7/3/18

Δεν φταίει η Τουρκία

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
Μια χώρα που διοικείται από ερασιτέχνες και δειλούς παρτάκηδες είναι μια χώρα καταδικασμένη να ζήσει σε δουλεία και σε κατοχή. Να ζήσει σαν τα ανήλικα που ζουν ελπίζοντας στα φουστάνια των μανάδων τους. Είναι μια χώρα που εξευτελίζεται συλλογικά από το 1996 και δώθε διαρκώς, έχοντας εγκαταλείψει τον υπ αριθμόν ένα κανόνα ύπαρξης των κρατών: Την υπεράσπιση της κυριαρχίας της. Ας μην αιτιάται την Τουρκία για τα παθήματά της. Αυτή η ίδια φταίει.
Φταίει, γιατί οι κυβερνήτες της, είτε βρίσκονται στις κυβερνήσεις είτε στις καθηγητικές έδρες, διδάσκουν την προτεραιότητα του ατόμου επί της κοινωνίας, έχοντας έτσι απαξιώσει την κοινωνική και συλλογική συνείδηση. Αποθεώνοντας την ατομική. Την πάρτη.
Απαξιώνοντας την κοινωνική συνείδηση, η ζωή του ατόμου έχει γίνει πολυτιμότερη από τη ζωή της κοινωνίας. Του συνόλου. Η γειτονιά, το χωριό, η επαρχία, η Πόλη, η πατρίδα έχουν γίνει αξίες υποδεέστερες του εαυτού. Που έχει μετατραπεί σε εαυτούλη.

Η ευμάρεια και η ατομική απόλαυση αγαθών έχει γίνει η νέα πατρίδα. Και τα αγαθά με την αξία του εαυτούλη, η νέα σημαία. Όλα είναι φράγκα. Ο νεοφιλελευθερισμός θέλει λιγότερη πατρίδα για να επιβάλει την παγκοσμιοποίηση. Η νεοαριστερά θέλει λιγότερη πατρίδα για να επιβάλει τον οικονομικό διεθνισμό των μεροκάματων. Ο άνθρωπος, είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι φράγκα. Τίποτε άλλο. Και ως κοινή διαφήμιση εμφανίζεται η Ελευθερία. Τρίχες.

Η θεοποίηση της ατομικότητας βάζει τέλος στη συναίσθηση της κοινωνικότητας. Η ατομικότητα θεωρεί ότι η ζωή είναι το υψηλότερο αγαθό. Επομένως, η απώλεια της ζωής είναι που πρέπει με νύχια και με δόντια να αποτραπεί. Να εξοβελιστεί. Να εξορκιστεί. Να λοιδορηθεί. Να αγιοποιηθεί. Αυτό ζούμε.

Η κοινωνικότητα θεωρεί ότι η ζωή της κοινωνίας είναι το υψηλότερο αγαθό. Και η ατομική ζωή είναι αναλώσιμη στην ανάγκη να ζήσει το σύνολο. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο. Αγελαίο. Από την κοινωνία εξαρτά την ύπαρξή του. Αυτή είναι η σημαντικότερη άμυνά του για να επιβιώσει στη φύση. Καθένας είναι υπηρέτης του εαυτού του, αλλά πρώτιστα, υπηρέτης του κοινωνικού συνόλου.

Στη χώρα που εμφανίστηκε η άμεση δημοκρατία, η ατομικότητα ήταν ύβρις. Η ιδιώτευση ήταν (και είναι) επιζήμια για το σύνολο. Ήταν και είναι διαλυτικό στοιχείο του συνόλου. Στην Αθήνα, που έχουν τάχα για παράδειγμα δημοκρατίας οι δεξιούληδες και οι αριστερούληδες της Ελλάδας, καθένας μετά τα 12 ανήκε στην Πόλη. Και όχι στο μπαμπά και στη μαμά. Και υπηρετούσε θητεία από τα 15 του. Για την Πόλη. Όχι για πάρτη του.

Η λέξη ιδιώτης ήταν βρισιά. Και σαν βρισιά μεταδόθηκε στα αγγλοσαξωνικά. Ως idiot. Δηλαδή ηλίθιος. Γιατί, πραγματικά πρέπει να είναι κανείς ηλίθιος που να μην καταλαβαίνει ότι η ευημερία του και η ζωή του εξαρτάται από την ευημερία της Πόλης. Δηλαδή του κράτους. Του κοινωνικού συνόλου.

