13/2/19

Ευ. Βενιζέλος στη Βουλή: Οδηγούμε τη χώρα σε θεσμική εκκρεμότητα, κολοσσιαίων διαστάσεων

8 σχόλια:

  1. Ἀπάντηση στα ὅσα λέγει ἀνωτέρω ὁ κ.Βενιζέλος
    Α) Ὁ Εὐ. Βενιζέλος μιλάει μέ βάση κυρίως τήν συγκυριακή σκοπιμότητα καί φοβοῦμαι ὅτι χρησιμοποιεῖ μόνο ἐπιβοηθητικῶς τήν συνταγματική ἱστορία:
    Ὅταν ὅμως ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος ἦλθε στήν Ἀθήνα τό 1911, ἐπρόκειτο γιά πλήρως νέα πολιτική κατάσταση. Δέν ἦταν μιά συνήθης ἀναθεώρηση αὐτό πού ἔγινε. Τυπικῶς μόνον ἦταν ἀναθεώρηση. Ἐπρόκειτο ἄν δοῦμε τό τί καί πῶς "ἀναθωρήθηκε", οὐσιαστικά γιά συντακτική συνέλευση, πού θέσπισε ἕνα πολύ διαφορετικό σύνταγμα. Ἡ Βουλή πού τό ψήφισε, βαπτίσθηκε ἀναθεωρητική προεκλογικά ἀπό τόν ἴδιο τόν Ἐλευθέριο Βενιζέλο, παρά τήν ἐπιμονή τοῦ Λαοῦ στήν Ἀθήνα νά εἶναι "συντακτική", γιά πολιτικούς λόγους. Διαφορετικά, θά κινδύνευε νά θεωρηθῆ ὅτι θά ἔθετε ἀκόμη καί πολιτειακό ζήτημα, πράγμα πού ἔπρεπε νά ἀποφύγῃ.
    Ὕστερα, ἡ νέα Βουλή, πού "'ἀναθεώρησε" τό Σύνταγμα, τό 1911, ἀπαρτιζόταν ἀπό πολλά νέα πρόσωπα, μέ συντριτπική βενιζελική πλειοψηφία.
    Ἐπρόκειτο γιά νέα πολιτική κατάσταση, μία "μεταπολίτευση".
    Ὁμοίως, ἀκόμη καί τό 1975 τό Σύνταγμα πού ψηφίσθηκε, θεωρήθηκε ὅτι ἦταν "ἀναθεώρηση" τοῦ Συντάγματος τοῦ 1958. Γιά ἀντίστοιχους πολιτικούς λόγους, νά δοθῆ ἡ ἐντύπωση τῆς ὁμαλῆς συνεχείας.
    Καί τό 1911 καί τό 1975 εἴχαμε πράγματι νέα Συντάγματα. Καί στήν μία καί στήν ἄλλη περίπτωση, δέν τηρήθηκε, καί τοῦτο πολιτικά εὐλόγως, κάποια δέσμευση ἀπό προηγούμενη Βουλή ὡς πρός τίς κατευθύνσεις τοῦ νέου Συντάγματος.
    Τό ἐπιχείρημα τοῦ κ. Εὐαγγέλου Βενιζέλου, ὅτι μία ὁμαλή ἀναθεώρηση ὑπό τό Σύνταγμα τοῦ 1975 μέ χωριστές δύο ἀποφάσεις τῆς Βουλῆς καί σέ χρονική ἀπόσταση μεταξύ τους, μεσολαβούντων ἐκλογῶν, μοιάζει καθ'οἱονδήποτε τρόπο, πολιτικά ἤ νομικά, μέ τήν "ἀναθεώρηση" τοῦ 1911, λές και ἔχουμε ἕνα εἶδος «μεταπολιτεύσεως» (ἤ και…. «βαπτίσματος τῆς νέας πλειοψηφίας»), σέ κάθε ἐκλογές, δέν εὐσταθεῖ. Εἶναι ἐπιφανειακή καί μόνον ἡ ὁμοιότητα μεταξύ τοῦ 1911 και τῆς ἀναθωρήσεως κατά το ἄρ. 110 τοῦ Σντάγματος
    Τό Σύνταγμα τοῦ 1975 "τρελλό" ἦταν καί ἀπαίτησε δύο ἀποφάσεις Βουλῆς, μέ ἐκλογές ἀνάμεσά τους, καί εἰδικές πλειοψηφίες; Ὄχι, ἀλλά στόχος του ἦταν ἡ συναινετική ἀναθεώρηση, γιά πολύ σοβαρούς λόγους μόνον, μέ συμφωνία καί ἀπό δύο Βουλές καί τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος, γιά τό πῶς καί τί ἀναθεωρεῖται.
    Ὀ μόνος δε λόγος πού δέν ἔθεσε καί ρητῶς το ἄρθρο 110 τοῦ Συντάγματος, ὅτι ἡ πρώτη Βουλή προσδιορίζει τό περιεχόμενο καί τίς κατευθύνσεις τῶν πρός ἀναθεώρηση διατάξεων, καί ἀφοῦ ἀποφανθῆ καί ὁ Λαός, συμφωνεῖ ἡ δεύτερη Βουλή, εἶναι ὅτι μέ τέτοια "βαρειά διαδικασία", αὐτό ἦταν και εἶναι αὐτονόητο ὄτι πρέπει νά συμβαίνῃ.
    Μέ προχειρότητα ὅμως καί γιά συγκυριακές κομματικές ἐπιδιώξεις, μέ ἕνα ρεαλισμό πού διαιωνίζει ἀκριβῶς τήν διχόνοια στά θεμελιώδη, σχιζοφρενική διχόνοια, καί τήν θεσμοποιεῖ, ἔγιναν οἱ μέχρι τώρα ἀναθεωρήσεις κατά παραγνώριση τοῦ λόγου (συνέσεως, συναινέσεως καί ὁμόνοιας) πού ἐπιδιώκει ἡ διαδικασία στό ἄρθρο 110 τοῦ Συντάγματος.

