25/9/17

Κηφηνείον «Η Ωραία Ελλάς»

του Σαράντου Καργάκου, Συγγραφέως – Φιλολόγου – Ιστορικού (και για 12 χρόνια συνεργάτη των -παλαιών- 4Τ_Κ.Κ.)
Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ καί τριάντα χρόνια είναι η …εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδόθησαν σε μία χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία, εξέθρεψε καί διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων», παιδιών δηλαδή πού δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές πού ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές…
Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» πού κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή πού ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής πού έδειχνε αριστερά καί πήγαινε δεξιά καί τούμπαλιν. Γι’ αυτό τουμπάραμε… Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, πού δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πώς η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν.
Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ’ όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White color workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό καί υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη καί στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη καί διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις καί ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής καί χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, πού πιστεύουν ότι τα παιδιά καί μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες πού είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής.

για τη συνέχεια  kavvathas

5 σχόλια:

  1. Το αρθρο ειναι στο στυλ του "γιατι δεν πανε οι ανεργοι να μαζεψουν τις φραουλες στην Μανωλαδα"..ειδικα εκει που μιλαει για το "Αλβανικο οικονομικο θευμα" χωρις σιγουρα να εχει μιλησει με κανενα Αλβανο στην ζωη του δειχνει και το πιο ηλιθια λογικη πεθαινεις, και το ποσο ηλιθιο ειναι το "οι νεοι δεν δουλευουν" το αποδεικνειουν τα τελευταια χρονια οι μερικες εκαντονταδες χιλιαδες Ελληνες νεοι μεταναστες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτη ειναι η ελληνικη διανοηση. Εκτος τοπου και χρονου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλο ειναι ν κανουμε κριτικη επι του κειμενου,κ οχι με οτι μασ κατεβαινει στο κεφαλι μας .Με ανοητους ισμους να βριζετε εναν συνεπη δασκαλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. πιασταυγο τσε κουρευτο...3340 ελληνες καθηγητες στα βρετανικα πανεπιστημια...σε τι χωρα ζουμε;πως ανεχομαστε ολους αυτους τους εγκαθετους που μας κυβερνουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Δυστυχώς", και ο Δάσκαλος Καργάκος είναι απ' αυτούς που δεν χαϊδεύουν αυτιά. Με την οξυδέρκεια και την μανιάτικη ειλικρίνεια, που τον διακρίνει, τα λέει έξω από τα δόντια και αυτό ενοχλεί πολύ, πάρα πολύ.

    To παραπάνω άρθρο του είναι αρκετά παλιό (01/11/2004), αλλά πάντα επίκαιρο και διαχρονικό.

    Ζωή να έχεις, Δάσκαλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.