20/1/19

Δήλωση-έκκληση του καθηγητή Γιώργου Κασιμάτη: Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ανυπόστατη, περιέχει παραχώρηση κυριαρχικού δικαιώματος, δεν μπορεί, σύμφωνα με το Σύνταγμα, να είναι αντικείμενο διεθνούς σύμβασης και άσκησης κυβερνητικής και νομοθετικής εξουσίας

Με την ευθύνη του Έλληνα Πολίτη και του επιστήμονα,  καθώς και με βάση τις επιστημονικές μου γνώσεις για το συμφέρον του Ελληνικού Λαού, διατυπώνω τις ακόλουθες θέσεις για τη Συμφωνία των Πρεσπών:
1.     Πολιτικά, η Συμφωνία των Πρεσπών, ως πράξη εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, είναι απαράδεκτη:
α. Γιατί αποτελεί παραχώρηση κυριαρχικού δικαιώματος, η οποία εξυπηρετεί κυριαρχικά και γεωπολιτικά συμφέροντα μόνο ξένων κρατών, ενώ αντίστοιχα βλάπτει ουσιαστικά τα συμφέροντα της Ελληνικής Πολιτείας.
β. Γιατί απειλεί και μειώνει καίρια: την ασφάλεια της εδαφικής κυριαρχίας. 
γ. Γιατί αμφισβητεί σοβαρά την εθνική, την ιστορική και την πολιτισμική ταυτότητα της Ελλάδας. 
2.     Νομικά (από πλευράς κύρους),  η Συμφωνία των Πρεσπών είναι άκυρη και ανυπόστατη, γιατί ουσιαστικά και διαδικαστικά παραβιάζει:

α. Το Σύνταγμα της Ελλάδας,
β. Το Σύνταγμα των Σκοπίων και
γ. Το Διεθνές Δίκαιο.

3.     Η παραβίαση του Συντάγματος της Ελλάδας:

α. Είναι ουσιαστική, γιατί η κυβερνητική απόφαση παραβιάζει την αρχή προστασίας της Κυριαρχίας της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο χειρισμός του θέματος παραβίασε ήδη και παραβιάζει τη δημοκρατική αρχή και την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.
β. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ανυπόστατη λόγω του ότι περιέχει παραχώρηση κυριαρχικού δικαιώματος, το οποίο   δεν μπορεί, σύμφωνα με το Σύνταγμα, να είναι αντικείμενο ούτε διεθνούς σύμβασης, ούτε άσκησης κυβερνητικής και νομοθετικής εξουσίας. Το όνομα «Μακεδονία», δεν αποτελεί απλώς περιορισμό εθνικής κυριαρχίας ή ούτε μεταφορά αρμοδιοτήτων σε διεθνείς οργανισμούς, βάσει πάντοτε εθνικού συμφέροντος, που να αναγνωρίζεται ως τέτοιο από το Σύνταγμα, αλλά παραχώρηση στοιχείου  ταυτότητας της Ελλάδας, ως κυρίαρχου κράτους. Αυτό αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα και δεν υπόκειται σε καμιά συντεταγμένη εξουσία.
β. Είναι διαδικαστική τόσο με βάση το Σύνταγμα, όσο και με βάση το Διεθνές Δίκαιο.
     4. Η παραβίαση του Συντάγματος των Σκοπίων είναι αμφίδρομη:
α. Η διαδικασία σύναψης της Συμφωνίας των Πρεσπών έγινε   κατά παράβαση του Συντάγματος των Σκοπίων.
β. Η αναθεώρηση του Συντάγματος των Σκοπίων δεν τήρησε τη Συμφωνία των Πρεσπών, άρα, η τελευταία είναι, σύμφωνα με το αναθεωρημένο Σύνταγμα, αντισυνταγματική, ενώ η Συμφωνία, αν και ήδη ανυπόστατη, υπόκειται σε καταγγελία για μη τήρησή της από την αντισυμβαλλόμενη Χώρα ως προς την αναθεώρηση.
      5. Η παραβίαση του Διεθνούς δικαίου είναι ουσιαστική και τυπική:
α. Είναι τυπική, (είναι τυπικά άκυρη), γιατί δεν τηρήθηκαν οι κανόνες σύναψης και κύρωσης της Σύμβασης, που ορίζουν τα Συντάγματα και των δύο Χωρών.
β. Είναι ουσιαστική, γιατί ως άκυρη Σύμβαση αποτελεί παραβίαση της Κυριαρχίας της Ελλάδας και της συνταγματικής τάξης και των δύο μερών.

