11/9/17

Το πρόβλημα όταν βομβαρδίζεις έναν δικτάτορα δολοφόνο, είναι να προβλέψεις την αντίδρασή του

Le président syrien Bashar el-Assad, dans son bureau à Damas, le 12 février 2016.(Crédit : Joseph Eid/AFP)
Judah Ari Gross*, Times of Israel
Οι αναλυτές υποθέτουν ότι η Συρία και η Χεζμπολάχ δεν θα αντιδράσουν για την υποτιθεμένη ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στη Χάμα, αλλά εκτιμούν ότι το Ισραήλ θα πρέπει ωστόσο να προετοιμαστεί για «τη περίπτωση όπου...»
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, το Ισραήλ έχει πραγματοποιήσει δεκάδες αεροπορικές επιδρομές στη Συρία, μεταξύ των οποίων - σύμφωνα με ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία-  μια επίθεση την Πέμπτη νωρίς το πρωί στην επαρχία της Χάμα, που σκότωσε δύο Σύρους.
Πολλές από αυτές τις επιδρομές ακολουθήθηκαν από έξαλλες καταγγελίες από τη Δαμασκό και υποσχέσεις για «συνέπειες», αλλά, παρά όλες τις απειλές αυτές, ο Σύρος ηγέτης δεν ανέλαβε ποτέ πραγματικά σοβαρά αντίποινα εναντίον του Ισραήλ.

Είναι αλήθεια, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο συριακός στρατός εκτόξευσε όπλα αεράμυνας προς ισραηλινά μαχητικά –συμπεριλαμβανομένης μιας φοράς που ο ισραηλινός στρατός είχε εκτοξεύσει έναν αναχαιτιστή τύπου Arrow για να εξασφαλιστεί ότι ο συριακός αντιαεροπορικός πύραυλος  δεν θα χτυπήσει μια ισραηλινή κοινότητα. Ωστόσο, ο Άσαντ δεν έχει ποτέ διεξαχθεί επίθεση αντιποίνων εναντίον του εβραϊκού κράτους λίγες ώρες ή ημέρες μετά από μια υποτιθέμενη επιδρομή.

Ούτε η Χεζμπολάχ, με την αξιοσημείωτη εξαίρεση μιας επίθεσης με αντιαρματικό πύραυλο το 2015 κατά ένα τζιπ του ισραηλινού στρατού που είχε σκοτώσει δύο στρατιώτες. Αυτή η επίθεση απαντούσε σε μια υποτιθέμενη ισραηλινή επίθεση που σκότωσε τον τρομοκράτη Jihad Mughniyeh και η οποία δεν είχε στοχεύσει ούτε κομβόι ούτε αποθήκη όπλων.

Και ενώ οι αναλυτές ισχυρίζονται ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ότι ο Σύρος πρόεδρος, ο οποίος εξακολουθεί να βασανίζεται από τον εμφύλιο πόλεμο, παρά τις πρόσφατες προελάσεις, θα αποφύγει να απαντήσει  -γνωρίζουν ότι το Ισραήλ μπορεί να τον χτυπήσει πιο έντονα από τι ο ίδιος και δεν θα είναι ποτέ σε θέση να το κάνει - εκτιμούν ότι θα ήταν ασφαλέστερο για το εβραϊκό Κράτος να είναι προετοιμασμένο για παν ενδεχόμενο.

Une usine syrienne qui aurait été attaquée par un avion israélien tôt dans la matinée du jeudi 7 septembre 2017 (Capture d'écran : Twitter)
Ένα συριακό εργοστάσιο που φέρεται να δέχτηκε επίθεση από ένα ισραηλινό αεροσκάφος νωρίς το πρωί της Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2017 (Screenshot: Twitter)

Μετά την υποτιθέμενη ισραηλινή αεροπορική επιδρομή την Πέμπτη κατά του κτιρίου του συριακού κέντρου μελετών και στρατιωτικών επιστημονικών ερευνών (ΕΣΣΚ), κοντά στη Masyaf, το οποίο φέρεται να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει και να αποθηκεύσει χημικά όπλα και πυραύλους ακριβείας, ο στρατός του Άσαντ απείλησε για πιθανές «σοβαρές συνέπειες».

