Είναι τέλος καλοκαιριού του 2015, βρισκόμαστε στη Συρία, και το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) έχει καταλάβει περίπου τα ⅔ της επικράτειας της Συρίας. Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη, όπου και η καρδιά της βιομηχανίας, είναι στα χέρια των εξεγερμένων, της Αλ Νούσρα (Αλ Κάιντα) και του λεγόμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού (ΕΣΣ), ενώ είναι προφανές ότι έχει αρχίσει να εμφανίζεται και ο άμεσος κίνδυνος πτώσης και της Δαμασκού, αφού μερικές σημαντικές συνοικίες ελέγχονται ήδη από αντάρτες του ΕΣΣ και ομάδες τζιχαντιστών.
Αν έπεφτε η Δαμασκός, αυτό θα σήμαινε το τέλος του Άσαντ, κάτι που επεδίωκε η Ουάσινγκτον και δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να συμβεί η Μόσχα.
Αν όμως έπεφτε η Δαμασκός, τότε ήταν ορατός ο κίνδυνος να επικρατήσει στο σύνολο της επικράτειας της Συρίας του ΙΚ, το οποίο μέχρι τότε ήταν σχεδόν ανίκητο, με εξαίρεση την πολιορκία του Κομπάνι, όπου στις αρχές του 2015 Κούρδοι και ΗΠΑ κατόρθωσαν να σπάσουν την πολιορκία και να καταγάγουν την πρώτη νίκη επί του ΙΚ.
Αν όμως επικρατούσε το ΙΚ σε ολόκληρη την επικράτεια της Συρίας, αυτό θα αποτελούσε μια εξέλιξη παγκόσμιας σημασίας, δεδομένης της αγριότητας των τζιχαντιστών και του γεγονότος ότι πλέον θα ήταν κάτοχοι και διαχειριστές της τύχης ενός κράτους με πάνω από 20 εκατομμύρια κατοίκους. Σε μια τέτοια περίπτωση, αυτό το νέο κράτος θα μπορούσε να «καταπιεί» τον Λίβανο, την Ιορδανία και το σουνιτικό Ιράκ, μεγάλο μέρος του οποίου ήδη κατείχε.
Και όλα αυτά θα συνιστούσαν σοβαρή απειλή ασφάλειας για ολόκληρη την Ευρώπη και ανατροπή των ισορροπιών στη Μέση Ανατολή, από έναν παράγοντα που ήταν εξ ολοκλήρου εκτός ελέγχου.
Υπό την έννοια αυτή ΗΠΑ και Ρωσία έβλεπαν πλέον ως κοινό κίνδυνο το ΙΚ, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.
Όταν λοιπόν τον Σεπτέμβριο του 2015 το ΙΚ, αφού είχε καταλάβει την Παλμύρα, άρχισε να απειλεί την ίδια τη Δαμασκό, η Ρωσία αποφάσισε να επέμβει στρατιωτικά στη Συρία. Έκανε τις απαραίτητες προετοιμασίες στην αεροπορική βάση Χμεϊμίν, στη Λαττάκεια, και στις 30 Σεπτεμβρίου έκανε τους πρώτους αεροπορικούς βομβαρδισμούς στο έδαφος της Συρίας.
Οι ΗΠΑ είχαν αρχίσει τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς περίπου έναν χρόνο πριν, όταν βοήθησαν στους Κούρδους στο Κομπάνι εναντίον του ΙΚ. Τώρα έμπαιναν δυναμικά στο παιχνίδι της στρατιωτικής επέμβασης και οι Ρώσοι, οι οποίοι βομβάρδιζαν περιοχές γύρω από τη βάση τους για λόγους στρατηγικής ασφάλειας των αεροσκαφών και της ίδιας της βάσης, που κινδύνευε από ένοπλες ομάδες τζιχαντιστών που υποστηρίζονταν από την Τουρκία, η οποία ένιωσε το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια της όταν ΗΠΑ και Ρωσία άρχισαν να στρέφονται εναντίον του ΙΚ, το οποίο υποστήριζε η Άγκυρα, αφού ήταν ο μόνος σύμμαχος, μαζί με άλλες ομάδες τζιχαντιστών, που της είχε μείνει στη Συρία.
