17/2/18

Αν πιάσει «Σουπιά» το γεωτρύπανο θα είναι όλα περασμένα ξεχασμένα;

Δύσκολο να καταλάβουμε τη λογική που προβάλλεται επανειλημμένα από την ηγεσία μας αυτές τις μέρες ότι η προσπάθειά μας είναι να αρθούν τα τουρκικά εμπόδια και να προχωρήσει το γεωτρύπανο της Εni προς το τεμάχιο 3. Δύσκολο, διότι το ζήτημα έχει ξεφύγει πια από αυτό το στενό πλαίσιο και έχει πάρει διαστάσεις, που διαπερνούν τον στόχο «Σουπιά» και αγγίζουν την ουσία του Κυπριακού. 
Διότι αυτό που έχουμε να αντιπαλέψουμε τώρα δεν είναι μόνο τη συνέχεια των ερευνών, που ούτως ή άλλως έγιναν χωρίς παρόμοια εμπόδια και θα γίνουν και οι επόμενες αν δεν αλλάξει άρδην λόγω δικών μας λαθών το ενεργειακό πρόγραμμα. Είναι το ότι η Τουρκία δημιουργεί τετελεσμένα στην ΑΟΖ. Δεν εμποδίζει την Εni για να την εκδικηθεί, που δεν υπάκουσε στις αρχικές υποδείξεις της να μην κάνει συμφωνίες με την «ελληνοκυπριακή διοίκηση».
 Αλλά, για να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και να την αναγκάσει σε συμφωνία, που θα βάζει την Τουρκία στον ενεργειακό χάρτη, με οποιονδήποτε τρόπο. Είτε μέσω του «κράτους» των Τουρκοκυπρίων, είτε μέσω μιας λύσης προτεκτοράτου, όπου θα έχει η Άγκυρα απευθείας ρόλο στις αποφάσεις και στη διαχείριση του κυπριακού κράτους. Και φυσικά των κοιτασμάτων.
Ακόμα και αν τις επόμενες μέρες ανακοινώσει ότι έληξε η ναυτική της άσκηση και η Εni δεν έχει πλέον κίνδυνο, μπορεί να προχωρήσει στη «Σουπιά», η Άγκυρα έχει ήδη πετύχει σημαντικά βήματα. 
Πρώτον, δημιούργησε σκιές αμφισβήτησης σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, όχι νόμιμες σκιές πλην όμως έμπρακτες. 
Δεύτερον, έδειξε στις εταιρείες ότι διαθέτει την τρέλα να τους προκαλέσει προβλήματα, έστω και με τις καθυστερήσεις.
 Και, τρίτον, πέτυχε όσο ποτέ προηγουμένως τη διασύνδεση των κοιτασμάτων και των ερευνών με τις συνομιλίες για το Κυπριακό. 
Κι αυτό είναι κάτι που τόσο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης όσο και ο πρώην, Δημήτρης Χριστόφιας, απέρριπταν με απόλυτο τρόπο. 
Όταν, όμως, την ώρα της επίδειξης στρατιωτικής επιθετικότητας και παραβίασης του Διεθνούς Δικαίου, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών δηλώνει ότι «η λύση του κυπριακού προβλήματος αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία για την οριστική επίλυση αυτού του ζητήματος και την απελευθέρωση συνεργατικών και αμοιβαία επωφελών λύσεων», δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά μόνο αυτό. Ότι, δηλαδή, στο τραπέζι των συνομιλιών είναι και το νόμιμο ενεργειακό πρόγραμμα της Κύπρου για να βρούμε… συνεργατικές και αμοιβαία επωφελείς λύσεις. 
Τι σημαίνει συνεργατικές λύσεις για το ζήτημα των κοιτασμάτων; Μα, αυτό που λέει ο όρος. Μαζί να την κάνουμε τη δουλειά. Σαν συνεργάτες, σαν συνέταιροι… 
