7/6/19

Βαθιά ανάσα και πάμε...


Ανάσα. Λαχάνιασμα. Πρόταση. Ανάσα. Γονείς σκαρφαλωμένοι στα κάγκελα. Μέσα ενημέρωσης να μεταδίδουν τα θέματα. Οι αγαπημένοι μας καθηγητές πιο σοβαροί και μετρημένοι πάρα ποτέ. Να εκφωνούν τα θέματα και εσύ να ακούς και να μην ακούς ταυτόχρονα.
Τα δάχτυλα να πονάνε από το στυλό. Γρήγορα. Γρήγορα. «Το ξέρω;». «Αυτό είναι;». «Ναι το ξέρω». «Ωχ δεν είναι αυτό». Ιδρώτας. Ανάσα.
Εσύ και το θρανίο. Εσύ και το γραπτό. Χωρίς γελάκια αυτή την φορά. Χωρίς κλεφτές ματιές. Χωρίς πλάκα με τον φίλο δίπλα, χωρίς χαρτάκια να πηγαινοέρχονται στα θρανία.
Χωρίς το μυαλό στην όμορφη συμμαθήτρια μας. Μόνο ανάσες. Βαθιές. Κοφτές. Εσύ. Και το τετράδιο. Σαν άλογο κούρσας στην τελική ευθεία.
Νομίζω όλοι μας έχουμε να πούμε μια προσωπική ιστορία σχετική με τις Πανελλήνιες.
Άγχος, χτυποκάρδι, προσπάθεια.

για τη συνέχεια Liberal

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.