31/10/18

Η λογοκρισία στη μεταδημοκρατία*

(Φωτ.: pixabay.com)
Κατά την κλασική ερμηνεία του όρου «λογοκρισία», αυτή σημαίνει τον έλεγχο και την απαγόρευση κάθε μορφής δημοσίευσης, μετάδοσης και παρουσίασης στην κοινή γνώμη έργων της πένας, του χρωστήρα, της σμίλης και των μουσικών οργάνων που είναι ενοχλητικά στην τυραννική-ολοκληρωτική εξουσία. Σκληρότερα μέτρα καταστολής λαμβάνονται σε βάρος των δημοσιογράφων και των συγγραφέων, που πληρώνουν με τη ζωή τους επειδή αποκαλύπτουν ή ερευνούν για να αποκαλύψουν τη διαφθορά και την βαρβαρότητα της εξουσίας.
Στη μεταδημοκρατική εποχή η μορφή της λογοκρισίας έχει αλλάξει. Δεν είναι τόσο προφανής όπως στα τυραννικά καθεστώτα.
Μάλιστα τα κράτη τα διακατεχόμενα από τη Δυτική κουλτούρα επαίρονται διότι η ελευθερία του Τύπου και της καλλιτεχνικής και λογοτεχνικής δημιουργίας είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη. Όμως όποιος μελετά και προσέχει το πώς διαχειρίζεται η σύγχρονη «προοδευτική» ιντελιγκέντσια αυτή την ελευθερία, αντιλαμβάνεται ότι ελέγχει το τι και το πώς θα προβληθεί στον Τύπο και γενικότερα στα ΜΜΕ.
Βεβαίως υπάρχει το ίντερνετ και οι άλλοι τρόποι που μπορεί να διακινήσει ο καθένας τη δημιουργία του, την άποψή του. Όμως και εκεί το σύστημα έχει τρόπους και μπορεί να εξουδετερώσει κάθε δουλειά που δεν του είναι αρεστή. Ο σοβαρότερος επικοινωνιακός επικίνδυνος για την ελευθερία και τη δημοκρατία ιός είναι οι ψεύτικες και κατασκευασμένες ειδήσεις και πληροφορίες.

Οι σκέψεις αυτές προέρχονται από μια πρόχειρη έρευνα των σελίδων του βιβλίου και γενικότερα της κουλτούρας στον ελληνικό και στον διεθνή Τύπο, φιλελεύθερης και αριστερής κατεύθυνσης. Το 85% περίπου των θεμάτων που γράφονται και προβάλλονται είναι μηδενιστικού ή ηδονιστικού περιεχομένου. Όσων τα έργα δεν είναι αρεστά στο σύστημα δεν καίγονται και δεν απαγορεύονται, αλλά καταδικάζονται στην άγνοια. Αν κάποιο έργο πάει να σπάσει τη σιωπή των αμνών, τότε έρχεται το σύστημα και πνίγει το διαφορετικό μήνυμά του στον αχό της κρατούσης ιδεολογίας, με την κατηγορία ότι δεν είναι «προοδευτικό».

Πιο συγκεκριμένα, δύο παραδείγματα: Φέτος είναι επέτειοι δύο μεγάλων Ρώσων συγγραφέων.

Ο ένας είναι ο Αλεξάντερ Σολζενίτσιν. Το 2018 είναι τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του (11/12/1918) και τα δέκα από το θάνατό του (3/8/2008). Ο άλλος είναι ο Μπόρις Πάστερνακ. Προ εξήντα ετών, το 1958, του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Και οι δύο βασανίστηκαν από το ολοκληρωτικό σοβιετικό καθεστώς. Ο Σολζενίτσιν, επίσης βραβείο Νόμπελ, βίωσε επί χρόνια τα γκουλάγκ και με τα έργα του αποκάλυψε την απανθρωπιά των κατασκευαστών τους. Ο Πάστερνακ με το έργο του Δόκτωρ Ζιβάγκο βρέθηκε εκτός ιδεολογικής γραμμής και γι’ αυτό διώχθηκε, ταπεινώθηκε, δοκιμάστηκε ψυχικά και εξοντώθηκε σωματικά. Και για τους δύο η γραμμή της ΕΔΑ και του ΚΚΕ ήταν ταυτισμένη με αυτήν των βασανιστών τους. Σήμερα η ελληνική ιντελιγκέντσια τους έχει καταδικάσει στη λήθη, στην άγνοια του έργου και της προσφοράς τους.

