13/1/18

Νεομακεδονικά διδάγματα

Ανοίγει ξανά ο ασκός του Αιόλου στα Βαλκάνια
Ρούντι Ρινάλντι 
9 Ιανουάριος, 2018 “Δρόμος της Αριστεράς”
Ξεπερνώντας εύκολα τους ασύνειδους (κι όχι τόσο αθώους) που δηλώνουν ότι δεν έχουν πρόβλημα αν το γειτονικό κράτος ονομαστεί σκέτα «Μακεδονία» (Μπαλαούρας και πολλά στελέχη της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ) όπως και αυτούς που αμέσως λαμβάνουν την «παραγγελιά» και το αναγορεύουν σε «τριτεύον» πρόβλημα που «δημιούργησε η ανοησία των πολιτικών» και σε υπόλειμμα «ακραίων κύκλων».
Ξεπερνώντας τους «πονηρούς», που ευθυγραμμιζόμενοι με τα αμερικάνικα non paper, παρουσιάζουν την συγκυρία ως «μεγάλη ευκαιρία» για την ελληνική πολιτική ώστε να κλείσει το ακανθώδες πρόβλημα (Ξυδάκης, Παπαχελάς κ.α.).
Κατανοώντας τον «ρεαλισμό» της κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου που αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να ανταποκριθεί σε συμβόλαια (π.χ. με Τραμπ και με Ε.Ε.), να πάρει αποφάσεις αλλά και να έρθει σε ρήξη με ένα εθνικό αίσθημα, σε ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα.
Βλέποντας πως για το ζήτημα η Αριστερά δεν έχει καμία θέση ή ευαισθησία, απορροφημένη είτε στην σύνεση που προσφέρει η «σύνθετη γεωγραφική ονομασία έναντι όλων» (που εξ άλλου είναι θέση της αστικής τάξης στην Ελλάδα) ή σε γενικολογίες ότι είναι «δρομολογημένη η ονοματολογία» από τους ομίλων των μονοπωλίων και των αστικών τάξεων της περιοχής (Ριζοσπάστης) και καταλήγει σε ευχές για κοινή πάλη όλων των βαλκανικών λαών.

Εμείς από μεριάς μας θα εστιάσουμε σε ορισμένα ιδιαίτερα και συγκεκριμένα ζητήματα που θέτει έτσι κι αλλιώς το άνοιγμα του θέματος εδώ και τώρα.

Από το 1990 και δώθε όποτε άνοιγε το «μακεδονικό» ζήτημα, κάτι γενικότερο και σοβαρότερο συντελούνταν στα Βαλκάνια. Το ΄90 άρχιζε η νεοταξική κατεδάφιση της περιοχής. Τώρα βρισκόμαστε στην καρδιά ενός νέου γύρου αναμέτρησης ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ρωσία

Δίδαγμα νεομακεδονικό πρώτο

Από το 1990 και δώθε, κοντά 30 χρόνια, όποτε άνοιγε το «μακεδονικό» ζήτημα, κάτι γενικότερο και σοβαρότερο συντελούνταν στα Βαλκάνια. Το ΄90 κατέρρεαν όλα τα καθεστώτα του βαλκανικού υπαρκτού και άρχιζε η νεοταξική βαλκανοποίηση της περιοχής. Από τότε ο χάρτης της Βαλκανικής άλλαξε ριζικά. Το 1999 με τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας κουτσουρεύτηκε η Σερβία δραστικά και η Βαλκανική μετατράπηκε σε άθροισμα προτεκτοράτων ή αδύναμων χωρών με νατοϊκή παρουσία και βάσεις, ενώ παρακρατικές συμμορίες – στρατοί χρησιμοποιούνταν ως μοχλοί για την ενίσχυση των επιθετικών σχεδιασμών.

Τώρα που ξανανοίγει το «μακεδονικό» βρισκόμαστε στην καρδιά ενός νέου γύρου αναμέτρησης ανάμεσα σε ΗΠΑ, που θέλουν να σταθεροποιήσουν και επεκτείνουν την επιρροή στα Βαλκάνια, και την Ρωσία που θέλει να μην χάσει ζωτικά της στηρίγματα στην περιοχή και δρόμους των ενεργειακών ροών. Επίσης όλα γίνονται πιο επισφαλή από την στάση της Τουρκίας που έχει έντονη παρουσία πλέον στην Βαλκανική.

