«Σε κρεμάνε από κρίκους που περνούν από τους αστράγαλους των ποδιών και τους καρπούς των χεριών. Πονάς πολύ. Μετά καρποί και αστράγαλοι ματώνουν από το βάρος του κορμιού. Μουδιάζουν χέρια και πόδια. Παραλύεις από τους φρικτούς πόνους. Παρακαλάς να πεθάνεις μα δεν πεθαίνεις. Άλλες φορές σε αφήνουν μέρες πολλές χωρίς ρούχο. Ούτε καν εσώρουχο. Εξευτελίζοντας την ανθρώπινη υπόσταση». Λόγια βγαλμένα από το στόμα ενός ταπεινού και πράου ανθρώπου, που το μόνο που ποθεί, το μόνο που ονειρεύεται, το μόνο που διεκδικεί είναι ελευθερία για την πατρίδα του.Υπάρχει αλήθεια μεγαλύτερο αγαθό; Υπάρχει σπουδαιότερη αξία; Υπάρχει οτιδήποτε ουσιαστικότερο στη ζωή; Τη μακραίωνη ιστορία της ανθρωπότητας την σημάδεψαν εκατοντάδες λαοί και μυριάδες άνθρωποι με τους αγώνες τους γι΄ αυτήν την Θεά. Με τις θυσίες τους. Με τις ζωές τους, που έδωσαν μέσα από το πάθος τους να την αγκαλιάσουν. Και να αποκτήσουν ταυτόχρονα, αξιοπρέπεια.Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος ο οποίος αγωνίζεται για ελευθερία και αξιοπρέπεια, που να μην αξίζει θαυμασμού; Ιδίως όταν γνωρίζει ότι ο αγώνας του αυτός θα έχει κόστος; Ότι μπορεί να βρεθεί σε κάποιο σκοτεινό μπουντρούμι; Να υποφέρει με κάποιο βασανιστήριο όπως το προαναφερθέν ή ακόμη πιο απάνθρωπο; Να χάσει ακόμη και τη ζωή του; Ποτέ δεν θεώρησα πως υπάρχει οτιδήποτε άλλο, που αξίζει θαυμασμού περισσότερο από αυτούς τους ανθρώπους. Από τέτοιους ανθρώπους. Από τέτοιους γίγαντες.
Τα βασανιστήρια τα οποία περιγράφονται στην αρχή του κειμένου είναι λόγια ενός τέτοιου αγωνιστή. Το όνομα Τσερκέζ Κορκμάζ δεν λέει οτιδήποτε σε οποιονδήποτε από εμάς. Προφανώς, όμως, λέει πολλά στους συναγωνιστές του. Και πολύ περισσότερα στους καταδιώκτες του, Τούρκους και Γερμανούς. Για να σχίζουν τα ιμάτιά τους και να επιχειρούν την έκδοσή του, προφανώς, το όνομα του και, κυρίως, η αξία του είναι πολύ βαριά.
Σήμερα, λοιπόν, στο δικαστήριο της Λάρνακας, παίζεται πιθανότατα η τελευταία πράξη του δράματος το οποίο άρχισε να διαδραματίζεται στην αίθουσα του ίδιου δικαστηρίου πριν από δύο μήνες. Από εκείνην την ημέρα, που άρχισε να εξετάζεται το αίτημα των γερμανικών Αρχών για έκδοση του Κούρδου αγωνιστή, κατόπιν διεκδίκησης της Τουρκίας.
Δύο ολόκληρους μήνες ο Τσερκέζ βρίσκεται σε κάποιο κελί. Βλέπετε, ο άνθρωπος στον οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία παραχώρησε πολιτικό άσυλο δεν είναι κανένας εύπορος. Πού να βρει 100 χιλιάδες ευρώ να καταθέσει ως εγγύηση ώστε να μην παρέμενε υπό κράτηση;
Σήμερα, λοιπόν, μια δικαστής, η εντιμοτάτη κυρία Μαρία Λοίζου, καλείται να αποφασίσει κατά πόσον θα αποδεχθεί το γερμανικό αίτημα και θα εκδώσει τον Τσερκέζ ή κατά πόσον θα τον αφήσει ελεύθερο. Τόσο απλοϊκά μπορεί να ιδωθεί το θέμα. Και όμως, είναι απείρως πιο πολύπλοκο, πιο σύνθετο και πιο σοβαρό. Διότι η δικαστής σήμερα, αυτό στο οποίο στην πραγματικότητα καλείται να δώσει απάντηση είναι αν θα υπερασπιστεί την τιμή και την αξιοπρέπεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αν θα υπερασπιστεί την τιμή και την αξιοπρέπεια του κυπριακού λαού. Αν θα υπερασπιστεί την τιμή και την αξιοπρέπεια έκαστου εξ ημών.