Οι άνθρωποι, όμως, δεν είναι αγαθά γεννήματα και έχουν ακόμα άγρια ένστικτα αρπαγής, πλούτου, εξουσίας και χωρισμού σε βιλαέτια, κοινώς κράτη, ανά φυλές και ανά έθνη γλώσσας και θρησκείας. Και απέχουν έτη φωτός από τη συνείδηση ενός κοινού ανθρώπινου γένους που μοιράζεται τη Γνώση για να ευημερεί στον κοινό πλανήτη αντί να σκοτώνονται μεταξύ τους.

Έτσι, ζουν χωρισμένοι σε βιλαέτια που το καθένα υπερασπίζεται τον εαυτό του από την αρπαχτικότητα των γειτόνων του.

Η Ελλάδα, μ αυτά τα δεδομένα, έχει για γείτονα τον τραμπούκο της περιοχής. Και έχει να υπερασπιστεί τα βραχάκια της και τα νεράκια της και το δικαίωμα να πετάει ανενόχλητη στους δικούς της ουρανούς, έτσι όπως το απόχτησε το δικαίωμα από ποταμούς αίματος των πατεράδων και των παππούδων και των προππάπων αυτών που ζούν σήμερα εδώ.

Και ενώ έχει για γείτονα τον τραμπούκο της περιοχής, που θέλει ντε και καλά τα νεράκια της και τα βραχάκια της και τον αέρα της, και τα διεκδικεί με τα όπλα (!), η ίδια δεν κάνει τίποτε απολύτως για να υπερασπιστεί τα νεράκια και τα βραχάκια και τον αέρα της!

Οι χώρες, τα κράτη, οι φυλές, υπερασπίζονται την κυριαρχία των ορίων τους με έναν τρόπο παγκοσμίως, εδώ και 50.000 χρόνια. Με τα όπλα. Και δεν είναι τυχαίο. Όποιος εισβάλλει με βία, καταλαβαίνει μόνο από τη γλώσσα της βίας. Και εκδιώκεται μόνο με τη βία. Επιπρόσθετα, όποιος έχει όρεξη να εισβάλλει με βία φρενάρεται μόνο από το φόβο να υποστεί βία! Απλά, μπακάλικα, για παιδιά του δημοτικού.

Φαίνεται ότι οι κυβερνήτες αυτής της χώρας βρίσκονται ακόμα στο προνήπιο. Και δεν έχουν φτάσει στο δημοτικό. Γιατί, εδώ και περίπου 25 χρόνια, έχοντας από απέναντι τον τραμπούκο της περιοχής, όλο και απαξιώνουν τον μηχανισμό που έχουν τα κράτη για να υπερασπίζονται την κυριαρχία τους. Το στρατό.

Δεν τον απαξιώνουν εξοπλιστικά. Τον απαξιώνουν ιδεολογικά! Τον καλλιεργούν στη συνείδηση των πολιτών σαν καθόλου αναγκαίο. Σαν μίασμα. Και εκείνους που τον υπηρετούν, σαν φασίστες και στρατόκαυλους! Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μορφή σχιζοφρένειας.

Ο στρατός υπάρχει επειδή όλοι έχουν στρατό. Και μερικοί από όλους θέλουν τα νεράκια σου, τα βραχάκια σου και τον αέρα σου. Για να τα πάρουν χρειάζονται στρατό. Επειδή έχεις στρατό. Αν δεν είχες θα στα είχαν πάρει για πλάκα.

Η Ελλάδα έχει στρατό, αλλά δεν έχει αξιωματικούς και στρατιώτες! Και δεν τους έχει, γιατί τον στρατό δεν τον έχει για να υπερασπίζεται την κυριαρχία της χώρας. Τον έχει γιατί έτσι συνηθίζεται. Αν τον είχε για να υπερασπίζεται την κυριαρχία της χώρας θα ήταν άλλος στρατός.