Η σπουδή να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ είναι ο βασικός λόγος αλλαγών εντός της χώρας και η απομόνωση των «εθνικιστών» του Γκρουέφσκι σχετίζεται με τις φιλορωσικές θέσεις που άρχισε να παίρνει ο τελευταίος με αποτέλεσμα να εκπαραθυρωθεί με συνοπτικές διαδικασίες. Η παρουσία μιας φιλοΗΠΑ κυβέρνησης στην ΠΓΔΜ και η ενδυνάμωση του αλβανικού στοιχείου (καμιά σχέση δεν υπάρχει ανάμεσα στην δύναμη του το 1990 και το τι αντιπροσωπεύει σήμερα), περιγράφεται από τους πάντα πρόθυμους Έλληνες πολιτικούς «ως ευκαιρία» επίλυσης.

Δίδαγμα νεομακεδονικό δεύτερο

Γιατί οι ΗΠΑ θέλουν να κλείσουν το ζήτημα τώρα; Για να ανασχέσουν την επιρροή της Ρωσίας. Ναι αλλά δεν φτάνει αυτή και μόνο η εξήγηση. Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί «η χώρα μας έχει το θλιβερό προνόμιο να αποτελεί την τομή των δύο ασταθών υποσυστημάτων του μεσογειακού γεωπολιτικού συμπλόκου: Του υποσυστήματος των Βαλκανίων και του υποσυστήματος Τουρκίας-Εγγύς Ανατολής, τα οποία ευρίσκονται σε έντονη όσο και ασταθή συλλειτουργία». Επομένως η λογική των πραγμάτων οδηγεί σε συγκρούσεις και αναμετρήσεις στην περιοχή και η ΠΓΔΜ φαίνεται να μην μπορεί να αντέξει στις πιέσεις που θα δημιουργηθούν. Εκτεταμένες περιοχές είναι δυνατόν να εμπλακούν σε νέους πολέμους, σε αποσχίσεις, σε διεκδικούμενες περιοχές, σε γκρίζες ζώνες. Η βόρεια ελληνική περιοχή από τον Έβρο έως την Ήπειρο, σε όλους τους σχεδιασμούς, όλων ανεξαιρέτως των παικτών, θα μπορούσε να είναι θέατρο ανάλογων εξελίξεων. Μιλάμε για τις επόμενες μία με δύο δεκαετίες.

Δίδαγμα νεομακεδονικό τρίτο

Όσο άθλιος και αν είναι ο τρόπος που χειρίζονται οι ελληνικές κυβερνήσεις τα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα, ζητήματα όπως το Κυπριακό, το Μακεδονικό, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι τέτοια που μπορούν να σηκώσουν θύελλες στο εσωτερικό και να δημιουργήσουν αναταράξεις που κανείς δεν θα ήθελε από όσους ομνύουν στην σύνθετη γεωγραφική ονομασία (και υπονοούν την χρήση του «Μακεδονία» από την γειτονική χώρα).

Αλλά το θέμα είναι ακόμα πιο σοβαρό. Δεν κλείνει το ζήτημα με όποιον συμβιβασμό τέτοιας μορφής. Ανοίγει και θα δοκιμαστούν όλες οι επιπτώσεις του. Γιατί το αλβανικό στοιχείο δεν θα κάτσει φρόνιμο με μια ονομασία «Μακεδονία» και κάποιο επίθετο, η Βουλγαρία δεν αποδέχεται καν ότι υπάρχει μακεδονική εθνότητα, τους θεωρεί βούλγαρους, και γιατί η Τουρκία αριθμεί ήδη μια επίσημη τουρκική μειονότητα του 4.5% του πληθυσμού της ΠΓΔΜ που εύκολα μπορεί να την ανεβάσει στο 10%.

Άρα το «ρεαλιστικό»-πολιτικό επιχείρημα « να κλείσουμε» το ζήτημα, μην χάσουμε την ευκαιρία, είναι αστήρικτο από όλες τις πλευρές και δεν αντιλαμβάνεται τη θρυαλλίδα που δημιουργείται εντός του νέου βαλκανικού γύρου. Το μεσογειακό γεωπολιτικό σύμπλοκο με τα δύο του υποσυστήματα είναι ενεργό και ασταθές και σε συλλειτουργία…

