12/1/19

Η… μπαγκέτα στη Συρία στα χέρια του Πούτιν

Σάββας Καλεντερίδης
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές επικρατεί ένα αλαλούμ στην πολιτική των ΗΠΑ για τη Συρία, μετά την καθοριστικής σημασίας τηλεφωνική συνομιλία που είχε ο πρόεδρος Τραμπ, με τον Ερντογάν στις 14 Δεκεμβρίου. Τότε ο Τραμπ ανακοίνωσε μέσω Twitter ότι οι ΗΠΑ θα αποσύρουν σε σύντομο χρονικό διάστημα τα στρατεύματά τους από τη Συρία, δίνοντας την ευκαιρία στην Τουρκία να πανηγυρίσει μια τεράστιας σημασίας γι’ αυτήν νίκη. Μια νίκη που θα της έδινε την ευκαιρία να συνεχίσει την πολιτική της εθνοκάθαρσης που ακολουθεί η Άγκυρα εναντίον των Κούρδων, αλλά και των χριστιανικών πληθυσμών της βόρειας Συρίας που έχουν γλιτώσει από το γιαταγάνι των Νεότουρκων και των κεμαλικών από το 1914 μέχρι το 1923.
Για όσους θεωρούν υπερβολική την ως άνω αναφορά, να υπενθυμίσουμε ότι μόλις πριν από έναν χρόνο, στο πλαίσιο πολιτικών και γεωπολιτικών υπολογισμών, ο Βλαντίμιρ Πούτιν έδωσε την άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στο Αφρίν, όπου ο τουρκικός στρατός, σε συνεργασία με συμμορίες του λεγόμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού και τζιχαντιστών διαφόρων ισλαμιστικών ομάδων, της Αλ Νούσρα (Αλ Κάιντα) συμπεριλαμβανομένης, λεηλάτησαν τις περιουσίες των Κούρδων και των Ασσυρίων χριστιανών και εφαρμόζουν πολιτική δημογραφικής αλλοίωσης του πληθυσμού και εθνοκάθαρσης. Στο πλαίσιο της πολιτικής αυτής, ανάγκασαν σε εκπατρισμό δεκάδες χιλιάδες Κούρδους γεζίντι και Ασσύριους χριστιανούς, ενώ μεταφέρουν σουνίτες Άραβες από την περιοχή του Ινλτίμπ για να μειωθεί το ποσοστό των Κούρδων στην περιφέρεια Αφρίν. Σημειώνεται ότι στην περιφέρεια Αφρίν πριν από την εισβολή της Τουρκίας (Ιανουάριος 2018) κατοικούσαν περίπου 300.000 άνθρωποι, στη συντριπτική τους πλειονότητα Κούρδοι. Για την Τουρκία έχει ιδιαίτερη σημασία η δημογραφική αλλοίωση της περιοχής, επειδή το Αφρίν απέχει μόλις 30 χλμ από τις ακτές της Αλεξανδρέττας και είναι δυνατό στο μέλλον να αποτελέσει τον τελευταίο σταθμό των Κούρδων πριν την έξοδό τους στη θάλασσα.
Οπότε με την εξάλειψη του κουρδικού πληθυσμού από το Αφρίν, απομακρύνεται αυτό το ενδεχόμενο.
Αυτό θα πει πολιτική εθνοκάθαρσης, όχι παίξε-γέλασε.
Επόμενος ενοχλητικός σταθμός, όπου πρέπει να εφαρμοστεί το σχέδιο εθνοκάθαρσης, είναι η περιφέρεια της Ιεράπολης/Μένπετζ, που κατοικείται από Άραβες και Κούρδους και ελέγχεται πολιτικά και στρατιωτικά από επιτροπές που ιδρύθηκαν με πρωτοβουλία των Κούρδων του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) και των Δυνάμεων Προστασίας του Λαού (YPG). Την περιφέρεια αυτή απελευθέρωσαν από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους οι Κούρδοι του YPG, με την αεροπορική υποστήριξη των Αμερικανών, μετά από 73 ημέρες πολιορκίας και αφού θυσίασαν 550 μαχητές και μαχήτριες, τον Αύγουστο του 2016.
Ήταν τότε που η Τουρκία, θορυβημένη από την προέλαση των Κούρδων προς Δυσμάς, αφού είχαν απομείνει μόλις 20 χλμ για να ενώσουν τον «Κουρδικό Διάδρομο» με την περιφέρεια-καντόνι του Αφρίν, εκλιπαρώντας τον Πούτιν, κατάφερε να πάρει την άδεια της Ρωσίας για να εισβάλει στην ενδιάμεση αυτή περιοχή (Τζαραμπλούζ - Αζάζ - Αλ Μπαμπ), για να αποτρέψει την ένωση των κουρδικών καντονιών.
