28/3/19

Ο Α. Χατζηαντώνης, γράφει για το εθνικό μας θέμα και την ΑΟΖ της Κύπρου

Διαβάζω στον Τύπο, ότι η Λευκωσία, παρά τις εκ διαμέτρου αντίθετες τοποθετήσεις Ελλάδας–Τουρκίας στα του εθνικού μας προβλήματος, θεωρεί ότι υπήρξε μια θετική αποτίμηση, διότι επαναρχίζουν οι διαβουλεύσεις μεταξύ των δύο «μητέρων πατρίδων»! Ωστόσο, τίποτα θετικό δεν προέκυψε, από τη συνάντηση των δύο ΥΠΕΞ, Ελλάδας και Τουρκίας.
Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, παραμένει προσκολλημένος, σε πάγιες θέσεις, ότι τα εγγυητικά δικαιώματα είναι απαραίτητα, λόγω μονομερών ενεργειών, όπως αποκάλεσε τις γεωτρήσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς. Και ανέφερε ότι, ενώ στο Κραν Μοντανά ο ΠτΔ απεδέχθη την πολιτική ισότητα, μετά... ανέκρουσε πρύμναν και δεν την αναγνωρίζει!Ο δε, Έλλην υπουργός κ. Κατρούγκαλος, να επιμένει ότι η Κ.Δ., έχει κάθε δικαίωμα, να ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα για έρευνες εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Μάλιστα, οι τόνοι υπήρξαν πολύ ανεβασμένοι. Σε παρατήρηση του Έλληνα ΥΠΕΞ, σχετικά με τους Τούρκους γκιουλενιστές αξιωματικούς, ο Τσαβούσογλου σε έντονο ύφος, του απήντησε: «Γιώργο, δεν θα μου πεις εσύ, ποιοι είναι οι πραξικοπηματίες».
Και τι απήντησε ο κ. Κατρούγκαλος: «Ελπίζω, ο Μεβλούτ, να μη με θεωρεί... γκιαούρη». Να σημειώσουμε εδώ, ότι η λέξη αυτή που σημαίνει άπιστος, είναι πολύ υποτιμητική. Την χρησιμοποιούν όλοι οι αλλόθρησκοι εχθροί του Χριστιανισμού και προέρχεται από την τουρκική gavur, που και αυτή με τη σειρά της, προέρχεται πιθανόν από τη λέξη φαρσί (περσική) gabr.
Μεταξύ άλλων, ο Έλλην Υπουργός Εξωτερικών ανέφερε, ότι η Τουρκία όντως έχει δικαιώματα στην Ανατ. Μεσόγειο, που της παρέχονται μέσω του Δικαίου της Θάλασσας. Και, πριν λίγες μέρες πάλι, διέρρευσε μια παρόμοια δήλωση του ιδίου, ότι στην ενεργειακή «εξίσωση» στην Ανατ. Μεσόγειο, έχει ρόλο να παίξει και η Τουρκία. Αργότερα, η ελληνική Κυβέρνηση, αν δεν κάνω λάθος, το διέψευσε. Μα, θα μας τρελάνουν. Εδώ, παραθέτω κάποια στοιχεία που βρήκα στο διαδίκτυο, σχετικά με το λεγόμενο Δίκαιο της Θάλασσας. Ονομάστηκε UNCLOS (United Nations Convention on the Law of the Sea). Υπεγράφη στις 10 Δεκεμβρίου, 1982, στο Montego Bay, της Τζαμάικα. Από 157 κράτη. Τέθηκε σε εφαρμογή, στις 16 Ιανουαρίου 1994. Ασχολείται με τα χωρικά ύδατα, τη λεγόμενη Αβλαβή Διέλευση, το καθεστώς Αιγιαλίτιδας Ζώνης, τη Συνορεύουσα ζώνη και την Υφαλοκρηπίδα.
Εδώ, να σημειώσουμε ότι η ΑΟΖ μιας χώρας, μπορεί να εκτείνεται έως και 200 ναυτικά μίλια, από τις γραμμές βάσης και αποτελεί μια sui generis, θαλάσσια ζώνη.
Αλλά, γνωρίζετε φίλοι μου, τι με εξέπληξε στο τέλος της μικρής μου έρευνας; Ότι, εκτός από την Τουρκία, τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας την καταψήφισαν οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και η Βενεζουέλα. 
Με όλο τον σεβασμό, προς τον κ. Γιώργο Κατρούγκαλο, να θέσω το ερώτημα: Αφού δεν την ψήφισε η γείτων χώρα Τουρκία, πώς είναι δυνατόν να την αναγνωρίσει; Και ποια δικαιώματα τής αναγνωρίζονται, ή της αναλογούν, από μια Σύμβαση στην οποία αντιτίθεται; 
  Α. Χατζηαντώνης    
Φιλελεύθερος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.