Ο γενναίος υπερασπιστής της Λευκωσίας τον Αύγουστο του 1974, αντιστράτηγος Δημήτριος Αλευρομάγειρος, σε επιστολή του στον Φιλελεύθερο, 1/4/2019, καταλογίζοντας στη χούντα βαρύτατες ευθύνες για την καταστροφή της Κύπρου, γράφει μεταξύ άλλων ότι «η επαίσχυντος αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας» έγινε «ύστερα από συνεννόηση (της χούντας) με τον Πρόεδρο της Κύπρου Αρχιεπίσκοπο Μακάριο». Ουδέν αναληθέστερον. Τα γεγονότα έχουν ως εξής:
Στις 15/11/1967 η Εθνική Φρουρά υπό τις διαταγές του στρατηγού Γρίβα επιτέθηκε εναντίον του τουρκοκυπριακού χωριού Κοφίνου και του τουρκικού τομέα του μεικτού χωριού Άγιος Θεόδωρος, που μαζί με το τουρκοκυπριακό χωριό Μαρί σχημάτιζαν θύλακο, πρόξενο μεγάλων προβλημάτων στην περιοχή. Ο Γρίβας ενήργησε με εντολή της κυπριακής Κυβέρνησης και με την ανεπιφύλακτη έγκριση του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμύνης της Ελλάδας και του υπουργού Άμυνας, Γρηγορίου Σπαντιδάκη. Η στρατιωτική επιχείρηση στην Κοφίνου, κατά την οποία σκοτώθηκαν 22 Τούρκοι, προκάλεσε τη θυελλώδη αντίδραση της Τουρκίας, η οποία μεταξύ άλλων απαίτησε την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας και του Γρίβα από την Κύπρο και τη διάλυση της Εθνικής Φρουράς. Σε περίπτωση άρνησης της Ελλάδας να συμμορφωθεί, η Τουρκία απειλούσε με εισβολή στην Κύπρο και επίθεση στον Έβρο.
Για να αποσοβήσει πόλεμο μεταξύ δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον έστειλε στην περιοχή τον Αμερικανό αξιωματούχο Σάιρους Βανς. Αυτός στις 23/11/1967 εγκαινίασε σειρά επαφών με την τουρκική και την ελληνική Κυβέρνηση κάνοντας αρχή από την Άγκυρα. Η Κυβέρνηση που σχηματίστηκε αμέσως μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Κόλια που διόρισε ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, με υπουργό Προεδρίας τον ηγέτη του πραξικοπήματος Γεώργιο Παπαδόπουλο, και με τους επίσης στρατιωτικούς πραξικοπηματίες Γρηγόριο Σπαντιδάκη, Στυλιανό Παττακό και Νικόλαο Μακαρέζο σε τρία άλλα νευραλγικά υπουργεία, ανέθεσε τη διαπραγμάτευση με τον Βανς στον Παναγιώτη Πιπινέλη, διαπρεπή διπλωμάτη, έμπιστο του ΝΑΤΟ, που είχε διατελέσει και υπηρεσιακός πρωθυπουργός το 1963. Ο Πιπινέλης, στον οποίο η χούντα στήριξε πολλές ελπίδες ότι θα μπορούσε να τη βγάλει από τη διεθνή απομόνωση και από την εξαιρετικά δύσκολη θέση στην οποία είχε περιέλθει εξαιτίας της κρίσης της Κοφίνου, είχε διοριστεί υπουργός Εξωτερικών στις 20.11.1967.
Στο μυαλό του είχε πρυτανεύσει η σκέψη ότι έπρεπε να αποφευχθεί οπωσδήποτε ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος και η διάλυση της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό, όταν ο Σάιρους Βανς εκόμισε από την Άγκυρα ένα σχέδιο το οποίο είχε επεξεργαστεί ο εκεί Αμερικανός πρέσβης Πάρκερ Χαρτ με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Ιχσάν Τσαγκλαγιαγκίλ και στο οποίο υιοθετούνταν όλες οι τουρκικές απαιτήσεις με ασήμαντα ανταλλάγματα προς την Ελλάδα, ο Πιπινέλης το δέχτηκε.
