8/5/19

Η ΝΔ και οι Πρέσπες.

Γράφει ο Ανδρέας ΣταλίδηςΔημοσιεύθηκε στην Εστία, 7 Μαΐου 2019.
Ο καθηγητής Άγγελος Συρίγος στις 25.12.2018, δηλαδή ένα μήνα πριν την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από το ελληνικό Κοινοβούλιο έγραφε ότι βάσει της Σύμβασης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών του 1969, η οποία δεσμεύει και τις δύο χώρες υπάρχουν τρεις δυνατότητες απαλλαγής: η ακύρωση, η καταγγελία και η λύση/αναστολή της εφαρμογής της. Δεν θα επαναλάβω το σκεπτικό, μόνο τα συμπεράσματα του καθηγητή για τις τρεις περιπτώσεις.
Για την πρώτη λέει ότι «δεν έχει βάσεις», για την δεύτερη ότι «πρόκειται για δύσκολο εγχείρημα» και για την τρίτη ότι «δεν είναι κάτι απλό».
Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «το καλύτερο είναι να μην κυρώσει η Ελλάδα τη συμφωνία». Βεβαίως, ένα μήνα μετά την κύρωσε, οπότε το ερώτημα είναι τι γίνεται τώρα, εάν πράγματι η ΝΔ επιθυμεί την απαλλαγή.

Πληροφορούμαι από τον σύλλογο «Μακεδόνες Δραμινοί» ότι στην προχθεσινή επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη, του έθεσαν ευθέως το ερώτημα για να λάβουν την εξής απάντηση: «Σε διεθνές επίπεδο είναι μειοψηφία οι φωνές που υποστηρίζουν ότι η συμφωνία αυτή ακυρώνεται, οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι αυτή δεν μπορεί να ακυρωθεί».
Αν θεωρήσουμε ότι η κοινή ορολογία της λέξης «ακύρωση» περιέχει και την ίδια ακριβώς έννοια στις δύο δηλώσεις, τότε η φράση «δεν έχει βάσεις» του κ. Συρίγου μετατρέπεται στο «είναι μειοψηφία όσοι το υποστηρίζουν», του κ. Μητσοτάκη. Άρα, υπάρχουν αυτοί που το υποστηρίζουν, απλώς είναι μειοψηφία. Ένα το κρατούμενο.
Η υποψηφιότητα για την θέση του πρωθυπουργού της χώρας είναι γενικώς «δύσκολο εγχείρημα», δεν είναι «κάτι απλό». Δεν πρόκειται για περίπατο στον κήπο. Υποτίθεται ότι προϋποθέτει κίνητρα προσφοράς με διάθεση ανάληψης των αντίστοιχων ευθυνών. Για τα «δύσκολα» και «μη απλά» εγχειρήματα αξίζει κανείς να εκτίθεται και να ζητά την ψήφο του ελληνικού λαού να κυβερνήσει την Ελλάδα. Όχι για να κάνει κάτι που υποστηρίζουν ή θεωρούν εύκολο οι «πλειοψηφίες».
Δέχομαι ότι μέχρι σήμερα δεν έχει παρουσιαστεί συγκεκριμένη και απτή πρόταση διεξόδου από τη Συμφωνία των Πρεσπών, παρόλο που ορισμένα αδύνατά της σημεία είναι γνωστά: 1) δεν υπεγράφη από τον Πρόεδρο των Σκοπίων, 2) δεν έχουν σταλθεί ακόμα επισήμως στην ελληνική κυβέρνηση οι τροποποιημένες εκφράσεις στο Σύνταγμα των Σκοπίων, παρά μόνο τα άρθρα υπό τροποοίηση και 3) κατ’ ουσίαν δεν ισχύει η Συμφωνία, έως ότου υπάρξει πλήρης ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Άρα, η Σύμβαση της Βιέννης παρέχει και χρόνο και βάση για να διερευνηθεί περαιτέρω η προοπτική απαλλαγής από τη Συμφωνία. Με μία μόνο προϋπόθεση: την πολιτική βούληση.
Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής: διαθέτει η Νέα Δημοκρατία την πολιτική βούληση να διερευνήσει όλες αυτές τις περιπτώσεις απαλλαγής από τη Συμφωνία των Πρεσπών;Είναι διατεθειμένος ο κ. Μητσοτάκης να σηκώσει όλες τις πέτρες που θα βρει μπροστά του;
Θεωρώ προφανές ότι τα προσκόμματα που προτίθεται να θέσει η ΝΔ στην, ούτως ή άλλως μακροπρόθεσμη, διαδικασία ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένταξη, είναι δευτερεύουσας σημασίας σε σχέση με την αναγνώριση γλώσσας, ταυτότητας και «μακεδονικού κράτους» από την Ελλάδα.

antibaro

5 σχόλια:

  1. " ...βάσει της Σύμβασης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών του 1969, η οποία δεσμεύει και τις δύο χώρες ...κλπ" :
    Ἡ ἐφαρμογή τῶν διεθνῶν συνθηκῶν, προϋποθέτει, ὅτι αὐτές κυρώθηκαν τουλάχιστον σέ ἀδρές γραμμές, σύμφωνα μέ τό Σύνταγμα κάθε χώρας.