Οι αξιωματικοί δεν θα επιλέγονταν από τα κόμματα ανάλογα με το αν είναι αρεστοί και βολικοί, αλλά ανάλογα με τα προσόντα τους. Και θα αξιολογούνταν έτσι μέχρι να αποστρατευτούν. Και οι στρατιώτες δεν θα υπηρετούσαν εκεί που αποφάσιζε το »δόντι», αλλά εκεί που είχε ανάγκη το κοινωνικό σύνολο. Η πατρίδα. Το κυριότερο: Θα εκπαιδεύονταν για πόλεμο κι όχι για να περάσει η θητεία! Επειδή στο στρατό πας για να εκπαιδευτείς για περίπτωση πολέμου. Αλλιώς γιατί να πας. Για να χάσεις ένα- δυό χρόνια και να χάσει και το κοινωνικό σύνολο δυό δυνατά εργατικά χέρια;

Στην Ελλάδα αυτά τα αυτονόητα είναι άγνωστα. Οι κυβερνήσεις έχουν ουσιαστικά καταργήσει το στράτευμα, που δεν εκπαιδεύεται όσο και όπως απαιτούν οι συνθήκες ενός πολέμου, αλλά περνάει την ώρα του από κεκτημένη ταχύτητα. Με εξαίρεση λίγες επίλεκτες μονάδες, που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω.

Εγώ δεν θέλω στρατούς και πολέμους. Στα παλιά του τα παπούτσια ο γείτονας και η διεθνής ανθρωπότητα τι θέλω και τι δεν θέλω, που ζει με νοοτροπία σπηλαίων. Εγώ ζω, όμως, σ αυτό το περιβάλλον. Και είμαι 10 εκατομμύρια άνθρωποι. Γαλουχημένοι από τις κυβερνήσεις τους και τους δασκάλους τους να θεωρούν τις ζωούλες τους και τις ζωούλες των κανακαραίων τους πολυτιμότερες από τη ζωή και την ελευθερία και την ανεξαρτησία του συνόλου. Έτσι, μια κοινωνία ολόκληρη είναι πρόθυμη να ζήσει σαν δούλα και υποτελής, προκειμένου να μην πληρώσει κανένα τίμημα ελευθερίας, ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας.

Μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού είναι ποτισμένη μ αυτή τη νοοτροπία. Οι φαντάροι δε σβήνουν φωτιές μην πάθει τίποτε ο κανακάρης. Δεν στρώνουν δρόμους γιατί δεν κάνει ο κανακάρης να σκάβει και μάλιστα απλήρωτος! Δεν εκχιονίζουν μην και πάθουν τίποτε κρυοπαγήματα τα τρυφερά του χεράκια. Και δεν είναι έτοιμοι να πολεμήσουν, γιατί μπορεί και να σκοτωθούν! Πού ακούστηκε να σκοτωθείς για την πατρίδα!

Αμ, δεν είναι για την πατρίδα! Είναι για τα μεγάλα συμφέροντα που θα σκοτωθεί ο κανακάρης. Να πάει ο γιός του Λάτση να σκοτωθεί. Ο ελληνάκος που χέζεται από το φόβο του να κατέβει σε μια διαδήλωση και που ανέχεται αδιαμαρτύρητα εδώ και 8 χρόνια- και κυρίως τα 3 τελευταία- κάθε διαπόμπευση, κάθε σφαλιάρα και κάθε κλοπή από τους κυβερνήτες του, απόχτησε και επαναστατική συνείδηση ξαφνικά! Για το χατήρι του κανακάρη του και της βολής του. Όποια κι αν είναι. Αρκεί να συνεχίσει να ζει όπως το έμαθαν οι κυβερνήτες του εδώ και κάτι χρόνια: Σκυμμένος. Σκυμμένος στην ασφάλεια του σκυμμένου. Του εαυτούλη του. Χωρίς καμιά κοινωνικότητα. Φιλοτομαριστής.

Από απέναντι ο γείτονας ορμάει σε ελληνικά νησιά, πετάει σε διαδρόμους που ελέγχει άλλος, επιτίθεται σε πλοία, αιχμαλωτίζει αξιωματικούς και δεν παίρνει καμιά απάντηση. Κανένα φρένο. Δρα ανενόχλητος! Ο ανενόχλητος αποθρασύνεται. Από εκείνον που χουφτώνει τη γυναίκα σου μέχρι εκείνον που χουφτώνει τη χώρα σου. Αυτό το ξέρει και το τελευταίο χαμίνι του δρόμου, αλλά δεν το ξέρουν οι κυβερνήτες από την εποχή του Σημίτη και δώθε. Βαφτίσαμε τη δειλία «ψυχραιμία» και εκλογίκευση και πάμε.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν κανένα σχέδιο αντιμετώπισης της Τουρκίας ή του Άγιου Μαυρίκιου. Ζουν χαλλλλαρά και μετράνε αναδρομικά, καρέκλες, συντάξιμα, μεταθέσεις και, μερικοί, μίζες. Όπως και ο στρατός.

