23/8/17

Πως θα Μοιάζει Ένας Εμφύλιος Πόλεμος Στις ΗΠΑ

[Η προαναγγελία ενός εμφυλίου πολέμου στις ΗΠΑ δεν αποτελεί αποκλειστικότητα του αρθρογράφου. Αλλά το  εξαιρετικό ενδιαφέρον του άρθρου συνίσταται στην μοναδικής οξυδέρκειας διάγνωση των αιτίων, των διεθνών επιπτώσεων και των ιστορικών διαστάσεων μιας κρίσεως με πιθανή απόληξη που θα σημειώσει καμπή στην πορεία της ανθρωπότητας.                                                                Ο Γκρέγκορυ Κόπλυ διευθύνει την Global Information System Intelligence Service και την σειρά εκδόσεων Defense and Foreign Affairs και διετέλεσε σύμβουλος στρατηγικής πολλών κυβερνήσεων, κατά το βιογραφικό της Wikipedia.]
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού 
Nαι, στις ΗΠΑ έρχεται ένας εμφύλιος πόλεμος.
Αλλά δεν θα έχει τα χαρακτηριστικά απογόνου του εμφυλίου 1861-65. Θα εμφανιστεί μοιάζοντας περισσότερο με την διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας, ή τους εμφυλίους πολέμους στη Ρωσία και στην Κίνα τον 20ό Αιώνα.
Θα εμφανιστεί ως ένα εξελισσόμενο χάος.

