«Να τον ξεφορτωθούμε… για όνομα του Θεού να τον ξεφορτωθούμε όσο πιο γρήγορα γίνεται.» Σαφέστερος δεν μπορούσε να είναι ο υπουργός που χθες είπε αυτές τις φράσεις στο τηλέφωνο μου. Η αγωνία του ήταν πρόδηλη, η αδημονία του έμοιαζε με φουσκωμένο ποτάμι μετά από καταιγίδα. Αν του ανακοίνωνα εκείνη την στιγμή ότι ο Καμένος αποχώρησε από την κυβέρνηση, θα με κερνούσε στο ακριβότερο εστιατόριο. Τόση χαρά θα ‘παιρνε.
Δεν ξέρω τι θα κάνει ο Καμένος, τώρα που κατέληξε αρχηγός δίχως κόμμα και βουλευτές. Πάντα κάτι ευρηματικό εύρισκε για να διασώζεται, αλλά τούτη τη φορά τα περιθώρια του είναι τόσο στενά που αμφιβάλω αν είναι πια ικανός να βοηθήσει τον εαυτό του. Ξέρω όμως τι θα κάνουν οι Συριζαίοι, αν το κάνει τελικά ο διάολος και αποφασίσει ο Καμένος να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, ανεξαρτήτως αν θα τον ακολουθήσουν οι υπόλοιποι υπουργοί του κόμματος του. Είναι σαν να τους βλέπω μπροστά στα μάτια μου.
Πρώτα απ’ όλα θα βγάλουν έναν αναστεναγμό ανακούφισης, που από την πλατεία Συντάγματος θα ακουστεί ως την Κρήτη και την Θεσσαλονίκη. Μπορεί την πρώτη-δεύτερη μέρα να κρατήσουν εξωτερικά χαμηλούς τόνους, μέσα τους όμως θα το πανηγυρίσουν έξαλλα. Θα νιώσουν όπως ο ασθενής που του λένε ότι η εγχείρηση για αφαίρεση όγκου πέτυχε, όπως ο γάιδαρος που τον ξεσαμάρωσε το αφεντικό του.
Το δεύτερο στάδιο θα είναι η πλήρης αποσιώπηση της ύπαρξης του Καμένου και των ΑΝΕΛ. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα εξαφανιστεί από τον δημόσιο λόγο τους και από τις ίδιες τις αναμνήσεις τους, όπως εξαφανίζονταν εκ’ των υστέρων από τις φωτογραφίες δίπλα στον Στάλιν όσοι εκτελέστηκαν με τις δίκες της Μόσχας. Δεν λένε ότι η πραγματική διακυβέρνηση του Τσίπρα άρχισε από τον Αύγουστο του 2018 που τέλειωσαν τα μνημόνια κι όχι απ’ το ‘15; Έτσι ακριβώς και η πιο αυθεντική διακυβέρνηση του Σύριζα θα έχει ξεκινήσει από την μέρα που έφυγε ο Καμένος. Όλα τα προηγούμενα (συμπορεύσεις, συγκυβερνήσεις, αγκαλιές, φιλιά) θα τα ‘χει φάει το μαύρο σκοτάδι.
Και πολύ γρήγορα θα φθάσουμε στο τρίτο στάδιο, που θα είναι και το πιο προωθημένο. Επειδή ο Καμένος είναι παλικάρι που ούτε σιωπά ούτε κατατρύχεται από διλήμματα ηθικού τύπου, είναι σφόδρα πιθανό να ανοίξει το στόμα του και ν’ αρχίσει να ξερνά διάφορα για την περίοδο της κοινής κυβερνητικής τους πορείας. Εκεί λοιπόν θα μπει σε εφαρμογή το τρίτο στάδιο της Συριζαϊκής επιχειρηματολογίας, που θα είναι η χρέωση του ακροδεξιού Καμένου στην δήθεν ακροδεξιά ΝΔ.