Ο ελληνικός στρατός δεν έχει κανένα σοβαρό ΔΙΑΡΚΕΣ επιχειρησιακό σχέδιο αντιμετώπισης της Τουρκίας. Αν είχε, οι τουρκικές κανονιοφόροι θα είχαν βυθιστεί στα Ίμια και ταυτόχρονα κανένα νησάκι δεν θα είχε πέσει στα χέρια των γειτόνων. Ούτε τα Ίμια θα ήταν αμφισβητούμενα. Οι Έλληνες αξιωματικοί θα είχαν πολεμήσει στον Έβρο για να μην πιαστούν και οι μονάδες εκεί θα είχαν πάρει μέρος αποτελεσματικά, αντί να κοιμούνται. Τα τουρκικά μαχητικά θα το σκεφτόντουσαν τρείς φορές πριν μπουν στον ελληνικό εναέριο χώρο οπουδήποτε. Και η Τουρκία θα σεβόταν. Όπως και οι «σύμμαχοι». Γιατί τώρα δε σέβεται κανένας. Και κανένας δεν σεβότανε ποτέ κανέναν που δεν υπερασπιζόταν τον εαυτό του.

Αλλά, στην Ελλάδα κυριαρχεί η αγάπη για τη ζωούλα κι όχι η αγάπη για της ζωή όλων μας. Έτσι διδάσκει η κυρίαρχη νοοτροπία των δειλών κυβερνητών. Που διαφθείρουν αμαθείς πολίτες και τους κάνουν σαν τα μούτρα τους για να διαιωνίζουν το είδος τους.

Έτσι, έχουμε ένα γκρίζο Αιγαίο, και δυο αξιωματικούς αιχμάλωτους να διαπομπεύονται απέναντι. Και μια κυβερνητική ηγεσία να τρέχει να παρακαλάει ξένες κατουρημένες ποδιές να μεσολαβήσουν για να σωθούν τα παιδάκια μας. Με τον υπουργό Άμυνας να δηλώνει ότι το θέμα είναι της ΕΕ και του ΝΑΤΟ! Και τον πρωθυπουργό να καλεί τον ΟΗΕ!

Θόδωρε Κολοκοτρώνη και Καραϊσκάκη και Σολωμέ και Τερτσέτη και Βενιζέλε και Πλαστήρα και Κατσημήτρο και Γλέζο και Αυξεντίου. Συγχωρέστε μας για την κατάντια μας.

Πηγή: Λίμπεραλ

15 σχόλια:

  1. Για τον Γλέζο που είναι και εν ζωή, το αντιπαρέρχομαι.
    Για τα υπόλοιπα ο αρθρογράφος με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.

    Όταν ο στρατός θα καλεί όλους τους κληρωτούς, άσχετως οικονομικής επιφάνειας, θα εκπαιδεύει πραγματικά τους οπλίτες χωρίς να τους υποτιμά και τους εξευτελίζει, όταν οι αντιρρησίες συνείδησης (sic)θα έχουν την αντιμετώπιση των Λακεδαιμονίων έναντι των ειλώτων, τότε θα είμαστε σε καλό δρόμο.

    Όταν οι στρατιωτικοί δεν θα υποχωρούν στα τηλεφωνήματα της μαμάς, των παραγόντων ή πολιτικών για ευνοϊκή μεταχείρηση και ζαχαρένιες μεταθέσεις, τότε θα είμαστε σε καλό δρόμο.

    Όταν οι στρατιωτικοί θα επιδιώκουν την αξιοκρατία και την αριστεία, δεν θα λοξοκοιτάνε να αναλάβουν τα ΟΝΥΑ και άλλες ωφελειμηστικές αρμοδιότητες, όταν θα ξεκινούν την σταδιοδρομία τους ευθυτενείς, λυγερόκορμοι και δεν θα καταλήγουν σε 10-15 χρόνια με καμπύλες και προγούλια, τότε θα είμαστε σε καλό δρόμο.

