19/2/19

Ψάχνουν ισορροπία μεταξύ Φαναριού και Μόσχας



  Αριστείδης Βικέτος  
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας Κύπρου, η οποία συζήτησε χθες εκτενώς το θέμα του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας Ουκρανίας, επιχειρεί με εκτενή ανακοίνωσή της να «ισορροπήσει» μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου Μόσχας.Ωστόσο, υπήρξαν ιεράρχες οι οποίοι υποστήριξαν ότι η ανακοίνωση «στρέφεται κατά του Πατριαρχείου Μόσχας».
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι το θέμα «άπτεται της ενότητος στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας» και προστίθεται ότι η διακοπή του μνημοσύνου ενός Προκαθημένου από άλλη Εκκλησία (δηλαδή του Οικουμενικού Πατριάρχη από τη Μόσχα) «για οποιοδήποτε διοικητικό ή δικαιοδοσιακό λόγο δεν μαρτυρεί το ορθόδοξο ήθος της ταπείνωσης».
Επίσης, γίνεται αναφορά στο θέμα της ομοφωνίας και αφήνεται να νοηθεί ότι η Εκκλησία Μόσχας δεν το τηρεί. Σημειώνεται ότι «κάθε έθνος δικαιούται, με την απόκτηση της εθνικής του ανεξαρτησίας, να επιζητήσει και την εκκλησιαστική του αυτοκεφαλία».
Αποφεύγοντας να ταυτιστεί με το Φανάρι και να αναγνωρίσει την Εκκλησία Ουκρανίας για να μη δυσαρεστήσει τη Μόσχα, η Ιερά Σύνοδος φρονεί μεν ότι η εξαγγελία της παραχώρησης της αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία Ουκρανίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο έγινε «με σκοπό την ειρήνευση και την επίτευξη της ενότητας τής εκεί Εκκλησίας», αλλά είναι φυσικό, προστίθεται στην ανακοίνωση, να δοθεί κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα για να φανεί το αποτέλεσμα.
«Αν ο στόχος αυτός δεν επιτευχθεί, αναμένουμε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, χρησιμοποιώντας τον ρυθμιστικό του ρόλο, τον οποίο του παρέχει η θέση του ως Πρώτου στην Ορθοδοξία, να συγκαλέσει είτε πανορθόδοξη Σύνοδο είτε Σύναξη των Προκαθημένων για να επιληφθεί του θέματος» αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Τέλος, η Ιερά Σύνοδος υποστηρίζει ότι και στην περίπτωση επίτευξης ενότητας γύρω από τη νέα ηγεσία «θα πρέπει και πάλι το Οικουμενικό Πατριαρχείο να βρει τρόπο καθησύχασης της συνείδησης των πιστών για την εγκυρότητα της χειροτονίας και των μυστηρίων, που τελούνται από την ηγεσία αυτή».
Φιλελεύθερος

3 σχόλια:

  1. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί! Το πουλάκι πέταξε! Αν δεν έχεις μιλήσει όταν πρέπει και λιθαράκι-λιθαράκι να χτίσεις τα δέοντα για τα Του Θεού άσε στον Καίσαρα τα δικά του και σώπασε! Η σιωπή είναι χρυσός όταν δίνεις έμφαση στην βάση και στα θεμέλια της Εκκλησίας! Πάντα θα πρέπει να αρχίσεις από κάπου για να εξυγιανθεί κάτι που δεν είναι υγιές, ας γίνει από τον καθένα μας...με σιωπή και περισυλλογή που βοηθούν στην αναζήτηση της Αλήθειας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όταν άνοιξε το θέμα της Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, ο μητροπολίτης Σεραφείμ είχε εξηγήσει ακριβώς πως έχουν τα πράγματα σε αυτή την εκπομπή:
    Ο Μητροπολίτης Πειραιώς για το γεωπολιτικό παιχνίδι γύρω από την ανεξάρτητη Εκκλησία της Ουκρανίας:
    https://www.youtube.com/watch?v=eQjJ7UPEly0