Δίδαγμα νεομακεδονικό τέταρτο

Η ελληνική πολιτική εμφανίζει διαρκώς μια υποχωρητικότητα. Ενώ η γειτονική χώρα μέχρι τώρα είχε μία επίσημη ονομασία για τον ΟΗΕ το ΠΓΔΜ στην πράξη είχε κατοχυρώσει το «Δημοκρατία της Μακεδονίας» με το οποίο την αναγνώρισαν κοντά 130 χώρες μέχρι τώρα. Άρα στην πράξη υπήρχε μία ονομασία για τις σχέσεις με Ελλάδα και μία διεθνής σχεδόν για ολόκληρο τον κόσμο. Τώρα η ελληνική πλευρά παζαρεύει την σύνθετη γεωγραφική ονομασία (άνω, βόρεια κ.λπ. Μακεδονία ) που να ισχύει έναντι όλων. Εύκολα το «άνω» ή «βόρεια» θα μετασχηματιστεί σε σκέτο Μακεδονία, με όλες τις συνέπειες. Η υποχωρητικότητα είναι τέτοια που δεν υπάρχει καμία δέσμευση από την πλευρά της ΠΓΔΜ για την μη χρήση του προσδιοριστικού «Μακεδονία» για πολλά ζητήματα που δεν άρουν αλυτρωτικές ή εθνικιστικές βλέψεις.

Ο λόγος περί «μεγάλης ευκαιρίας» κλείνει τα μάτια σε δύο πραγματικότητες και συνιστά κοροϊδία. Πραγματικότητα πρώτη. Το όνομα δεν είναι ζήτημα στον αέρα. Ιστορικά από το 1990 και μετά, εκφράστηκε με συνολικό τρόπο μια απειλή απέναντι στην Ελλάδα: με αλυτρωτισμό, με χάρτες που άλλαζαν τα σύνορα, με αλλαγή και παραποίηση της Ιστορίας, με συνταγματικές διατάξεις, με σχολικά βιβλία, με ήλιους της Βεργίνας και Μέγα Αλέξανδρους. Άρα το όνομα είναι συνδεδεμένο με ευρύτερες στοχεύσεις. Πραγματικότητα δεύτερη, είναι η συγκυρία έτσι όπως εξελίσσεται και οι δυσμενείς όροι για την χώρα μας. Τι έχουμε να κερδίσουμε με σύνθετη ονομασία και με «ναι» στην είσοδο της χώρας αυτής στο ΝΑΤΟ; Τα μπράβο των ΗΠΑ και Ε.Ε. και την εντελώς αρνητική στάση της Ρωσίας. Και ταυτόχρονα όλες τις συνέπειες μιας τέτοιας επιλογής που ανοίγει το θέμα.

Αν δεν υπάρξει κανένα άλλο όνομα που να διασφαλίζει την Ελλάδα από την χρήση του Μακεδονία στην επίσημη ονομασία μιας χώρας σε τόσο εύθραυστο περιβάλλον, γιατί να μην παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν, με επιμονή της χώρας σε μια ονομασία που θα την διασφαλίζει περισσότερο στα Βαλκάνια και απέναντι στην Τουρκία; Πράγμα που σημαίνει βέτο στην είσοδο της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. Μια τέτοια στάση αφήνει διαδρόμους ανοικτούς για θετικές τοποθετήσεις της Ρωσίας σε καίρια ζητήματα για την χώρα.

Με βάση όλα τα παραπάνω προκύπτει το ερώτημα: Υπάρχει και πώς εκφράζεται μια ανεξάρτητη πολυδιάστατη πολιτική που να εξασφαλίζει κατοχύρωση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας της χώρας σε ένα τόσο εχθρικό και δυσμενές περιβάλλον; Αυτό είναι το ζητούμενο και αυτός πρέπει να είναι ένας γνώμονας για την αξιολόγηση κάθε κίνησης. Κι αν δεν υπάρχει πρέπει να δημιουργηθεί η συνείδηση και η πολιτική κίνηση που να εκφράζει τέτοιες ανάγκες.

Ανιχνεύσεις

8 σχόλια:

