Η πρόσκληση για βοήθεια από τους τελευταίους Γάλλους πιστούς στο Κουρδιστάν

© Ο Βernard-Henri Lévy και ο Μανουέλ Βαλς στη συγκέντρωση αλληλεγγύης προς το Κουρδιστάν, στο κινηματογράφο Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε (Le Saint-Germain des-Prés) στις 2 Νοεμβρίου 2017.

Κείμενο από τον Sylvain ATTAL 

Στο Παρίσι, μια από τις τελευταίες ομάδες πιστών στο Κουρδικό Ζήτημα κάλεσε την Πέμπτη να σπάσει την περικύκλωση και να αποδοθεί δικαιοσύνη στους μαχητές που ήταν η αιχμή του δόρατος της ήττας των τζιχαντιστών της ομάδας Ισλαμικού Κράτους.

Είναι  το τελευταίο καρέ των φίλων του Κουρδιστάν . Ή μάλλον, ένα καρέ με πέντε, ένα πεντάγωνο, έτσι: ο Bernard-Henri Levy, ο Μπερνάρ Κουσνέρ , σύντροφος της πρώτης ώρας, ο μεγαλύτερος των «french doctors» και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, στους οποίους ενώθηκαν η δοκιμιογράφος Caroline Fourest , ο πρώην πρωθυπουργός  Μανουέλ Βάλς  και η δήμαρχος του Παρισιού Άνι Χιντάλγκο.

 Αυτοί οι πέντε μίλησαν την Πέμπτη 2^η Νοεμβρίου σε μια γεμάτη αίθουσα κινηματογράφου στο Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε. Είναι οι τελευταίοι "VIP" που επαναστατούν ενάντια στη δειλία των μεγάλων δυνάμεων, οι οποίες μόλις πριν λίγες εβδομάδες επαίνεσαν ακόμα το θάρρος των πεσμεργκά, οι μόνοι που πολέμησαν στο έδαφος  τους τζιχαντιστές της οργάνωσης Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) και να τους νικήσουν.

Μόλις είχαν ανοίξει το δρόμο για το ιρακινό στρατό για να εισέλθει ως απελευθερωτική στη  Μοσούλη , τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, και μόλις πριν οι Κούρδοι να εκδιώξουν το ΙΚ από τη Ράκα , «πρωτεύουσα» τους στη Συρία, ο ίδιος στρατός του Ιράκ , με την υποστήριξη σιιτικών πολιτοφυλακών που εκπαιδεύονται και χρηματοδοτούνται από την Τεχεράνη, ρίχτηκε στο Κιρκούκ, το οποίο οι Κούρδοι, υπονομευμένοι από εσωτερική προδοσία, εγκαταλείψαν σχεδόν αμαχητί. Έκτοτε, η αυτόνομη επαρχία του Ιρακινού Κουρδιστάν, μειωμένη στην αρχική επικράτειά της, έχει αποκοπεί εντελώς από τον κόσμο. Τον εναέριο χώρο της, τον έκλεισε η κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης, όπως και τα χερσαία σύνορα.

Μια πραγματική αγάπη μεταξύ Γαλλίας και Κούρδων

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Κούρδοι βρίσκονται μόνοι τους, εγκαταλειμμένους από εκείνους  που αποκαλούσαν τους εαυτούς τους συμμάχους εναντίον του ΙΚ, με πρώτες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά αυτή τη φορά, ακόμη περισσότερο, οι Κούρδοι πίστεψαν τους επαίνους των Δυτικών, και ότι το γεγονός ότι τους απάλλαξε από τον καρκίνο του ΙΚ στο όνομα κοινών δημοκρατικών αξιών θα τους έφερε επιτέλους την αναγνώριση των εθνικών τους δικαιωμάτων που αναφέρονται στη Συνθήκη των Σεβρών το 1920.Για άλλη μια φορά, αισθάνονται ότι προδοθήκαν.

Γύρω από αυτούς τους τελευταίους υπερασπιστές του Κουρδικού Ζητήματος, και τον πρόεδρο του Κουρδικού Ινστιτούτου του Παρισιού, Kendal Nezan, Κούρδους μαχητές που σήκωναν τα χρώματα τους , μερικούς Γάλλους διανοούμενους, ορισμένους αιρετούς του Παρισιού επίσης, όλοι ήρθαν να υπενθυμίσουν, με τον Μπερνάρ Κουσνέρ, ότι υπάρχει μια πραγματική «αγάπη» μεταξύ της Γαλλίας και του Κουρδιστάν, η οποία πρέπει να διατηρηθεί ζωντανή. Ο Manuel Valls, ενώπιον της Anne Hidalgo, καρπός της ίδιας οικογενειακής ιστορίας, μίλησε, για την οδυνηρή ανάμνηση του Λαϊκού Μετώπου, που δεν παρενέβη στην Ισπανία για να υπερασπιστεί τους Ρεπουμπλικάνους εναντίον του φασιστικού κινδύνου.

Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες αφήνουν το Ιράν να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, ενώ, άλλου, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν σταματά να καταγγέλλει την περιφερειακή απειλή που συνιστά η Τεχεράνη, χανόμαστε σε εικασίες. Όταν η γαλλική κυβέρνηση προσπαθεί να υπερασπιστεί με κάθε κόστος το φανταστικό όραμα  για ένα ενωμένο ομοσπονδιακό Ιράκ, επιβάλλεται ορισμένοι στη μεγάλη γαλλική παράδοση των διανοουμένων δράσης να σταθούν ενάντια σε αυτή την «πρωτοφανή συνθηκολόγηση» (BHL) , να καταγγείλουν την «αρκετά περιφρονητική διπλωματική» στάση της Γαλλίας (Kouchner) και το πράσινο φως που όθηκε από τον διεθνή συνασπισμό στο Ιράν για να αποκρούσει τους Κούρδους.

Η «βρώμα» του παραλληλισμού με την Καταλονία

Όσον αφορά το ζήτημα του δημοψηφίσματος που οργανώθηκε από τον Κούρδο πρόεδρο  Μασούντ Μπαρζανί , ο οποίος επικρίθηκε για έλλειψη ρεαλισμού και κακή εκτίμηση του συσχετισμού των διπλωματικών δυνάμεων, κατά πάσα πιθανότητα χρησίμευσε ως πρόσχημα για την από κοινού και προγραμματισμένη επίθεση σε όσους δεν θέλουν ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν, αρχής γεννημένης από τη Τουρκία και το Ιράν. Επίθεση εξάλλου αρκετά περιορισμένη. Γιατί, αν το Κιρκούκ, όπου οι σιίτικές πολιτοφύλακες εμπλάκηκαν σε σφαγές και λεηλασίες, δεν υπερασπίστηκε, οι Κούρδοι κράτησαν σταθερά τα σύνορα στα οποία αναδιπλώθηκαν.

Το 94% του "ναι" στην ανεξαρτησία μαρτυρούν την επιθυμία των Κούρδων να σπάσουν τους δεσμούς με τη Βαγδάτη. Ο Bernard-Henri Levy κατήγγειλε τη «βρώμα» του παραλληλισμού που έγινε με το καταλανικό δημοψήφισμα, διότι σε καμία περίπτωση δεν είναι οι δύο καταστάσεις συγκρίσιμες. Και ο Kendal Nezan σημειώνει ότι το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Βαγδάτης, το οποίο χρησιμεύει ως Ανώτατο Δικαστήριο, δεν μπόρεσε να καταδικάσει αυτή την ψήφο ως αντισυνταγματική. Οι Κούρδοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν να αγωνίζονται για να ξεφύγουν από αυτή την «ελεύθερη ένωση» που είναι το Ιράκ. Και δεν είναι η συμπεριφορά των Ιρακινών στο Kirkuk που θα αλλάξει τίποτα.

GÉNÉRAL HAJAR AUMAR ISMAÏL LORS DU RASSEMBLEMENT #SUPPORTKURDISTAN AU CINÉMA ST-GERMAIN

View image on Twitter

La Règle du jeu @laregledujeuorg

Le Général Hajar Aumar Ismaïl lors du rassemblement #SupportKurdistan au cinéma St-Germain.

11:56 PM - Nov 2, 2017

Το κλου της βραδιάς, η παρέμβαση του στρατηγού των πεσμεργκά Hajar Ismail, ο οποίος ήταν σε θέση να ξεγελάσει την περικύκλωση του Κουρδιστάν για να συμμετέχει σε αυτή τη «βραδιά μάχης»: «Πολεμήσαμε τον Σαντάμ Χουσεΐν, θριαμβέψαμε κατά του ΙΚ, τώρα ήρθε η σειρά των Σιϊτών. Το έγκλημα παραμένει  έγκλημα. Τα πρόσωπα αλλάζουν, αλλά ο πολιτισμός, η νοοτροπία παραμένουν ίδιοι».

Μετάφραση από γαλλικά: Κριστιάν Ακκυριά

france24.com