    Eίπε (στο 5.40) ότι κάθε ανεξάρτητη χώρα δικαιούται μια ανεξάρτητη Εκκλησία (διαβάζει και τον σχετικό κανόνα της Εκκλησίας), και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η Ουκρανική Εκκλησία είναι ιστορικά η 'πνευματική κολυμβήθρα' των Ρώσων, και οι δεσμοί είναι ισχυροί, θα μπορούσε να δοθεί η αυτοκεφαλία, ΑΛΛΑ με άλλο τρόπο, και χωρίς την εμπλοκή του Οικουμενικού Πατριαρχείου στα γεωπολιτικά παιχνίδια του Ποροσένκο.
    Στο 17.40 ο μητροπολίτης εξηγεί ότι ο Ποροσένκο είναι Ουνίτης, ότι ο Φιλάρετος και η ομάδα που δημιούργησε είναι καθηρημένοι από την Ρωσική Εκκλησία λόγω του σχίσματος που δημιούργησε και της αυτοανακήρυξής του σε 'Πατριάρχη Ουκρανίας', όταν απέτυχε να γίνει Πατριάρχης Μόσχας, επομένως ως καθηρημένος, είναι άκυρες και όσες χειροτονίες έχει κάνει.
    Είπε ακόμα ότι με βάση τους εκκλησιαστικούς κανόνες, δεν μπορεί άλλη Εκκλησία να άρει την καθαίρεσή του, παρά μόνο η Ρωσική, γιατί ακριβώς το πνεύμα της Ορθοδοξίας λέει ότι όλες οι Εκκλησίες είναι ίσες με αρχηγό τον Χριστό, και ότι το υποτιθέμενο Πρωτείο είναι Πρωτείο τιμής και όχι εξουσίας όπως το γνωστό παπικό εφεύρημα, και δεν μπορεί καμία Εκκλησία να παρεμβαίνει στα θέματα της άλλης, αλλά οι αποφάσεις της καθεμιάς ισχύουν για όλες μέσα στο πνεύμα της Μίας Εκκλησίας..

    Για να καταλάβουμε την εωσφορική ρίζα του παπικού Πρωτείου παραθέτω κάποια στοιχεία από το βιβλίο του π. Ε.Θεοδωρόπουλου: Tα δύο άκρα:
    http://stwmenkalws.blogspot.com/2014/10/blog-post_21.html

    Στην Β΄Βατικάνειο Σύνοδο Ο Πάπας Παύλος ο ΣΤ΄ διακήρυξε ότι:
    «Εγώ ο Πάπας, όστις συγκεντρώ εν τω προσώπω μου (!!!), και των αγίω αξιώματί μου πάσαν την Εκκλησία, ανακηρύττω την Σύνοδος ταύτην ως Οικουμενική»

    Αυτός λοιπόν βάζει τον εαυτό του στη θέση του Χριστού, είναι «αντί του Χριστού», 'θεός επί της γης', σύμφωνα με τη αντίληψη των Ρωμαίων αυτοκρατόρων που συνεχίστηκε μετά την πτώση της Ρώμης, στο πρόσωπο του εκάστοτε Πάπα, και αυτή είναι η έννοια του αντί-χριστου πνεύματος (η κατάργηση του Χριστού).

    Ο προκάτοχός του Ιωάννης (στις 5-1-1963) με ειδική Βούλα ανακοίνωσε ότι:
    «H Σύνοδος του Βατικανού και κάθε Σύνοδος, οφείλει την ύπαρξή της στον Πάπα [και όχι στο Άγιο Πνεύμα (!!!)], και μόνο με την επικύρωσή του, έχουν ισχύ οι αποφάσεις της».
    Συνεχίζει:«Eν μόνον ποίμνιον υπάρχει:O κόσμος. Και ΕΙΣ ΠΟΙΜΗΝ:O ΠAΠΑΣ»(!!!)

