Ο εξωραϊσμός και η νομιμοποίηση του «Μακεδονισμού» του Ζάεφ

Του Νίκου Μελέτη

Κάτω από το χαλί επιχειρεί να κρύψει η κυβέρνηση τις αρνητικές και δυσμενείς για την Ελλάδα συνέπειες, των πρώτων βημάτων εφαρμογής της Συμφωνίας των Πρεσπών, ώστε να αποφύγει την κριτική για τους χειρισμούς και τις επιλογές της και συγχρόνως να μπορέσει να τελειώσει την «δουλειά» με την κύρωση της Συμφωνίας από την ελληνική βουλή, κάτι που αποτελεί και δέσμευση της σε εταίρους και συμμάχους.

Η κυβέρνηση με πρωτοφανή ευκολία έσπευσε χθες να αποδεχθεί κάποιες «διαρροές κυβερνητικών κύκλων» της κυβέρνησης Ζάεφ που μάλιστα είδαν το φως της δημοσιότητας μόνο σε ελληνικά ΜΜΕ και όχι στην γειτονική χώρα, που επιχειρούσαν να δικαιολογήσουν τις δηλώσεις του σκοπιανού πρωθυπουργού, περί «μακεδονικής γλώσσας» και «πιθανής διδασκαλίας της στην Ελλάδα», καθώς και για «Μακεδόνες του Αιγαίου».

Οι δηλώσεις Ζάεφ στη Βουλή της πΓΔΜ, (όπως αποκαλύψαμε από το βράδυ της Κυριακής) άναψε φωτιές στην Αθήνα καθώς ανέδειξαν τα δομικά προβλήματα της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Καθώς τα παρατράγουδα με τις δηλώσεις Ζάεφ θα είναι συνεχή και εντεινόμενα, μια και ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ, ο οποίος μάλιστα είναι και από τους πλέον καλόπιστους συνομιλητές της Αθήνας, απλώς εκμεταλλεύεται τα κενά και τις γκρίζες ζώνες της Συμφωνίας των Πρεσπών, η κυβέρνηση εγκλωβίζεται σε ένα δύσκολο για την ίδια και την χώρα αδιέξοδο.

Είτε θα βρεθεί στην δυσάρεστη θέση να αποδέχεται τις δικαιολογίες περί παρερμηνείας δηλώσεων που όμως θα επιβάλουν έτσι ντε φάκτο μια ακόμη πιο αρνητική εφαρμογή των προβληματικών διατάξεων της Συμφωνίας, είτε θα πρέπει να συγκρουσθεί με την σκοπιανή πλευρά απαιτώντας πριν τεθεί η Συμφωνία σε ισχύ, την πλήρη και με συμβατικό τρόπο διευκρίνηση όλων αυτών των ανοικτών θεμάτων, που οδηγούν τελικά στην επίτευξη των ιστορικών επιδιώξεων της άλλης πλευράς για ανάδειξη με την υπογραφή και της Ελλάδας της ύπαρξης «Μακεδονικής ταυτότητας ,Έθνους και γλώσσας», που αυτό εξάλλου αποτελεί και τον πυρήνα του «Μακεδονισμου» και του προβλήματος της ονομασίας.

Οι διαρροές κυβερνητικών πηγών και η δηλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου της πΓΔΜ στην ελληνική ιστοσελίδα ΙΒΝΑ ανέφεραν ουσιαστικά τα εξής: «…Με τη συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ, η μακεδονική γλώσσα - η οποία επιβεβαιώνεται από τη Συμφωνία ότι είναι στην ομάδα των νότιων σλαβικών γλωσσών - θα αποτελέσει επίσημη γλώσσα στην ΕΕ ως μέσο επικοινωνίας και αμοιβαίας κατανόησης».

Θέλουμε να υπογραμμίσουμε το άρθρο 4 (3) της συμφωνίας των Πρεσπών ότι δεσμευόμαστε να μην παρέμβουμε στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας, μεταξύ άλλων για την προστασία των δικαιωμάτων οποιουδήποτε ατόμου που δεν είναι πολίτης μας.

Με αυτό το σκεπτικό, είναι κατανοητό ότι οι πολιτικές για τη γλώσσα και στις δύο χώρες δεν καθορίζονται από τη συμφωνία Πρεσπών.

Κατανοούμε και σεβόμαστε ότι το ζήτημα των γλωσσών που διδάσκονται στην Ελλάδα είναι ένα ζήτημα εσωτερικών υποθέσεων και εσωτερικής πολιτικής".

Με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να δηλώνει ότι η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος στα Σκόπια προχωρά κανονικά και τον ΑΝΥΠΕΞ Γ. Κατρούγκαλο να δηλώνει ουσιαστικά ικανοποιημένος από τις εξηγήσεις της σκοπιανής πλευράς ότι εμμένει στο πνεύμα και στο γράμμα της Συμφωνίας των Πρεσπών» παραπέμποντας και στο άρθρο 4 παρ. 3, δημιουργήθηκε ένα αρνητικό τετελεσμένο.

Το άρθρο 4 παρ 3 της Συμφωνίας των Πρεσπών αναφέρει:

«Έκαστο Μέρος δεσμεύεται δια της παρούσης και επίσημα δηλώνει ότι τίποτα στο Σύνταγμα του όπως ισχύει σήμερα η θα τροποποιηθεί στο μέλλον ,μπορεί η θα μπορούσε να ερμηνευθεί ότι αποτελεί η θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση για παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις του άλλου Μέρους σε οποιαδήποτε μορφή και για οποιοδήποτε λόγο, περιλαμβανομένης της προστασίας του καθεστώτος και των δικαιωμάτων οιωνδήποτε προσώπων δεν είναι πολίτες του..».

