Παντελής Σαββίδης: Η μετεκλογική Τουρκία θα είναι πολύ πιο επικίνδυνη

Ο χάρτης των εκλογών της 1ης Νοεμβρίου 2015 
Η Τουρκία που θα προκύψει μετά τις αυριανές εκλογές, είτε χάσει ο Ερντογάν είτε κερδίσει, θα είναι πολύ πιο επικίνδυνη από τη σημερινή. Το ερώτημα «για ποιον», είναι εύλογο. Για την Ελλάδα και τις χώρες με τις οποίες η Τουρκία γειτνιάζει στην περιοχή. Οι απειλές που διατύπωσαν κατά της Ελλάδας ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν και ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου είναι σαφείς και διαχρονικές.

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν έχουν να κάνουν με κόμματα ή πρόσωπα που βρίσκονται στην εξουσία. Είναι επεξεργασμένες καλά και αποτελούν μόνιμο και σταθερό στόχο της πολιτικής της γειτονικής χώρας.

Με αφορμή τις αυριανές (Κυριακή 24 Ιουνίου) εκλογές στην Τουρκία, το έγκυρο αμερικανικό περιοδικό Foreign Affairs διατυπώνει το ερώτημα αν βρισκόμαστε στο τέλος της εποχής Ερντογάν («The End of the Erdogan Era?»). Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο υπότιτλος του άρθρου: «Turkey’s Strongman May Have Engineered His Own Downfall» (Ο ισχυρός άνδρας της Τουρκίας μπορεί να έχει σχεδιάσει την πτώση του). Το άρθρο δεν υπονοεί ότι ο Ερντογάν σκοπίμως σχεδίασε να πέσει. Αλλά αναλύει πως με τον τρόπο που μηχανεύτηκε να διεξαχθούν οι εκλογές, μπορεί να χάσει την εξουσία. Αυτό θα ήταν ευχή για τους Αμερικανούς. Για τη Μέση Ανατολή και τα μέτωπα που άνοιξε ο Ερντογάν δεν είναι σαφές τι θα ακολουθούσε. Για την Ελλάδα θα είναι το ίδιο ή και χειρότερα. Το βαθύ τουρκικό κράτος είναι που κατευθύνει την πολιτική, και οι επιδιώξεις του δεν αλλάζουν. Μια «κοσμική» αντιπολίτευση ίσως να επανέφερε σιγά-σιγά την Τουρκία στις Δυτικές ράγες, και Αμερικανοί και Ευρωπαίοι να έβρισκαν κάποιον συνομιλητή. Αλλά για την Ελλάδα μπορεί να αποδειχθεί χειρότερη.

Μπορεί να χάσει κάτι ο Ερντογάν στις αυριανές εκλογές; Ναι, αλλά όχι την προεδρία.

Στην Τουρκία αύριο διεξάγονται διπλές εκλογές. Και για την Προεδρία και για το Κοινοβούλιο. Με το δημοψήφισμα που διεξήχθη τον περασμένο Απρίλιο οι Τούρκοι αποφάσισαν, με ποσοστό 51%, να αλλάξουν το πολίτευμα της χώρας και από Προεδρευομένη να μετατρέψουν τη «δημοκρατία» τους σε Προεδρική. Ο πρόεδρός τους θα είναι εκτελεστικός πρόεδρος. Θα συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες. Πρωθυπουργός δεν θα υπάρχει και το υπουργικό συμβούλιο θα συντίθεται από προσωπικότητες τις οποίες θα επιλέγει ο πρόεδρος. Η θητεία του προέδρου θα διαρκεί πέντε έτη με δυνατότητα ανανέωσης άλλα πέντε έτη. Ο Ερντογάν διεκδικεί την Προεδρία και το κόμμα του AKP κατέρχεται στον εκλογικό στίβο σε συνεργασία με τους ακραίους εθνικιστές, το MHP, το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης για το Κοινοβούλιο.

Οι εκτιμήσεις θεωρούν τον Ερντογάν φαβορί των εκλογών αλλά όχι το απόλυτο φαβορί. Αν δεν κερδίσει τις εκλογές από την πρώτη Κυριακή και υπάρχει δεύτερος γύρος, κανείς δεν αποκλείει την έκπληξη.

Οι εκτιμήσεις μας είναι ότι ο Ερντογάν θα κερδίσει την Προεδρία, ακόμη κι αν δεν τον θέλει η πλειοψηφία των ψηφοφόρων. Ήδη έχει μηχανευτεί διάφορα για να κερδίσει. Αν δει ότι πάει στον δεύτερο γύρο, κανείς δεν αποκλείει πιο άμεση και ανοικτή παρέμβαση νοθείας. Η Τουρκία δεν είναι δημοκρατία. Αποτελεί κατ’ επίφασιν δημοκρατία.

Το ζήτημα τίθεται στις βουλευτικές εκλογές. Εκεί υπάρχει η δική του συμμαχία με τους ακραίους εθνικιστές (ναι, υπάρχουν και πιο ακραίοι από αυτόν), όπως αναφέρθηκε παραπάνω, της οποίας ο τίτλος είναι «Λαϊκή Συμμαχία», και η «Εθνική Συμμαχία» την οποία συγκροτούν...

Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news