Αυτή είναι η ωμή αλήθεια, κυρία Λοίζου. Έτσι καλείστε να τοποθετηθείτε και έτσι ακριβώς θα κριθείτε. Όπως μέσα από την δικαστική διαδικασία διεφάνη, εναντίον του περήφανου Τσερκέζ δεν υπάρχουν κατηγορίες για οποιαδήποτε εγκλήματα. Το μόνο του «αμάρτημα» είναι ότι λατρεύει το Κουρδιστάν. Ότι υπεραγαπά την πατρίδα του. Ότι έδωσε πολιτικές (τονίζεται αυτό) μάχες για να δει την πατρίδα του ανεξάρτητη και ελεύθερη. Ποιος δικαστής, άραγε, θα τολμήσει να τιμωρήσει έναν άνθρωπο επειδή αγωνίζεται για την ελευθερία; Ποιος διαθέτει τέτοια δύναμη ώστε να καταδικάσει την διεκδίκηση του υπέρτατου για κάθε άνθρωπο αγαθού;
Δεν είναι μόνο αυτό, όμως, το θέμα το οποίο καλείται να συνυπολογίσει η κ. Λοίζου. Πρωτίστως, οφείλει να επιμετρήσει ποιοι είναι οι διώκτες του. Οι ίδιοι, που καταδιώκουν εδώ και δεκαετίες το πολύπαθο νησί μας. Οι ίδιοι λύκοι, που κρατάνε αιχμάλωτη την μισή μας πατρίδα. Οι ίδιοι πειρατές, που σήμερα επιχειρούν νέα εισβολή και νέο πλήγμα στα κυριαρχικά δικαιώματα του μικρού κράτους μας. Οι παραλληλισμοί του αγώνα του Τσερκέζ και των συναγωνιστών του παρόμοια με του δικού μας αγώνα. Της δικής μας πατρίδας, κυρία Λοίζου.
Την ώρα κατά την οποία θα συσκέφτεστε με τον εαυτό σας για να λάβετε την απόφασή σας, δεν μπορεί να παραγνωρίσετε ποια θα είναι η κατάληξη αυτού του ανθρώπου, αν αποφασίσετε να τον εκδώσετε. Και ένα αμαθές παιδάριον δύναται να αντιληφθεί ότι θα οδεύσει στο ίδιο στενό και σκοτεινό μπουντρούμι, που περιγράφεται στην αρχή του κειμένου. Θα υποστεί τα ίδια, μάλλον και χειρότερα βασανιστήρια, από αυτά που περιγράφονται στην αρχή.
Είναι τραγικό το γεγονός ότι από πολιτικής πλευράς, επί δύο μήνες υπήρξε σιγή ιχθύος. Αναμφίβολα το μυαλό μας βασανίζει το ενδεχόμενο υποχώρησης και ικανοποίησης των γερμανικών Αρχών, ως είθισται να πράττουν έναντι των ισχυρών. Σήμερα, όμως, η αξιοπρέπεια του κυπριακού λαού βρίσκεται στα χέρια της δικαστού! Το ίδιο και η απόλυτη ντροπή που θα μας πλακώσει αν αποφασίσει την έκδοση του Τσερκέζ!
Φιλελεύθερος
Τα βασανιστήρια τα οποία περιγράφονται στην αρχή του κειμένου είναι λόγια ενός τέτοιου αγωνιστή. Το όνομα Τσερκέζ Κορκμάζ δεν λέει οτιδήποτε σε οποιονδήποτε από εμάς. Προφανώς, όμως, λέει πολλά στους συναγωνιστές του. Και πολύ περισσότερα στους καταδιώκτες του, Τούρκους και Γερμανούς. Για να σχίζουν τα ιμάτιά τους και να επιχειρούν την έκδοσή του, προφανώς, το όνομα του και, κυρίως, η αξία του είναι πολύ βαριά.
Σήμερα, λοιπόν, στο δικαστήριο της Λάρνακας, παίζεται πιθανότατα η τελευταία πράξη του δράματος το οποίο άρχισε να διαδραματίζεται στην αίθουσα του ίδιου δικαστηρίου πριν από δύο μήνες. Από εκείνην την ημέρα, που άρχισε να εξετάζεται το αίτημα των γερμανικών Αρχών για έκδοση του Κούρδου αγωνιστή, κατόπιν διεκδίκησης της Τουρκίας.
