Το χαστούκι της καθαρίστριας

Η ιστορία με την εξοντωτική ποινή στην καθαρίστρια δεν είναι μια απλή δικαστική υπόθεση, που ήρθε και πέρασε. Έχει συνέχεια. Που αφορά σε όλους τους πολίτες. Το ένα σκέλος της είναι ο σάλος που ξεσήκωσε. Αλλά, το άλλο είναι το χαστούκι που έδωσε η ίδια η καθαρίστρια στο μεγαλύτερο κομμάτι του πολιτικού και του κλεπτοκρατικού συστήματος με μία, μοναδική της λέξη.

«Ντρέπομαι», είπε η ορφανή που μεγάλωσε στα ιδρύματα και κλείστηκε στις φυλακές για 10 χρόνια από μια καραμπινάτα κακοδικασμένη υπόθεση, με την κατηγορία ότι καταχράστηκε τις 200 χιλιάδες ευρώ των μεροκάματών της! Καταχράστηκε είπαν δύο (2!) δικαστήρια, επειδή πλαστογράφησε το ενδεικτικό της και από 5ης δημοτικού το έκανε 6ης. Δεν καταδικάστηκε για την πλαστογραφία. Για κατάχρηση των μεροκαμάτων της καταδικάστηκε!

Αφήνω για τις επόμενες παραγράφους το σφάλμα της δικαστικής σκέψης και μένω στο μείζον:

Αυτή η γυναίκα, που θα είχε όλα το δίκια του κόσμου αν ούρλιαζε και έβριζε από τις φυλακές και στα δικαστήρια για την εξοντωτική ποινή της- όπως κάνουν τα περισσότερα λαμόγια-  είπε στους δημοσιογράφους προχτές ότι «ντρέπεται»! Δεν ήθελε να παρανομήσει, είπε. Αλλά, ήταν άνεργη. Και δεν ήθελε τα παιδιά της να μεγαλώσουν στη φτώχεια όπως μεγάλωσε αυτή στα ιδρύματα.

«Ντρέπομαι» είπε η κατάφωρα αδικημένη καθαρίστρια, αλλά αυτή τη λέξη δεν την έχουμε ακούσει από κανενός πολιτικού τα χείλη και από κανενός οικονομικού λαμόγιου τα χείλη! Συναισθάνεται ότι παρανόμησε η καθαρίστρια, αλλά δεν το συναισθάνεται κανείς από όσους βολεμένους και προνομιούχους παρανομούν. Κανείς από όσους χαντακώνουν με τις στραβοτιμονιές τους το λαό και μάλιστα τους λιγότερο προνομιούχους.

Αντίθετα, ακούμε καθημερινά ουρανομήκεις βλακείες και θράσος απύθμενο από ανθρώπους, που όχι μόνο χρωστάνε να ντρέπονται για κακοδιαχείριση, κατασπατάληση, ιδιοποίηση, διασπάθιση δημόσιου χρήματος, αλλά κοροϊδεύουν το λαό ξεδιάντροπα, μπροστά στα μάτια του με μύρια ψέματα. Ανθρώπους που κυβέρνησαν και κυβερνούν από θέσεις ευθύνης σε δήμους, κοινότητες, υπουργεία, δημόσιες εταιρίες, υπηρεσίες, Βουλή και κυβερνήσεις. Από την κορυφή μέχρι τα υπόγεια.

Δεν έχει τολμήσει ούτε ένας από τους πολιτικούς καρεκλοκένταυρους, που ζημίωσαν και ζημιώνουν το λαό και το δημόσιο ταμείο, κανένας από αυτούς που έφεραν τη χώρα στο σημερινό της κατάντημα και κανένας από όσους πιάστηκαν με την κατσίκα στην πλάτη να πούνε «ντρέπομαι», σαν την καθαρίστρια. Οι αναίσθητοι.

Για τίποτε δεν ντρέπονται οι κοντοπίθαροι. Ξεδιάντροπα νομοθετούν σε βάρος της τσέπης και της ισονομίας των πολιτών, ξεδιάντροπα κρύβονται πίσω από τις ασυλίες τους κάθε φορά που αδικοπραγούν σε βάρος των πολιτών, ξεδιάντροπα αντιμιλάνε και αντεπιτίθενται αντί να το βουλώνουν, κάθε φορά που αποκαλύπτεται η γύμνια τους ή η γαϊδουριά τους κι η ασυνέπειά τους.

Ντρέπεται η καθαρίστρια, που δούλεψε σκληρά για 20 χρόνια, αλλά δεν ντρέπονται οι καρεκλοκένταυροι που ζουν από το δημόσιο χρήμα, σερνάμενοι σαν κηφήνες στις υπηρεσίες τους, κοιτάζοντας το ρολόι μέχρι να σχολάσουν. Αυτοί δεν καταχρώνται το δημόσιο χρήμα και το καταχράστηκε η καθαρίστρια! Όχι απλώς δεν ντρέπονται, αλλά έχουν και μια γλώσσα νααα για να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στη ζωή εις υγείαν του κορόιδου.