Τότε η Ρωσία έδωσε την άδεια στον Ερντογάν να διεξαγάγει την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» και να κινηθεί για πρώτη φορά εναντίον του ΙΚ, το οποίο μέχρι τότε ήταν στρατηγικός σύμμαχος της Τουρκίας, για την αντιμετώπιση της κουρδικής απειλής, δηλαδή της δημιουργία του Κουρδικού Διαδρόμου που θα έφθανε από τα σύνορα του Ιράκ, διατρέχοντας τα τουρκοσυριακά σύνορα, μέχρι το Αφρίν, για να αποκτήσει εν ευθέτω χρόνο διέξοδο στη θάλασσα.
Αφού κάναμε αυτήν την αναγκαία αναδρομή, επανερχόμαστε το αλαλούμ που επικρατεί στην Ουάσινγκτον, σε σχέση με την πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία.
Μετά την ανακοίνωση του προέδρου Τραμπ ότι οι ΗΠΑ αποσύρουν τα στρατεύματά τους από τη Συρία, ανοίγοντας έτσι διάπλατα το δρόμο για εισβολή της Τουρκίας στη Συρία και διάλυση των δομών που έχουν δημιουργήσει οι Κούρδοι αυτά τα πέντε χρόνια που απελευθέρωσαν τις περιοχές τους από το ΙΚ, είχαμε σειρά παραιτήσεων Αμερικανών αξιωματούχων. Πρώτος παραιτήθηκε ο στρατηγός Μάτις από τη θέση του υπουργού Άμυνας, και ακολούθησε ο πρέσβης ΜακΓκερκ, ειδικός απεσταλμένος του προέδρου των ΗΠΑ στην περιοχή για την καταπολέμηση του ΙΚ.
Στη συνέχεια, και ενώ είδαμε διάφορες δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων που αναιρούσαν η μια την άλλη, είδαμε προχθές τον σύμβουλο ασφαλείας του πρόεδρου Τραμπ, Τζον Μπόλτον, να δηλώνει ότι οι ΗΠΑ θα αποχωρήσουν μόνο εφόσον η Τουρκία υπογράψει συμφωνία ότι δεν θα επιτεθεί στους Κούρδους, και τον Ερντογάν να τον προσβάλλει σκαιά και στην ουσία να του δείχνει την πόρτα, να εγκαταλείψει άρον-άρον την Άγκυρα, όπου είχε μεταβεί συνοδευόμενος από τον Τζόζεφ Ντάνφορντ, αρχηγό ΓΕΕΘΑ, και τον πρέσβη Τζέιμς Τζέφρι, ειδικό απεσταλμένο του Τραμπ στη Συρία.
Την μεθεπομένη ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, ευρισκόμενος στην Ερμπίλ, πρωτεύουσα της Αυτόνομης Διοίκησης του Κουρδιστάν, στο Ιράκ, φάνηκε να αναγνωρίζει ότι η Τουρκία ανησυχεί για τους Κούρδους που ενδεχομένως χρησιμοποιούν το έδαφος που ελέγχουν στη Συρία για να ξεκινήσουν επιθέσεις εναντίον της Τουρκίας μετά την αποχώρηση των δυνάμεων των ΗΠΑ. Τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τη δήλωσή του «Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει απειλή για την Τουρκία από τρομοκράτες και θα είμαστε πολύ υποστηρικτικοί προς αυτήν», ανατρέποντας στην ουσία τη δήλωση του Μπόλτον.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι Κούρδοι στρέφονται στη Ρωσία ζητώντας διαμεσολάβησή της στη Δαμασκό, για να μπει ο στρατός της Συρίας στις περιοχές που ελέγχουν και να αποτραπεί έτσι η εισβολή της Τουρκίας.
Την ίδια ώρα, ο Ερντογάν εκλιπαρεί από τον Πούτιν ραντεβού το ταχύτερο δυνατόν, για να αποτρέψει την επάνοδο του στρατού της Συρίας στα τουρκοσυριακά σύνορα και να εξασφαλίσει την άδεια της Ρωσίας να εισβάλει στις περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι.
Αν και το Κρεμλίνο δήλωσε ότι υπάρχει στην ατζέντα θέμα επίσκεψης του Ερντογάν στη Μόσχα, σημειώνει με νόημα ότι δεν έχει καθοριστεί ακόμα η ημερομηνία.
Άρα, ο Πούτιν κρατάει την μπαγκέτα στη Συρία και θα ορίζει αυτός το… ορατόριο που θα παιχτεί, στην τελευταία φάση του πολέμου στην πολύπαθη αυτή χώρα.