Όμως εκφράζοντας δημοσίως ικανοποίηση για την συνταγματική αναθεώρηση στα Σκόπια, με τις συγκεκριμένες τέσσερις τροπολογίες ουσιαστικά γίνεται αποδεκτή με ελληνική υπογραφή και νομιμοποιείται ακριβώς η διάταξη που προβλέπει «μακεδονικές μειονότητες».

Η τροπολογία 36 παρ 3 που θα αντικαταστήσει το αρθώ 49 του Συντάγματος αναφέρει: «Η Πολιτεία μεριμνά για τους ανήκοντες στον μακεδονικό λαό που ζουν στο εξωτερικό. Επ’ αυτού, η Πολιτεία δεν θα αναμειγνύεται στα κυριαρχικά δικαιώματα άλλων κρατών και στις εσωτερικές τους υποθέσεις».

Η προηγούμενη παράγραφος της τροπολογίας αναφέρεται στην προστασία και μέριμνα για τους «πολίτες» της χώρας που ζουν η διαμένουν στο εξωτερικό, και με τον διαχωρισμό αυτό η αναφορά της παραγράφου 3 για «μέλη του μακεδονικού λαού» παραπέμπει ευθέως σε «μακεδονικές μειονότητες», κάτι που ανατρέπει το άρθρο 4 παρ3 της Συμφωνίας των Πρεσπών, που επικαλείται ο συνεργάτης του κ. Ζάεφ για να δικαιολογήσει τις δηλώσεις του (επιχείρημα που έσπευσε να αποδεχθεί η ελληνική πλευρά).

Όμως και σε σχέση με τις δηλώσεις Ζάεφ περί διδασκαλίας της «Μακεδονικής γλώσσας» και «Μακεδόνων του Αιγαίου», κάθε άλλο παρά είναι πειστικές και ικανοποιητικές οι διαρροές των κυβερνητικών πηγών της πΓΔΜ που παρέπεμπαν στο άρθρο 4 παρ 3 της Συμφωνίας.

Ο κ. Ζάεφ στις δηλώσεις του δεν έθεσε «αίτημα» για διδασκαλία της «μακεδονικής γλώσσας» στα ελληνικά σχολεία για την «μακεδονική μειονότητα», αλλά σύμφωνα με τα σκοπιανα ΜΜΕ είπε ότι με την αναγνώριση της «μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας» θα μπορεί να διδαχθεί και στην Ελλάδα η «μακεδονική γλώσσα». Αλλά και η δήλωση του έγινε για «Μακεδόνες του Αιγαίου» και δεν αφορούσε την ευθεία έγερση ζητήματος προστασίας των δικαιωμάτων «μακεδονικής μειονότητας» ως διμερούς θέματος, δήλωση που πράγματι θα αποτελούσε ξεκάθαρη παραβίαση του άρθρου 4 παρ.3 της Συμφωνίας των Πρεσπών (η οποία εξάλλου ακόμη δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή).

Η αναγνώριση με την Συμφωνία των Πρεσπών, «Μακεδονικής Γλώσσας» και από την Ελλάδα δίνει πλέον την δυνατότητα σε οποιονδήποτε πολίτη η ομάδα πολιτών να διεκδικήσει την διδασκαλία της ακόμη και σε ιδιωτικά φροντιστήρια αλλά και σε τοπικό επίπεδο.

Αλλά και η συναίνεση και αποδοχή της επίμαχης τροπολογίας 36 του άρθρου 49 του Συντάγματος της πΓΔΜ σε συνδυασμό με την νομιμοποίηση της χρήσης του όρου «Μακεδονια-ικός» από την Συμφωνία των Πρεσπών (με το τραγικό άρθρο 7 που ξεπλένει τον «μακεδονισμό»), ανοίγουν τον δρόμο για την έγερση ζητήματος «μακεδονικής μειονότητας» από έστω και μικρή ομάδα Ελλήνων πολιτών χωρίς να υπάρχει (φανερή) επίσημη στήριξη από τα Σκοπιά, κάτι που θα αποτελούσε κατάφωρη παραβίαση της Συμφωνίας.

Όταν θα έχει τεθεί η Συμφωνία σε ισχύ, η Ελλάδα θα έχει αποδεχθεί την ύπαρξη «μακεδονικής γλώσσας» και συνεπώς δεν θα είναι εύκολο να αρνηθεί την διδασκαλία της έστω και σε ιδιωτικά σχολεία και θα έχει αποδεχθεί (και ίσως θα έχει χαιρετίσει μάλιστα) τις συνταγματικές αλλαγές που ομιλούν περί «μακεδονικού πολιτισμού και ιστορίας και μακεδονικού λαού» οπότε θα είναι επίσης δύσκολο να αρνηθεί την ύπαρξη «Μακεδονικής Εθνότητας» στην οποία ίσως ορισμένοι Έλληνες πολίτες θεωρούν ότι ανήκουν.

Και όλα αυτά ενώ είμαστε ακόμη στην αρχή, πριν αρχίσει η εφαρμογή της Συμφωνίας...

Πηγή: Λίμπεραλ