Ντρέπεται η καθαρίστρια, αλλά δεν ντράπηκαν οι δικαστές, που τους παρακαλούσε κλαίγοντας να τη λυπηθούν, να μην τη κλείσουν φυλακή, «να πληρώσω» έλεγε, «αλλά λυπηθείτε με, ξέρω, δεν έκανα καλά». Κι εκείνοι κοιτάζοντας το γράμμα του νόμου, κι αυτό θολά,  και όχι την ουσία, κι ενώ η πλαστογραφία του 1996 είχε παραγραφεί το 2001, την καταδίκασαν για κατάχρηση δημόσιου χρήματος άνω των 150.000, δηλαδή για τις 200.000, που εισέπραξε σε όλο τον εργασιακό βίο! Αυτή ήταν η κατηγορία. Γιατί, σύμφωνα μ αυτό το νόμο, αν καταχραστείς 149.000 ευρώ πέφτεις στα μαλακά!!

Σαν να μην έφτανε αυτό, τις διέγραψαν όλες τις ασφαλιστικές εισφορές σαν να μη δούλεψε ποτέ! Τη διέγραψαν από τα ασφαλιστικά μητρώα!! Την άφησαν χωρίς περίθαλψη για πάντα!!

Κατάχρηση για τους δικαστές, τα λεφτά που τα δούλεψε μέχρι δεκάρα! Η εργασία δεν πιάνεται για χρήμα! Δεν έχει αξία! Δεν μετριέται ως κεφάλαιο, ως παραγωγή! Κατάχρηση, λες και τα αποθησαύρισε τα λεφτά η καθαρίστρια! Μιλάμε για απανθρωπιά χωρίς ούτε ένα «ντρέπομαι»!

Απανθρωπιά, γιατί επώνυμοι που καταχρώνται αποδειγμένα εκατομμύρια χαϊδεύονται από τους νόμους και από δικαστές. Χαϊδεύονται από νόμους, που έχουν ψηφίσει αυτοί που δεν ντρέπονται ποτέ και που κανείς τους δεν τόλμησε ποτέ, δεν είχε το ανάστημα της καθαρίστριας να πει το «ντρέπομαι». Για όλα τα χάδια που ψηφίζουν ώστε να μην ταλαιπωρούνται όλα τα καθάρματα, με τα οποία διαπλέκονται όσο είναι στην εξουσία.

Το δεύτερο μάθημα

Θρασείς, δειλοί ταυτόχρονα, φοβούνται μόνο τον σάλο. Κι αυτό είναι το δεύτερο μάθημα από το τερατούργημα με την καθαρίστρια. Αν δεν ξεσηκώνονταν χιλιάδες πολίτες μέσα κυρίως από το διαδίκτυο και δεν είχαν συγκεντρωθεί χιλιάδες υπογραφές σε ένα 2ωρο με πρωτοβουλία των δημοσιογράφων τριών ανεξάρτητων ειδησεογραφικών ιστοσελίδων, η καθαρίστρια θα σάπιζε στις φυλακές. Καταδικασμένη όχι μόνο από τους δικαστές. Αλλά, και από τη ντροπή της, τις ενοχές της που παρέβη τον νόμο!

Ο σάλος, που μπορεί να οδηγήσει αυτή τη γυναίκα στην ελευθερία, είναι ένα μάθημα για τους πολίτες πιο χρήσιμο από οποιοδήποτε άλλο. Ένα μάθημα, που λέει ότι δεν υπάρχει Δικαιοσύνη και Δημοκρατία αν δεν υπάρχουν Ενεργοί Πολίτες να τις υπερασπίζονται. Όχι σαν πρόβατα επί σφαγήν μία φορά κάθε που θα αποφασίσουν αυτοί που νέμονται την εξουσία. Αλλά, κάθε μέρα. Σε κάθε βήμα της ατομικής και κοινωνικής ζωής.

Ο σάλος, που κινητοποίησε τις φοβισμένες Αρχές σε όλες τις περιπτώσεις κακοδικίας τα τελευταία λίγα χρόνια και που οδήγησε σε έρευνες και σε συμμορφωμένες αποφάσεις ανθρώπων αθώων ή κακοποιημένων, είναι η δύναμη των πολιτών απέναντι στον αυταρχισμό και στην κατάχρηση της εξουσίας.

Σ' αυτή τη χώρα, που η νομοθετική και η δικαστική εξουσία- που διαπλέκεται με την νομοθετική- τείνουν να αλληθωρίζουν πολιτικά, να μεροληπτούν και να ψηφίζουν νόμους- καρμανιόλες για τα εισοδήματα και τα δικαιώματα των πολιτών και να θεωρούν ότι όλα αυτά είναι δικαίωμά τους, η μόνη αποτελεσματική απάντηση είναι ο σάλος. Η αντίδραση ενεργών πολιτών. Μόνο αυτούς υπολογίζει και φοβάται το σύστημα που μετράει τους πολίτες μόνο σε ψήφους. Χωρίς κανένας από τους αναίσθητους υπηρέτες του να έχει τα κότσια να ντρέπεται για τίποτε.

Γ Παπαδόπουλος-Τετράδης

liberal.gr/