 Β. Με βάση τις παραπάνω θέσεις μου, απευθύνομαι προς στους πολιτικούς αντιπροσώπους του Ελληνικού Λαού, που έδωσαν  τον όρκο πίστης στην πατρίδα και στη Δημοκρατία και τήρησης του Συντάγματος και κάνω με πλήρη συνείδηση την ακόλουθη έκκληση και δήλωση:
1. Να μην παραβιάσουν τον όρκο τους απέναντι στον Ελληνικό Λαό, ψηφίζοντας υπέρ της αντισυνταγματικής αυτής Συμφωνίας, η οποία παραβιάζει και απειλεί ζωτικά συμφέροντα κυριαρχίας της Ελλάδας.
2. Εάν, παρ' ελπίδα,  υπάρξει πλειοψηφία αντιπροσώπων του Λαού, που θα υπερψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τον όρκο τους, η εν λόγω Συμφωνία δεν θα έχει καμιά απολύτως  ισχύ και δε δημιουργεί καμιά υποχρέωση για την Ελλάδα. Την επόμενη ο Ελληνικό Λαός θα έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να συνεχίσει τον Αγώνα.
19 Ιανουαρίου 2019
                                      Γιώργος Κασιμάτης
                      Ομ. Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου
                           στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

7 σχόλια:

  1. Ὑπ'ὄψη τοῦ καθηγητοῦ κου Κασιμάτη:
    Βουλευτές ἐκλεγμένοι ἀπό λίστες στίς ὁποῖες περιλαμβάνονται κατ' ἐπιλογή κομματικῶν ἡγεσιῶν, δέν ἐκπροσωποῦν τούς Ἕλληνες, ἀλλά τίς ἡγεσίες τῶν κομμάτων τους καί τόν ἑαυτό τους.
    Δέν συγκροτεῖται ἄρα κατά τό Σὐνταγμα νόμιμα Βουλή, πού ἀποτελεῖται ἀπό τέτοιους βουλευτές: Μιά τέτοια Βουλή, δέν εἶναι συνταγματικά συγκροτημένη ἔτσι ὥστε νά ἐκπροσωπῆ τόν Λαό, ἀλλά ὑπάρχει μόνο ὡς de facto "Βουλή".
    Ἰσχύουν οἱ ἀποφάσεις της, μόνο ὡς ἀποφάσεις de facto ὀργάνου τοῦ Κράτους, δηλαδή ὡς δίκαιο τῆς ἀνἀγκης καί ὡς πράξεις τρεχούσης διαχειρίσεως.

    Ὅταν ἀποφασίζῃ λοιπόν μιά τέτοια Βουλή, ἡ ἀπόφασή της δέν ἰσχύει παρά μόνο στόν βαθμό πού δέν ξεπερνᾶ τήν τρέχουσα διαχείριση. Καί ὅσα σοβαρά ἀποφασίζει οὐσιαστικά ἰσχύουν μόνο ὅταν, καί καθ' ὅσον, συμφωνοῦν μέ τήν βούληση τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ.
    Ὁ Λαός κρίνει πότε συμφωνοῦν καί πότε ὄχι, αὐτά πού μιά τέτοια Βουλή ἀποφασίζει, μέ τήν βούλησή του.

    Ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ὅπως καί τά Δικαστήρια, ἐνεργώντας ὑπεράνω τῶν κομμάτων, δηλαδή ὑπεράνω καί τῶν ἐπιλεγμένων ὑπό τῶν ἡγεσιῶν τῶν κομμάτων βουλευτῶν (τούς ὁποίους θέλοντας καί μή, ἀναγκαστικά, ψήφισε ὁ Λαός), ὀφείλουν νά διαγιγνώσκουν,
    κάθε προφανῆ δυσαρμονία τῆς βουλήσεως τοῦ Λαοῦ πρός τήν Κυβέρνηση τήν ὁποία στηρίζει μιά τέτοια παράνομη Βουλή, ἤ πρός ἀπόφαση τῆς Κυβερνήσεως ἤ τῆς παράνομης Βουλῆς,

    καί νά ἀκυρώνουν, στά πλαίσια τῶν ἁρμοδιοτήτων τους, τίς σοβαρές ἀποφάσεις μιᾶς τέτοιας Βουλῆς, στίς ὁποῖες κατά πρόδηλο τρόπο διαφωνεῖ ὁ Λαός.