  1. Μερικά συμπεράσματα.
    1. Το πολιτικό προσωπικό είναι πολύ κακής ποιότητας και δεν εξαιρώ κανέναν μη τυχόν και βγάλει τον εαυτό του εκτός.
    2. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται!!! Ας κοιτάξουμε πίσω και θα δούμε τις αλλαγές που θα έλθουν.
    3. Οι Βούλγαροι με το δίκιο τους, τους θεωρούν Βουλγάρους. Έχουν και την ίδια γλώσσα !!
    Το μεγάλο για μένα θέμα είναι και η τιμωρία όλων αυτών. Τότε ίσως ηρεμήσω και ψυχολογικά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Mπα;Δέν έχει η αριστερά θέση;Δεν είχε στο παρελθόν;Οι συριζαίοι σύντροφοι του Ρούντι Ρινάλντι που υπέγραφαν τα κείμενα υπερ των Σκοπίων και πρωτοστατούν τόσα χρόνια στον εθνομηδενισμό δεν είχαν υποπέσει στην αντίληψη του μεγαλοστελέχους του Σύριζα;Να μην ξεγελιέται ο κύριος και να μην υποκρίνεται οτι έπεσε απ τον ουρανό,μπορεί να μην έχει κυβερνητική καρέκλα σήμερα αλλα οι ευθύνες είναι καταγεγραμμένες.Αν γίνει τετοια εθνοπροδοσία δεν θα γλιτώσουν ουτε οι νυν αλλα ούτε και οι πρώην συριζαίοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η περιοχη δεν εζησαν ποτε μακεδονες, αλλα παιονες και δαρδανοι οπως και σλαυοι αργοτερα. Στον μεσαιωνα λεγοταν σκλαβηνια, χωρα των σκαβων η σλαυων δηλαδη. Η μακεδονια ηταν ανατολικοτερα στην θρακη, εκει που υπηρχαν συμπαγεις ελληνικοι πληθυσμοι. Υπηρχαν επισης το θεμα της θεσσαλονικης και το θεμα του Στρυμωνα. Και εγω δεν θα ηθελα να λενε την πατριδα μου ετσι. Αλλα νομιζω ειναι καλυτερο απο χωρα των απατεωνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΗΜΗ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ,ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΩΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΒΕΤΟ ,ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ,ΕΛΙΣΣΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑ.ΑΛΛΩΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΤΟ NOVA MACEDONIA ΠΟΛΛΑ ΔΕΙΝΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ YΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ Ή ANOXH TOY NATO ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΜΟΝΙΜΩΣ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗΜΕΝΗΣ ΓΙΑ ΕΥΝΟΟΙΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.ΑΛΛΩΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ Η ΝΔ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙΣΑ ΠΛΗΡΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΤΟΥ 1992 ΠΟΥ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕ,ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΣΟ ΑΦΕΛΗΣ ΠΟΥ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΘΑ ΠΑΥΣΟΥΝ ΝΑ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ,ΑΦΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΟΥΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΦΕΛΗΣ ΠΟΥ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΡΗΞΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ Ή ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥΣ ΟΥΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΚΡΥΦΕΣ ΚΑΙ ΕΝΙΟΤΕ ΦΑΝΕΡΕΣ ΑΛΥΤΡΩΤΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ.ΑΝΤΓΟΣ Ν.ΝΑΟΥΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. H KOE στην οποία ανήκει ο Ρινάλντι είναι ίσως το μοναδικό αριστερό "μαντρί" που σώζει την τιμή της εγχώριας, ξεπουλημένης, φιλοιμπεριαλιστικής-ΝΑΤΟικής "Αριστεράς"... σε αντίθεση, ακόμη και με το ΚΚΕ που έχει υιοθετήσει κρυφίως το νεοτροσκισμό και τον ευρωφεντεραλισμό (ενώ ακόμη θαυμάζει το... Στάλιν), η ΚΟΕ παραμένει πιστή στις Μαοικές ρίζες της και ως εκ τούτου και στον προλεταριακό πατριωτισμό.
    Αν δεν είχε λερωθεί από τις εκλογικές συνεργασίες με το Σύριζα, θα αποτελούσε μία ελπίδα για τη δημιουργία μίας νέας, πατριωτικής Αριστεράς, ενός νέου ΕΑΜ...
    Σημασία έχει όμως ότι ο Ρινάλντι και η ΚΟΕ έχουν μία ξεκάθαρα πατριωτική γραμμή σε ΟΛΑ τα εθνικά θέματα και φυσικά στο Μακεδονικό και είναι ΑΡΙΣΤΕΡΗ πατριωτική γεγονός που επιβεβαιώνει αυτό που ξαναγράψει: Όποιος αυτοτιτλοφορείται "αριστερός" ή "αναρχικός" με σκοπό να περάσει στον κόσμο απόψεις που υπονομεύουν την εθνική ταυτότητα, γλώσσα, θρησκεία και το εθνικό γεωπολιτικό συμφέρον δεν είναι τίποτε άλλο παρά συμπλεγματικός προδότης, πράκτορας-πεμπτοφαλαγγίτης, χάπατο-κομματόσκυλο ή κάποιος συνδυασμός και των τριών και φυσικά όχι αριστερός.
    Μόνη αντιμετώπιση που του αξίζει είναι το ανελέητο καταχέριασμα, το ξεβράκωμα των αφεντικών του και εν ευθέτω χρόνω "ο χορός στον αέρα" με θηλιά από χορδές πιάνου ως κρεμάστρα για το λαιμό του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ El Carnicero Rojo.
      Σε μεγαλο μερος συμφωνω περι Ριναλντι ομως υπαρχουν και αλλοι αληθινοι που 'ειδαν' το φως π.χ. Γ.Καραμπελιας που δεν 'λερωθηκε'.

