30/10/17

Η πολιτική υποβάθμιση της εργασίας


Π​​ριν από τριάντα χρόνια, αν ήσουν πιο έξυπνος και εργατικός στο σχολείο, μπορεί να γινόσουν γιατρός ή μηχανικός. Ισως έβγαζες κάτι παραπάνω, αλλά σε παρόμοια κλίμακα με τον εργάτη ή τον τεχνίτη. Θα μένατε στην ίδια γειτονιά, μπορεί να παντρευόσουν την κόρη του μανάβη και να στέλνατε τα παιδιά σας στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά του ζαχαροπλάστη.
Δεν ήταν όλα ρόδινα, όμως η εργασία όλων ήταν απαραίτητη, ο πλούτος ήταν ανάλογος με την εργατικότητα και η κοινωνία είχε μεγαλύτερη συνοχή. Ανήκες σε μία μέση τάξη με μικρές διαφορές. Το κράτος διευκόλυνε την κίνηση κεφαλαίων για επενδύσεις που δημιουργούσαν δουλειές και είχε πολιτικές αναδιανομής για να προστατέψει τους πιο άτυχους.
Τα πιο καπιταλιστικά κράτη έδιναν έμφαση στις επενδύσεις, τα πιο σοσιαλιστικά στην αναδιανομή. Και στις δύο περιπτώσεις, το πολιτικό διακύβευμα ήταν η διαθεσιμότητα εργασίας και η μοιρασιά του αποτελέσματος. Η σχέση εργασίας και ευημερίας όμως άλλαξε.

Για τη συνέχεια Kathimerini

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.