Έτσι άρχισε από τη μια πλευρά, στις δυτικά του Ευφράτη περιοχές, η Ρωσία μαζί με το στρατό της Συρίας να εκδιώκουν το ΙΚ και τις ομάδες των τζιχαντιστών, και από την άλλη πλευρά οι ΗΠΑ, με τους Κούρδους του YPG, να το εκδιώκουν από τις περιοχές ανατολικά του Ευφράτη.
Έτσι, στο χάρτη φάνηκε σαν να «χώρισαν» ντε φάκτο Ρωσία και ΗΠΑ τη Συρία στα δύο, εκδιώκοντας η κάθε χώρα τον «εχθρό» που βρισκόταν στην περιοχή της.
Τότε η Τουρκία, που είχε επενδύσει στην ανατροπή του Άσαντ και την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τα στελέχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, έχοντας ως στόχο τη μετατροπή της Συρίας σε προτεκτοράτο-βιλαέτι της Άγκυρας, ένιωσε όχι μόνο ότι αποκλείεται από το παιχνίδι, αλλά ότι έρχεται αντιμέτωπη με μια νέα απειλή, που ήταν το κουρδικό κράτος που ιδρύθηκε με την υποστήριξη των ΗΠΑ στις ανατολικά του Ευφράτη περιοχές.
Τότε η Τουρκία ζήτησε επανειλημμένως από τις ΗΠΑ να αλλάξουν την πολιτική τους και να εγκαταλείψουν τους Κούρδους, προτάσσοντας μάλιστα διλήμματα του τύπου «ή με τους Κούρδους ή με εμάς». Όταν τα διλήμματα και οι απειλές δεν έπεισαν τις ΗΠΑ, τότε άρχισε το φλερτ της Τουρκίας με τη Ρωσία, που σταδιακά –και όσο δεν υποχωρούσαν οι ΗΠΑ– έγινε αρραβώνας, και βρισκόμαστε στις παραμονές του... γάμου, ο οποίος θα τελεστεί με την παράδοση των ρωσικών S-400 στην Τουρκία.
Όλο αυτό το διάστημα η Τουρκία ακολουθούσε την πολιτική του εκκρεμούς, ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ, και όσο δεν πετύχαινε αυτό που ήθελε, επέστρεφε στη Ρωσία.
Τώρα βρισκόμαστε σε μια ταλάντωση όπου η Τουρκία έφυγε από τη Ρωσία και πήγε στις ΗΠΑ, με τις οποίες συνομιλεί και ζητεί ανταλλάγματα για να ακυρώσει ή ματαιώσει την προμήθεια των S-400.
Και στο τραπέζι του παζαριού που γίνεται έχουν πέσει πολλά. Τα F-35, οι Patriot, ο Γκιουλέν, ο Καραγιλάν και άλλα ηγετικά στελέχη του ΡΚΚ, η Κύπρος, το Αιγαίο...
Να έχουμε το νου μας και να είμαστε έτοιμοι για όλα, έχοντας υπ’ όψιν ότι αν οι απαιτήσεις της Τουρκίας ικανοποιηθούν, τότε θα κληθεί να αντιμετωπίσει την οργή του Πούτιν.
Όλα στο τραπέζι...
Ο Πουτιν δεν ειναι ετοιμος να αντιμετωπισει την Τουρκια στρατιωτικα αλλα ουτε οικονομικα, γι αυτο κρατατε μικρο καλαθι. Αν υπαρξει εστω μια ευκαιρια, τοτε αυτη θα την δωσει η Κυπρος η η Ελλαδα στα ζητηματα φυσικου αεριου η Πετρελαιου....δηλ. συνιδιοκατοικηση, που θα φερει τις ΗΠΑ σε δυσκολη θεση.....οταν θα πρεπει να δωσουν εντολη στον Τουρκο να παρει και την υπολοιπη Κυπρο καθως και την διαχειρηση του Αιγαιου
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Τουρκία στρατιωτικά για τη Ρωσία είναι 3 μέρες υπόθεση. Το πρόβλημα για τους Ρώσους είναι το ΝΑΤΟ, δηλ οι ΗΠΑ.
