Παντελής Σαββίδης: Κακότεχνο παιχνίδι, αλλά μήπως ο Καμμένος έχει δίκιο

Κακότεχνο το στημένο παιχνίδι Τσίπρα-Καμμένου με το δήθεν μπαϊράκι του υπουργού Άμυνας στις ΗΠΑ. Ήταν συμφωνημένο, και κάνουν λάθος που εκλαμβάνουν το λαό ως αφελή. Τέτοιες διαφοροποιήσεις δεν εξαντλούνται σε δηλώσεις μεσαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ή πικραμένων από τη μη υπουργοποίησή τους βουλευτών. Έχουν συνέχεια. Η σοβαρότητα της χώρας θα επέβαλε κυρώσεις κατά του απείθαρχου υπουργού. Όμως τι κυρώσεις να επιβάλεις όταν όλα ήταν συμφωνημένα; Άλλη μια απόδειξη του πόσο εύκολα παίζουν με το κύρος της χώρας.

Την προηγούμενη φορά που κάτι (πολύ υποδεέστερο) συνέβη, ο Ασημάκης Φωτήλας ανέβηκε στο αεροπλάνο υφυπουργός Εξωτερικών και κατέβηκε απλός βουλευτής. Είχε παρακούσει την εντολή του Ανδρέα.

Δεν είναι αφελής ο Καμμένος. Δεν θα έκανε μια τέτοια κίνηση, να υπερβεί τις αρμοδιότητές του και να προτείνει στον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών εναλλακτικές λύσεις στο Σκοπιανό αν δεν περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών, χωρίς την άτυπη και κρυφή συνεννόηση με τον πρωθυπουργό. Άλλωστε, η αναδίπλωση του Τσίπρα στο θέμα αυτό με τη δήλωση «στην Αμερική υπάρχει κυκλώνας αλλά δεν λέγεται Πάνος», είναι χαρακτηριστική της βούλησής του να κλείσει ένα θέμα που δεν κλείνει (αν δεν ήταν συνεννοημένο) έτσι απλά.

Επί της ουσίας, τώρα, ο Καμμένος σε όσα πρότεινε είτε έχει την κυβερνητική συναίνεση, είτε έριξε μια ιδέα για να προωθηθεί λύση με τα Σκόπια χωρίς το αγκάθι του ονοματολογικού. Οι προτάσεις του ήταν αμυντικές, που ανήκουν στην αρμοδιότητά του, και εξωτερικής πολιτικής. Ας τις δούμε επιγραμματικά:

Σε σχέση με τα Σκόπια πρότεινε, αν δεν περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών, να υπάρξει μια αμυντική συμφωνία Ελλάδας, Αλβανίας, Σκοπίων και Βουλγαρίας, αργότερα και Σερβίας, ώστε να ανακοπεί η ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια.

Η Συμφωνία των Πρεσπών κατά πάσα πιθανότητα θα περάσει, οπότε δεν θα χρειαστεί να δοκιμαστεί η πρόταση Καμμένου. Αλλά αν δεν περάσει, δεν αποκλείεται να τεθεί επί τάπητος. Οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται να εντάξουν τα Σκόπια στη Δυτική αμυντική συμμαχία, και ο Καμμένος, εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, τους προλαβαίνει με μια πρόταση. Το ατόπημά του είναι πως επικαλείται για την αμυντική συμμαχία την ανάσχεση της Ρωσίας στα Βαλκάνια, δήλωση καθόλα άκομψη για κυβερνητικό αξιωματούχο.

Αλλά κάπου αποβλέπει ο Πάνος Καμμένος για να τα λέει τόσο ωμά.

Πάντως η Δύση δεν θα αφήσει να συνεχίζεται το αμυντικό κενό των Σκοπίων. Θα αναζητήσει μια λύση, και ο Καμμένος τους προσφέρει αυτήν που πρότεινε. Η άλλη λύση είναι να ενταχθούν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ με τη σημερινή ονομασία τους. Ως πΓΔΜ. Η Ελλάδα θα αποφύγει, έτσι, τις συνέπειες της Συμφωνίας των Πρεσπών που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ένα νεομακεδονικό ζήτημα, αλλά θα χάσει το ΝΑΤΟϊκό χαρτί. Και που το είχε όμως το ΝΑΤΟϊκό χαρτί, τι το έκανε;

Οι προτάσεις αμυντικής συνεργασίας που έκανε ο Καμμένος ανήκουν στις αρμοδιότητές του. Το ζήτημα είναι αν συζητήθηκαν σε κυβερνητικό επίπεδο πριν κατατεθούν. Αλλά ας τις δούμε.

