστή,εξάλλου,τόσον,ούτως ή άλλως,'στα πέρατά του;Εδώ δεν έχει λυθή το ζήτημα των ΧΥΤΑ.Οι Θερμοπύλες δεν είναι μακριά.Έστω και ένας Πατριώτης,η φύση δεν αλλάζει(η γη δεν είναι επίπεδη αλλά και η τροχιά της ελλειπτική).Το μέλλον κρύπτεται 'στις λεπτομέρειες.'Στο Λυκόφως των Νέων ειδώλων.Όπως του Bill και του Μαρκ.
ΑπάντησηΔιαγραφή