Ο συριακός στρατός δήλωσε ότι η επίθεση ήταν «μια απελπισμένη προσπάθεια που στόχευε να τονώσει το πεσμένο ηθικό» της ομάδας του ισλαμικού κράτους «μετά τις σαρωτικές νίκες που επετεύχθησαν από τον αραβικό συριακού στρατού» και αποδεικνύει της «άμεση στήριξη» που παρέχεται από το Ισραήλ στο ΙΚ και σε «άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις».

Το εκκρεμές ερώτημα, περίπου 18 ώρες μετά την επίθεση, είναι αν αυτές οι σκληρές δηλώσεις από το στρατιωτικό καθεστώς του Άσαντ είναι μια σοβαρή απειλή ... ή μόνο απλές λέξεις.

«Είναι δύσκολο να διεισδύσει κανείς στο μυαλό ενός δικτάτορα που έχει βάλει φωτιά  και αίμα στην ίδια τη χώρα του και ο οποίος χρησιμοποίησε όπλο μαζικής καταστροφής εναντίον του ίδιου του λαού του».
Σύμφωνα με τον Bilal Saab, του Ινστιτούτου της Μέσης Ανατολής στην Ουάσιγκτον, είναι περίπλοκο να καθορίσει κανείς ποια είναι τα σχέδια Ασαντ σε σχέση με το Ισραήλ υπό το φως της ίδιας της συμπεριφοράς του ενώπιον του συριακού πληθυσμού.
Les membres du gouvernement syrien font le geste  du V de la victoire à bord d'un tank, dans le village de Kobajjep, au sud-ouest de la province de Deir Ezzor, le 6 septembre 2017 (Crédit : AFP/George OURFALIAN)
Μέλη του συριακού στρατού
 κάνουν τη χειρονομία του V της νίκης σε ένα άρμα μάχης στο χωριό Kobajjep, νοτιοδυτικά της επαρχίας της Ντέιρ αλ-Ζορ, στις 6 Σεπτεμβρίου 2017 (AFP / George OURFALIAN)
«Είναι δύσκολο να διεισδύσει κανείς στο μυαλό ενός δικτάτορα που έχει βάλει φωτιά  και αίμα στην ίδια τη χώρα του και ο οποίος χρησιμοποίησε όπλο μαζικής καταστροφής εναντίον του ίδιου του λαού του», εξηγεί ο Saab, Senior Fellow και Διευθυντής του προγράμματος άμυνας και ασφάλειας του Ινστιτούτου σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Ωστόσο, προσθέτει, « υποψιάζομαι ότι οι νόμοι αποτροπής με το Ισραήλ, ακόμη και αν δεν είναι πάντα αλάνθαστοι, θα εξακολουθούν να γίνονται σεβαστοί μόνο και μόνο επειδή το επίπεδο των κυρώσεων που το Ισραήλ θα επιβάλει στη Συρία θα ήταν σοβαρό αν ο Άσαντ απαντούσε στρατιωτικά ».
Ο Υποστράτηγος (έφεδρος) Yaakov Amidror, πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας, συμμερίζεται την ίδια άποψη.
«Η υπόθεση ότι μπορεί να υπάρξει μια μορφή αντίδρασης εξακολουθεί να ισχύει παρά αυτά, και ελπίζω ότι ο ισραηλινός στρατός είναι έτοιμος», διευκρίνησε.

Yaakov Amidror (Crédit : Olivier Fitoussi/Flash90)
Yaakov Amidror (Crédit : Olivier Fitoussi/Flash90)
Ο πρώην στρατηγός πρόσθεσε, ωστόσο, ότι ο ίδιος δεν αναμένει ισχυρή αντίδραση.
«Ελπίζω για τον Άσαντ ότι θα αναλάβει καμία πρωτοβουλία που θα τον βάλει σε μια πολύ κακή κατάσταση», δήλωσε ο Amidror σε μια τηλεφωνική συνέντευξη με τους δημοσιογράφους που διοργάνωσε το Projet dIsraël.