Στις 29/11/1967 το σχέδιο εγκρίθηκε και από την ελληνική Κυβέρνηση με τη σύμφωνη γνώμη και των τεσσάρων χουντικών στρατιωτικών που μετείχαν σ’ αυτήν. Μόνο ο Σπαντιδάκης πρόβαλε στην αρχή ισχυρές αντιρρήσεις αλλά δεν επέμεινε ώς το τέλος. Αμερικανικά απόρρητα έγγραφα αποκαλύπτουν ότι στην αποδοχή του σχεδίου αποφασιστικό ρόλο έπαιξαν επίσης ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο εγκέφαλος του πραξικοπήματος συνταγματάρχης Παπαδόπουλος.
Σ’ όλο το διάστημα των διαπραγματεύσεων με τον Βανς η ελληνική Κυβέρνηση δεν είχε την παραμικρή διαβούλευση με τον Μακάριο, ούτε ο Μακάριος είχε οποιαδήποτε συνεργασία με την ελληνική Κυβέρνηση. Σύμφωνα μάλιστα με αμερικανικά απόρρητα έγγραφα ο Μακάριος αρνήθηκε να δεχτεί υποδείξεις του Μπέλτσιερ, Αμερικανού πρέσβη στην Κύπρο, να διευκολύνει την ελληνική Κυβέρνηση να αποσύρει τη Μεραρχία ζητώντας ο ίδιος από αυτή να το πράξει, για να αποφευχθεί εισβολή στην Κύπρο και γενικότερος ελληνοτουρκικός πόλεμος. (Βλέπε: αντιστράτηγος Πανουργιάς Πανουργιάς, «Κύπρος: Η Αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας – Εθνική Μειοδοσία», σ.54, 57). Επομένως για την απόφαση της απόσυρσης της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο αποκλειστική ευθύνη φέρει η ελληνική Κυβέρνηση και η χούντα, η οποία την ήλεγχε.
Τι είπαν στην επιτροπή Κόλιας-Παπαδόπουλος
Έχοντας πετύχει συμφωνία με την ελληνική Κυβέρνηση ο Βανς έσπευσε να συναντήσει την ίδια μέρα (29/11/1967) τον Πρόεδρο Μακάριο στη Λευκωσία. Ο Βανς παρουσίασε τη συμφωνία Ελλάδας - Τουρκίας ως κάτι τετελεσμένο, το οποίο έπρεπε να δεχτεί και η κυπριακή Κυβέρνηση. Ο Μακάριος παρατήρησε ότι η απόσυρση της Μεραρχίας αφορούσε αποκλειστικά την ελληνική Κυβέρνηση. Όμως ούτε οι φορτικές πιέσεις του Βανς ούτε οι απειλές της Τουρκίας ούτε τα επανειλημμένα τηλεφωνήματα του Έλληνα πρωθυπουργού Κόλια στάθηκαν ικανά να κάμψουν την άρνηση του Μακαρίου να δεχτεί διάλυση της Εθνικής Φρουράς.
Καταθέτοντας ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για τον «Φάκελο της Κύπρου» ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Κόλιας και ο ισχυρός άνδρας της χούντας Γεώργιος Παπαδόπουλος υποστήριξαν ότι η απόφαση για απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας λήφθηκε για να αποτραπεί ελληνοτουρκικός πόλεμος και υπό την πίεση των Αμερικανών. Ο Κόλιας μάλιστα υπέδειξε ότι η παρουσία της στην Κύπρο ήταν παράνομη (οι Συμφωνίες Ζυρίχης προνοούσαν την παρουσία μόνο 950 ανδρών της ΕΛΔΥΚ).
Τόσο ο Κόλιας όσο και ο Παπαδόπουλος αμφισβήτησαν την ικανότητα της Μεραρχίας να αποκρούσει ενδεχόμενη τουρκική εισβολή. Σε άλλη περίπτωση ο Πιπινέλης ανάμεσα στις άλλες δικαιολογίες επικαλέστηκε και το δυσβάστακτο οικονομικό βάρος από την παρουσία της Μεραρχίας στην Κύπρο. Ούτε αυτοί ούτε κανείς άλλος από τους υπευθύνους για την ανάκληση της μεραρχίας ισχυρίστηκε ποτέ ότι ο Μακάριος το ζήτησε πριν ή κατά την κρίση της Κοφίνου.
Πληρέστερη ενημέρωση μπορεί να πάρει κάποιος από το βιβλίο μου «Ιστορία του Κυπριακού: Τα Χρόνια μετά την Ανεξαρτησία, 1960 – 2008», σελ. 189 - 201.
