Σάββας Καλεντερίδης
Στο άρθρο μας της Πρωτοχρονιάς κάναμε αναφορά στο θέμα της Γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολίας –Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων– και της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στην μαρτυρική Αμισό, για να αρχίσει η τελευταία και αγριότερη φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Στην αναφορά μας αυτήν καταδεικνύεται η απουσία στρατηγικής –εν αντιθέσει προς τους Αρμενίους– από πλευράς του ελληνικού κράτους αλλά και του οργανωμένου χώρου των προσφύγων από την ανατολική Θράκη, την Κωνσταντινούπολη, τον Πόντο, την Καππαδοκία, τη Σμύρνη, το Αϊδίνι, τη Φώκαια, την Πέργαμο, το Αϊβαλί, την περιφέρεια του Μαρμαρά, τη Βιθυνία και άλλες περιοχές της Ανατολίας, για διεκδίκηση της δικαίωσης, η οποία περνά μέσα από την αναγνώριση της Γενοκτονίας από τη διεθνή κοινότητα και εντέλει από την ίδια την Τουρκία.
Στην αναφορά μας αυτήν καταδεικνύεται η απουσία στρατηγικής –εν αντιθέσει προς τους Αρμενίους– από πλευράς του ελληνικού κράτους αλλά και του οργανωμένου χώρου των προσφύγων από την ανατολική Θράκη, την Κωνσταντινούπολη, τον Πόντο, την Καππαδοκία, τη Σμύρνη, το Αϊδίνι, τη Φώκαια, την Πέργαμο, το Αϊβαλί, την περιφέρεια του Μαρμαρά, τη Βιθυνία και άλλες περιοχές της Ανατολίας, για διεκδίκηση της δικαίωσης, η οποία περνά μέσα από την αναγνώριση της Γενοκτονίας από τη διεθνή κοινότητα και εντέλει από την ίδια την Τουρκία.
Λόγω έλλειψης χώρου, δεν μπορέσαμε να αναφερθούμε στα ισχυρά κέντρα που υπάρχουν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, τα οποία δρουν υπονομευτικά και έχουν ως στόχο την ακύρωση των νόμων του ελληνικού Κοινοβουλίου, με τους οποίους αναγνωρίστηκε η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, και των Αρμενίων. Τα κέντρα αυτά ήταν που υπονόμευσαν την αναγνώριση, αφού προσπαθούσαν να εξαιρέσουν από τον λεγόμενο αντιρατσιστικό νόμο της γενοκτονίες που έχουν αναγνωριστεί από την ελληνική Βουλή. Για να φρεσκάρουμε τη μνήμη των αναγνωστών μας, αν περνούσε ο νόμος όπως ήθελαν αυτά τα κέντρα, όποιος αρνιόταν κακόβουλα το Ολοκαύτωμα των Εβραίων θα παραβίαζε το νόμο και θα είχε ποινικές συνέπειες, ενώ όποιος έκανε το ίδιο για τη Γενοκτονία των Ελλήνων και των Αρμενίων, δεν θα είχε καμία συνέπεια. Δύο σε ένα που λέμε. Και υπονόμευση της Γενοκτονίας, και ρατσισμός.
Ευτυχώς που βρέθηκε ο Σάββας Αναστασιάδης και άλλοι 35 βουλευτές και έστειλαν εκείνη την ανοικτή επιστολή στον πρωθυπουργό Σαμαρά, και υπό το φόβο πτώσης της κυβέρνησης το νομοσχέδιο πέρασε με τις ίδιες πρόνοιες για όλες τις γενοκτονίες που έχουν αναγνωριστεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Πάμε τώρα στο μεγάλο παιχνίδι που παίζεται με τις γενοκτονίες από τις μεγάλες δυνάμεις και από την Τουρκία.
Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, αν και φέρνουν το θέμα της αναγνώρισης πολλές φορές στο προσκήνιο, πάντα την τελευταία στιγμή κάτι συμβαίνει και το θέμα παραπέμπεται στις καλένδες. Αυτό οφείλεται είτε στην παρέμβαση της Τουρκίας και σε ανταλλάγματα που παραχωρεί για να μην προχωρήσει η αναγνώριση, είτε σε άλλους βαθύτερους υπολογισμούς, όπως για παράδειγμα να επικρέμαται το θέμα της αναγνώρισης ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι της Τουρκίας.