Ανάλογες είναι και οι θέσεις της διεθνούς κοινότητας, από την ΕΕ μέχρι την Αμερική και τη Ρωσία. Το δυστύχημα είναι ότι ίδιες θέσεις εκφράζουν και δικοί μας πολιτικοί ταγοί και άλλοι, που τους λείπει ποσότητα φαιάς ουσίας και αδυνατούν να διακρίνουν ότι από τη στιγμή που τοποθετούν το φυσικό αέριο στο τραπέζι των συνομιλιών, μαζί με το εδαφικό, ας πούμε ή το περιουσιακό, την ίδια στιγμή αποποιούνται ως ιδανικοί αυτόχειρες τα δικαιώματα και το δίκαιο του νόμιμου κράτους. 
Παραδίδουν στα χέρια της Άγκυρας, και όχι φυσικά των Τουρκοκυπρίων, και το τελευταίο όπλο που θα μπορούσε να μας βοηθήσει να βρούμε έστω και ελάχιστο από το δίκαιό μας και την ειρήνη που αποζητούμε. Κι αυτό θα είχε μια λογική αν υπήρχε πιθανότητα να καταλήξουμε έτσι σε μια τελική βιώσιμη και λειτουργική λύση, σε ένα ούτως ειπείν φυσιολογικό κράτος. Υπάρχει τέτοια πιθανότητα υπό αυτές τις συνθήκες; Ούτε κατά διάνοια. 
Επομένως, επαναλαμβάνω, το ζήτημα δεν είναι να πιάσει «Σουπιά» το γεωτρύπανο κι εμείς να συνεχίσουμε να προσπαθούμε να συντονιστούμε με τον Ακιντζί, λες και δεν συμβαίνει τίποτε, αλλά να κινηθούμε όπου μπορούμε για να αναδείξουμε τον πειρατή, με τον οποίο μας καλούν να συνεργαστούμε και να του παραδώσουμε το νόμιμο κράτος. 
Κι αυτό όχι μόνο με λόγια, αλλά με πράξεις. Αν μέχρι τώρα πετύχαμε να μας θεωρούν, μαζί με την Ελλάδα, ως τα κράτη της σταθερότητας στην ασταθή περιοχή, όπως ήταν η εξωτερική πολιτική της τελευταίας πενταετίας, ας προειδοποιηθούν τουλάχιστον ότι αν συνεχίσουν να χαϊδεύουν τον γκρίζο λύκο την ώρα που κάθεται στο σβέρκο μας, δεν θα αυτοκτονήσουμε για να βολευτούν όλοι, θα αναγκαστούμε να τα τινάξουμε όλα στον αέρα. Και εντός της Ευρώπης και στη Μεσόγειο.
Φιλελεύθερος

2 σχόλια:

  1. Let us stop with the lies and excuses!

    Everybody knew the potential revenue of the fields. The 300 billón déficit they invented was based on the take of the first 5-10yrs.

    Now, knowing that don't you think Greece/Cyprus should be armed to their teeth to protect their resources? Have you seen 1 military program towards that objective? NONE!!!!

    We keep wondering why Russia and the US are arming Turkey with top military equipment. Well, to guarantee their investments are protected and the access to EU markets is not interrupted.

    If Cyprus agrees to transport the gas vía Turkey, the pipelines will pass from Bulgaria, Skopje and Albania. 2/3 of these countries are controlled by Turkey. As far as Bulgaria and what will be left of Greece, will witness the creation of a new country called Thrace right off their territories and ours

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς. Πολλοί μιλάνε για τη διπλωματία και ουδεμία κίνηση για ουσιαστική αμυντική θωράκιση η οποία είναι η μόνη που μπορεί να εγγυηθεί την κυριαρχία Ελλάδος και Κύπρου αλλά και την πργματοποίηση και ασφάλεια των ενεργειακών μας σχεδιασμών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.