    Β) Πάντα ὁ κ. Εὐ. Βενιζέλος .....(Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Β μέρος
    Β) Πάντα ὁ κ. Εὐ. Βενιζέλος ἔβλεπε μέ καχυποψία τόν δικαστικό ἔλεγχο τῆς συνταγματικότητας τῶν νόμων. Ἡ διαδικασία ἀναθεωρήσεως ἐλέγχεται ὅμως καί δικαστικά, ἄν και ὁριακά, σέ πρόδηλες παραβιάσεις. - Δηλαδή μιά ἀναθεώρηση πού πρόδηλα θά παραβίαζε τήν διαδικασία ἀναθεωρήσεως, π.χ. ἄν δέν ἔχουν τηρηθεῖ οἱ εἰδικές πλειοψηφίες τοῦ Συντάγματος, δέν θά ἐλεγχόταν δικαστικά, ἐπειδή ἡ Βουλή ἀπεφάνθη ὅτι ἀρκοῦν 150 και 179 ἀντί για 151 και 180 βουλευτές; Ἄτοπο. Ὁμοίως ἄν ὁ Λαός ὅταν ψηφίζει μεταξύ τῶν δύο Βουλῶν τοῦ ἄρθρου 110 τοῦ Συντάγματος, ἀγνοεῖ τί καί πῶς ἀναθωρεῖται. Μετέχει ὁ λαός στην διαδικασία τῆς Ἀναθεωρήσεως, και δή σέ σημαντικά θέματα, το ἀντίθετο θα ἦταν ἀδιανόητο ἀπό δημοκρατικῆς ἀπόψεως, και ἐλέγχεται δικαστικά.
    Γ) Τέλος, για τό ὅτι δεν ὑπόκεινται σέ δικαστικό ἔλεγχο [ἤ σέ ἔλεγχο ἀπό τον Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας] οἱ διαδικασίες ἀναθεωρήσεως στην Βουλή: Ναι μέν αὐτές οἱ διαδικασίες δεν ἐλέγχονται καθ’ ἑαυτές πάντοτε, ἀλλά ἐλέγχεται και ἡ σοβαρή παραβίασή τους (βλ. ἄρ. 120 παρ. 2 και 3 τοῦ Συντάγματος) και ἄν το περιεχόμενο πού προέκυψε με τυχόν σοβαρή παραβίασή τους δεν εἶναι ἀποτέλεσμα συναινέσεως δύο Βουλῶν και Λαοῦ, ὅπως ἀπαιτεῖ το ἄρ. 110 τοῦ Συντάγματος.
    Δ) Τυχόν ἀγνόηση δέ τοῦ Λαοῦ, με θεωρία περί «λευκῆς ἐντολῆς» του στην ὅποια πλειοψηφία τῆς δεύτερης Βουλή, ἀκόμη και για πολύ οὐσιαστικές συνταγματικές μεταβολές (βλ. σχέσεις Ἐκκλησίας -Κράτους, θέμα Σκοπιανπης «Μακεδονίας», θέμα μονίμων μνημονίων κ,ο.κ.), εἶναι σφετερισμός τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Mα κύριε Καβασίλα μου, εσείς ένας εγχέφρων άνθρωπος και ασφαλώς έχων συνείδηση
    της βαρύτιμης αξίας του χρόνου, ως του πολυτιμότερου κεφαλαίου που μας προκοδοτεί
    ο Θεός, πετάτε έτσι τον πολύτιμο χρόνο σας στα σκουπίδια, όχι μόνο διβάζοντας αλλά
    και σχολιάζοντας αυτό το ψευδώνυμο, συνταγματοκτόνο,εθνοφθόρο,παχύσαρκο ερπετό;
    Εκπλήσσομαι δυσάρεστα με την γαλαντομία σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέν συμμερίζομαι τέτοιους ζωώδεις χαρακτηρισμούς γιά κανέναν ἄνθρωπο, ὁσονδήποτε τυχόν ὁλετῆρα.
      Προτιμῶ τούς νομικά σημαντικούς ὅρους, ὅπως προδότης ἤ πατριώτης. Ἤ τούς πολιτικά ἐνδεδειγμενους ὅρους, ὅπως ΟΦΑ (ὅπου φυσάει ὁ ἄνεμος) ἤ συνεπής. Ἤ τούς κοινωνικά πρόσφορους ὅρους, ὅπως ἄνθρωπος μέ ἦθος, ἤ καημένος, ἤ καμμένος.