Ανάλογα θέματα παρατηρήθηκαν στη Γαλλία, τότε που η Ένωση Τούρκων Βιομηχάνων εγκαταστάθηκε στο Παρίσι μοιράζοντας εκατοντάδες εκατομμύρια σε Γάλλους γερουσιαστές, αποτρέποντας την ποινικοποίηση της άρνησης της Γενοκτονίας των Αρμενίων.
Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω;
H συνέχεια στο Pontos-news και στην εφημερίδα δημοκρατία
Αφού λοιπόν,εκδηλώσαμε όλοι μας τα αντιαμερικανικά μας συναισθήματα,ας δούμε τώρα ψυχραιμότερα το πρόβλημα ασφαλείας των αμερικανών,όπως το βλέπουν τουλάχιστον αυτοί και το πρόβλημα ασφαλείας της Ελλάδος,όπως θάπρεπε να το βλέπουμε εμείς και όπως νομίζω ότι το βλέπουν ήδη κάποιοι εξ'ημών:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα λοιπόν ασφαλείας των αμερικανών είναι το να μην συνενωθεί η ευρώπη μαζί με την ρωσία σε ένα ενιαίο σύνολο όπως π.χ. μία συμμαχία,οπότε -σύμφωνα με τους τρελλοαμερικανούς- θα αποτελέσει μία δύναμη-απειλή γιά την αμερικανική ήπειρο,διότι θα μπορεί να κατασκευάσει όπλα (ναυτικό-αεροπορία) τόσο ισχυρά που να κατανικήσουν το ναυτικό των αμερικανών ή καλύτερα την αεροναυτική δύναμη των αμερικανών που είναι επιφορτισμένη με την άμυνα της αμερικανής "νήσου".
Αρα,διαλύουν ή προσπαθούν να διαλύσουν οποιαδήποτε τέτοια πιθανότητα.
Το πρόβλημα της Ελλάδος δε, είναι αφ'ενός η ευρώπη και αφέτέρου η τουρκία.
Κοινή συνισταμένη ασφαλείας Ελλάδος-αμερικής: Ο πόλεμος κατά της ευρώπης.
Κοινή συνισταμένη ασφαλείας αμερικής-τουρκίας: ο πόλεμος κατά της ρωσίας.
Οσον αφορά την Ελλάδα θελουν να βγεί από την ευρώπη(αντίθετα με όσα λέγονται) και βέβαια να μην συνάψει ενδεχομένως καμμία συμμαχία οιασδήποτε μορφής με την ρωσία.
Οσον αφορά την τουρκία, θέλουν να εμπλακεί με την ρωσία στην Μ.Ανατολή,διά μέσου ενός πολέμου με το ιράν,κάτι που θα ήταν σύμφωνο και με την δική μας ασφάλεια.
Εδώ η τουρκία τους κάνει "νερά".Δεν ανταποκρίνεται άμεσα. ΚΑΚΟ.
Αντίθετα,αυτή στρέφεται κατά της Ελλάδος που συμφέρει μόνο την ρωσία.Επίσης ΚΑΚΟ.
Αρα,στην τρέχουσα φάση η αμερική είναι γιά εμάς αναγκαίο ΚΑΚΟ και ατυχώς ή μη, οι κονοί μας σχεδιασμοί είναι επίσης αναγκαίοι.
Θα πρέπει όμως,να ξέρουμε ή να καταλάβουμε εμείς οι Ελληνες,πέραν του εαυτού μας, ποιοί άλλοι είναι οι εχθροί μας.
...Αντίθετα,αυτή(η τουρκία) στρέφεται κατά της Ελλάδος που συμφέρει μόνο την ρωσία και την ευρωπη.ΚΑΚΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δε,μεταναστευτικό αφορά την διάλυση της ευρώπης και της Ελλάδος-όσον αυτή επιμένει να θεωρεί εαυτόν ευρώπη- και γίνεται μέσω της τουρκίας, αλλά και της Ελλάδος,τους δύο πυλώνες της βορειοατλαντικής συμμαχίας με τους οποίους συνέχεται η αμερικανική πολιτική με στόχο την αποσταθεροποίηση της ευρώπης.
