8/8/18

Το «γλωσσάρι» δεν είναι αθώο παιδικό παιγνιδάκι

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, όπως ανθρωπολόγους, γλωσσολόγους κ.ά., αν από το λεξιλόγιο κάποιου ατόμου αφαιρέσεις μία συγκεκριμένη λέξη με ουσία, στα μετέπειτα χρόνια της ζωήυς-του είναι επόμενο να χάσει από το μυαλό-του και την έννοια αυτής της λέξης. Για παράδειγμα, αν απαγορεύσεις σε κάποιο άτομο να λέει και να χρησιμοποιεί τη λέξη «ελευθερία», το αργότερο σε 30 χρόνια θα αρχίσει να ξεχνάει και την έννοια της λέξης «ελευθερία», ως ιδέα και πράξη, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
Τα γράφω αυτα για ν’ αποδείξω πως το λεγόμενο γλωσσάρι που μας ετοίμασαν, με τέχνη και σπουδή, οι «φίλοι»-μας, δεν ήταν ένα αθώο παιδικό παιγνιδάκι. Αντιθέτως, ήταν μία καλοστημένη παγίδα, που προέκυψε ασφαλως απο τις ύπουλες προθέσεις και το σαθρό μυαλό εκείνων που το ετοίμασαν. Εννοώ τον ΟΑΣΕ με τους εδώ συνεργάτες-του, τους οποίους σε τελική ανάλυση χρησιμοποίησε ως τα εξιλαστήρια θύματα της υποχθόνιας ενέργειάς-του.
Με δύο λόγια, το λεγόμενο γλωσσάρι είχε ως απώτερο στόχο την αλλοίωση του φρονήματος των Ελληνοκυπρίων, που παραμένει αταλάντευτο εδώ και 44 χρόνια, εμμένοντας σε απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών-μας και επιστροφή στις πατρογονικές εστίες-μας. Και όταν είδαν, λοιπόν, αυτοί οι «φίλοι»-μας πως δεν κάμπτεται με απειλές, εκβιασμούς ή με την πρόστυχη διπλωματία-τους αυτό το φρόνημά-μας, στάφηκαν προς άλλες επαίσχυντες μεθοδεύσεις. Η περίπτωσή-τους, για την ακρίβεια, θυμίζει ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις. Δηλαδή, όταν οι Αμερικάνοι είδαν και αποείδαν πως ο οικονομικός ιμπεριαλισμός αποτύγχανε σταδιακά στην εφαρμογή-του, αποφάσισαν να προωθήσουν τον πολιτιστικό ιμπεριαλισμό ανάμεσα σε διάφορους ανίσχυρους λαούς, που αποδέχθηκε τελικά πιο ύπουλος αλλά και πιο δραστικός. Θα παραθέσω στη συνέχεια τρία αποσπάσματα από βιβλία τριών σημαντικών γυναικών συγγραφέων, μέσα από τα οποία αποδεικνύεται η μεγάλη ζημιά που μπορεί να επιφέρει ο κακός χειρισμός των λέξεων, από κάποιους επιτήδειους, πάνω στη σκέψη και τη συνείδηση των ανθρώπων. 
Γράφει η Ελένη Ηλιοπούλου-Ζαχαροπούλου στο βιβλίο της «Μελετήματα-Στοχασμοί πάνω σε κείμενα» (Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2009):
«Οι λέξεις έχουν το δικό-τους νοηματικό βάρος. Εικονογραφούν την πραγματικότητα. Είναι σχέση, είναι ο άνθρωπος. Το ψεύτισμα της λέξης, η απογύμνωση του λόγου από τη λογική, είναι νόθευση του εαυτού-μας και του άλλου, κοινωνική διάσπαση και φθορά. Ο λόγος πρέπει να είναι τίμιος, γιατί αλλιώς αρρωσταίνει τη σκέψη».
Η Τζίνα Πολίτη, στο βιβλίο-της «Κριτικά σημειώματα» (Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, Αθήνα 1979), ανάμεσα σε άλλα γράφει:
«Οι άνθρωποι αντί ν’ αναφέρονται στα κίνητρα, στις επιθυμίες και στις πράξεις-τους με ουδέτερες λέξεις, που δεν έχουν φορτιστεί, μασκαρεύουν τις λέξεις και τις χωρίζουν σε καλές ή κακές ανάλογα με το συμφέρον-τους. Έτσι π.χ. τη σεξουαλική ορμή τη λεν «αγάπη» όταν θέλουν να επαινέσουν και «ασέλγεια» όταν θέλουν να κατακρίνουν».
Και η αξέχαστη Κατερίνα Γώγου, σ’ ένα υπέροχο ποίημά-της που υπάρχει στη συλλογή «Τρία κλικ αριστερά», θα κραυγάσει με όλη τη δύναμη της ψυχής-της:
«Ξέρω πως λένε 
ψέματα οι εφημερίδες, γιατί γράψανε πως 
σου ρίξανε στα πόδια.
Ξέρω πως ποτέ δεν σημαδεύουν στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος 
τον νου-σου ε;»
ΥΓ. 1: Διερωτώμαι γιατί στοχοποιήθηκε η Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου εφόσον επαγγελματικά το σωματείο αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη δημοσιογραφία.
ΥΓ. 2: Διερωτώμαι γιατί η Ένωση Συντακτών Κύπρου παρουσιάζεται αλώβητη από αυτή τη μακάβρια φάρσα που μας ετοίμασαν, εφόσον ανάμεσα στους συντάκτες του λεγόμενου γλωσσαρίου, όπως πληροφορούμαι, ήταν και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ελληνοκυπρίων δημοσιογράφων;

*Δημοσιογράφος
Φιλελεύθερος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.