    Ὁ πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἔχει τό βέτο, τά διαγγέλματα καί τήν Παραίτηση, καί ὁ Λαός τό ἄρθρο 120 τοῦ Συντάγματος καί τήν ἀντίσταση στήν παράνομη Βουλή καί στις σοβαρές ἀποφάσεις της με τίς ὁποῖες διαφωνεῖ .

    Δέν ἔχουμε σήμερα νόμιμα συγκροτημένη Βουλή πού ἀντιπροσωπεύει τούς Ἕλληνες,
    ἀλλά Βουλή μέ βουλευτές κομματικῶν ἡγεσιῶν πού δέν ἀντιπροσωπεύουν παρά μόνον αὐτές τίς ἡγεσίες καί τόν ἑαυτό τους. Τόν δέ Ἑλληνικό Λαό τον ἀντιπροσωπεύουν μόνο, ἐάν καί ἐφ' ὅσον αὐτός ὁ Λαός, ὁ Ἑλληνικός Λαός, ἀνέχεται αὐτούς καί τίς ἀποφάσεις τους.

    Μέ αὐτήν τήν ἔννοια, ἔχουμε Βουλή ἀνοχῆς - τήν ἀνέχεται ὁ λαός. Ἤ, δέν τήν ἀνέχεται, καθ'ὅ ἔχει δικαίωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επίσης παραβιάζει και τους κανονισμούς της ΕΕ, γιατί η ΕΕ λέει πρώτα συνεδριάζουμε και μετά ψηφίζουμε. Η συμφωνία των Πρεσπών λέει η Ελλάδα θα ψηφίζει σε όλα ΝΑΙ για την ένταξη σε όλους τους διεθνούς οργανισμούς που ανήκει η Ελλάδα, άσχετα με τον αν τα Σκόπια τηρούν ή όχι τις προϋποθέσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. o.k. Επισημανσεις. Επι του πρακτέου; Ο κ. Κασσιματης εκανε, θα κανει προσφυγη σε καποιο δικαστηριο για ακυρωση της συμφωνιας; Ενημερωσε τον Μητσοτακη για να παψει να λεει οτι " Δεσμευεται". Τετοιου ειδους ενημερωσεις γινονται tet-a-tet κι οχι με ανοικτες επιστολες και αρθρα στον τυπο. Οσο μενουμε στα λογια, λ.χ.ειπε ο Κασιματης, ειπε ο Μητροπουλος, ειπε η θεια Βασιλω, ακυρη η συμφωνια γιατι επρεπε να την κυρωσουν οι Σκοπιανοι στο 2018... απλα αερολογουμε. Το θεμα ειναι οτι ολοι, πλην Λεβεντη και Χρυσης Αυγης, θελουν να τελειωνουν με το σκοπιανο. Το θεμα ειναι πολιτικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κύριε Κασιμάτη, καλά τα λέτε, όμως εγώ να σας πω κάτι άλλο: Όταν το Σύνταγμα που έφτιαξε ο "εθνάρχης Καραμανλής" επιτρέπει την παραχώρηση εθνικού εδάφους με 151 ψήφους (τόσους θέλει με βάση το άρθρο 27 παρ. 1 του Συντάγματος για να παραχωρήσουμε έδαφος), τότε πώς θα πούμε ότι δεν επιτρέπεται η παραχώρηση του ονόματος;

    Αν δηλαδή το Σύνταγμα θέλει 151 ψήφους για να δώσουμε την Μακεδονία ως έδαφος, γιατί να θέλει περισσότερους για να την δώσουμε ως όνομα;

    Θέλω να πω ότι το έγκλημα εις βάρος της πατρίδας μας είναι προσχεδιασμένο από τότε που έγινε η Μεταπολίτευση το 1974. Όταν ο Γ. Παπανδρέου έλεγε στους Αμερικανούς το 1964 ότι το Σύνταγμα δεν του επέτρεπε να δώσει το Καστελλόριζο για το σχέδιο Άτσεσον, προφανώς ο "εθνάρχης" στη συνέχεια έλαβε τα μέτρα του το 1974, ώστε να είναι εφικτό αυτό.

    Με τα νομικά δεν θα σωθεί η Μακεδονία. Καλά είναι τα νομικά, όμως όταν έχεις λύσει το πρόβλημά σου στον πυρήνα του. Εμάς το κράτος μας είναι εθνοπροδοτικό από τη φύση του. Και όχι μόνον από τώρα. Από πάντοτε. Από το 1823, από το 1825, από το 1833, από το 1853, από το 1877, από το 1897, από το 1913, από το 1919, από το 1922, από το 1974, από το 1996, από το 2004, από το 2007, από το 2010, μέχρι το 2018-19.