Η δε τουρκία φαίνεται ότι ακολουθεί την πολιτική του εκκρεμούς, ανάμεσα στις δυνάμεις της ευρώπης που θέλουν την συνεργασία με την ρωσία από την μιά μεριά και την αμερική από την άλλη που θέλει την αποσταθεροποίηση και τον διχασμό της ευρώπης.
Με την προβολή αυτού του ζητήματος προς κάθε κατεύθυνση μπορεί ο Ελληνισμός και οι άλλοι γενοκτονημένοι λαοί να αναστηθούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά δε,αν και δεν είμαι αντιρώσος ,ούτε πιστεύω τα περί πάλαι ποτέ σλαβικού κινδύνου,πιστεύω ότι ίσως τελικά θα πρέπει να πείσουμε την αμερική ότι συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες τους γιά την ασφάλεια της αμερικής και να απαλλαγούμε τουλάχιστον από την αντιπαλότητά της,αρχίζοντας όμως να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις,παύοντας να ψάχνουμε μονίμως γιά συμμάχους σε μιά ήπειρο(ευρώπη) που δεν έπαψε ποτέ να μην χάνει την ευκαιρία να μας απισχνάζει είτε ειρηνικά,είτε όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Κίνα δε,ίσως είναι μιά εναλλακτική γιά άλλου είδους συνεργασία που δεν αφορά τη ασφάλεια της αμερικής παρά μόνο αυτήν της Ελλάδος.
Είναι απαράδεκτο οι τούρκοι να συνεργάζονται με τους κινέζους σε θέματα πυραυλικής τεχνολογίας και εμείς να είμαστε απλοί δορυφόροι της κινεζοευρωπαϊκής "νέας οδού του μεταξιού".
Επίσης είναι απαράδεκτο πέραν του ότι γινόμαστε οι φορείς του φαλμεραϊερισμού,να υποχωρούμε χάριν της ευρώπης στο θέμα των σκοπίων.Είναι εντελώς τρελλό.
Εχουμε δύναμη και πρέπει να την χρησιμοποιούμε εμείς κι'όχι να την μοιράζουμε στους σφαγείς μας.Εκτός,αν μισούμε τον εαυτόν μας.
1.-Διακατέχομαι από έντονα αντιτουρκικά συναισθήματα, και προσπαθούσα (μάταια) να μιήσω στις ιδέες μου και τον γιο μου (50 ετών). Αυτές τις μέρες πήγε ( ο γιος μου) στην Κωνσταντινούπολη κι όταν γύρισε ήταν αγνώριστος. Μετά την επίσκεψή του στην Αγιά Σοφιά, βιώνοντας τον βιασμό απ' τους τούρκους στον επιβλητικότερο ναό της χριστιανοσύνης, δεν συγκρατειτε. Δεν θέλει να ακούσει για τούρκους.
ΑπάντησηΔιαγραφή2.- Στα πλαίσια της σκληρής γραμμής έναντι της χώρας μας, οι τούρκοι αξιώνουν την κυριαρχία σε νησιά και βραχονησίδες που δεν αναφέρονται στις συνθήκες που υπέγραψε με τη χώρα μας. Εδώ όμως πρέπει να μας απαντήσουν (οι τούρκοι), τα εδάφη που κατέχουν στη Μικρά Ασία και στην Ανατοκική Θράκη, με ποιά συνθήκη έχουν κατωχυρωθεί σ' αυτούς; Θα απαντήσω εγώ για λογαριασμό τους: Με καμία, άρα δεν τους ανήκουν. Πως θα τα διεκδικήσουμε; Εδώ είναι το ερώτημα. Έχουμε πολιτικούς με ελληνική συνείδηση; Εκτός από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που ανέλαβε μια παραπαίουσα Ελλάδα που έφτανε λίγο έξω απ' τη Λαμία και την πενταπλασίασε, δημιουργόντας την Ελλάδα των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων, δεν παρουσιάστηκε άλλος πολιτικός με το δικό του εκτόπισμα.