Το 1994 ήμουν εξωτερικός συνεργάτης- σύμβουλος της Σέλμαν. Ένα βράδυ είχαμε βγει με έναν επισκέπτη, τον πρόεδρο του επιμελητηρίου του Μονάχου και διευθυντή της Dornier. Η Σέλμαν σχεδίαζε επενδύσεις εκείνη την εποχή και προσδοκούσε χρηματοδότηση 60% από το πακέτο Ντελόρ, ΕΣΠΑ της εποχής.
Ο Γερμανός τρελάθηκε. Είπε ότι αν το γνώριζαν αυτό οι γερμανικές εταιρείες θα είχαν στοιχηθεί για άδεια λειτουργίας. Είπε ότι είναι αδύνατον ιδιώτης να πάρει στη Γερμανία ζεστό δημόσιο χρήμα για παραγωγικές επενδύσεις. Μόνο για έρευνα, ή αν αφορά μικρή εταιρία, νέων ανθρώπων και έντασης τεχνολογίας. Υπάρχουν, είπε, άλλα μέτρα στήριξης επενδύσεων, αλλά ποτέ ζεστό χρήμα.
Αν όμως δε δώσεις ζεστό χρήμα πώς θα κινηθούν οι μίζες; Από τις φορο-ελαφρύνσεις επί των κερδών και τις ταχείες αποσβέσεις που έλεγε ο Γερμανός; Αστειότητες....
Μια τεράστια κρατικιστική μηχανή μαϊμουδο-επενδύσεων στήθηκε τότε και πριν και αργότερα όπου ιδιώτες- κράτος- συμβουλομεσάζοντες και προμηθευτές (=κρατικοδίαιτος καπιταλισμός) κατασπάραξαν ατελείωτα δις χρήμα αφήνοντας πίσω τα νεκροταφεία επενδύσεων στις ΒΙΠΕ του βορρά και κυρίως της Θράκης όπου πέφτανε τα 60άρια%
Τελευταίο και πιο πρόσφατο προϊόν του σοβιετικού κρατισμού 40 ετών είναι ο Ριχάρδος. Μόνη διαφορά ότι τράφηκε από την απόγνωση και όχι από ξένο και κλεμμένο χρήμα. Και έφτιαξε τουλάχιστον και μια παραγωγική μονάδα- χυτήριο.
Τι σχέση έχουν αυτά που λέτε παραπάνω (τα οποία μπορεί να είναι και σωστά) με τον Ριχάρδο.*
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ριχάρδος κάνει μια δουλειά η οποία προβλέπεται από τον νόμο (την ίδια δουλειά κάνει εν μέρει και η Τράπεζα της Ελλάδας,αγοράζοντας χρυσές λίρες).
Η δουλειά αυτή ανακούφισε πολλούς ανθρώπους.
Θέλω να αναφερθώ σε μια μελέτη για την Ινδία.Υπολογίζεται ότι ο χρυσός που έχουν οι ιδιώτες και τα νοικοκυριά αξίζει πανω από 3 τρις $,έως 4$.Αν, θεωρητικά μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτό το κεφάλαιο (χρηστά), θα μπορούσε να φέρει τέτοια ανάπτυξη και να ξεφύγουν εκατοντάδες εκατομμύρια Ινδών από τη φτώχεια.
*Αρκεί οι συναλλαγές του να είναι νόμιμες και έντιμες.Υποθέτουμε ότι είναι.