Ναι, είναι σωστό. Πάλιωσε η γλώσσα που χρησιμοποιούμε. Πρέπει να λέμε καινούργια πράγματα. Χρειαζόμαστε ένα νέο Γλωσσάρι.
Ναι, είναι σωστό. Πάλιωσε η γλώσσα που χρησιμοποιούμε. Πρέπει να λέμε καινούργια πράγματα. Χρειαζόμαστε ένα νέο Γλωσσάρι. Και αυτό το Γλωσσάρι πρέπει να είναι τέτοιο που να γκρεμίσει τα τείχη σε αυτό το νησί. Τα τείχη και τα ταμπού. Οι ειδικοί προτείνουν στους Ελληνοκύπριους να μην χρησιμοποιούν τη λέξη κατοχή. Όμως, έπρεπε να συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Αυτήν τη λέξη έπρεπε να τη χρησιμοποιούν και οι Τουρκοκύπριοι, όχι μόνο οι Ελληνοκύπριοι. Αντί να λένε στους Ελληνοκύπριους «μην τη χρησιμοποιείτε», έπρεπε να ρωτήσουν τους Τουρκοκύπριους «εσείς γιατί δεν τη χρησιμοποιείτε;» Ουσιαστικά αυτό χρειάζεται για τη λύση.
Αν η μια πλευρά μιλάει για κατοχή. Και η άλλη πλευρά λέει σωθήκαμε. Μήπως θα υπάρξει λύση; Μήπως δεν πρέπει και οι δύο πλευρές να χρησιμοποιούν όποιο είναι σωστό; Μήπως ένας Ελληνοκύπριος δεν ενοχλείται από το γεγονός ότι ένας Τουρκοκύπριος βλέπει την υπό κατοχή πατρίδα του απελευθερωμένη; Τότε γιατί γίνεται προσπάθεια να ξεπεραστεί η ενόχληση των Τούρκων πάνω σε αυτό το ζήτημα και δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη η ενόχληση των Ελληνοκυπρίων; Ένας Ελληνοκύπριος που βλέπει εκείνους που γιορτάζουν στον βορρά στις 20 Ιουλίου και που ταυτόχρονα ο ίδιος πενθεί στον νότο, πώς μπορεί να το χωνέψει αυτό; Έχασε τη μισή πατρίδα του. Το σπίτι του, τα εδάφη του, τα πάντα. Ακόμα και τη μητέρα, τον πατέρα, τον αδελφό και τη σύζυγό του. Η κοινότητα στον βορρά γιορτάζει προς τιμήν αυτού του πράγματος! Έχουν χάσει και οι διαμένοντες στον βορρά εδάφη, περιουσίες και συγγενείς. Αλλά πάλι δεν βλέπουν κανένα πρόβλημα στο να γιορτάζουν! Τα εδάφη που άφησαν στον νότο σάμπως και δεν είναι τόσο σημαντικά όσο τα εδάφη που άφησαν στον βορρά οι διαμένοντες στον νότο!
Αν αποδέχονταν και οι Τουρκοκύπριοι ότι το νησί βρίσκεται υπό κατοχή, τότε θα γινόταν ουσιαστικά μια πραγματική προσέγγιση. Στην Ευρώπη δεν υπάρχουν παράπονα από Τουρκοκύπριους για κατοχή και λοιπά. Ακριβώς το αντίθετο μάλιστα, υπάρχει υποστήριξη της παρουσίας του τουρκικού στρατού στο νησί. Και σε αυτήν την περίπτωση οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι προσπαθούν να κάνουν τους Ελληνοκύπριους να πλησιάσουν τις θέσεις των Τουρκοκυπρίων και όχι τους Τουρκοκύπριους τις θέσεις των Ελληνοκυπρίων. Ξέρετε τι θα εμπνεύσει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους Ελληνοκύπριους; Το να μην απορρίπτουν και οι Τουρκοκύπριοι ότι η πατρίδα μας βρίσκεται υπό κατοχή. Το πιο σημαντικό πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί εδώ είναι το πρόβλημα της 20ής Ιουλίου. Η αντιμετώπιση της τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης. Είναι κατοχή ή απελευθέρωση; Στις 20 Ιουλίου εδώ και 44 χρόνια το μισό νησί πενθεί και το άλλο μισό γιορτάζει. Κάθε 20 Ιουλίου αυτό το νησί μοιάζει με ένα παιδί που το ένα του μάτι γελάει και το άλλο κλαίει. Αυτό το παιδί δεν είναι φυσιολογικό! Αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση, κανένα Γλωσσάρι που θα εφεύρουμε δεν θα ωφελήσει.