      Ἀλλά δέν εἶμαι ἐγώ αὐτός πού θά κρίνω ἄνθρωπο, καί δή κάποιον πού ἔχει ἀναλωθῆ σέ αὐτά τά ὁποῖα, κακῶς κατά τήν γνώμη μου, θεωρεῖ σωστά,
      καί πού μάλιστα ἀσκεῖ ἄμεση ἐπιρροή συχνά πρός λάθος κατευθύνσεις,
      κυρίως λόγῳ τῆς σφοδρότητας ἤ ἐπιμονῆς στήν διατύπωση τῶν ἀπόψεών του, ἄνευ ἀντιλόγου (γιά τό τελευταῖο δέν φταίει μόνον αὐτός).

      Διαγραφή
  4. Κύριε Καβασίλα, υποχρεούμαι να επιμείνω.Επειδή από την στίξη, στην οποία επιμένετε,προκύπτει ότι εκτιμάτε την εθνική παράδοση ως αναντικατάστατο φορέα προγονικής σοφίας. Γνωρίζετε λοιπόν ασφαλώς πόσον οι πρόγονοί μας της κλασσικής Ελλάδας ήσαν ανηλεείς
    με τους ολετήρες -όπως σωστά περιγράφετε το περί ου ο λόγος παχύδερμο. Η ελαφρότερη των ποινών που τους επεφύλλασσαν ύητν ο εξοστρακισμός. Ημείς οι ανάξιοι απόγονοι τους διατηρούμε στο κοινοβούλιο και τους αναρτούμε και σε πατριωτικές ιστοσελίδες ως σύμβολα της ανίατης παρακμής μας. Αλλά και να συζητούμε μαζί τους;. . .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κύριε Καβασίλα, υποχρεούμαι να επιμείνω.Επειδή από την στίξη, στην οποία επιμένετε,προκύπτει ότι εκτιμάτε την εθνική παράδοση ως αναντικατάστατο φορέα προγονικής σοφίας. Γνωρίζετε λοιπόν ασφαλώς πόσον οι πρόγονοί μας της κλασσικής Ελλάδας ήσαν ανηλεείς με τους ολετήρες -όπως σωστά περιγράφετε το περί ου ο λόγος παχύδερμο. Η ελαφρότερη των ποινών που τους επεφύλλασσαν ηταν ο εξοστρακισμός. Ημείς οι ανάξιοι απόγονοι τους διατηρούμε στο κοινοβούλιο και τους αναρτούμε και σε πατριωτικές ιστοσελίδες ως σύμβολα της ανίατης παρακμής μας. Αλλά και να συζητούμε μαζί τους;. . .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καί μέ τούς Πέρσες συζητούσαμε ὅπως ὁ Θεμιστοκλής, μέ τέχνη καί διορατικότητα, ἀκόμη καί ὅταν στή Σαλαμίνα ἦταν δίσημη ἡ κίνησή του νά στείλῃ τόν δάσκαλο τῆς Περσικῆς γλώσσας, νά τούς πῆ νά "παγιδεύσουν" τόν Ἑλληνικό στόλο στο στενό τῆς Σαλαμίνας, καί μάλιστα ἐπικαλέσθηκε τήν δίσημη κίνησή του αὐτήν, γιά νά καταφύγῃ στήν αὐλή τοῦ Πέρση Βασιλέως, φεύγοντας ἀπό κίνδυνο ζωῆς του ἀπό τούς πολιτικούς ἐχθρούς του στήν Ἀθήνα, ἀλλά ὅταν τόν χρειάσθηκε ὁ Πέρσης βασιλιάς ὡς σύμβουλό του, γιά νά ἐκστρατεύσῃ κατά τῆς Ἑλλάδος, ὁ Θεμιστοκλής δέν πρόδωσε.
      Καί μέ τούς Τούρκους συζητούσαμε, ἀναγκαστικά, ἀλλά α) ὄχι καί ὅτι συμφωνούσαμε, καί β) ἀλίμονο ὅταν τούς ἐμπιστευθήκαμε σέ ὁτιδήποτε.
      Ὁμοίως, διαλεγόμαστε καί μέ αὐτούς πού δελεαζόμενοι ἀπό τιμές καί δόξες καί "λάμψεις", ἔχουν (ἀπ-)ἀλλοτριωθῆ ὡς πρός τήν φιλοπατρία τους, μέ τούς ὁποίους διαφωνοῦμε στά βασικά,
      δηλαδή ἀπαντᾶμε ἔτσι ὥστε νά μήν προδώσουν χειρότερα εἴτε ἐρχόμενοι εἰς ἑαυτόν, εἴτε τουλάχιστον γιά νά παύσουν συγκεκριμένες καταστροφικές κινήσεις τους.

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.