    Αλλού είναι το πρόβλημά μας και όχι στα νομικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ὀρθή Ἐπανάληψη.
    Στο ἄρθρο 27 παρ. 1 του Συντάγματος δέν γίνεται λόγος γιά παραχώρηση ἐθνικοῦ ἐδάφους μέ 151 ψήφους. Αὐτό πού λέγεται εἶναι:
    "Ὁὐδεμία μεταβολή τῶν ὁρίων τῆς Ἐπικρατείας δύναται νά γίνῃ ἄνευ νόμου ψηφιζομένου διά τῆς ἀπολύτου πλειοψηφίας τοῦ ὅλου ἀριθμοῦ τῶν βουλευτῶν".

    Μεταβολή ὁρίων, σημαίνει νέα ὁριοθέτηση συνόρων καί τίποτα πέραν αὐτοῦ. Τά ὅρια δύνανται νά μεταβληθοῦν, μέ 151 βουλευτές, χωρίς νά παραχωρηθῆ ἐθνικό ἔδαφος. Αὐτό ἐννοεῖ κατ’ ἀρχήν τό ἄρθρο 27 παρ. 1.

    Ἐπικουρικά,ὅμως, θά μπορουσε νά σημαίνῃ καί τήν μετά ἀπό πόλεμο ἀναγκαστική μεταβολή ὁρίων, ὁπότε βάζει τό Σύνταγμα τό ἔσχατο ἀνάχωμα μετά ἀπό τυχόν ἤττα: ὄχι "μεταβολή ὁρίων" χωρίς νόμο ἐπί τούτοις, μέ απόλυτη πλειοψηφία τοῦ ὅλου ἀριθμοῦ τῶν βουλευτῶν. Αὐτό ὅμως εἶναι ἑρμηνεία τοῦ ἄρθρου 27 παρ. 1 τοῦ Συντάγματος, γιά περιπτώσεις ἐκτάκτων περιστάσεων. Π.χ., ἔτσι ὥστε ἡ Βουλή νά μπορεῖ νά προσθέσῃ ὅρους στήν ἀναγκαστική "μεταβολή ὁρίων".

    Ἄλλωστε, τό ἄρ. 27 ἄρ.1 λέγει: "Οὐδεμία μεταβολή ὁρίων ....δύναται νά γίνῃ, ἄνευ νόμου....". Δέν λἐγει: Παραχώρηση ἐθνικοῦ εδάφους δύναται νά γίνῃ διά νόμου....".

    Γιά τήν τυχόν μερική, ἐπαναλαμβάνω μόνον γιά τήν μερική, παραχώρηση ἐθνικοῦ ἐδάφους, ἐφαρμόζεται τό ἄρθρο 28 παρ. 3 τοῦ Συντάγματος, περί "περιορισμῶν εἰς τήν ἄσκησιν ἐθνικῆς κυριαρχίας". Καί τοῦτο, ὑπό αὐστηρές προϋποθέσεις, σύν τήν ἀνωτέρω ἴδια προϋπόθεση "τῆς ἀπολύτου πλειοψηφίας τοῦ ὅλου ἀριθμοῦ τῶν βουλευτῶν".

    Ἄρα ἀπό τό ἄρθρο 28 παρ. 3 σέ συνδ. πρός τό ἄρ. 27 παρ. 1 τοῦ Συντάγματος, σαφῶς συνάγεται ὅτι σέ περιόδους κανονικές (δηλαδή ὄχι σέ ἔκτακτες συνθῆκες μετά ἀπό ἤττα σέ πόλεμο) δέν νοεῖται κάν παραχώρηση ἐθνικοῦ ἐδἀφους,
    δηλαδή ἀπεμπόληση ἐθνικῆς κυριαρχίας, ἀλλά μόνο ἁπλός περιορισμός της .

    Ἄν τό ἄρθρο 27 παρ. 1 σήμαινε ὅτι ἐπιτρέπεται "παραχώρηση εθνικού εδάφους" μέ μόνη τήν προϋπόθεση "τῆς ἀπολύτου πλειοψηφίας τοῦ ὅλου ἀριθμοῦ τῶν βουλευτῶν", τότε τό ἄρθρο 28 παρ. 3 περί "περιορισμῶν εἰς τήν ἄσκησιν ἐθνικῆς κυριαρχίας" ὑπό πολύ αὐστηρότερες προϋποθέσεις, δέν θά εἶχε λόγο ὑπάρξεως. Θά ἀχρηστευόταν ἀπό τό ἄρθρο 27 παρ. 1, πού θα χρησίμευε καί γιά "περιορισμούς εἰς τήν ἄσκησιν ἐθνικῆς κυριαρχίας", ὡς ὑποπεριπτώσεως τῆς "παραχωρήσεως ἐθνικοῦ εδάφους".