      Διαγραφή
  6. Προσωπικά νομίζω ότι τα πράγματα είναι πιο απλά ως προς τις αιτίες που το "μακεδονικό" συχνά πυκνά ανακύπτει και όπως και να το κάνουμε αυτό άλλωστε μαρτυρούν οι καταστάσεις και τα γεγονότα. Νομίζω δηλαδή ότι με την πίεση που εφαρμόζεται για την αναγνώριση των σκοπίων ως Μακεδονία (σύνθετο ή κάτι τέτοιο) δεν είναι τόσο τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων όσο η ενδοτικότητα των δικών μας πολιτικών και της κυβέρνησης μας.

    Διότι πραγματικά τι ακαθόριστα μελλοντικά συμφέροντα μπορεί οι αμερικανοί να διακινδυνεύουν στα σκόπια που θα ήταν αυτοί έτοιμοι να θέσουν σε κίνδυνο τα πραγματικά μεγαλύτερα συμφέροντα που έχουν στην Ελλάδα;

    Μας λένε για το ΝΑΤΟ κτλ αηδίες. Μα τι θα μπορούσαν ωστόσο να προσφέρουν τα σκόπια στο ΝΑΤΟ αν υπήρχε ο κίνδυνος να χαθούν για αυτό πολυπληθέστερα οφέλη από την Ελλάδα;

    Πως για παράδειγμα συμβιβάζεται η πρόσφατη ανανέωση των αμερικανικών βάσεων και άλλων διευκολύνσεων που παρέχει η χώρα μας υπερ των Αμερικανών, και που πριν καν στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής εμείς αναγκαζόμαστε από το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς να παραδώσουμε εκτός απο τις βάσεις και τα στρατεύματα μας αλλά και το 2 plus % για την άμυνα μας επι πλέον να υποχωρήσουμε ατάκτως παραδίδοντας εκτός από όλα αυτά τα ως άνω και το όνομα μακεδονία σε ένα κρατίδιο που αν μη τι άλλο είναι και θνησιγενές αλλά και βεβαιωμένης ανικανότητας; Να μην ξεχνάμε άλλωστε ότι λίγο πιο βόρεια από το κρατίδιο υπάρχει το κοσυφοπέδιο πλήρως ελεγχόμενο και δυτικότερα η πιστή στους Αμερικάνους Αλβανία καθώς και δυτικότερα η υποχωρητική Βουλγαρία.

    Τι μας έδωσαν εν κατακλείδι δηλαδή οι Αμερικανοί ώστε να τους δώσσουμε από πάνω και την ιστορία μας παραδίδοντας την στους τουρλού - τουρλού ιθαγενείς των Βαλκανίων σκoπιανούς; Μας έδωσαν μήπως κάποια τόσο σημαντική προκαταβολή υπερ της Ελλάδος να την κρατάμε στο χέρι που για να τους ευχαριστήσουμε υποχωρούμε μπροστά σε μία ολοφάνερη απάτη;

    Ας κόψουμε επιτέλους τις ανοησίες οι αμερικανοι πιέζουν εμάς όχι διότι καίγονται για τα σκοπια αλλά διότι είμαστε οι μόνοι τόσο ενδοτικοί που για να εξυπηρετήσουν άλλους έστω και για λίγο έστω και πολύ πιο αδύναμους δεν διστάζουν μέχρι αηδίας να μας υποτιμήσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κάποια στιγμή θα μιλήσω διεξοδικά για το θέμα.
    Προς το παρόν αν πω αυτό.
    Όταν οι συμμορίες πολιτικών έκαιγαν την Αθήνα, το Δεκέμβρη του 2008, η ΚΟΕ του Ρούντι Ρινάλντι είχε την πιο υπεύθυνη στάση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.