Δεκαετία 1930 - Δωδεκανήσιοι Πειραιώς σε φωτογραφία ύστερα από την ολοκλήρωση της φυγής τους από τα Ιταλοκρατούμενα τότε Δωδεκάνησα.
Η δημιουργία συνοικισμού Δωδεκανησίων στον Πειραιά αποτελεί μια ιδιαίτερη ιστορία που λίγο έχει ειπωθεί.
Όλη την δεκαετία του 1930 η άφιξη Δωδεκανησίων στον Πειραιά λάμβανε το χαρακτήρα πραγματικής Οδύσσειας. Από τα Δωδεκάνησα οι Ιταλοί είχαν απαγορεύσει να εκτελούνται δρομολόγια προς ελληνικά λιμάνια και αν γίνονταν τέτοια, οι καραμπινιέροι βρίσκονταν στους καταπέλτες των πλοίων και έλεγχαν την επιβίβαση. Οι Δωδεκανήσιοι φυσικά πάντα έβρισκαν τρόπο διαφυγής στην Ελλάδα για να αναπνεύσουν τον αέρα της ελευθερίας. Καθώς όμως η άφιξή τους στην Ελλάδα δημιουργούσε φόβο εμπλοκής της χώρας με την Ιταλία, υπήρχε η πολιτική απόφαση οι αφιχθέντες Δωδεκανήσιοι να χαρακτηρίζονται λαθρεπιβάτες του πλοίου με το οποίο έφταναν. Καθώς επίσης ήταν Ιταλοί υπήκοοι
χαρακτηρίζονταν ως αλλοδαποί που εισέρχονταν στην επικράτεια άνευ αδείας και προσάγονταν στο Πταισματοδικείο Πειραιώς. Συνήθως καταδικάζονταν σε δεκαήμερο κράτηση με εξαγορά. Το πρόστιμο πλήρωνε η Δωδεκανησιακή αδελφότητα στον Πειραιά η οποία στη συνέχεια μεριμνούσε και για την αποκατάστασή τους στην πόλη. Όμως για να φτάσουν οι Δωδεκανήσιοι να επιβιβαστούν σε πλοίο με προορισμό την Ελλάδα, έπρεπε να πάνε στη Χίο! Αναγκάζονταν να φύγουν από τα νησιά νύχτα, σχηματίζοντας μικρές ομάδες που επιβιβάζονταν σε βάρκες. Αφού πάλευαν με την ανοιχτή θάλασσα, ύστερα από αγωνιώδη προσπάθεια έφταναν στις ακτές της Μικράς Ασίας. Από εκεί πεζοπορούσαν έχοντας προορισμό το λιμάνι της Σμύρνης. Αν στο μεταξύ τους έπιαναν οι Τουρκικές αρχές δήλωναν Έλληνες και έτσι τους οδηγούσαν πάλι στη Σμύρνη για απέλαση. Από τη Σμύρνη ταξίδευαν με το καραβάκι που εκτελούσε το δρομολόγια προς Χίο. Στη Χίο περίμεναν μέχρι να εκτελεστεί το δρομολόγιο του πλοίου Χίου - Πειραιάς. Η Δωδεκανησιακή Αδελφότητα Πειραιώς σε κάθε άφιξη του πλοίου από τη Χίο φρόντιζε ώστε μέλη της να παρευρίσκονται στο λιμάνι για να υποδεχθούν τους ταλαιπωρημένους αδελφούς από τα Δωδεκάνησα. Με αυτό τον τρόπο αυξανόταν ο πληθυσμός της συνοικίας των Δωδεκανησίων στον Πειραιά πέριξ της Πλατείας Καρπάθου. Ο αριθμός των αφίξεων δεκαπλασιάστηκε όταν άρχισε να φημολογείται η στράτευση των Δωδεκανησίων στον ιταλικό στρατό. Στα ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα απαγορευόταν η λειτουργία ελληνικών εκκλησιών και σχολείων. Αντί ελληνικής διδασκόταν η ιταλική γλώσσα, η δικαιοσύνη ήταν ανύπαρκτη και οι Έλληνες ρίχνονταν στις φυλακές για ασήμαντες αφορμές
Για τη συνέχεια pireorama
Η Παληά Αθήνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.