Και ο επόμενος αμερικανικός εμφύλιος πόλεμος –μολονότι μπορεί να αναχαιτιστεί σε κάποιο βαθμό από τον επίσημο βραχίονα της επίσημης κεντρικής κυβέρνησης- θα αποσταθεροποιήσει πολλά άλλα έθνη-κράτη, περιλαμβανομένης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Μπορεί, με άλλα λόγια να είναι βραχύβιος, απλώς επειδή η εξέγερση πιθανώς δεν θα βασίζεται στις αποφάσεις πολιτειών της Ομοσπονδίας (οι οποίες στον Εμφύλιο Πόλεμο προκάλεσαν την διάσπασή της) που ενεργούν εντός των κατά την δική τους αντίληψη νομίμων διαδικασιών. Είναι πιθανότερο ότι ο εμφύλιος του 21ου Αιώνα θα εξαπλωθεί σαν μια βαθμιαία κατάρρευση της έννομης τάξης.
Το αποτέλεσμα, που σ’ ένα βαθμό εξαρτάται από το πόσο γρήγορα θα αποκατασταθεί η τάξη, θα είναι πιθανώς το τέλος η ο περιορισμός της σημερινής αντίληψης περί δημοκρατίας στις ΗΠΑ. Θα δούμε μια μαζική εξάρθρωση της Οικονομίας και του Νομίσματος. Και τότε θα γίνει πρόβλημα παγκόσμιας κλίμακας.
Οι άνθρωποι ειρωνεύονται αυτό που παρατηρούν στο όμορφο τρωκτικό Λέμος ο Νορβηγικός ως μια παρόρμηση ομαδικής αυτοκτονίας, ωστόσο αυτά τα είδη εμφανίζουν έναν μηχανισμό επιβίωσης ανύπαρκτο στο ανθρώπινο είδος. Τα παραδείγματα της ανθρώπινης ιστορίας δείχνουν ότι οι πολιτισμοί συνήθως πεθαίνουν περισσότερο εξ αιτίας εσωτερικών παθογενειών παρά από το χέρι εξωτερικών δυνάμεων.
Είναι σημαντικό ότι η επερχόμενη κρίση στις ΗΠΑ δεν προκλήθηκε αιφνιδίως από την εκλογή του προέδρου Τραμπ στις 7 Νοεμβρίου 2016. Και ούτε ήταν ο αυξανόμενος διχασμός της βρετανικής κοινωνίας που προκάλεσε την βρετανική έξοδο από την Ε.Ε.
Και στις δυο περιπτώσεις, η εκλογή του κ. Τραμπ και η απόφαση των Βρετανών ψηφοφόρων να εγκαταλείψει η χώρα τους την Ε.Ε. ήσαν οι καθυστερημένες –ίσως πολύ καθυστερημένες- αντιδράσεις του πληθυσμού των επαρχιών των δύο χωρών σ’ αυτό που αντιλαμβάνονταν ως την καταστροφή του κράτους-έθνους τους από «αστικές υπέρ-ολιγαρχίες».
Οι αντιδράσεις οπισθοφυλακών εκείνων που ψήφισαν στις ΗΠΑ τον Ντόναλντ Τραμπ και εκείνων πού ψήφισαν Brexit στη Βρετανία ήσαν εναντίον  ενός εγκατεστημένου στις μεγαλουπόλεις στρατοπέδου οπαδών της παγκοσμιοποίησης, το οποίο διαμορφωνόταν επί μερικές δεκαετίες, με τον προγραμματισμένο ή τυχαίο σκοπό να καταστρέψει τα έθνη και τον εθνικισμό. Τώρα αποκρυσταλλώνεται μια πραγματικότητα όπου: Η τάξη των οπαδών της παγκοσμιοποίησης βλέπει το έθνος και τους υπερμάχους του ως εχθρούς και το αντίστροφο.
Οι γραμμές του μετώπου έχουν χαραχτεί.
Οι οικουμενιστές των πόλεων  -συνειδητοί ή μη- έχουν ρίψει τις δυνάμεις τους στην προσπάθεια να αποτρέψουν την επιστροφή στον εθνικισμό, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και στην Βρετανία, αλλά επίσης στην Ευρώπη, στον Καναδά, στην Αυστραλία και σε παρόμοιες περιοχές.
Οι αστοί οικουμενιστές ελέγχουν πλείστα των μέσων επικοινωνίας και επομένως ελέγχουν την «πληροφορία» και την εικόνα των γεγονότων. Οι «Εθνικιστές» επομένως ενεργούν με το ένστικτο και στο σκοτάδι.
Δεν υπάρχει σχεδόν αμφιβολία ότι οι ΗΠΑ, παρά τις ενδείξεις ότι τείνουν προς οικονομική ανάρρωση, θα περιπέσουν σε κυκλική πτώση αυτοκαταστροφικής δυσλειτουργίας, δυστοπίας και ανομίας. Η εξέλιξη προς ένα «δεύτερο εμφύλιο πόλεμο» παρουσιάζει σημαντικές αναλογίες με τα αίτια του πρώτου Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου (1861-65). Αμφότερα τα γεγονότα –το προηγούμενο του 19ου Αιώνα και το πιθανό του 21ου Αιώνα- παρουσίασαν την διαίρεση μεταξύ μιας βασικά αστικής, μετέωρης κοινωνίας εναντίον μιας βασικά περιφερειακής, παραδοσιακής κοινωνίας.
Από ορισμένες απόψεις, πρόκειται για μια σύγκρουση μεταξύ ανθρώπων με μακρές αναμνήσεις ( ακόμη και εάν αυτές οι αναμνήσεις είναι ατελείς ή επιλεκτικές) και ανθρώπων για τους οποίους οι αναμνήσεις και η Ιστορία είναι εκτός ενδιαφέροντος. Επίσης, είναι μια σύγκρουση μεταξύ ταυτότητας και υλισμού, με τις μετέωρες κοινωνικές ομάδες (τους αστικούς πληθυσμούς) περισσότερο απορροφημένους στο βραχυπρόθεσμο υλικό κέρδος. Μελέτησα τις ΗΠΑ επί 50 χρόνια, και η πρώτη μου αντίληψη γι’ αυτές ήταν, πριν μισό αιώνα, ότι οι πληθυσμοί τους θα διαχωριστούν αναπόφευκτα σε αμυντικές νησίδες ιδίου συμφέροντος, περιβαλλόμενες από θάλασσες ανέμελων ακρίδων. Η ειρωνεία είναι ότι τα σημερινά  νησιά πλούτου και εξουσίας –οι πόλεις- κατέληξαν να αντιπροσωπεύουν τον βραχυπρόθεσμο υλισμό, όπως συνέβη με τις πόλεις στην διαδρομή της Ιστορίας.
Αλλά αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι, παρά την παγκόσμια προσοχή στον πολιτικο/γεωγραφικό διχασμό που συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλα μέρη του Δυτικού Κόσμου, σε άλλα σημεία του πλανήτη σημειώθηκε μια αναστροφή προς ένα πνεύμα Βεστφαλιανού ή προ-Βεστφαλιανού εθνικισμού. Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ περιέφραξαν το Ιράν, την Ρωσία και άλλες χώρες με κυρώσεις και άλλες μορφές απομόνωσης μπορεί να είναι αυτό που εξασφαλίζει την ανθεκτικότητά τους.
Απέφυγαν την επιδημία της Παγκοσμιοποίησης.                                 Η Ρωσία, πράγματι, ανέρρωσε από την σοβιετική μορφή παγκοσμιοποίησης το 1991.
Μια «νίκη» των αστών οικουμενιστών κατά του Τραμπ και του “Brexit” θα πυροδοτούσε πιθανόν αυτή την διαδικασία προς την κοινωνική κατάρρευση –εμφύλιο πόλεμο, υπό τη μία ή την άλλη μορφή- καθώς οι περιφέρειες θα αποκηρύσσουν τις εντολές των πόλεων. Αυτό θα προκαλούσε την οικονομική αβεβαιότητα, η οποία θα έπληττε την Κίνα και ολόκληρο τον κόσμο.
Αλλά μια τέτοια σύγκρουση –φυσική η πολιτική- θα οδηγούσε επίσης στην νίκη του εθνισμού κατά της παγκοσμιοποίησης και στην προστασία των νομισμάτων και των αξιών.
΄Εχουμε δει αυτόν τον κύκλο να επαναλαμβάνεται επί χιλιετίες. Είναι η αιώνια μάχη.

