Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι νεκρή

Οι ελίτ της παγκοσμιοποίησης επαναλαμβάνουν τα λάθη τους και ηττώνται και πάλι τόσο από τη λαϊκή αντίδραση όσο και από τον Βλαντιμίρ Πούτιν.  Πότε θα συνέλθει η αμερικανική διπλωματία από την ασύλληπτη μυωπία της στο Σκοπιανό; Πότε επιτέλους θα πάψει να εθελοτυφλεί η ξενόδουλη ελληνική ηγεσία;

Του Νίκου Σταματάκη*

Πολλά ενδιαφέροντα συμπεράσματα εξάγει ο ανεξάρτητος παρατηρητής από την παταγώδη αποτυχία του δημοψηφίσματος στα Σκόπια για την έγκριση της Συμφωνίας των Πρεσπών.  Η αποχή που ξεπέρασε το 64% καθιστά το δημοψήφισμα άκυρο σύμφωνα με το Σύνταγμα της Δημοκρατίας των Σκοπίων και επομένως το τυπικό του αποτέλεσμα (με το δικτατορικό 91% υπέρ του «Ναι») είναι ανύπαρκτο. Ποια λοιπόν είναι τα πολιτικά συμπεράσματα που πρέπει να εξαχθούν από τις εξελίξεις αυτές;