    Είμαστε ένα κράτος πλυθησμιακά λίγο μεγαλύτερο από το Ισραήλ, με αρκετά περισσότερα εδάφη, θάλασσα, πλούτο, με ένα νοητικό, επιστημονικό δυναμικό αναγνωρισμένο διεθνώς και ένα πολιτισμικό και ιστορικό υπόβαθρο, γεωμετρικά μεγαλύτερο.
    Γιατί δεν μπορούμε να αποκτήσουμε το στρατιωτικό σφρύγος, το διπλωματικό σθένος και την οικονομική ευρωστία που έχει αυτό το "τρισκατάρατο κράτος";

    Τι απαιτεί αυτός ο κακομοίρης λαός από τους τρισάθλιους πολιτικούς ταγούς του όταν τους παραχωρεί τη διαχείρηση της εξουσίας. Γιατί να του πρέπει η ελευθερία και η αξιοπρέπεια;
    Είναι τραγελαφικό, σε συζητήσεις που γίνονται σε παρέες, μίζεροι άνθρωποι στο όνομα της ελεύθερης έκφρασης να εκφράζουν γνώμη και να επιμένουν να γίνει αποδεκτή η ανοησία τους μετ' επιτάσεως.

    Ώρες-ώρες σου έρχεται να εκστομίσεις: Βούλωστο μωρή αδερφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλός αλλά αλλιώς μας τα ελεγε οταν εγραφε στο ΦΕΚ του Σημίτη, την "Ε"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΤΑ ΛΕΣ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μου γυρνάει τα σκώτια ο κύριος.Μιά ζωή στην αριστερή ελευθεροτυπία μεσοτοιχία με τον Ιο και ξαφνικά πριν απο δυο χρόνια όντας συριζαίος και έχοντας κονομήσει αρκετα φαντάζομαι απ την αριστερή του σταδιοδρομία ταράχτηκε ξαφνικά και είδε το φώς το αληθινό.Μα ποιο είναι το φως του;Οτι φταίμε οι Έλληνες σα λαός κι απο τότε μας περνα γενεες 14 καθε μέρα.Ε οχι ρε φίλε δεν είμαστε όλοι μας σαν τα μούτρα σου και δεν μας βαραίνουν τα έργα σου.Κατάντια είναι που ανεχόμαστε ακόμα τετοιους τύπους σαν και σενα να διαμορφώνουν το δημόσιο λόγο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενταξει,αλλα δεν ειναι αναγκη να το λεμε και να το ξαναλεμε.
    Ειναι προδοτικο.
    Εξαλλου, ποιος θαθελε να πολεμησει για ενα αρχηγο του κρατους ή για μια βουλη που δεν υπηρετησε ποτε στον στρατο.
    Οταν,απο τοτε που ημουν παιδι θυμαμαι αριστεροστροφους να μιλουν για τα πλαστικα οπλα,ως απαραδεκτα παιχνιδια.
    Εξαλλου,ειναι τοις πασι γνωστο οτι οι κατωτερες κοινωνικα ταξεις αποτελουν τροφη για τα κανονια.
    Ας παλεψουμε λοιπον για την πραγματικη δημοκρατια κιας μην ξεχναμε οτι ειρηνη εδω σε αυτον τον τοπο δεν γινεται.
    Να φυγουν οι αστρατευτοι απο την βουλη,να κοπουν οι βουλευτικες αποζημιωσεις στο 1/4 κιας δοθουν αυξησεις στις καθαριστριες,εστω κιαν δεν ειναι οι αριστες των αριστων.
    Ειναι ντροπη για την κοινωνια μας,αυτες που μας καθαριζουν να παιρνουν 250 ευρω.
    Θυμιθειτε τα αιτια μαρασμου της αρχαιας Σπαρτης.
    Ας σταματησουμε να πηθικιζουμε,κοιτωντας συνεχως τους ξενους και ας σκυψουμε στην ιστορια μας να μαθουμε απο τα δικα μας λαθη.
    Κιοποιος δεν θελει,ας φυγει,να παει να βγαλλει πολλα λεφτα αλλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. όπως τα λες είναι...Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα
    ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ..ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ...ντροπή που δυστυχώς ανήκω σ΄αυτή την γενιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Βλέποντας τη φωτογραφία του , είμαι σίγουρος ότι είναι κόκκινος από φόβο και όχι από θυμό. Φόβο μη χάσει τα κεκτημένα του, που για να διατηρηθούν απαιτούν το αίμα των άλλων και όχι το δικό του. Ντροπή του, του χαρτογιακά. Ας σκεφτεί γιατί οι Έλληνες φθίνουν πληθυσμιακά όταν οι Τούρκοι γιγαντώνονται. Ε λοιπόν ας μάθει ότι οι λαοί που δεν γεννούν αφήνουν κενό που θα το καλύψει ο γείτονας που διαθέτει μπόλικο κρέας για τα κανόνια του εχθρού. Από την ασφάλεια του γραφείου όλοι μπορούν να κρίνουν και να μεμψιμοιρούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο αρθρογράφος (πού) έχει υπηρετήσει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. -1 από 3
    --Είναι απείρως προτιμότερο για έναν Ανώτατο Αξιωματικό να σώσει την συνείδηση του με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται, παρά να παραμένει απαθής, άβουλος και έρμαιο των φοβικών και άτολμων επιλογών των πολιτικών ηγεσιών. Οι πολιτικοί το κομμάτι τους κάνουν και προσπαθούν να χτίσουν καριέρες με το οποιοδήποτε κόστος πάνω στις πλάτες του οποιοδήποτε. Καμία σχέση και καμία σύγκριση δεν μπορεί να έχουν όλοι αυτοί οι τυχαίοι αερολόγοι και εν πολλοίς αστράτευτοι υπουργίσκοι, με τον Έλληνα Αξιωματικό και Υπαξιωματικό που ίδρωσαν τις φανέλες τους μέσα στις Στρατιωτικές Σχολές..
    --
    --Ασφαλώς και είναι απείρως καλύτερο για έναν Ανώτατο Αξιωματικό να σώσει την υστεροφημία του, υποβάλλοντας ριζοσπαστικές προτάσεις (για την επιχειρησιακή ετοιμότητα) προς τα πάνω και εμμένοντας σε αυτές, παρά να τηρεί στάση «Πόντιου Πιλάτου» δικαιολογούμενος ότι : «…εγώ εκτελώ εντολές ανωτέρων μου….». --
    --Δηλαδή τι? Εάν οι εντολές ανωτέρων του υποθάλπουν την ατολμία, την αδράνεια και την έλλειψη συστηματικής ουσιαστικής εκπαίδευσης και περιορίζονται μόνο στα του θεαθήναι, ή διατηρούν μια νοσηρή κατάσταση, τι θα πρέπει να κάνει ο Ανώτατος Αξιωματικός ? Να παραμένει το καλό και ήσυχο παιδί, περιμένοντας τις επόμενες ετήσιες κρίσεις ?
    --
    --Δύσκολα ερωτήματα θα μου πεις. Δύσκολες και οι καταστάσεις στα σύνορα μας, θα σου απαντήσω αγαπητέ αναγνώστη.
    -
    --Ούτως ή άλλως, όλοι οι στρατιωτικοί, αναλώσιμοι του συστήματος θεωρούνται και ο χρόνος που κατέχουν το αξίωμα τους είναι ορισμένος.
    --Ούτως ή άλλως η καλώς εννοούμενη πρωτοβουλία και το θάρρος της γνώμης, είναι προσόντα που βαθμολογούνται.
    --Ας υπάρχει λοιπόν πρωτοβουλία και θάρρος γνώμης, όχι μόνο σε δευτερεύοντα ζητήματα, αλλά επιπλέον και σε ότι αφορά την ουσιαστική και πιστοποιημένη προετοιμασία προς πόλεμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. 2 από 3
    - Είμαι βέβαιος, ότι οι εν ενεργεία Ανώτατοι και κυρίως οι κ. κ. Αρχηγοί που μνημονεύονται στο παραπάνω άρθρο, κάνουν ο καθένας στον χώρο του ότι
    μπορούν περισσότερο και κυρίως προσπαθούν να ανατρέψουν το εγκληματικό κακό που έχει γίνει τα τελευταία 30 χρόνια στο θέμα της εκπαίδευσης των στρατιωτών μας (πλην ΕΔ).
    - Να πάψει πια η θητεία να είναι κυρίως χρόνος αγγαρείας και ατελείωτων ωρών σκοπιάς. Χιλιάδες είναι οι έφεδροι των τελευταίων 10ετιών (πλην ΕΔ), οι οποίοι το περισσότερο που θυμούνται σε σχέση με τον χρόνο της θητεία τους, είναι οι ανούσιες αγγαρείες δεξιά και αριστερά.
    -