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος
____
*Τον όρο χρησιμοποιεί ο Éric Werner στο ομώνυμο βιβλίο του L’Après-démocratie, εκδ. L’âge d’homme.

http://www.pontos-news.gr/article/186114/i-logokrisia-sti-metadimokratia

3 σχόλια:

  1. Φιλελεύθεροι και εθνομηδενιστές δυτικολάγνοι είναι ένα και το αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμπλήρωμα, κύριε Παπαθανασόπουλε: Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα που η "αριστερή ιντελιγκέτσια" τους έχει καταδικάσει στην σιγή και στην άγνοια. Στήν μεγάλη μας σύμμαχο να δείτε. Ο μέγας Σολζενίτσιν,που μαζί με τον Ζαχάρωφ ήσαν οι ΄Αγιοι του Ψυχρού Πολέμου, δεν επανεκδίδεται στις ΗΠΑ και ευρύτερα στην Δύση. Έχει εκτοπιστεί στο λοιμοκαθαρτήριο της σιωπής, αφότου το τελευταίο συγγραφικό του έργο αφιέρωσε στην μελέτη και ανάδειξη του ρόλου των Εβραίων (πρωταγωνιστών στην επανάσταση των Μπολσεβίκων και κυρίαρχων στην Τσέκα και Γκε Πε Ού) στα βασανιστήρια και την εξολόθρευση 600.000 αντιπάλων του καθεστώτος (όχι των φανταστικών εκατομμυρίων της ψυχροπολεμικής προπαγάνδας). Κανένας αμερικανικός εκδοτικός οίκος δεν τολμά να εκδώσει πια Σολζενίτσιν, δια τον φόβον των Ιουδαίων. Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν Ρώσος πατριώτης και βαθύτατα Χριστιανός Οθόδοξος, όπως ήταν,απηύδησε και κατήγγειλε τον εκφυλισμό του Δυτικού "πολιτισμού", εγκατέλειψε τις ΗΠΑ και επέστρεψε στην πατρίδα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σάλος από το βιβλίο του πρώην αρχισυντάκτη της FAZ Udo Ulfkotte, με τον τίτλο «Εξαγορασμένοι Δημοσιογράφοι», που αποκαλύπτει την σήψη και την διαφθορά του γερμανικού δημοσιογραφικού κατεστημένου
    02.03.2015
    ........Ζαν Κλωντ Γιούνκερ: «Οι Ευρωπαίοι δεν καταλαβαίνουν τις αποφάσεις της ΕΕ»!
    Στην αρχή του βιβλίου ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η απάντηση, που δίνει ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, όταν ο Ούντο Ούλφκοτε τον ερωτά, «πώς γίνεται τα κορυφαία μας ΜΜΕ να δοξάζουν το ευρώ και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ εκατομμύρια πολίτες της ΕΕ να στέκονται διατακτικά απέναντι της;».
    Η απάντηση, που παίρνει από τον σημερινό Πρόεδρο της Κομισιόν, είναι αποκαλυπτική, αλλά και εξωφρενική, καθώς ο κ. Γιούνκερ απαντά ως εξής:
    «Παίρνουμε μια απόφαση και την βάζουμε σ’ ένα κλειστό δωμάτιο. Την αφήνουμε αρκετές ημέρες να ωριμάσει και να δούμε τι θα γίνει. Αν μέχρι τότε δεν υπάρξει καμία κραυγή ή… επανάσταση -άλλωστε, οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν τι αποφασίσαμε-, τότε την βγάζουμε και την σερβίρουμε κομμάτι κομμάτι, βήμα βήμα, μέχρι να μην υπάρχει πλέον επιστροφή»…
    Ἀπό http://www.elliniki-gnomi.eu/salos-apo-to-vivlio-tou-proin-archisintakti-tis-faz-udo-ulfkotte-me-ton-titlo-exagorasmeni-dimosiografi-pou-apokalipti-tin-sipsi-ke-tin-diafthora-tou-germanikou-dimosiografikou-katestimenou/

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.