oilprice.com

8 σχόλια:

  1. Η πολωση των δυτικων κοινωνιων αναμεσα σε εθνιστες και λατρεις της παγκοσμιοποιησης οπως παρουσιαζεται στο αρθρο νομιζω οτι δεν ανταποκρινεται ακριβως στην πραγματικοτητα.

    Ο Gregory Copley ασφαλως και γνωριζει τις ΗΠΑ πολυ καλα,αλλα πως ειναι σιγουρος οτι οι ευρωπαικες κοινωνιες παραπεουν στο διπολο Παγκοσμιοποιησης και εθνισμου;Ανατολικα του Αντλαντικου υπαρχει αλλη δομη και παραδοσεις που οι αμερικανοι καποιες φορες τις ξεχνουν...

    Στην Ευρωπη η ποικιλη πολιτιστικη αναπτυξη απο την εποχη της διασπασης της Ρωμαικης αυτοκρατοριας σε ανατολικη και δυτικη,οι θρησκευτικες διαστασεις,οι εθνικες διαφορες,η πολυδιασπαση του μεσαιωνα σε φεουδα, αλλα και η αναπτυξη του εθνικισμου αναμεσα στα κρατη, ειδικα μετα τον γαλλικο εμφυλιο του 1789, δειχνει οτι οι κοινωνιες της Ευρωπης ειναι πιο ανθεκτικες στα κελευσματα της παγκοσμιοποιησης...ειδικα τωρα που κλωνιζεται το ευρωπαικο οικοδομημα...(ποσες ενστασεις δεν υπαρχουν αραγε για την ευρωπαικη ενωση η οποια δεν ικανοποιησε τα οραματα των ιδρυτων της;).

    Ισως ο αρθρογραφος να εννοει οτι υπαρχει ο διχασμος των κοινωνιων αναμεσα σε μια μεριδα "αστων οικουμενιστων" που αποτελουν καποιες ελιτ και πραγματι ασκουν ελεγχο με τα ΜΜΕ στους λαους, αρα και αυτους που ελκονται απο τις ιδεες του εθνους-κρατους.Αυτο ομως δεν οδηγει κατ' αναγκη τους αντιπαγκοσμιοποιητες σε απομονωτικες αντιληψεις λογο φανατισμου...