Δύο ολόκληρους μήνες ο Τσερκέζ βρίσκεται σε κάποιο κελί. Βλέπετε, ο άνθρωπος στον οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία παραχώρησε πολιτικό άσυλο δεν είναι κανένας εύπορος. Πού να βρει 100 χιλιάδες ευρώ να καταθέσει ως εγγύηση ώστε να μην παρέμενε υπό κράτηση;
Σήμερα, λοιπόν, μια δικαστής, η εντιμοτάτη κυρία Μαρία Λοίζου, καλείται να αποφασίσει κατά πόσον θα αποδεχθεί το γερμανικό αίτημα και θα εκδώσει τον Τσερκέζ ή κατά πόσον θα τον αφήσει ελεύθερο. Τόσο απλοϊκά μπορεί να ιδωθεί το θέμα. Και όμως, είναι απείρως πιο πολύπλοκο, πιο σύνθετο και πιο σοβαρό. Διότι η δικαστής σήμερα, αυτό στο οποίο στην πραγματικότητα καλείται να δώσει απάντηση είναι αν θα υπερασπιστεί την τιμή και την αξιοπρέπεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αν θα υπερασπιστεί την τιμή και την αξιοπρέπεια του κυπριακού λαού. Αν θα υπερασπιστεί την τιμή και την αξιοπρέπεια έκαστου εξ ημών.
Αυτή είναι η ωμή αλήθεια, κυρία Λοίζου. Έτσι καλείστε να τοποθετηθείτε και έτσι ακριβώς θα κριθείτε. Όπως μέσα από την δικαστική διαδικασία διεφάνη, εναντίον του περήφανου Τσερκέζ δεν υπάρχουν κατηγορίες για οποιαδήποτε εγκλήματα. Το μόνο του «αμάρτημα» είναι ότι λατρεύει το Κουρδιστάν. Ότι υπεραγαπά την πατρίδα του. Ότι έδωσε πολιτικές (τονίζεται αυτό) μάχες για να δει την πατρίδα του ανεξάρτητη και ελεύθερη. Ποιος δικαστής, άραγε, θα τολμήσει να τιμωρήσει έναν άνθρωπο επειδή αγωνίζεται για την ελευθερία; Ποιος διαθέτει τέτοια δύναμη ώστε να καταδικάσει την διεκδίκηση του υπέρτατου για κάθε άνθρωπο αγαθού;
Δεν είναι μόνο αυτό, όμως, το θέμα το οποίο καλείται να συνυπολογίσει η κ. Λοίζου. Πρωτίστως, οφείλει να επιμετρήσει ποιοι είναι οι διώκτες του. Οι ίδιοι, που καταδιώκουν εδώ και δεκαετίες το πολύπαθο νησί μας. Οι ίδιοι λύκοι, που κρατάνε αιχμάλωτη την μισή μας πατρίδα. Οι ίδιοι πειρατές, που σήμερα επιχειρούν νέα εισβολή και νέο πλήγμα στα κυριαρχικά δικαιώματα του μικρού κράτους μας. Οι παραλληλισμοί του αγώνα του Τσερκέζ και των συναγωνιστών του παρόμοια με του δικού μας αγώνα. Της δικής μας πατρίδας, κυρία Λοίζου.
Την ώρα κατά την οποία θα συσκέφτεστε με τον εαυτό σας για να λάβετε την απόφασή σας, δεν μπορεί να παραγνωρίσετε ποια θα είναι η κατάληξη αυτού του ανθρώπου, αν αποφασίσετε να τον εκδώσετε. Και ένα αμαθές παιδάριον δύναται να αντιληφθεί ότι θα οδεύσει στο ίδιο στενό και σκοτεινό μπουντρούμι, που περιγράφεται στην αρχή του κειμένου. Θα υποστεί τα ίδια, μάλλον και χειρότερα βασανιστήρια, από αυτά που περιγράφονται στην αρχή.
Είναι τραγικό το γεγονός ότι από πολιτικής πλευράς, επί δύο μήνες υπήρξε σιγή ιχθύος. Αναμφίβολα το μυαλό μας βασανίζει το ενδεχόμενο υποχώρησης και ικανοποίησης των γερμανικών Αρχών, ως είθισται να πράττουν έναντι των ισχυρών. Σήμερα, όμως, η αξιοπρέπεια του κυπριακού λαού βρίσκεται στα χέρια της δικαστού! Το ίδιο και η απόλυτη ντροπή που θα μας πλακώσει αν αποφασίσει την έκδοση του Τσερκέζ!
Φιλελεύθερος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.