Η αποχώρηση της μεραρχίας ήταν εθνικό έγκλημα. Σε έρευνα που έκανα κανείς δεν ήθελε την μεραρχία, ο μεν Μακάριος δεν την ήθελε γιατί μπορεί να την χρησιμοποιούσαν οι χουντικοί εναντίον του και να τον ανέτρεπαν, οι δε χουντικοί γιατί την κατέβασε στο νησί ο Παπανδρέου και θεωρούσαν ότι δεν ήταν ελεγχόμενοι απο αυτούς. Θεωρούσαν ότι ο Βασιλιάς σε συνεργασία με τον Γρίβα θα έκαναν ανταρσία με σκοπό την παραίτησή τους. Κανείς δεν την ήθελε τελικά. Όσο για τα γεγονότα της Κοφίνου ήταν καθαρά σκηνοθετημένα δεν βρέθηκε βαρύς οπλισμός που να δικαιολογεί την ισοπέδωση της Κοφίνου από την Εθνική Φρουρά. Αποτέλεσμα αυτών ήταν η αποχώρηση της μεραρχίας και η στρατιωτική αποδυνάμωση της Κύπρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πλέον βέβαιο είναι ότι ο φασίστας «εθνικόφρονας» ηγέτης της 21ης Απριλίου Γ. Παπαδόπουλος πράκτορας της CIA διέπραξε εθνικό έγκλημα που απέσυρε την ιδιαίτερα ενισχυμένη Ελληνική μεραρχία το 1967 μετά από εντολή της CIA.
ΑπάντησηΔιαγραφή8500 δύναμη είχε η μεραρχια.Οι συμφωνίες τής Ζυρίχης προέβλεπαν 950.
ΔιαγραφήΤό λάθος βρίσκεται στό ἐξῆς: Ὅταν ἡ Τουρκία ἀπειλεῖ μέ πόλεμο, δέν ἀποσύρεις τίποτα, ἀντίθετα ἐνισχύεις τίς ἀμυντικές σου θωρακίσεις καί τίς ἀντεπιθετικές σου δυνατότητες, σέ ὄλα τά ἐπίπεδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήὌταν ἡ Τουρκία φέρεται "εἰρηνικά" τότε εἶσαι ἐπίσης προσεκτικός, διότι ποτέ δέν εἶναι εἰλικρινής γιά πολύ.
Μόνο ἄν ὁ Τοῦρκος βάλει τήν οὐρά στά σκέλια ζητώντας συγνώμη ἤ τά ὅμοια, τότε καί μόνο τότε μπορεῖς νά λάβῃς στά σοβαρά τήν ἐκδοχή του ὅτι δέν θέλει πόλεμο.
Ἄλλο ἠθικό δίδαγμα: Ποτέ δέν ἀφίνεις σέ διπλωμάτη μόνο του, τήν λήψη ἀποφασιστικῆς πολιτικῆς ἀποφάσεως. Μόνο εἰσήγηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤήν ὁποία ἀκολουθεῖς ὑπό ὅρους καί προϋποθέσεις μόνον.
Griechenland wird seit 1831 von Verräter regiert.Der letzte und gleichzeitig der erste wirklich Patriot war Kapodistrias.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόσυρση της Μεραρχίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 14 & 15 Νοεμβρίου 1967 ο Γεώργιος Γρίβας με στολή Έλληνα αξιωματικού, σε συνεργασία με τον βασιλιά Κωνσταντίνο με τη σύμφωνη γνώμη του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και τη συμμετοχή μονάδων της Ελληνικής Μεραρχίας Κύπρου, συμμετείχε σε συγκρούσεις με Τουρκοκύπριους στρατιώτες στους θύλακες Κοφινού και Αγίων Θεοδώρων, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Τουρκίας, της Τουρκοκυπριακής πλευράς αλλά και της Κυπριακής κυβερνήσεως. Στις 17 Νοεμβρίου ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τσαγλαγιαγκίλ επέδωσε τελεσίγραφο στον Μιλτιάδη Δεληβάνη, πρεσβευτή της Ελλάδος στην Άγκυρα, με το οποίο η Τουρκική πλευρά αξίωνε την απόσυρση της Ελληνικής μεραρχίας στην Κύπρο. Το Επαναστατικό συμβούλιο που συγκλήθηκε στην Ελλάδα υπό την προεδρία του Παπαδόπουλου, αποφάσισε την απόρριψη των Τουρκικών όρων και πόλεμο με την Τουρκία, με την προϋπόθεση να εξαντληθούν όλα τα διπλωματικά μέσα. Παράλληλα αποφάσισε να ανατεθεί η Αρχιστρατηγία των Ενόπλων Δυνάμεων στον βασιλιά Κωνσταντίνο.
