20/4/19

Η προβληματική δράση του Συνταγματάρχη Νικολάου Πλαστήρα κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία – Μέρος Ι


Γράφει ο Αρματιστής
(Ταξίαρχος ε.α. Βασίλειος Λουμιώτης)

Γενικά

Οι Συνταγματάρχες Πεζικού Δημήτριος Καλιαγκάκης και Κωνσταντίνος Τσάκαλος, παντελώς άγνωστοι στο ευρύ κοινό, ήταν διοικητές του 26ου και 2ου Συντάγματος Πεζικού αντίστοιχα κατά τη τελευταία περίοδο της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Και  οι δύο έπεσαν επί του πεδίου της μάχης στην ευρύτερη περιοχή του Τουμλού Μπουνάρ· ο μεν πρώτος στη μάχη του Χαμούρκιοϊ Ιλμπουλάκ στις 16 Αυγούστου 1922, προμαχώντας του Συντάγματός του στην απέλπιδα προσπάθεια να ανοίξει τον δρόμο προς το Τουμλού Μπουνάρ για να σωθεί η Ομάδα του Υποστράτηγου Τρικούπη από την επαπειλούμενη κύκλωση, ο δε δεύτερος στη μάχη του Αλή Βεράν στις 17 Αυγούστου 1922, προμαχώντας έφιππος των ανδρών του Συντάγματός του, που μάχονταν για να καλύψουν την εγκλωβισμένη στη κοιλάδα του Αλή Βεράν – Σάλκιοϊ Ομάδα Τρικούπη.
Οι δύο πολέμαρχοι έπεσαν σαν άλλοι Διγενείς στα Μαρμαρένια Αλώνια, μαχόμενοι έναντι πολλαπλασίων Τουρκικών δυνάμεων, πιστοί μέχρι τέλους στον όρκο και στο καθήκον τους. Έπεσαν υπό τα όμματα του Συνταγματάρχη Νικολάου Πλαστήρα, διοικητή του Αποσπάσματος του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων, χωρίς να τύχουν από αυτόν βοήθειας και συνδρομής στη μάχη που διεξήγαγαν υπό δυσμενείς συνθήκες. Και αυτό είναι κάτι ανήκουστο, αφού κάθε μαχητής και κάθε μονάδα έχουν χρέος και ιερό καθήκον να παρέχουν αμέριστα τη συνδρομή τους σε μονάδες και μαχητές που έχουν αποκοπεί, ή  μάχονται υπό δυσμενείς και κινδυνώδεις συνθήκες.

Για τη συνέχεια Velisarios

5 σχόλια:

  1. Πάντοτε με εντυπωσιάζει τόσο η παρουσίαση και η πληρότητα, όσο και η λεπτομέρεια (εικόνες του πως είναι η υπό διερεύνηση περιοχή σήμερα με επσυναπτόμενη την σχετική φωτογραφία) του άρθρου.

    Για όσους γνωρίζουν τι δουλειά απαιτείται από τονσυγγραφέα, για να συγγράψει ένα τέτοιο άρθρο, μόνον θαυμασμό μπορεί να προξενήσει!

    Όσο για τον Νικόλαο Πλαστήρα, έχει περιλάβει στο βιβλίο του "Ιστορία της Κατοχής", ο ειδικευμένος στην ιστορία της τετραπλής Κατοχής της Ελλάδος, ιστορικός Δημοσθένης Κούκουνας, την πλήρη επιστολή του Πλαστήρα κατά την έκρηξη του Ελληνοιταλικού Πολέμου, στην οποία ο Πλαστήρας είναι υπέρμαχος του συμβιβασμού με τους Ιταλούς και στην επιστολή του κατακρίνει την τότε ηγεσία Μεταξά για τους χειρισμούς της.

    Για το παρόν άρθρο δεν είμαι εις θέση να προσθέσω κάτι ή να ασκήσω κάποια κριτική!

    Μου κάνει όμως εντύπωση, πως τόσο ο Πλαστήρας όσο και ο Στεργιάδης, αυτός ο μοιραίος Αρμοστής της Σμύρνης στο τραγικό διάστημα 1919-1922, επέλεξαν την Νίκαια της Γαλλίας για να μείνουν, μέρος μάλλον ακριβό για το βαλάντιόν τους!

    Ποιός πλήρωνε, άραγε; Μήπως φίλοι τους όπως στην περίπτωση του Καραμανλή;

    Προσθέτω και εγώ τις ευχαριστίες μου για την τόσο αξιόλογη και πλήρη εργασία του ΑΡΜΑΤΙΣΤΗ, την οποία διάβασα στο αξιόλογο Ιστολογιο του Βελισάριου https://belisarius21.blogspot.com!!!

    Ευμένης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.