    Ελάχιστη είναι η συστηματική και η πιστοποιημένη εκπαίδευση όπως αρμόζει σε μαχητές. Μόνο κάτι τυπικές δραστηριότητες ίσα-ίσα για να λέμε ότι ακουμπήσαμε τις ΓΟΕ και κάτι πασαλείμματα στις μεγάλες ΤΑΜΣ.
    -
    Να γίνει επιτέλους η θητεία, χρόνος σκληρής και συνεχούς εκπαίδευσης. Κούραση, ιδρώτας και σκληραγωγία από το πρωί μέχρι το μεσημέρι, κάθε μέρα. Και ασφαλώς όχι μόνο στην ειδικότητα Ο ή Σ, άλλα άπαντες και ως μαχητές-τυφεκιοφόροι. Όλοι ανεξαιρέτως. Στο λιοπύρι και στο χιόνι, χωρίς σταματημό.
    Μόνο έτσι ατσαλώνει η θέληση και σφίγγει το κορμί.
    Μόνο έτσι μαθαίνεις να ελέγχεις τον φόβο.
    -
    Είναι το καλύτερο «δώρο» που μπορούμε να προσφέρουμε στον στρατιώτη μας. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να φάει μερικούς από τους απέναντι όταν θα χρειαστεί ή τουλάχιστον να σώσει το δικό του το κορμί και να μην πάει σαν το σκυλί στ΄ αμπέλι.
    -
    -Είναι η μοναδική ουσιαστική ανταμοιβή που θα μπορούσαμε να του δώσουμε ως έπαινο για τον άμισθο χρόνο του που διαθέτει για την πατρίδα. Για μια πατρίδα, οι κυβερνήτες της οποίας την ταλαιπωρούν καθημερινά και οι περισσότεροι από τους 300 που κάθονται πάνω στο σβέρκο μας, είναι έτοιμοι και την μάνα τους να πουλήσουν, αρκεί να μην χάσουν ούτε μια σταγόνα από το μέλι, αρκεί να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο και χωρίς καμία ευθύνη.
    -
    - Μόνο έτσι έχουμε πιθανότητες να σώσουμε την παρτίδα όταν θα χρειαστεί. Μόνο έτσι δεν θα μας κατηγορήσουν οι μανάδες τους, ότι στείλαμε τα παιδιά τους σαν πρόβατα σε σφαγή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. 3 από 3
    - Είμαι βέβαιος ότι θα πάρουν την πρωτοβουλία οι Ανώτατοι Αξιωματικοί (και ας μην είναι αρεστοί για αυτό στους ανωτέρους τους) και θα υπογράψουν προτάσεις/αναφορές για να κλείσουν τα άχρηστα
    επιτελεία/στρατόπεδα/φυλάκια/πρατήρια/κλπ. Να μαζευτεί ο κόσμος σε πολυδύναμα στρατόπεδα, ώστε να μπορούν να καλύπτονται οι καθημερινές ανάγκες ΔΜ, χωρίς όμως να γίνονται «εκπτώσεις» στην εκπαίδευση. Ώστε να μπορούν τα μικρονήσια να γεμίσουν με μαχητές.
    - Ασφαλώς και θα πάρουν την πρωτοβουλία και θα υπογράψουν προτάσεις/αναφορές (και ας μην είναι αρεστοί για αυτό στους ανωτέρους τους) για να καταργηθούν άχρηστοι σχηματισμοί και επιτελικές υπηρεσίες που είναι γεμάτες με κόσμο και όλοι αυτοί οι περισσευούμενοι να τραβηχτούν εκεί που μας πονάει..
    - Τι να το κάνω το στρατοπεδάκι φάντασμα πχ στο Αμύνταιο ή στους Φιλιάτες, όταν το ποσοστό επάνδρωσης εκεί μπροστά στο ποτάμι και στην ακτή, είναι κάτω του μισού ?
    - Τι να τον κάνω τον μικροσχηματισμό πχ στα Γιάννενα ή στις Σέρρες όταν δεν έχουν τίποτα το ουσιαστικό να μου προσφέρουν και την ίδια στιγμή τα μικρονήσια μας είναι σχεδόν άδεια από άντρες ?
    - Τι να το κάνω πχ το μεγαλοεπιτελείο στην Λάρισα ή το άλλο στη Θεσσαλονίκη, που μου απορροφούν εκατοντάδες άτομα και πολλά κονδύλια, που μόνο ως τροχοπέδη θα λειτουργήσουν σε περίοδο επιχειρήσεων? Επιτέλους, σε ποια εποχή βρισκόμαστε? Σε αυτήν της εκστρατείας των Βαλκανικών ή σε αυτήν της Μικράς Ασίας που διήρκεσαν έτη ? Είναι άραγε απαραίτητα όλα αυτά τα μεγάλα δύσκαμπτα επιτελεία, στις σημερινές συνθήκες, δεδομένου ότι το παιχνίδι θα κρατήσει μόνον λίγες ώρες/ημέρες και εφόσον ότι προλάβει και αρπάξει ο καθένας, μετά θα αρχίσουν τα παζαρέματα ?