    Δέν εἶναι καθόλου ἀμελητέο, ἄρα, τό ὅτι ἡ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, ἰδωμένη ἀπό τῆς ἀπόψεως τοῦ Συνταγματικοῦ δικαίου, βλ. ἄρθρο 28 παρ.3 τοῦ Συντάγματος, ἀπολύτως καί προοδήλως ἄκυρη:

    Α) Ἀπό ἀπόψεως οὐσίας, διότι ἀποτελεῖ ἐκχώρηση ἐθνικῆς κυριαρχίας, μέ παράδοση ἑνός Ἑλληνικοῦ ὀνόματος σέ γειτονική χώρα, καί τό Σύταγμα δέν ἐπιτρέπει ἐκχώρηση ἐθνικῆς κυριαρχίας ἀλλά μόνο περιορισμό της καί μαλιστα ὑπό σοβαρές καί ρητές διαδικαστικές καί οὐσιαστικές προϋποθέσεις.
    Β) Ἀπό ἀπόψεως διαδικασίας, διότι ναί μέν συγκεντρώθηκαν 151 ψῆφοι (μέ κοινοβουλευτική ἀνωμαλία, ἡ ὁποία εἶναι "ψιλά γράμματα" γιά τό διεθνές δίκαιο), ἀλλά δέν τηρήθηκαν οἱ ὅροι ἰσότητας (ποῦ εἶναι τό δημοψήφισμα ἀπό πλευρᾶς Ἑλληνικοῦ Λαοῦ καί δή τῶν Ἑλλήνων τῆς άληθινῆς Μακεδονίας;), καί ἀμοιβαιότητας (ποιά ἀνταλλάγματα πήραμε ἔστω "τυπικά", γιά τόν, ἔστω νά τό δοῦμε χονδροειδῶς, "περιορισμό" τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας; Τίποτα!).
    Γ) Ἀπό ἀπόψεως σεβασμοῦ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ἡ συμφωνία προσβάλλει κατάφωρα τόν δικαίωμα τοῦ πλήρους ἐθνικοῦ αὐτοπροσδιορισμοῦ τῶν Ἑλλήνων τῆς Μακεδονίας, ὡς Ἑλλήνων Μακεδόνων ἤ ὡς Ἑλλήνων τῆς Μακεδονίας.

    Ὁ κ. Συρίγος, δέν ἐξέτασε αὐτά τἀ πράγματα.
    Τά ἐξέτασε ὅμως ὡς πλέον ἁρμόδιος ὁ ὁμότιμος καθηγητής τοῦ Συνταγματικοῦ Δικαίου κος Κασιμάτης.

    Ἑπομένως ἡ θέση τοῦ κου Μητοστάκη εἶναι ἔωλη νομικῶς.
    Στηρίζεται σέ μία ἐκδοχή, πού ὅμως δέν ἔγινε πραγματικότητα, ὅτι ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν θά κυρωνόταν σύμφωνα μέ τίς βασικές προϋποθέσεις τοῦ ἄρθρου 28 (παρ.3) τοῦ Συντάγματος.

    Ἐάν θέλει πολιτικῶς ὁ κ. Μητσοτάκης, νά "σεβασθῆ" τήν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, πρέπει νά τήν φέρῃ στήν Βουλή πάλι, γιά Συνταγματικά σωστή κύρωση, μετά ἀπό δημοψήφισμα, καί μέ ἐπιφυλάξεις ὡς πρός ὅλα τά θέματα ἀμοιβαιότητας.

