Οι Τούρκοι μελετούν Θουκυδίδη, εμείς;

Των Δημήτριου Τσαϊλά, Αλέξανδρου Δρίβα*

Τα υποτιθέμενα διδάγματα από παλαιότερους πολέμους ή των παρελθόντων συγκρούσεων, περνούν στην κοινή ιστορική μνήμη μας, συνιστώντας ένα σύνολο αξιών για τον κόσμο και πώς η κοινωνία θα πρέπει να συμβάλει στη διαχείρισή της. Με αυτό τον τρόπο τα ιστορικά μαθήματα αποκλείουν ορισμένες πολιτικές και στρατηγικές επιλογές σε μελλοντικές αντιπαραθέσεις, προωθώντας παράλληλα μια κοινωνία και την ηγεσία της προς το κοινό συμφέρον.

Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να προχωρήσουμε όσο το δυνατόν πληρέστερα στην κατανόηση των ιστορικών γεγονότων, βοηθώντας έτσι να μάθουμε τα ακριβή μαθήματα από αυτά τα γεγονότα. Τα ψευδή μαθήματα της ιστορίας θα μπορούσαν να προκαλέσουν κακές αποφάσεις εδώ και τώρα, ενώ τα σοφά μαθήματα ενισχύουν τις πιθανότητες μας να μην επαναλάβουμε σφάλματα του παρελθόντος. Η ιστορία είναι απαραίτητη για να εκτελείται σωστά η εξωτερική πολιτική και η στρατηγική. Όμως με λύπη διαφαίνεται ότι υπάρχει έλλειμμα γνώσης από την ελληνική ηγεσία, ενώ αντίθετα η τουρκική ηγεσία μελετάει με ευλάβεια το Θουκυδίδη.

Για τη συνέχεια Liberal