Ο Καμμένος πρότεινε στους Αμερικανούς να ενισχύσουν την παρουσία τους στη Λάρισα, τον Βόλο και την Αλεξανδρούπολη. Μήπως δεν βρίσκονται ήδη οι Αμερικανοί στις περιοχές αυτές; Πώς βρέθηκαν εκεί; Χωρίς συνεννόηση με την κυβέρνηση; Τους έφερε μόνος του ο Καμμένος; Γιατί τόση υποκρισία από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ; Την έχει ανάγκη την υποκρισία για να δείξει στους οπαδούς του ένα αντιαμερικανικό προφίλ το οποίο επί της ουσίας δεν έχει. Αλλά μεγάλο μέρος των οπαδών του ανδρώθηκε πολιτικά στη βάση του αντιαμερικανισμού. Πώς θα τους κρατήσει όταν είναι η πιο υπάκουη στα αμερικανικά κελεύσματα μεταπολιτευτική κυβέρνηση;

Η άλλη πρόταση που έκανε ο υπουργός Άμυνας ήταν η παραχώρηση της Καρπάθου στους Αμερικανούς για τη δημιουργία βάσης.

Δεν συζητείται, δημοσίως, για πρώτη φορά το θέμα αυτό. Και στο παρελθόν έγινε μια τέτοια πρόταση και αποκλείεται να μην έχει τεθεί και σε κυβερνητικό επίπεδο. Ή, αν όχι σε κυβερνητικό, να μην έχει συζητηθεί μεταξύ υπουργού Άμυνας και πρωθυπουργού.

Πρέπει να την εξετάσουμε την πρόταση αυτήν. Η Κάρπαθος είναι νησί των Δωδεκανήσων και, όπως είναι γνωστό, τα Δωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα το 1948, με τον όρο να παραμείνουν αποστρατιωτικοποιημένα. Με αυτήν την προϋπόθεση είναι ευάλωτα στην τουρκική βουλιμία. Βεβαίως, η Ελλάδα επικαλείται ότι απειλούνται και έχει έναν σοβαρό λόγο για τον εξοπλισμό τους, αλλά αν οι Αμερικανοί εγκατασταθούν στην Κάρπαθο, θα αμφισβητηθεί η αποστρατιωτικοποίησή τους ντε φακτο. Υπάρχει κάποιος που δεν θα επιθυμούσε μια τέτοια εξέλιξη;

Αντικείμενο κριτικής έγινε τελευταία και η είδηση ότι η τριμερής Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ μπορεί να γίνει τετραμερής, με τη συμμετοχή και των ΗΠΑ.

Η Ελλάδα αναγκαστικά είναι παρούσα στην Ανατολική Μεσόγειο λόγω Κυπριακού, εκτός και αν αποδεχθούμε το δόγμα Καραμανλή «η Κύπρος είναι μακριά». Για όσους δεν το αποδέχονται, η Αθήνα είναι υποχρεωμένη να είναι παρούσα στην Ανατολική Μεσόγειο. Αλλά μόνη της δεν μπορεί να διασφαλίσει καμιά παρουσία, και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να υποστηρίξει ούτε τα δικά της ούτε τα κυπριακά συμφέροντα. Οι συμμαχίες είναι αναγκαίες. Και η συμμετοχή των ΗΠΑ σε μια συμμαχία διασφαλίζει την επιτυχία της.

Θα υπενθυμίσω τη θέση του μεγαλύτερου Έλληνα πολιτικού, από το 1830 ως σήμερα, του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος δεν πίστευε ούτε στις συμφωνίες ούτε στις ικανότητες του στρατού, αλλά στην ταύτιση των συμφερόντων της χώρας με τα συμφέροντα των δυνάμεων.

Βεβαίως υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της εγκατάλειψης ενός πληρεξουσίου, όπως ήταν η Ελλάδα κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Αλλά στο χέρι και στις ικανότητες της πολιτικής ηγεσίας είναι να μην αποτελέσει η χώρα πληρεξούσιο αλλά συμμετέχουσα δύναμη σε μια συμμαχία όπου θα είναι ενεργοί άπαντες.

Η πολιτική αυτή χρειάζεται ικανότητες και λαϊκή ετοιμότητα. Η σημερινή κυβέρνηση δεν μας καθησυχάζει στο θέμα των ικανοτήτων της. Όσο για τη λαϊκή ετοιμότητα, σε δύο κρίσιμες στιγμές έδειξε σημάδια αυτοκαταστροφής. Η μία ήταν τον Νοέμβριο του 1920 όταν ψήφισε μια ανίκανη φιλοβασιλική κυβέρνηση και έδωσε την αφορμή στους συμμάχους της να εγκαταλείψουν τη χώρα. Η άλλη το 2015, όταν ενώ άρχισαν να διαφαίνονται σημάδια εξόδου από τη κρίση, ψήφισε τον Τσίπρα και τους συντρόφους του και βύθισαν βαθύτερα τη χώρα στο τέλμα.

Η ελπίδα, όμως, πεθαίνει τελευταία. Τα κυβερνητικά παιχνίδια είναι πολύ άκομψα για να γίνουν πιστευτά και επικίνδυνα για το κύρος της χώρας.

http://www.pontos-news.gr/article/185375/kakotehno-paihnidi-alla-mipos-o-kammenos-ehei-dikio