Κόκκινες γραμμές

Κατά τη διάρκεια όλου του συριακού εμφυλίου πολέμου, το Ισραήλ υποστήριξε ότι δεν θα παρέμβει στις μάχες εκτός από τη διέλευση ορισμένων «κόκκινων γραμμών» για να διασφαλιστεί, ιδίως, ότι προηγμένα όπλα δεν εμπίπτουν στα χέρια της Χεζμπολάχ, ότι το Ιράν δεν επιτρέπεται να λάβει θέση επί των συνόρων του Γκολάν, και ότι η ισραηλινή κυριαρχία δεν παραβιάζεται, είτε εσκεμμένα είτε κατά λάθος.

Έτσι, όταν ένα κομβόι με πύραυλους ακριβείας διέσχισε τη Συρία προς τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο, το Ισραήλ το κατέστρεψε με μια αεροπορική επιδρομή. Ή όταν ένα βλήμα όλμου προσγειώθηκε στο ισραηλινό Γκολάν, μετά από μάχες στην άλλη πλευρά των συνόρων, ένα άρμα μάχης του ισραηλινού στρατού στόχεψε μια συριακή στρατιωτική θέση.

Capture d'écran d'un satellite d'une zone située à proximité de Masyaf, dans la province syrienne de Hama, où le centre syrien de recherche et d'études scientifiques maintiendrait une structure d'armes chimiques (Capture d'écran : Google maps)
Screenshot από δορυφόρο μιας περιοχής κοντά στη Masyaf στη συριακή επαρχία της Χάμα, όπου το συριακό κέντρο ερευνών και επιστημονικών μελετών φέρεται να διατηρήσει μια υποδομή χημικών όπλων (Screenshot: Google maps)

Παρά το γεγονός ότι το Ισραήλ δεν έχει επιβεβαιώσει το ρόλο του στην επίθεση της Πέμπτης, η επιδρομή, ωστόσο, αποδόθηκε στο εβραϊκό Κράτος με τη κοινόχρηστη ιδέα μεταξύ των αναλυτών ότι αυτή η συριακή υποδομή οπλισμού έχει χρησιμοποιηθεί για να παραβιάσει τη μία από αυτές τις «κόκκινες γραμμές».

Αλλά ποιές είναι οι «κόκκινες γραμμές» του Άσαντ; Τι θα χρειαστεί για να αποφασίσει να χτυπήσει το Ισραήλ;
«Οι κόκκινες γραμμές του Άσαντ είναι η επιβίωση του καθεστώτος», δήλωσε ο Saab.

Το ερώτημα που τίθεται τότε, είπε, είναι «τι αποτελεί η επιβίωση του καθεστώτος από τη δική του άποψη και αυτή των Ιρανών συμμάχων του, πέρα ​​από το προφανές (δηλαδή, τη δολοφονία του ή τον βομβαρδισμό των επιτελείων του).

Σύμφωνα με τον Saab, είναι «αδύνατο να το πει κανείς».

Αλλά όμως, ενώ η Συρία και η Χεζμπολάχ είναι οι δύο ομάδες που έχουν πληγεί από την υποτιθέμενη εναέρια επίθεση, δεν είναι οι μόνοι που επιχειρούν στη χώρα.

Amos Yadlin, former director of military intelligence, Jan 2012. (photo credit: Gideon Markowicz/FLASH90)
Ο Amos Yadlin

Η Ρωσία, η οποία ενεργεί ως αφεντικό του Άσαντ θα μπορούσε επίσης να εκφράσει την ανησυχία της για την επιδρομή, σύμφωνα με τον στρατηγό Amos Yadlin, πρώην επικεφαλής των ισραηλινών στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών και διευθυντή της δεξαμενής σκέψης, Ινστιτούτου για τις μελέτες εθνικής ασφάλειας.

Σε ένα tweet, ο Yadlin προειδοποίησε ότι το Ισραήλ μπορεί να έχει να αντιμετωπίσει «τη ρωσική αντίθεση».