    Τοῦτο, ἀκόμη κι ἄν ἀπό ἀπόψεως διεθνοῦς δικαίου αὐτά δημιουργήσουν γιά μιά στιγμή κάποια προβλήματα. Πόσο εἶναι προβηματική ἡ ἤδη ὑπάρχουσα κύρωση, θά φανῆ πανηγυρικά, ἄν τεθῆ τό θέμα τῆς στοιχειώδους μή ἐφαρμογῆς τοῦ ἴδιου τοῦ γράμματος τοῦ ἄρθρου 28 παρ.3 τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος, ἐνὠπιον οἱουδήποτε ἀνεξάρτητου διεθνοῦς δικαστηρίου

    -ἐκτός ἐννοεῖται ὅσων ὁρίζει περί ἰσχύος της καί περί ἀρμοδίων δικαστηρίων, ἡ ἴδια ἡ συμφωνία πού εἶναι ἄλλωστε νομικῶς "στόν ἀέρα" 1000%.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. >Ἡ ἐφαρμογή τῶν διεθνῶν συνθηκῶν, προϋποθέτει, ὅτι αὐτές κυρώθηκαν τουλάχιστον σέ ἀδρές γραμμές, σύμφωνα μέ τό Σύνταγμα κάθε χώρας<

      Ποιος το προϋποθέτει; Υπάρχει αυτό πουθενά γραμμένο; Πώς το ξέρεις;

      Κόλλησες με το ἄρθρο 28 παρ.3 τοῦ Συντάγματος, το γράφεις και το ξαναγράφεις, αλλά το ερμηνεύεις (εσύ, ή αυτοί που σού το υπέδειξαν) κατά το δοκούν. Σού ζήτησα να το παραθέσεις, αλλά δεν το έκανες, πιθανότατα διότι δεν ξέρεις πού να το βρεις. Το κάνω εγώ, λοιπόν:
      __________________________________________________

      'Αρθρο 28: (Κανόνες του διεθνούς δικαίου και διεθνείς οργανισμοί)

      1. Oι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. H εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.
      2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.
      3. H Eλλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.
      _______________________
      **Ερμηνευτική δήλωση: Το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

      _________________________________
      ** Με δύο αστερίσκους δηλώνονται τα σημεία της Αναθεώρησης που αναγράφονται στο Ψήφισμα της 6ης Απριλίου 2001 της Ζ' Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων


      ___________________________________________________________________
      ___________________________________________________________________

      Αυτό είναι.

      Α) Από πού κι ως πού αποτελεί εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας το να συμφωνήσει η Ελλάδα στην χρήση ονόματος περιοχής της από άλλο κράτος και μάλιστα με γεωγραφικό προσδιορισμό; Ποια εθνική κυριαρχία εκχωρεί; Το νομικό σκεπτικό σου, παρακαλώ.

      Β) Κατ' εσέ θα ήταν αμοιβαιότητα τα γίνει δημοψήφισμα και στην Ελλάδα. Αν όμως δεν ανελήφθη τέτοια υποχρέωση εκ μέρους μας, όπως και δεν ανελήφθη; "καί δή τῶν Ἑλλήνων τῆς άληθινῆς Μακεδονίας;" ... Μερικό δημοψήφισμα; :)) Ρε φίλε, ξέρεις καθόλου τι γράφεις; Εφ' όσον δεν υπάρχει περιορισμός εθνικής κυριαρχίας, τι ανταλλάγματα γυρεύεις; Κάναμε μία συμφωνία να τούς αναγνωρίσουμε με το όνομα "Δημοκρατία τής Β. Μακεδονίας" (κακώς, κάκιστα), αλλά πού είναι ο περιορισμός τής εθνικής κυριαρχίας;

      Γ) Ποιος απαγορεύει στους Μακεδόνες να λέγονται Μακεδόνες και πώς μπορούν να λεχθούν διαφορετικά;

      Άσε καλύτερα για ειδικούς την ερμηνεία τέτοιων θεμάτων, αφού είσαι παντελώς άσχετος με τα νομικά.

      Τα έχω ξαναγράψει αυτά, δεν πήρα απάντηση κι επανέρχεσαι με τις ίδιες ανοησίες. Εσύ δεν κάνεις διάλογο. "Επιβάλλεις" (sic) απόψεις, ή τουλάχιστον προσπαθείς.

      Διαγραφή
    2. Η σιωπή σου επιβεβαιώνει την τελευταία παράγραφο τού σχολίου μου. Αφού δεν είσαι σε θέση να στηρίξεις αυτά που γράφεις, τουλάχιστον μην τα επαναλαμβάνεις κάθε τόσο.

      Διαγραφή
  2. κάποιος να πεί στον επίδοξο πρωθυπουργό ότι πρόκειται για ΔΙΜΕΡΕΣ ΠΡΟΣΥΜΦΩΝΟ και συνεπώς τα δήθεν "μειοψηφίες" και "ροζουλί άλογα" να τ΄αφήσει κατά μέρος....
    Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΝΔούλας ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΡΧΙΨΕΥΤΑΡΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ !!!
    ΚΥΡΙΑΚΗ κοντογιορτή..θα πάρει και αυτός την απάντηση που του πρέπει προσεχώς

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.