    Οσο για τον φοβο του Αμερικανικου εμφυλιου,τα πραγματα ειναι παρα πολυ απλα:το 1861 οι αγγλοσαξωνες του Βορρα με κεφαλαιοκρατικο μοντελο αναπτυξης ηθελαν να τελειωνουν για τα καλα με τις πρωην γαλλικες και ισπανικες αποικιες του Νοτου, βαζοντας στο χερι την αγροτικη πρωτογενη παραγωγη και ολοκληρωνοντας την Ενωση με τους δικους τους ορους (κεντρικη φορολογικη πολιτικη).Το 2017 το αμερικανικο κατεστημενο νιωθει δυνατο να ρισκαρει για την παγκοσμια διακυβερνηση.Πως ομως;με πρακτικες αμερικανικες που σιγουρα δεν ειναι απιδεκτες απο τις αλκες κοινωνιες;

    Ο μεταμοντερνισμος και ο μηδενισμος που προκρινει το διεθνοποιημενο μοντελο ΜΙΑΣ κοινωνιας και του ανθρωπου καταναλωτη (Ζιακας) ειναι ακομα ανεξερευνητο και ισως οι δοκιμες να φερουν απροβλεπτα αποτελεσματα για αυτους που το προκρινουν...


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρα πολυ καλη αναλυση.Θα μπορουσε να ανοιξει μια πολυ ενδιαφερουσα συζητηση για το που παει η ανθρωποτητα. Πιστευω οτι το σχολιο του Δημητρη παραπανω ειναι ενα πολυ καλο ενδεικτικο παραδειγμα .Κατι ακομα. Νομιζω οτι παρομοια αρθρα-που αφορουν παγκοσμια προβληματα- και προσφερονται για προβληματισμο και ανταλλαγη αποψεων θα πρεπει να μενουν για πολυ περισσοτερο χρονο στις πρωτες θεσεις των αρθρων του ιστολογιου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ Μαρινος.
      Μαρινο μου,πιο καλα να ανοιξουμε συζητηση για τον ΕΝΦΙΑ και πως θα τον πληρωσουμε.

      Διαγραφή
    2. @Ναιας
      Παλληκαρι μου,τι να σου πω; Οτι δεν εχεις δικιο; Γι αυτο μας εχουν φλομωσει με τα πτωματα του εμφυλιου,τον Σταλιν,τον Χιτλερ κι εγω δεν ξερω ποιον αλλο.Για να μη συζηταμε τιποτα το ουσιαστικο απο οσα μας καινε και να μην μπορουμε να αντιδρασουμε. Να εισαι καλα.

      Διαγραφή
    3. Θα ηταν πιο ενδιαφέρον να συζητήσουμε για τον ΕΝΦΙΑ και το πως ΔΕΝ θα τον πληρώσουμε...

      Διαγραφή
    4. @ Νεμεσις.
      Μακαρι να μπορουσε να γινει αυτο,βλεπεις οτι 'το δεν πληρωνω' εγινε ηλεκτρονικος πλειστηριασμος που σημαινει οτι και να κοιμασε ακομα θα σε παρουν με το κρεββατι και επειδη στα 72 δεν αντεχω περιπετειες ουτε συγκινησεις ,θα προσπαθησβω να διαφυλαξω την επαυλη των 68 τ.μ. που απεκτησα με αιμα.

      Διαγραφή
  3. Συνδυάστε το παραπάνω άρθρο με την περσινή αλλά επίκαιρη εκπομπή -Dugin's Guideline- του Αλεξάντερ Ντούγκιν με τίτλο:
    "Ευρώπη: Ο Μηχανισμός του(Εμφυλίου) Πολέμου Πυροδοτήθηκε"

    -Η Ευρώπη βρίσκεται αμείλικτα κοντά στο χείλος του «εμφυλίου» πολέμου (civil war)
    -Ποιοι είναι οι στόχοι που έχουν , όσοι προκαλούν την τρομοκρατία στην Ευρώπη;
    -Τζιχαντιστές & ακροδεξιοί εθνικιστές υποκινούνται αμφότεροι από Ουάσινγκτον & Σόρος
    -Είναι η «Ευρωπαική Άνοιξη» αναπόφευκτη;

    EUROPE: WAR MECHANISM LAUNCHED
    https://www.youtube.com/watch?v=-1GoU0Yju_E


    Κείμενο μεταφρασμένο και εδώ:
    http://www.triklopodia.gr/%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7-%CE%BF-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%BC%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CE%BC%CE%BF%CF%85/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ Πρωτοβουλια.
      Προσπαθησα να βγαλω συμπερασμα αλλα προλαβα και θυμηθηκα περι Αλεξαντερ Ντουγκιν.

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.