Κώστας Μαυρίδης
Η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) ανήκει από το 1960 στους πολίτες της (Ε/κ και Τ/κ), που ενισχύθηκε με την ένταξη της στην ΕΕ το 2004. Ωστόσο, η εξεύρεση αποδεκτής λύσης δεν εξαρτάται από τον κυπριακό λαό αλλά από την Τουρκία. Καθώς ευρύτερες εξελίξεις διαμορφώνουν το πλαίσιο κόστους-οφέλους, το ζητούμενο είναι να υποχρεωθεί η Τουρκία σε μια υποφερτή λύση. Η Κύπρος έχει μια μόνο επιλογή. Να ενισχύει την κρατική της υπόσταση και να συνδράμει την πρόκληση κόστους στην Τουρκία.
Η πρόκληση κόστους εξυπακούει μεθοδευμένη πολιτική με επιλογές και όχι μεγαλοστομίες όπου καθένας δηλώνει ανέξοδα ότι στηρίζει την πολιτική πρόκλησης κόστους στην Τουρκία, αλλά την ώρα των αποφάσεων εκτός Κύπρου, προέχουν άλλα π.χ. «το κλίμα των συνομιλιών» και τελευταίως, η «πολιτική της σιωπής». Τέτοια παραδείγματα που αφορούν από τα πιο καθοριστικά στις σχέσεις ΚΔ με Τουρκία, μέχρι τα πιο "ήπια", υπάρχουν πολλά τα τελευταία χρόνια οπόταν η Κύπρος βρέθηκε ενώπιον επιλογών με δυνατότητες για άμεσο ή δυνητικό κόστος (πολιτικό ή οικονομικό) στην Τουρκία, όμως επικράτησαν άλλα. Μερικά παραδείγματα αρκούν.
Παρά τις εκκλήσεις μου για υποβολή αιτήματος ένταξης ως ιδρυτικό μέλος στην Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων με πλεονεκτήματα έναντι της Τουρκίας, Κυβέρνηση και αρμόδιοι Υπουργοί είχαν … άλλες προτεραιότητες. Εκπρόθεσμα, η Κυβέρνηση ανακοίνωσε υποβολή αιτήματος!
Η ένταξη στην ΕΕ δημιούργησε δυνατότητες στην ΚΔ να διαχειριστεί όλους τους πολίτες με ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής νομιμότητας. Δυστυχώς, επικρατεί μια φοβισμένη διαχείριση, όπου και τα αυτονόητα υποβαθμίζονται. Όταν ομάδες Τ/κ επισκέπτονται στο πλαίσιο ευρωπαϊκών προγραμμάτων τις Βρυξέλλες, επιδιώκω να τους συναντώ. Αρκετοί δεν γνωρίζουν ή δεν αναγνωρίζουν ότι μοναδικός λόγος που θεωρούνται Ευρωπαίοι πολίτες είναι λόγω ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας (παρά την συνεχιζόμενη κατοχή) στην ΕΕ. Όταν εξηγώ ότι η «η ΕΕ αποτελείται από Κράτη-Μέλη, ούτε κοινότητες, ούτε μειονότητες», κάποιοι εκπλήττονται ή διαμαρτύρονται. Το βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη στον Σ. Λεβέντ, ως τιμώμενο πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας, μπορεί να λειτουργήσει ως ένα πρότυπο για κάθε πολίτη της ΚΔ για προάσπιση των κοινών αξιών μέσα από το κοινό μας ευρωπαϊκό κράτος, ενάντια στην τουρκική κατοχή που καταπατά το κράτος δικαίου της ΕΕ στην Κύπρο.
Παρεμπιπτόντως, τα έργα υποδομής (ηλεκτροδότησης, αγωγός νερού κ.ά.) που δημιουργούν σχέση εξάρτησης των κατεχομένων από την Τουρκία, αποτελούν νομικά μέρος του παράνομου εποικισμού. Θα ήταν λοιπόν καλύτερα αν η Κυβέρνηση στήριζε έμπρακτα την καταγγελία που υπέβαλα στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εναντίον Τούρκων αξιωματούχων για το έγκλημα του εποικισμού στην Κύπρο. Αντί τούτου, η Κυβέρνηση υπέβαλε πριν δύο χρόνια «δικοινοτικό» αίτημα στην Ευρ. Επιτροπή για εξοικείωση των Τ/κ για το κοινοτικό κεκτημένο και αφήνει τα σχολεία της ελεύθερης Κύπρου να δηλώνουν «ελληνοκυπριακή διοίκηση του νότου» για να ταξιδέψουν στην Τουρκία στο πλαίσιο Ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
* Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) - costas.mavrides@europarl.europa.eu
Φιλελεύθερος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.