    - Τι να το κάνω το πρατηριάκι (που ελάχιστοι το επιλέγουν για τα ψώνια τους), που με τίποτα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί σε τιμές-ποιότητα-ποικιλία και εξυπηρέτηση, τις μεγάλες εμπορικές αλυσίδες και τα e-shops αλλά όμως μας στερεί μερικές δεκάδες μονίμων στελεχών και οπλιτών θητείας?
    - Και για ποιόν λόγο αρκετούς μήνες κάθε χρόνο εκατοντάδες οπλίτες θητείας, αντί να εκπαιδεύονται στα όπλα, απουσιάζουν στα ΚΑΑΥ ? Σε ποιά εποχή βρισκόμαστε ? Πέρασε η εποχή που οι μάνες είχαν από τέσσερα και πέντε παιδιά και η θητεία διαρκούσε 24 μήνες.
    - Τι να το κάνω το γραφείο ενημέρωσης κοινού του ΓΕΕΘΑ στην Θεσσαλονίκη, όταν εκεί μέσα περνούν τον χρόνο τους καμιά δεκαριά άτομα, σε μια εποχή που η πληροφόρηση γίνεται διαδικτυακά ή το πολύ πολύ τηλεφωνικά ?
    - Τι να την κάνω την πτέρυγα μάχης της ΠΑ στην Μίκρα, που έχει κάτι λίγα πυροσβεστικά για το τρίμηνο Ιουν-Ιουλ-Αυγ, αλλά όμως είναι φορτωμένη με καμιά 300σαριά άτομα ?
    - Τι να τις κάνω τις πολυέξοδες λουσάτες ΝΔΒΕ & ΝΔΙ του ΠΝ στην Θεσσαλονίκη & Πάτρα, όταν καμιά 100σταριά άτομα εκεί μέσα (στην κάθε μια απ αυτές), αναζητούν αντικείμενο για να γεμίσουν το πεντάωρό (μήπως και πολύ λέω) τους ?
    - Τι να το κάνω το σμήνος συντήρησης του ICC/NRDC, που απορροφά καμιά 30αριά μόνιμους της ΠΑ με πολύτιμες ειδικότητες, όταν οι κλωβοί-containers που φιλοξενούν το ICC, δεν είναι ούτε χρήσιμοι ούτε απαραίτητοι και μάλιστα ήταν το πανάκριβο αποτέλεσμα κακών και ύποπτων επιλογών ?
    - Τι να το κάνουμε το μικροπρόστιμο που μας πετάει στα μούτρα ο ευκατάστατος 35χρονος ανυπότακτος του εξωτερικού ως εξαγορά της θητείας του και ξεχρεώνει με την συνείδηση του και με το στρατολογικό γραφείο, αλλά από κει και πέρα μπορεί να απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα του Έλληνα πολίτη ? Μέχρι και πρωθυπουργός θα μπορούσε να γίνει κι ας μην έχει φορέσει ποτέ του το εθνόσημο στο κεφάλι του.
    - Και πόσα άλλα τέτοια παρόμοια που αφορούν επιτελεία/υπηρεσίες/μονάδες όλων των κλάδων, αμφιβόλου αναγκαιότητας για τις συνθήκες της σημερινής εποχής, θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε……...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. - Είμαι βέβαιος ότι αναπτύσσουν την απαραίτητη πρωτοβουλία οι Ανώτατοι Αξιωματικοί (και ας μην είναι αρεστοί για αυτό στους ανωτέρους τους) και θα επιμείνουν μετά φορτικότητας για ουσιαστική αύξηση του χρόνου της θητείας, καθώς και θέσπιση μισθού για τον στρατιώτη, τουλάχιστον όσο προβλέπεται από την εθνική σύμβαση για την κατώτατη αποζημίωση ανειδίκευτου εργάτη. Έτσι, για να μπορεί ο Λοχαγός να τον κοιτάει στα μάτια τον στρατιώτη του. Τα μισά να βάζαμε στην άκρη από τα σκάνδαλα και τις μίζες ή από τις σπατάλες της Βουλής με τους 300 ή από τις σπατάλες της ΕΡΤ, ή τις σπατάλες από κακές τεχνο-οικονομικές επιλογές διαφόρων διαγωνισμών, κ.ο.κ., θα μπορούσαμε να εξασφαλίζαμε τουλάχιστον τον καφέ και τα τσιγάρα του στρατιώτη μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.