Φλώρος Τσαγγάρης
Στη βάση μιας απόλυτα ρεαλιστικής προσέγγισης, κανένας πόλεμος δεν κερδήθηκε μόνο με καλούς στρατηγούς. Για να κερδίσεις μια μάχη κι έναν πόλεμο, χρειάζεσαι καλούς στρατιώτες.
Ζούμε στην εποχή που ο κομματικός μας βίος μαστίζεται από απανωτά παραδείγματα κομματικών στελεχών που επιδίδονται σε μια μανιώδη και πολλές φορές ψυχοφθόρα διαδικασία κομματικής ανέλιξης, παραγνωρίζοντας ότι σ’ ένα υγιές κόμμα όλα τα κομματικά στελέχη πρέπει να εργάζονται στη βάση του εμείς κι όχι του εγώ. Κανένας καλός στρατηγός δεν θα ήταν καλός εάν δεν είχε καλούς στρατιώτες, όπως βέβαια και το αντίθετο. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τον βασιλιά Λεωνίδα μαζί με τους 300 και την ηρωική μάχη αυτών των εκλεκτών πολεμιστών της Σπάρτης, που παρά την ήττα κατάφεραν το αδιανόητο κι έκαναν ολόκληρους λαούς και γενιές να αναφέρονται στη μάχη των Θερμοπυλών ως ένα από τα μεγαλύτερα στρατιωτικά επιτεύγματα όλων των εποχών. Κατάφεραν να κρατήσουν για 3 μέρες στάσιμο τον στρατό των Περσών που απαριθμούσε 70.000 στρατιώτες. Ο καλός στρατηγός, που σ’ αυτή την περίπτωση ήταν ο Λεωνίδας, είχε ακόμη καλύτερους στρατιώτες, που δεν μειδίασαν στην αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου. Με τη θυσία τους δόθηκε η δυνατότητα στους Κορίνθιους να οχυρωθούν και στους Αθηναίους να μεταφερθούν στη Σαλαμίνα, ενώ το περσικό ναυτικό ηττήθηκε.
Αυτό το ιστορικό γεγονός από μόνο του αποδεικνύει ότι η συνεργασία κι η συνέργεια μεταξύ Στρατηγών και στρατιωτών κατάφεραν να κερδίσουν τις δυσκολότερες μάχες.
Γι’ αυτό και όλοι μας πρέπει να ανήκουμε στο σύνολο. Ως πολιτεία αλλά και ως κοινωνία γενικότερα έχουμε υποχρέωση να ενταχθούμε σε ό,τι είδους σύνολο κι αν επιλέξουμε να ανήκουμε και να κερδίζουμε, τις καθημερινές μάχες σε όλους τους τομείς της ζωής μας.
Το να μπορούμε να εργαζόμαστε παρέα ο ένας με τον άλλο ή με άλλους, το να συνεργαζόμαστε μεταξύ μας και το να εμπλεκόμαστε σ’ ένα ομαδικό έργο –είτε αυτό ονομάζεται οικογένεια, είτε φίλοι, είτε εργασία, είτε κοινωνική προσφορά– είναι σπουδαίο και οδηγεί πάντα σε πολύ πιο σημαντικά και ορατά αποτελέσματα απ’ ό,τι το one man show.
*Επαρχιακός Γραμματέας ΔΗΣΥ Αμμοχώστου
Αυτό το ιστορικό γεγονός από μόνο του αποδεικνύει ότι η συνεργασία κι η συνέργεια μεταξύ Στρατηγών και στρατιωτών κατάφεραν να κερδίσουν τις δυσκολότερες μάχες.
Γι’ αυτό και όλοι μας πρέπει να ανήκουμε στο σύνολο. Ως πολιτεία αλλά και ως κοινωνία γενικότερα έχουμε υποχρέωση να ενταχθούμε σε ό,τι είδους σύνολο κι αν επιλέξουμε να ανήκουμε και να κερδίζουμε, τις καθημερινές μάχες σε όλους τους τομείς της ζωής μας.
Το να μπορούμε να εργαζόμαστε παρέα ο ένας με τον άλλο ή με άλλους, το να συνεργαζόμαστε μεταξύ μας και το να εμπλεκόμαστε σ’ ένα ομαδικό έργο –είτε αυτό ονομάζεται οικογένεια, είτε φίλοι, είτε εργασία, είτε κοινωνική προσφορά– είναι σπουδαίο και οδηγεί πάντα σε πολύ πιο σημαντικά και ορατά αποτελέσματα απ’ ό,τι το one man show.
*Επαρχιακός Γραμματέας ΔΗΣΥ Αμμοχώστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.