Παρά ταύτα, ο Amidror δείχνει ότι το Ισραήλ ήταν σαφές προς τη Μόσχα σχετικά με τις πολιτικές του στη Συρία και ότι και οι δύο χώρες αντιμετωπίζονται με αμοιβαίο σεβασμό.

«Κάθε μέρος αντιλαμβάνεται τα συμφέροντα του άλλου», σημειώνει.
Η σχέση του Ισραήλ με τη Ρωσία, λέει, είναι «ένα παράδειγμα καλής διπλωματίας: Δεν συμφωνούμε μαζί τους, αλλά τους σεβόμαστε».

*O Judah Ari Gross είναι στρατιωτικός ανταποκριτής των Times of Israël.

Μετάφραση στα ελληνικά από Κριστιάν Άκκυριά για τον Ινφογνώμονα Πολιτικά, Αθήνα, 11.9.2017



4 σχόλια:

  1. Let us not start on who sacrifices its own people to the extend that sacrifice has an established name in the religion of that group.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το σιωνιστικό σχέδιο ξεδιπλώνεται σιγά-σιγά. Βλέποντας τον Πούτιν και τη Ρωσία να είναι διστακτικός να συγκρουστεί με το Ισραήλ δύο είναι τα συμπεράσματα. Πρώτον ότι οι σιωνιστές έχουν δυνατά ερείσματα στη Ρωσία από παλιά. Δεύτερον, ότι οι ΗΠΑ ελέγχονται πλήρως από το σιωνιστικό λόμπι και μια σύγκρουση Ισραήλ Ρωσίας σημαίνει σύγκρουση ΗΠΑ Ρωσίας και άρα Παγκόσμιο και πιθανότατα θερμοπυρινικο πόλεμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το μεγαλυτερο προβλημμα εδω ειναι " ποιος χαρακτηριζει ποιον..δικτατωρα και απο που αντλει το δικαιωμα να χαρακτηριζει τους παντες οπως τον συμφαιρει " ..ασφαλως εδω εχουμε ενα θεμα..αν ο χαρακτηριζων ειναι αναμαρτητος οποτε θαχε αυτο το δικσιωμα..Ομως το Ισραηλ τοχει..αφου ο ΘΕΟΣ ταδωσε ολα συον λαο αυτο..με ανεκλητο συμβολαιο για πσντα..προ χιλιων ετων.Ο Θεος ..χρωστουσε πολλα στους Ισραηλινους..διοτι εδωσαν πολλα στην ανθρωποτητα..τεχνες..γραμματα..επιστημες..ατελειωτα χειρογραφα του πνευματος..και της διανοησης μεγαλεια..αφου η προσφορα ηταν διασυμπαντικη..ριγησε το συμπαν δηλαδη απ το μεγαλειο..Σκεφτητε οτι εγραψαν ολο κι ολο ενα βιβλιο κι εκτοτε χιλιαδες σχολια και μελετες γυρω απ αυτο..κατι σαν διυλιση του κονωπα και καταποσης της καμηλας...αλλωστε ο πλανητης ειναι γεματος εβραικα μνημεια απειρου καλους και απειρης σοφιας..Αυτο ...ο ΘΕΟΣ το χρωσταει..και πρεπει να μην κουνιεται φυλο μπροστα σε αυτην την απιστευτη διανοητικη παρακρουση ενος λαου που αρρωστησε ομαδικα και διαχρονικα..απο τοτε..ΑΡΑ καθηστε ολοι καλα..το Ισραηλ εχει Παντα..δικιο..και τον Θεο μαζι του..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνω με τον Δημήτρη. Ο τίτλος του άρθρου "όταν βομβαρδίζεις έναν δικτάτορα δολοφόνο" κανονικά σε βάζει απο μόνος του σε σκέψεις. Δηλαδή αυτός που βομβαρδίζει τον δικτάτορα δολοφόνο (δηλαδή το στρατό του και κάμποσους αμάχους) είναι αυτοδιορισμένος άγιος; Και τα κίνητρα του; να φέρει τη "δημοκρατία" (τύπου ΙΡΑΚ και Λιβύης) στη Συρία !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.