Να δούμε πόσο θα κοστίσει στις ΗΠΑ η ανεξήγητη απόφαση Τραμπ και πόσο μαέστρος είναι ο Πούτιν!
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα δημοκρατία και το Pontos-news

5 σχόλια:

  1. Ωραία η ανάλυση του κ. Σάββα Καλεντερίδη. Διαβάζοντας τις λεπτομέρειες των γεγονότων όπως βλέπουμε οι 2 Υπερδυνάμεις ΗΠΑ-Ρωσία ενώ έχουν συγκεκριμένη στάση από την αρχή στο θέμα της Συρίας έχουν κάνει και απρόβλεπτες (και 'περίεργες') κινήσεις (όπως η άδεια της Ρωσίας στους Τούρκους για εισβολή στο Αφρίν, ή η ανακοίνωση αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων απ΄τον Τραμπ), που δείχνουν και την πολυπλοκότητα και τις πολλές παραμέτρους σε αυτό το τεράστιο θέμα της Συρίας στο οποίο εμπλέκονται άμεσα και έμμεσα πολλές χώρες και πολλά συμφέροντα. Αλλά αυτό που εντυπωσιάζει, είναι η ακούραστη επιμονή και προσήλωση της Τουρκίας σε όσα επιδιώκει στην περιφέρειά της, και η διαρκώς αυξανόμενη σε ένταση επιθετική στάση της, και το ότι δεν πτοείται από τίποτα. Ούτε από τις οικονομικές της δυσκολίες, ούτε από την πολυπλοκότητα της κατάστασης στη Β. Συρία, ούτε από Συνθήκες όπως της Λωζάνης για τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο, ούτε από το γεγονός ότι η Κύπρος είναι κυρίαρχο κράτος, αλλά συνεχίζει ακάθεκτη στο ίδιο και χειρότερο τέμπο, έχοντας συγκεκριμένους στόχους που πετυχαίνει αργά αλλά σταθερά, βήμα-βήμα, δημιουργώντας συνεχώς τετελεσμένα. Με τέτοιο γείτονα και τέτοια ΄πίεση΄στα σύνορά μας, φανταστείτε πόσο περισσότερο πρέπει εμείς να επαγρυπνούμε, να 'σκληρύνουμε' και να θωρακιστούμε. Ούτε μία υποχώρηση δεν πρέπει να κάνουμε στα εθνικά μας θέματα απέναντι σε κανένα.Πόσο μάλλον όταν ως αντάλλαγμα παίρνουμε μόνο κενές προφορικές υποσχέσεις για το χρέος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιοι Μαρια να μην κανουν υποχωρηση ? Μιλας σαν ναμαστε ενα συγκροτημενο συνολο...μια γροθια ..λαος και κυβερνητες....Λες και δεν ξερεις τι ειναι αυτοι που κυβερνουν χρονια....Σαν ευχη φαινεται....απογνωσης..η σαν αστειο.Λεμε το αντιθετο της πραγματικοτητας..για να ηρεμησουμε εσωτερικα...Ποιοι λοιπον ειναι συτοι οι ..."εμεις " ? Στις 20 Γεναρη εχει συλλαλητηριο στην Βουλη ..Μαρια.Εκει θαναι οι ..."εμεις "....Θα ειναι ??..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ μου Δημήτρη, με δεδομένο τους πολύ κακούς γείτονες που έχουμε, τους τόσο προκλητικούς, που δεν διστάζουν να εκστομίζουν όσα ακούσαμε και πάλι πρόσφατα για τους Έλληνες, που μας λένε ανοιχτά ότι θέλουν κομμάτια της χώρας μας (κάπου διάβαζα μάλιστα ότι με σύστημα έκαναν τόσα χρόνια παραβιάσεις σε μέρα Παρασκευή, ώστε να υπολειτουργούν οι Υπηρεσίες λόγω Σ.Κ., και να μην υπάρχει άμεση αντίδραση και έτσι σιγά σιγά να «φαίνεται» ότι εμείς γινόμαστε όλο και πιο υποχωρητικοί), θα έπρεπε πραγματικά να είναι στην κορυφή αυτό το θέμα, να επαγρυπνούμε, να θωρακιζόμαστε (όπως κάνει και το Ισραήλ), και σε φραστικό επίπεδο να μην αφήνουμε ούτε μία λέξη τους αναπάντητη. Γιατί όσο υποχωρούμε αυτοί αποθρασύνονται.