    Τό ἄρ, 27 παρ.1 τοῦ Συντάγματος ἐννοεῖ ὡς μεταβολή ὁρίων, ὑπό κανονικές συνθῆκες, τήν νέα ὁριοθέτηση συνόρων χωρίς νά παραχωρηθῆ ἐθνικό ἔδαφος. Γιά τήν μετά ἀπό ἤττα σέ πόλεμο τυχόν παραχώρηση ἐθνικοῦ ἐδάφους, τίθενται ὅροι καί προϋποθέσεις ἀπό τό ἄρ. 27 παρ.1 ἀλλά καί ἀπό τό ἄρ. 28 παρ. 3 τοῦ Συντάγματος, συνταγματικές προϋποθέσεις πρός προάσπιση τοῦ ἐθνικοῦ συμφέροντος, τίς ὁποῖες κάθε Κυβέρνηση καί Βουλή ὀφείολει νά ἀξιοποιήσει κατά τό δυνατόν περισσότερο, γιατί ἀλλιῶς θά ἔχει διαπράξει ἐθνική προδοσία. Δέν παραχωρεῖται ἐθνικό ἔδαφος γιά "πλάκα" ἤ γιά ἄσκηση πολιτικῆς σέ καιρό εἰρήνης. Δέν τό ἐπιτρέπει τό Σύνταγμα.
    Καί ὁ Ποινικός Κώδικας τιμωρεῖ ἀκόμη καί τίς σχετικές (μέ ἐθνική προδοσία) προπαρασκευαστικές πράξεις. Κακούργημα. Παραγράφεται μετά ἀπό 20 χρόνια ἀπό τότε πού εἶναι ἤ καθίσταται δυνατή ἡ ἄσκηση ποινικῆς διώξεως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ὁ πολιτικός χρόνος τοῦ Τσίπρα κι ὅσων τόν ἀκολουθοῦν στήν ἐθνική προδοσία, ἔχει τελειώσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συμπληρώνων τό πρῶτο ὡς ἄνω σχόλιό μου:

    Δέν σηκώνει τόσο μεγάλη ἀλλοίωση τῆς λειτουργίας του τό δημοκρατικό πολίτευμα.

    Βουλευτές ἐπιλεγμένοι ἀπό τίς ἡγεσίες τῶν κομμάτων τους, τίς ὁποῖες καί ἐκπροσωποῦν στήν Βουλή ἐνώπιον τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ ("ἐκλεγμένοι" ὡς τό μή χεῖρον βέλτιστον καί ἀναγκαστικά ἀπό τούς ψηφοφόρους τῶν ἐν λόγῳ κομμάτων),
    δέν ἔχουν τήν δυνατότητα νά ψηφίσουν ἀλλιῶς ἀπό τίς ἐπιταγές τοῦ κόμματος στό ὁποῖο ἀνήκουν, παρά μόνο ἐπικαλούμενοι σωρευτικῶς, καί τό Ἑλληνικό Σύνταγμα καί τήν συνείδησή τους.

    Ἀλλιῶς, δέν ἔχουν δυνατότητα νά ἐκφρασθοῦν ἀντίθετα α)πρός τό κόμμα ἀπό τό ὁποῖο ἐπελέγησαν, β) πρός τόν Ἑλληνικό Λαό πού ἀναγκαστικά "ἐξέλεξε" αὐτούς ἀντί ἄλλων , καί γ) πρός τό ἐθνικό συμφέρον ἔτσι ὅπως αὐτό γίνεται ἀντιληπτό ἀπό πολύ μεγάλο μέρος τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ.

    Ψῆφος τους, ἄρα, πρός παραβίαση τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος, ἤ παραπλεύρως τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος, κόντρα στήν ἐκπεφρασμένη βούληση τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ,
    τοῦ ὁποίου ἡ διαδήλωση σήμερα διαλύθηκε με χημικά τῆς Ἀστυνομίας,
    σέ ἐκτέλεση .....ὅρων τῆς προδοτικῆς συμφωνία τῶν Πρεσπῶν (!),
    συνιστοῦν ἀντιδημοκρατικό πραξικόπημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.