Ο πρωτοβεστιάριος Γεώργιος Φραντζής ήταν ο μοναδικός Βυζαντινός ιστορικός, αυτόπτης μάρτυς της Άλωσης από τους Τούρκους. Το κείμενο που ακολουθεί είναι από την αφήγησή του για τις τελευταίες στιγμές της Βασιλεύουσας:
Οι δυστυχείς Ρωμαίοι, αφού άκουσαν τα λόγια του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου έσφιξαν την καρδιά τους, αγκαλιάστηκαν και έκλαιγαν όλοι μαζί. Κανένας δεν έφερνε πια στη μνήμη του τα αγαπημένα του παιδιά, τη γυναίκα και την περιουσία του, αλλά ήθελαν όλοι να πεθάνουν για τη σωτηρία της πατρίδας τους.
Ύστερα γύρισαν στις θέσεις τους για να φυλάξουν τα τείχη της πόλης. Ο αυτοκράτορας πήγε αμέσως στον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας, προσευχήθηκε με δάκρυα στα μάτια και κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων. Το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι εκείνη τη νύχτα.
Έπειτα γύρισε στα ανάκτορα και ζήτησε συγνώμη από όλους. Ποιος μπορεί να περιγράψει αυτήν τη στιγμή τους θρήνους και τους οδυρμούς που ακούστηκαν τότε στο παλάτι; Κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος, ακόμα κι αν ήταν από ξύλο ή από πέτρα. Ύστερα ανεβήκαμε στα άλογά μας, βγήκαμε από τα ανάκτορα και κάναμε επιθεώρηση στα τείχη για να ενθαρρύνουμε τους φρουρούς που κρατούσαν άγρυπνοι τις θέσεις τους.
Οι δυστυχείς Ρωμαίοι, αφού άκουσαν τα λόγια του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου έσφιξαν την καρδιά τους, αγκαλιάστηκαν και έκλαιγαν όλοι μαζί. Κανένας δεν έφερνε πια στη μνήμη του τα αγαπημένα του παιδιά, τη γυναίκα και την περιουσία του, αλλά ήθελαν όλοι να πεθάνουν για τη σωτηρία της πατρίδας τους.
Ύστερα γύρισαν στις θέσεις τους για να φυλάξουν τα τείχη της πόλης. Ο αυτοκράτορας πήγε αμέσως στον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας, προσευχήθηκε με δάκρυα στα μάτια και κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων. Το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι εκείνη τη νύχτα.
Έπειτα γύρισε στα ανάκτορα και ζήτησε συγνώμη από όλους. Ποιος μπορεί να περιγράψει αυτήν τη στιγμή τους θρήνους και τους οδυρμούς που ακούστηκαν τότε στο παλάτι; Κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος, ακόμα κι αν ήταν από ξύλο ή από πέτρα. Ύστερα ανεβήκαμε στα άλογά μας, βγήκαμε από τα ανάκτορα και κάναμε επιθεώρηση στα τείχη για να ενθαρρύνουμε τους φρουρούς που κρατούσαν άγρυπνοι τις θέσεις τους.
για τη συνέχεια defencereview
O Σφρατζής δεν έγραψε τέτοια πράγματα. Το κείμενο αναφέρεται στον ψευδο-Σφραντζή, τον Μακάριο Μελισσουργό-Μελισσηνό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο εχθρός εκ των έσω !!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι σαν τώρα !!!!!!
Σήμερα στη Γερμανία είδα μηχανή με Παντουρανικό αυτοκόλλητο μπροστά (με γκρίζο Λύκο αλυχτίζωντα, τουρκικες ρουνες και ημισέλινο), παρκαρισμένη μπροστά απο μέρος που περνάει πολύς κόσμος , κυρίως τούρκοι που εννοείται δεν τους ενοχλεί. Οι βοοειδής Ευρωπαιοι ούτε που το κατάλαβαν, το έβγαλα φωτογραφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή γνωρίζω πολλούς τούρκους στη δουλειά μου φαίνεται περίεργο πως δεν τους φαίνεται περίεργο οτι δεν ειναι ασιάτες σαν τους καζακους και τους κιργίζιους (ναι εχω δει και 100% ασιατες τουρκους στη Γερμανία) και δεν είναι πρώην Ρωμιοί που κατακτήθηκαν.
Πρέπει να κάνουμε μια τέτοιου είδους προσέγγιση στους λαούς της τουρκίας και βασικα μιλάω για παράλια και πόντο που περιέργως εκει είναι οι πιο τουρανιστές.
Ο Γκεκος και ο Σαββιδης ειταν οι δάσκαλοι στο δημοτικό στα 'ναβρυτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γκεκος έσωσε παράσταση όταν μας δίδαξε την άλωση στη τετάρτη δημοτικού
Παιδακια τότε κλάψαμε στα θρανία ( ήταν κερκόπορτα τότε )
Από τότε θα ήθελα πολύ να δω αυτόν το λογαριασμό πληρωμένο .
Όσο για το ποιος έγραψε το κείμενο παραπάνω , μου ειναι αδιάφορο διότι όλα φαινωνται αληθινά
Όσο για τη συγνώμη του βασιλιά , παρτην πίσω Καιρός ειναι να ξεμολυνθει ο τόπος