1. Η  μαζική αποχή, ειδικά του σλαβόφωνου πληθυσμού, στέλνει ένα σαφές και ισχυρό μήνυμα.  Προς όλους και ειδικά προς την ελληνική πλευρά βροντοφωνάζει: «Εμείς οι σλαβόφωνοι των Σκοπίων έχουμε υποστεί πλήρη πλύση εγκεφάλου και θεωρούμε τους εαυτούς μας απόγονους του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εχουμε ουσιαστικά παρανοήσει και καμία δύναμη στον κόσμο δεν μπορεί να μας αλλάξει τα μυαλά.  Μας τα δώσατε σχεδόν όλα και μαζί με γλώσσα και ταυτότητα και ΝΑΤΟ και ΕΕ και χρήματα άφθονα αλλά εμείς δεν αλλάζουμε… Ματαιοπονείτε να περιμένετε ότι με τις υποχωρήσεις σας θα γίνουμε μετριοπαθείς.  Στα σχολεία μας πάντοτε θα διδάσκουμε για τη Μεγάλη Μακεδονία και θα ονειρευόμαστε την ώρα που η Θεσσαλονίκη θα γίνει πρωτεύουσα μας…»
2. Προς τις δυτικές ελίτ της παγκοσμιοποίησης – που έκαναν ακόμα και τον ανιστόρητο πρόεδρο Μπους τον δεύτερο να στείλει επιστολή υπέρ του «Ναι» -  οι Σκοπιανοί λένε: «Σας φτύνουμε όπως σας έφτυσαν προηγουμένως και άλλοι λαοί στο Brexit και στο ελληνικό δημοψήφισμα και αλλού. Εδώ είναι Βαλκάνια και οι λαοί έχουν μάθει από τα γενοφάσκια τους να είναι ύποπτοι στις ξένες παρεμβάσεις.  Ξεχάσατε ότι ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε από τα Βαλκάνια λόγω αυτών των ξένων παρεμβάσεων; Ετσι θα μας διδάξετε τάχατες δημοκρατία, εσείς που κατηγορείτε τους Ρώσους για παρέμβαση στις εκλογές σας; Η υποκρισία σας είναι απωθητική…»
3. Το δημοψήφισμα επίσης απέδειξε ότι η επιρροή της Ρωσίας στα Βαλκάνια είναι και παραμένει ισχυρή.  Η αμερικανική διπλωματία (να εξηγούμαστε: του «βαθέος κράτους» γιατί στη χώρα αυτή προς το παρόν – ελπίζουμε για λίγο ακόμα – υπάρχει «δυισμός» της εξουσίας) πιστεύει ότι με παιχνίδια στο χάρτη θα απωθήσει τη Ρωσία από τα Βαλκάνια.  Στην γεωπολιτική όμως τέτοιες κοσμογονικές αλλαγές (που στηρίζονται σε σταθερά γεωγραφικά δεδομένα και σε αιώνες πολιτισμικών και πολιτικών σχέσεων αλλά και σε ισχυρά αμοιβαία συμφέροντα) δεν αλλάζουν με το έτσι θέλω, επειδή κάποιοι στην Ουάσιγκτον το επιδιώκουν.  Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι πλέον νεκρή.  Το δημοψήφισμα απέτυχε και η Ρωσία ήδη δήλωσε ότι η όποια επικύρωσή της από τη βουλή των Σκοπίων ποτέ δεν θα περάσει από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.  Καιρός λοιπόν να προσγειωθούν οι αιθεροβάμονες των Βρυξελών, της Ουάσιγκτον και κυρίως της Αθήνας. Επείγει να αλλάξουν πολιτική και να αρχίσουν ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ.
4. Η μαζική συμμετοχή των Αλβανόφωνων στο δημοψήφισμα και το οξύμωρο να υπερψηφίζουν εκείνοι μια συμφωνία που αφορά κυρίως την σλαβόφωνη πλειοψηφία είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή δείχνει τον δρόμο των μελλοντικών εξελίξεων.  Οι αλβανόφωνοι ακολούθησαν τις εντολές από τα Τίρανα που πλέον όλο και πιο έντονα κατευθύνονται προς τη δημιουργία Μεγάλης Αλβανίας. Η Αλβανία παίζει προς το παρόν το χαρτί του «πιστού συμμάχου» των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, γνωρίζοντας ότι στο κοντινό μέλλον θα έχουν την ευκαιρία να περάσουν τον αλυτρωτισμό τους προς πολλές κατευθύνσεις.
5.  Για τα υπόλοιπα Βαλκάνια και ειδικά για την Ελλάδα οι οιωνοί δεν είναι καλοί. Το σκοπιανό δημοψήφισμα απέδειξε την αναγέννηση των Βαλκανικών εθνικισμών σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή.  Απέδειξε επίσης και την μεγάλη εξασθένηση της ελληνικής επιρροής στα Βαλκάνια.  Τούτο οφείλεται όχι μόνο στην οικονομική κρίση αλλά και στην ύπαρξη μιας ξενόδουλης πολιτικής ελίτ που έχει αφήσει την άσκηση της εθνικής πολιτικής στον αυτόματο πιλότο της εξάρτησης από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον.  Θα θέσουμε και πάλι το ερώτημα στον κ. Κοτζιά (αλλά και στον Κυριάκο Μητσοτάκη που κρύβει την ξενοδουλεία του πίσω από το δάκτυλό του): Το Ισραήλ και η Αίγυπτος με τους οποίους τόσο τακτικά συνδιαλέγεστε – και πράττετε άριστα – όχι μόνο δεν διέκοψαν τις σχέσεις τους με τη Μόσχα αλλά τις ενίσχυσαν τα τελευταία χρόνια. Οι δύο αυτές χώρες λαβαίνουν αντίστοιχα $3 δις και $1.5 ετησίως δωρεάν αμερικανική βοήθεια. Η Ελλάδα πόση δωρεάν βοήθεια παίρνει για να εκχωρήσει την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της στην Ουάσιγκτον; Για μια τέτοια μεγάλη παραχώρηση θα έπρεπε να παίρνει τουλάχιστον $10 δις ετησίως ποσό το οποίο θα κάλυπτε τουλάχιστον το 20% του προϋπολογισμού.  Και ίσως ακόμα περισσότερα αν σκεφθεί κανείς ότι οι ΗΠΑ έχουν ήδη ή σχεδιάζουν δεκάδες στρατιωτικές εγκαταστάσεις αλλά και πολλές άλλες στρατηγικές οικονομικές επενδύσεις (βλέπε λιμάνι Αλεξανδρούπολης, ναυπηγεία Νεωρίου Σύρου και ναυπηγεία Ελευσίνας, λιμάνια Καβάλας και Θεσσαλονίκης, εξαγορές τραπεζών, κλπ.)