    Ο Τσίπρας στις προκλήσεις και τις έμμεσες απειλές (μέσω ποιημάτων) ότι θα μας πετάξουν στη θάλασσα, απάντησε με στίχους του Μπρεχτ για την ειρήνη. Τι να καταλάβει ο «Μογγόλος» (στη νοοτροπία και στα κατάλοιπα) Ερντογάν; Αυτός το αντιλαμβάνεται ως αδυναμία. Ένας βάρβαρος, με την έννοια ότι γι΄αυτόν μετράει μόνο η δύναμη (όπως είναι ο νόμος της ζούγκλας), η οποία είναι άλλωστε και η υπέρτατη αξία του Ισλάμ, δεν είναι σε θέση να καταλάβει την έννοια του πολιτισμού και της νομιμότητας, πόσο μάλλον την δικαιοσύνης. Με τέτοιους ανθρώπους δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσουμε όπως θα κάναμε π.χ. με Ευρωπαϊκή χώρα.
    Σχετικά με αυτό που λες, ότι δεν είμαστε ένα, λαός και κυβερνήτες, το χάσμα είναι μεγάλο ειδικά στα εθνικά θέματα όπως π.χ. και στην Συμφωνία των Πρεσπών, αυτό είναι γεγονός, και ακριβώς γι΄αυτό οφείλουμε να λέμε τι πρέπει να γίνει, ώστε να γίνεται γνωστό πως σκέφτονται και πως βλέπουν τα πράγματα οι πολίτες, και να δημιουργείται πίεση προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτό το νόημα έχει η δημόσια έκφραση, είτε στο πραγματικό περιβάλλον είτε στο διαδικτυακό. Μπορεί να μην υπάρξει κανένα αποτέλεσμα, αλλά πες μου τι να κάνουμε; Να μην λέμε τίποτα με το σκεπτικό ότι θα ακουστεί σαν ευχή ή σαν αστείο;
    Στο συλλαλητήριο πιστεύω να υπάρχει συμμετοχή γιατί τα πράγματα διαρκώς χειροτερεύουν. Έχουμε μπει σε μία δίνη κακών καταστάσεων που θα χειροτερέψουν (αυτό είναι το μόνο σίγουρο, γιατί το ζούμε στην καθημερινότητα) όσο και αν προσπαθούν οι πολιτικοί να μας πείσουν για το αντίθετο από την αρχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φανηκε πως ταυτησες πολιτες και ηγετες...Αυτοι οι δευτεροι κανουν οτι κανουν...αδιαφορωντας για το πρεπον.Ετσι ρωτησα που απευθηνεσαι...στον πληθυντικο...Δεν θα γινει τιποτε αν δεν ανατραπουν..πρωτα απ ολα.Αν οχι...τοτε δεν εχει νοημα οτι ζητησες να κανουμε. Απ το αλφα ξεκινα το αλφαβητο..

      Διαγραφή
    2. To μεγάλο πρόβλημα είναι το ΠΩΣ θα ανατραπούν αυτά τα δεδομένα που δημιουργήθηκαν δεκαετίες.[ Η δουλοπρέπεια των πολιτικών σχετίζεται και με τη γενικότερη κατάσταση]. Μόνο με διαμαρτυρίες και συλλαλητήρια ή με υποτιθέμενη αλλαγή κυβέρνησης που θα είναι και πάλι μία από τα ίδια, και θα εκτελεί τις εντολές που θα παίρνει; Χρειάζεται γενικός ξεσηκωμός, και μία αποφασιστική πορεία για το μετά. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα, ακόμα και να αλλάξουμε τρόπο ζωής για να κερδίσουμε την πατρίδα μας. Και δυστυχώς Δημήτρη, δεν είμαστε. Όταν το πρόβλημά μας είναι να μην στερηθούμε κάποια (κυρίως εισαγόμενα) καταναλωτικά αγαθά, και γενικότερα θέλουμε αυτό που γνωρίσαμε και στο οποίο μεγαλώσαμε δηλ. ένα καταναλωτικό μοντέλο κοινωνίας, είναι φυσικό να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση. Μας ενδιαφέρει μόνο μια προσωρινή αποτροπή περικοπών (που τη δίνουν για να απορροφούν τις αντιδράσεις).Φοβόμαστε ριζοσπαστικά πράγματα, τη στάση πληρωμών (των δανείων που μας αφανίζουν), την έξοδο απ΄την Ε.Ε., γιατί δεν θέλουμε τα δύσκολα, αλλά και γιατί δεν ξέρουμε που πάμε. Τίποτα δεν έχει γίνει τυχαία. Ο τρόπος που αλυσοδέθηκε η Ελλάδα ήταν καλά μελετημένος. Λοιπόν ή θα είμαστε αποφασισμένοι για όλα (και με το ρίσκο που χρειάζεται) ή θα σερνόμαστε σε αυτή την κατάσταση με ένα αργό θάνατο της χώρας...

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.