Εδώ θα είμαστε να με θυμηθείτε: Αν ο Καμένος φύγει από την κυβέρνηση τον Ιανουάριο, τον Μάιο κιόλας οι Συριζαίοι θα τον ταυτίζουν με τον Άδωνι και τον Βορίδη, υποστηρίζοντας πως όσα λέει και κάνει αποτελούν αντικειμενική συμπόρευση του με την παλιά του παράταξη και μάλιστα το πιο ακραίο κομμάτι της. Κοντολογίς, θα ταυτίζουν τον πρώην κυβερνητικό τους σύμμαχο με τον Κυριάκο, ως απόδειξη μάλιστα ότι ο Μητσοτάκης είναι ακροδεξιός.
Το χειρότερο όλων δε, είναι πως όλα τούτα τα ευκόλως προβλέψιμα δεν θα γίνουν με βάση κάποιον υποχθόνιο σχεδιασμό κάποιου υπόγειου κέντρου λήψης αποφάσεων. Θα αναδυθούν μέσα από το συλλογικό τους πολιτικό ασυνείδητο, σαν η πιο φυσιολογική πορεία των πραγμάτων. Κι αυτό είναι το πραγματικά επικίνδυνο.
Πηγή: Λίμπεραλ
"Αν ο Καμένος φύγει από την κυβέρνηση τον Ιανουάριο, τον Μάιο κιόλας οι Συριζαίοι θα τον ταυτίζουν με τον Άδωνι και τον Βορίδη, κλπ":
ΑπάντησηΔιαγραφήΜά ὄχι μόνο ὁ Καμμένο ἀν φύγη, ἀλλά καί ὅποιος διαφωνεῖ μέ τούς ἐντολοδόχους τῆς Νέας Δυτικῆς Τάξεως Πραγμάτων, ὅποιος κι ἄν εἶναι,
εἶναι ὑποχεωτικά (κατά τήν σχετική προπαγάνδα)
ἀκραῖος δεξιός καί ρατσιστής ἤ ρατσιστής ἐν δυνάμει,
καί ὁ λαός πού τυχόν τόν ἀκολουθεῖ εἶναι ὄχλος.
Ἀπίστευτο πόσο μοιάζουν ὅλες αὐτές οἱ προπαγάνδες.
Καί στήν Γαλλία ὁ Μακρόν στράφηκε κατά τῶν Γάλλων ("κιτρίνων γιλέκων") προχθές, κατηγορώντας τους ὅτι εἶναι ὄχι λαὀς ἀλλά ὄχλος, πού περιλαμβάνει ρατσιστές και ἄλλα ἀκραῖα στοιχεῖα, καί ὅτι δέν ἐκπροσωποῦν τίποτα οἱ ἐκπρόσωποί του, ἀφοῦ μόνο οἱ ἐκλεγέντες μέ (νομότυπες) ἐκλογές εἶναι νόμιμοι ἀντιπρόσωποι.
Κατά τήν ἀντίληψη αὐτή, δημοκρατία εἶναι, μετά ἀπό τίς νομότυπες ἐκλογές καί τόν σχηματισμό Κυβερνήσεων πραγματικά μικρῆς μειοψηφίας στόν λαό, τό νά ὑβρίζονται μαζικά ἀπό τά κυρίαρχα ΜΜΕ καί τούς πολιτικούς ἀνδρείκοιλα,
ὅλοι ὅσοι δέν συμφωνοῦν μέ αὐτές τίς μειοψηφικές Κυβερνήσεις
(δηλαδή κατοχικές ἐπιτόπιες "διακυβερνήσεις" τῆς Νέας Δυτικῆς Τάξεως Πραγμάτων)
καί διαμαρτύρονται ἀντιδρώντας στις σοβαρές διαλυτικές τῆς ἐθνικῆς καί κοινωνικῆς συνοχῆς ἀποφάσεις τέτοιων Κυβερνήσεων.