Σε παρένθεση ας μας επιτραπεί να θέσουμε το γαργαλιστικό ερώτημα: Αφού η Ελλάδα προσεγγίζει πλέον το status αποικίας των ΗΠΑ δεν θα ήταν προτιμότερο να ανακηρυχθεί επιτέλους ως η «51^η αμερικανική πολιτεία» προτού μας προλάβει το Πόρτο Ρίκο;  Και ταυτόχρονα να υιοθετηθεί και το δολάριο έτσι ώστε να σωθεί επιτέλους η χώρα από τον γερμανικό ευρω-φασισμό; Εμείς οι Ελληνοαμερικανοί ασφαλώς και θα καλωσορίζαμε κάτι τέτοιο… (θα λύναμε έτσι μια και καλή και το χρονίζον πρόβλημα της ψήφου ομογενών για τους εαυτούς μας – είμαστε για γέλια και για κλάματα….) Παρά το φαινομενικά αστείο του θέματος θα ήθελα να θυμίσω στους αναγνώστες ότι μια ματιά στο χάρτη (και στην ιστορία) βεβαιώνει ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να παίξουν το ρόλο τους εάν δεν ελέγχουν όλες τις παραθαλάσσιες ευρωπαϊκές χώρες (από τη Νορβηγία και τη Βρετανία ως τη Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα…)  Το Brexit και το ενδεχόμενο Italexit αποδεικνύει του λόγου το αληθές και προετοιμάζει για την επερχόμενη σφοδρή σύγκρουση ΗΠΑ-Γερμανίας. Η σύγκρουση αυτή άρχισε με το Brexit, συνεχίζεται με το Italexit και μόλις προχθές ανακοινώθηκε ότι η ελληνική Βουλή ετοιμάζει επισήμως να ανακοινώσει διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων ύψους άνω των $300 δις…

Θα κλείσω σημειώνοντας ότι ο «Δυισμός» της αμερικανικής εξουσίας πιθανότατα θα λάβει τέλος στις επερχόμενες αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου καθώς η νέα νίκη του Προέδρου Τραμπ και των ρεπουμπλικανών είναι πλέον ορατή.  Εάν αυτό συμβεί τότε θα ανοίξει ο δρόμος της συνεννόησης ΗΠΑ-Ρωσίας.  Πρόσεξε κανείς ότι ο πρόεδρος Τραμπ στην πρόσφατη ιστορική ομιλία του στον ΟΗΕ καταφέρθηκε εναντίον Ιράν, Βενεζουέλας και λοιπών αλλά δεν ανέφερε ούτε μία φορά τις λέξεις Ρωσία και Πούτιν;  Με αυτό το δεδομένο θα υπάρξει ευκαιρία συνολικής επαναδιαπραγμάτευσης των τριβών Ουάσιγκτον-Μόσχας στα Βαλκάνια, στην Ουκρανία, στη Συρία και αλλού.  Θα υπάρξει ασφαλώς παράθυρο οριστικής επίλυσης του Σκοπιανού σε νέες βάσεις, ίσως μετά την αλλαγή συνόρων μεταξύ Κοσόβου-Σερβίας. 

Μόνιμη επιδίωξη των θαλασσοκρατειρών δυνάμεων (της Βρετανίας παλαιότερα, των ΗΠΑ τώρα) ήταν ο αποκλεισμός της καθόδου τόσο της Γερμανίας όσο και της Ρωσίας στο Αιγαίο.  Αυτός ο μόνιμος στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο με ενίσχυση των ελληνικών βόρειων συνόρων και με αποκλεισμό μιας νέας έκδοσης του «σλαβικού» εθνικισμού, που στην περίπτωση των Σκοπίων ενισχύθηκε στο πρόσφατο δημοψήφισμα από τη Μόσχα.  Όταν η αμερικανική εξωτερική πολιτική ξεφύγει από τα νύχια του βαθέος κράτους – και αυτό πιθανότατα θα συμβεί μετά τις προσεχείς εκλογές – θα υπάρξει η κατάλληλη συγκυρία για λύση του Σκοπιανού από μηδενική βάση.  Θα συνέλθει επιτέλους η ασπόνδυλη και εξαρτημένη ελληνική πολιτική ελίτ ώστε να προετοιμαστεί; 

Νέα Υόρκη, 29 Σεπτεμβρίου 2018            

nickstamatakis50@gmail.com