Ο Παπαδόπουλος εισηγήθηκε και επέβαλλε την αποστολή μιας Ίλης Καταστροφέων Αρμάτων με σκοπό την ενίσχυση της αντιαρματικής άμυνας, η οποία στάλθηκε στο νησί με εμπορικό πλοίο του εφοπλιστή Γιάννη Λάτση. Το γεγονός επιβεβαιώνει ο τότε Διοικητής της Επιλαρχίας Αρμάτων της Εθνικής Φρουράς, ο Αντισυνταγματάρχης Κωνσταντίνος Σπηλιωτόπουλος, που γράφει, «...Την Ίλην εκείνην παρέλαβον από την ακτήν εκφορτώσεως και με πλήρη κάλυψιν μετέφερα και έταξα εις θέσεις αντιαρματικής αμύνης..». Η άμυνα της Κύπρου αποδυναμώθηκε, όταν η Ελληνική Μεραρχία αποσύρθηκε τμηματικά τους μήνες Δεκέμβριο 1967 και Ιανουάριο 1968, με προσωπική απόφαση του βασιλέως Κωνσταντίνου, γεγονός που έχει παραδεχθεί ο ίδιος σε συνέντευξη του [Εφημερίδα «Το Βήμα», φύλλο της 11ης Φεβρουαρίου 2006]. Σε ρόλο μεσολαβητή, από τον τότε Αμερικανό Πρόεδρο Λίντον Μπ. Τζόνσον, είχε ορισθεί ο Σάϋρους Βανς, μετέπειτα μεσολαβητής στο Γιουγκοσλαβικό.
Ο Παπαδόπουλος διέταξε και πέτυχε να παραμείνουν μυστικά στην Κύπρο και να ενταχθούν στην Εθνική Φρουρά, 675 Έλληνες αξιωματικοί, το βαρύ υλικό της ΕΛ.ΔΥ.Κ./Μ, που παρέμεινε στο νησί στο σύνολο του με εξαίρεση τα 34 αμερικανικής προελεύσεως άρματα μάχης τύπων Μ47 & Μ48, που λόγω της προελεύσεως τους ήταν αναγνωρίσιμα, καθώς και πυρομαχικά και εφόδια για πόλεμο 20 ημερών. Παράλληλα ο Παπαδόπουλος αποφάσισε την αναδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς σε δύναμη τεσσάρων Μεραρχιών, συνολικού προϋπολογισμού 3.000.000 Αγγλικών λιρών της εποχής, ενώ πρότεινε στο Μακάριο την αγορά και αποστολή μυστικά στην Κύπρο 120 Γαλλικών αρμάτων μάχης ΑΜΧ-30, με έξοδα της Ελλάδος, όμως συνάντησε την παντελή αδιαφορία της Κυπριακής κυβερνήσεως. Ο Παπαδόπουλος κατέθεσε στην επιτροπή της Ελληνικής Βουλής για το Φάκελλο της Κύπρου ότι, «...Στην Κύπρο ήταν ανάγκη να αποσταλή υλικό και όχι πρόσωπα. Παράγγειλα 120 τανκς για την ενίσχυση της αμύνης της νήσου και ο Μακάριος αρνήθηκε να συγκατατεθή και εναντιώθηκε στην αποστολή τους...»
Οποιος θελει να μαθει την ΑΛΗΘΕΙΑ και οχι την προπαγανδα της αριστερας , μπορει να μπει στην ιστοσελιδα της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ Η ( http://efimeris.nlg.gr/ns/main.html ) και να παει στον Οκτωβριο-Νοεμβριο 1967 να διαβασει τις εφημεριδες για το τι ακριβως συνεβει και ΠΩΣ ΠΙΕΖΕ Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ , οι ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ, ΕΓΓΛΕΖΟΙ κλπ να αποσυρθει η μεραρχια των 5500 ανδρων (αντι 13,000...) που ηταν εκει χωρις αεροπορικη καλυψη ΥΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΑΠΕΙΛΗΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΓΙΑ ΕΙΣΒΟΛΗ ενω στην Ελλαδα η Στρατιωτικη επαναστατικη κυβερνηση δεν ειχε ακομη καλα καλα αναλαβει...
Αντι να αναμασατε το τι λεει ο καθε ινστρουχτορας μπορειτε να δειτε μονοι σας τα νεα της εποχης και ΠΟΙΟΣ ελεγε ΤΙ..