ΔιαγραφήTurkey wants long-term ties with Russia – Erdogan
ΑπάντησηΔιαγραφήPublished on Nov 19, 2018
trtworld.com
https://www.youtube.com/watch?v=1fEASacAVO4
Putin & Erdogan to open Turkish Stream gas pipeline’s offshore section
ΑπάντησηΔιαγραφήStreamed live 5 hours ago
https://www.youtube.com/watch?v=Q84nrI5m9m4
Εύγε Σάββα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι πλέον τόσο σίγουρος ότι οι ΗΠΑ προτίθενται να δώσουν στην Τουρκία ότι ζητήσει σε Αιγαίο και Μεσόγειο για να την επαναφέρουν στο δυτικό συνασπισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν χρειάζονται τέτοιες "θυσίες" και "ανταλλάγματα" από την Ουάσινγκτον για να κατευναστεί η Τουρκία τώρα, πόσες θα χρειαστούν την επόμενη φορά;
Η εμπιστοσύνη προς την Τουρκία έχει χαθεί και η περαιτέρω αποδυνάμωση Ελλάδος και Κύπρου έναντι Τουρκίας θα διευκολύνει αντί να αποτρέψει μελλοντική αυτονόμησή της.
Από την Ρωσία σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά δεν περιμένω τίποτε και κρατώ μικρό καλάθι.
For that scenario to be realized (Turkey re-aligning and returning to the US orbit), they will have much more to face than an angry Putin. They will have to relinquish their new strategic relationship forged with Iran, their flirt with Eurasian partnerships, their anti-Israel rhetoric and support for Hamas, and their neo-Ottoman expansionism. But will the US be willing to impart a piece of the energy pie and sell out the YPG KUrds? Will they downplay the real threat a resurgent Turkey poses for Israel? I think not. The deterioration in US-Turkey relations is too far gone down a one-way street, with little hope of normalization. The recent events - inauguration of the ambitious Turkstream underwater pipeline till Turkish shores, plans to build a canal bypassing the straits, the latest assessment from the Council on Foreign Relations, US re-allocation of resources in Greece and Cyprus, and the games played by Erdogan in the Khashoggi affair which have embarrassed Trump, are so contrary to vested American interests that the spiral cannot be reversed. I grant you that a kind of standoff may ensue, but nobody in the American administration can possibly view Turkey as a trustworthy partner ever again. But you are right - our country must be ever-ready and vigilant to face any future challenge to our interests and sovereignty which may confront us , with forethought and courage.
ΑπάντησηΔιαγραφήWell said.
ΔιαγραφήΥπάρχει όμως πάντα και η πιθανότητα ανατροπής του αντιδυτικού καθεστώτος των Ισλαμιστών και εξόντωσης του Ερντογάν. (Τhere’s more than one way to skin a cat).
Τότε όλα πάλι θα αλλάξουν...
Έτσι δεν είναι?
Υπάρχει κ η περίπτωση να ξαναμοιραστει η περιοχή σε σφαίρες επιρροής κ η Τουρκία να ανήκει στη συμμαχία Ρωσία, Ιράν. Χωρίς πόλεμο, χωρίς θερμά επεισόδια. Ελλας, Κύπρος Ισραήλ, Αίγυπτος, Γαλλία, ΗΠΑ από τη μια, Ρωσία , Τουρκία από την άλλη. Χωριστά κ οι αγωγοί, χωριστά κ οι πωλήσεις ενεργειας σε ΕΕ. Θα δούμε τις εξελίξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ολα τα κολπα υπαρχει παντα ενας ασταθμητος παραγων....ο ..."Χ".....Ετσι ολα τα κολπα ειναι επισφαλη.Αν ηταν αλλιως τοτε ολα θαταν ευκολα...προβλεψιμα.σχεδιασμενα τελεια...και ποτε δεν θα επευτε κανεις.εξω....κι ο Μ. Αλεξανδρος θαταν στον Β .Πολο....στον Ν.Πολο....κι ο Χιτλερ στην Ν ..Ζηλανδια....κι ο Καισαρας ο Ιουλιος....θαταν στα νησια Μαρσαλ...θα δουσε 5.000 Ιουλιους....και 5000 Ιανουαριους.....Ειπαμε να θαυμαζουμε καπως την δυναμη...αλλα οχι και να τα ...κανουμε επανω μας ..μονιμα.Διοτι εχουμε ματια...και βλεπουμε τι γινεται γυρω....αν εχουμε...και δεν νικησε η ευκοιλια....Βαλτε παντα απο πισω το "Χ"....και μετα με περισκεψη εμφρονος οντος..που μαθαινει παρατηρωντας ...σκεφτειτε....Τιποτε ..μα τιποτε ...δεν ειναι δεδομενο...ουτε η καταστροφη...ουτε η ευημερια....ουτε η ανασα...Παντα θα υπαρχει το ..."Χ"....κι αυτο κυμμαινεται απ το -Χ....εως το + Χ......