    Στην Β΄Βατικάνειο σύνοδο (1965-1975), οι εργασίες έκλεισαν με την διακήρυξη:
    «Toποτηρητής του Χριστού και Ποιμήν πάσης της Εκκλησίας είναι ο Πάπας, ο οποίος έχει την πλήρη, υπερτάτη, και ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, την οποία δύναται να ασκή πάντοτε ελευθέρως(!!!).
    Κατέχει, θείω δικαίω, υπερτάτην και οικουμενικήν εξουσίαν (!!!) και κατέχει το Πρωτείον πασών των Εκκλησιών, και οι πιστοί οφείλουν να δεικνύουν υπακοήν της βουλήσεως και του νου κατά τρόπον μοναδικόν, εις το αυθεντικόν αξίωμα του Ρωμαίου Ποντίφηκος ΚΑΙ όταν ούτος δεν ομιλεί από καθέδρας.»

    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δυστυχώς αυτές οι αντιλήψεις έχουν επηρεάσει ως ένα βαθμό και την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, με την έννοια ότι θεωρείται αναγκαίο κάποιος να έχει το πρωτείο ως προς την 'εξουσία' στον Ορθόδοξο κόσμο, είτε το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, είτε της Μόσχας.
    Υπάρχει κάποια απόφαση Ορθόδοξης Συνόδου για πρωτείο ΤΙΜΗΣ του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επειδή είναι η ιστορική και πνευματική κοιτίδα της Ορθοδοξίας.
    Η έννοια όμως της εξουσιαστικότητας ή κάποιου είδους 'ΑΛΆΘΗΤΟΥ' υπάρχει μόνο στον παπισμό.
    Όλοι κρίνονται, και Πατριάρχες και Επίσκοποι, και οι πάντες.
    Η Αλήθεια βρίσκεται σύμφωνα με το πνεύμα της Ορθοδοξίας, στο διαχρονικό Σώμα της Εκκλησίας, και στο συνοδικό πνεύμα των αποφάσεων, με ταπείνωση φόβο και υπευθυνότητα για τις επιπτώσεις τους.
    Δυστυχώς στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, υπάρχουν διάφοροι ΄παρατρεχάμενοι', δυτικόφρονες, όπως π.χ. ο μητροπολίτης Περγάμου Ι.Ζηζιούλας, που επηρεασμένος από την δυτική θεολογία την οποία και σπούδασε στο εξωτερικό, έχει φτάσει να μιλάει για υποτιθέμενο Πρωτείο του Πατρός μέσα στην Αγία Τριάδα, όταν όλοι οι Πατέρες είναι κατηγορηματικοί σε αυτό και μιλούν για απόλυτη Ισότητα ανάμεσα στα Τρία Πρόσωπα.
    Προσπαθούν μέσα στην εκκοσμικευμένη θεολογική τους προσέγγιση να δημιουργήσουν ένα Πρωτείο εξουσίας.
    Από την άλλη, η Ρωσική Εκκλησία που προσέλαβε περισσότερο το λειτουργικό μέρος της Ορθοδοξίας (τον τύπο), και όχι την πνευματικότητά της, (γι΄ αυτό οδηγήθηκε τόσο εύκολα η Ρωσία και στην αθεϊα του κομμουνιστικού συστήματος), έχει προβεί και αυτή σε καθολικό αφορισμό όλων όσων υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (δηλ. και των Ελλήνων) διακωμωδώντας έτσι ακόμα και την έννοια του αφορισμού.
    Δυστυχώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και τα πολιτικά και τα εκκλησιαστικά πρόσωπα είναι κατώτερα των περιστάσεων, ίσως γιατί κι εμείς όλοι βρισκόμαστε σε γενική κατάπτωση (και αυτοί είναι εικόνα μας), λόγω του υλισμού του ψευτοευδαιμονισμού, και της εξαφάνισης των εννοιών του χρέους και της ευθύνης. Καλοπέραση και αδιαφορία σε όλα τα επίπεδα επί δεκαετίες. Και να που φτάσαμε σήμερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.