Οι Ελληνοκύπριοι πληρώνουν το τίμημα της κατοχής για χρόνια, ενώ οι Τουρκοκύπριοι το τίμημα της απελευθέρωσης. Αλλά αφού η απελευθέρωση είναι χειρότερη από την κατοχή, η δική μας κατάσταση είναι πιο σοβαρή! Υπάρχουν κάποιοι που το αντιλαμβάνονται αυτό, όμως είναι περισσότεροι εκείνοι που δεν το αντιλαμβάνονται. Και το σοβαρότερο είναι το εξής: Πάρα πολλοί δεν ξέρουν ότι τα βασικά μας προβλήματα εδώ πηγάζουν από την κατοχή. Όσοι νομίζουν ότι σώθηκαν δεν αγωνίζονται για να σωθούν! Αν η ελληνοκυπριακή πλευρά αποκαλεί τον βορρά «κατεχόμενη περιοχή», αλλά η τουρκοκυπριακή πλευρά το απορρίπτει αυτό λέγοντας ότι ο βορράς είναι «απελευθερωμένη περιοχή», ο κόσμος πώς το βλέπει αυτό; Οι εκπρόσωποι που στέλνουμε στους ευρωπαϊκούς θεσμούς ως παρατηρητές ποτέ δεν είπαν ότι είμαστε υπό κατοχή. Ποτέ δεν κατηγόρησαν την Τουρκία. Πάντα κατηγορούν την ελληνοκυπριακή πλευρά. Αν παραπονούμασταν και εμείς για την κατοχή, νομίζω ότι η κατάσταση θα ήταν διαφορετική από αυτήν που ισχύει σήμερα.
Δεν ωφελεί να επιχειρείται να σταματήσει η ελληνοκυπριακή πλευρά να μιλάει για κατοχή. Ακόμα και αν σταματήσουν να το λένε αυτό, που δεν το νομίζω, δεν θα αλλάξει τίποτα στη σημερινή κατάσταση. Αλλά, αν αρχίσει να το λέει αυτό η τουρκοκυπριακή πλευρά, θα αλλάξουν πολλά. Η Τουρκία δεν θα μας παρατήσει ενόσω δεν παραπονιούνται οι Τουρκοκύπριοι γι’ αυτήν ότι είναι κατακτητής. Αν παραπονεθούμε, θα μας παρατήσει; Επειδή δεν το δοκιμάσαμε ποτέ δεν ξέρω τι θα κάνει, αλλά δεν θα μπορεί να είναι τόσο ήσυχη όσο τώρα εδώ.
Στον κόσμο υπάρχουν πολλά παραδείγματα κατακτητών - απελευθερωτών. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Σοβιετική Ένωση έσωσε τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης από τη γερμανική κατοχή. Οι απελευθερωτές σοβιετικοί στρατιώτες έτυχαν ενθουσιώδους υποδοχής παντού. Οι σοβιετικοί στρατιώτες έσωσαν και τους τελευταίους κρατούμενους που είχαν μείνει πετσί και κόκκαλο στο Άουσβιτς, το πιο γνωστό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Όμως, μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα, οι «απελευθερωτές» σοβιετικοί στρατιώτες έγιναν κατακτητές σε εκείνα τα εδάφη. Διότι δεν αποσύρθηκαν αφότου τα απελευθέρωσαν. Έμειναν και εγκαταστάθηκαν εκεί. Ίδρυσαν διοικήσεις-μαριονέτες. Και κέρδισαν το μίσος των λαών, οι οποίοι τους είχαν υποδεχτεί με ενθουσιασμό το 1945.
Αφήστε κατά μέρος τη φίμωση της ελληνοκυπριακής πλευράς που μιλάει για κατοχή κύριοι. Κοιτάξτε γιατί αρνείται αυτήν την αλήθεια η τουρκοκυπριακή πλευρά…
Πηγή: http://politis.com.cy/article/ase-osous-lene-kataktitis-kita-osous-to-arnounte-afto
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.