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Σάββα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις πολλά χαρίσματα.
Τρία από τα πολλά, είναι η εφυία σου η δυναότητα να γοητεύεις και τρίτο να καθηλώνεις τους αναγνώστες, τους τηλεθεατές, ακροατές κοκ.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για ότι έχεις και συνεχίζεις ακούραστα να προσφέρεις για την πατρίδα μας.
Η αντίδραση της Τουρκίας , μία Ρωσία και μία Αμερική για μένα είναι πολύ επικίνδυνη διότι υπάρχει η πιθανότητα στο τέλος αυτής της προσπάθειας να συρρικνωθεί. Αν τα καταφέρει η Τουρκία τότε να ξέρετε ότι μια από της πιο υπολογισιμες χώρες στον κόσμο θα είναι και η Τουρκία !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά την δική μου άποψη δεν θα την αφήσουν !!!!! Το μεγάλο πρόβλημα είναι να μη επιτρέψουν να πάρουν Ελλάδα !!!!
Αυτό εξαρτάται από εμάς , πως θα χειριστούν το θέμα! !!!!
Κύριε Καλεντερίδη συγχαρητήρια.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσως η τέλεια περιγραφή της πραγματικότητας.
Φίλε Foti V νομίζω είσαι μέσα.....
We haven't learnt anything the last 100 years. Turkey belongs nowhere and everywhere making sure it gets rewarded for playing everybody.
ΑπάντησηΔιαγραφήThis game has made Turkey a regional super power.
On the other hand, our need to constantly have a pimp, natural has left us with the legs Wide opened.
Δυστυχώς θεωρώ τους Αμερικανούς θύματα ορισμενων ιδεοληπτικων, χιλαριστων ως επί το πλείστον, που προτιμούν να τρώνε σφαλιάρες και να κάνουν δωράκια στη Τουρκια για να μην τους φύγει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άνθρωποι είναι ΤΟΣΟ ΙΔΕΟΛΗΠΤΙΚΑ ανόητοι και ιστορικά ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ που δεν έχουν αντιληφθεί τον ρόλο ης Τουρκίας, όχι σε βάθος αιώνων αλλά μολις μερικες δεκαετιες πριν, με την σταση της στους δυο παγκόσμιους πολέμους.
Δυστυχώς φοβάμαι οτι αυτοί οι κύκλοι στην Αμερικη είναι έτοιμοι σαν τα σκυλάκια να κάνουν δώρα στον οποιοδήποτε Τουρκο ηγετη για ενα του χάδι ΕΝΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Οι άνθρωποι αυτοί δεν αντιλαμβάνονται πως ΑΝ ΤΩΡΑ ο κάθε Τούρκος ηγέτης τους σέρνει από τη μύτη στο μέλλον θα τους εξαναγκάσει κάποιος άλλος Τούρκος να παίρνουν την άδεια του για να ανασανουν.
Πολυ δικιο κ.Ρομιο...
ΔιαγραφήWhat have we done to show the world the true face of Turkey? Nothing! We are even their númber one supporter for entering EU!!!
ΔιαγραφήWhat right do we have to except others to do the right thing?
Φωνή της αριστεράς και των δημοκρατικών στις Η.Π.Α. είναι και οι The Young Turks.... κατάντια
ΔιαγραφήΦανταστικό άρθρο απλώς να επισημάνω ότι με βάση τα δεδομένα και το μέγεθος της συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας σε όλα τα επίπεδα αν νομίζουν οι αμερικανοί ότι ικανοποιώντας τους Τούρκους θα σπάσουν τη συνεργασία αυτή συγγνώμη αλλά είναι ηλίθιοι οι αμερικανοί εννοείται δεν σπάει αυτή η συνεργασία με τίποτα
ΑπάντησηΔιαγραφή