Ντράπηκαν με αυτά που είδαν στην Αμμόχωστο, τουλάχιστον οι δημοσιογράφοι;

Άριστος Μιχαηλίδης    

Ελπίζω οι δημοσιογράφοι, τουλάχιστον οι Τουρκοκύπριοι, που μπήκαν χτες στην Αμμόχωστο, να ντράπηκαν με αυτά που είδαν. Γιατί πέραν των άλλων, το θέαμα που μετέφεραν στα ρεπορτάζ τους ήταν ντροπιαστικό. Για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο. Ελπίζω να ντράπηκαν. Θα είναι ένα πρώτο βήμα για να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται πόσο σκλάβοι είναι και οι ίδιοι του κατοχικού καθεστώτος. Κι ας το έβαλαν στο διαβόητο γλωσσάριο δημοσιογραφίας ότι προσβάλλονται όταν τα ελληνοκυπριακά ΜΜΕ γράφουν «ελεύθερες περιοχές» γιατί με αυτό υπονοούν ότι οι «δικές τους» περιοχές δεν είναι ελεύθερες. Και συμφώνησαν με τους Ελληνοκύπριους γλωσσοπλάστες να μην γράφουμε ελεύθερες περιοχές αλλά «το νότιο μέρος της Κύπρου». Ελπίζω, λοιπόν, να άγγιξε την ψυχή τους το θέαμα και να ένιωσαν προσβεβλημένοι που είδαν σήμερα τη σκλαβωμένη πόλη, την έρημη πόλη, τα σπίτια που σάπισαν, τους δρόμους που χορτάριασαν, τις περιουσίες των Ελληνοκυπρίων προσφύγων που λεηλατήθηκαν. Διότι, δεν υπάρχει τίποτε άλλο να αποδίδει τόσο απόλυτα την εικόνα μιας σκλαβωμένης περιοχής όσο η Αμμόχωστος.
Μιλώ, βέβαια, για τους δημοσιογράφους, όχι για τον Οζερσάι, ούτε για τους στρατιωτικούς που ήταν στην κουστωδία. Αυτοί σίγουρα δεν ντρέπονται. Κι αν οι δημοσιογράφοι δεν κατάλαβαν από το θέαμα της Αμμοχώστου γιατί εμείς επιμένουμε να γράφουμε «ελεύθερες περιοχές» και «κατεχόμενες περιοχές», ίσως να κατάλαβαν που πήγαν εκεί όχι σαν ελεύθεροι δημοσιογράφοι αλλά υπό την επίβλεψη Τούρκων αξιωματικών του κατοχικού στρατού. Ή, μήπως, ούτε αυτό το θεωρούν σκλαβιά;

Πάμε, όμως, και στους δικούς μας. Οι ενέργειες του Οζερσάι και της λεγόμενης «κυβέρνησης» «σε σχέση με την περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου», λέει το ΑΚΕΛ, «είναι καταδικαστέες προκλήσεις που συγκρούονται κάθετα με τα Ψηφίσματα 550 και 789 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ» και «συνιστούν παράλληλα βάναυση πρόκληση σε βάρος των νόμιμων κατοίκων της πόλης». Σωστό. Άρα; Τι θα κάνουμε; Θα τους καταγγείλουμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας; Θα ζητήσουμε μεθαύριο από τη Λουτ να μεταφέρει στον Γκουτέρες την απαίτησή μας να εφαρμόσει τα ψηφίσματα 550 και 789 προτού ξεκινήσουμε συνομιλίες για την πολιτική ισότητα; Μάλλον, όχι. Διότι, ιδού και το συμπέρασμα του ΑΚΕΛ: Αυτές οι ενέργειες «στοχεύουν στην υπονόμευση των προσπαθειών για επανέναρξη διαπραγματεύσεων για μια λύση αρχών στο Κυπριακό». Επομένως, αυτό που θέλουν να μας πουν είναι ότι εμείς πρέπει να αντισταθούμε στην υπονόμευση επιμένοντας στην επανέναρξη των συνομιλιών. Κι αυτοί ας κάνουν ό,τι θέλουν. Αλλά, η απορία μου είναι πολύ απλή: Αν η Άγκυρα υπονομεύει την επανέναρξη των συνομιλιών συνεχίζοντας τις γεωτρήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ και αν η τουρκοκυπριακή ηγεσία την υπονομεύει με τις ενέργειές της στην Αμμόχωστο, εμείς με ποιους θα κάνουμε τις διαπραγματεύσεις; Με τον Ακιντζί που τον έβαλαν ήδη στο ψυγείο να συντηρείται μέχρι τον Απρίλη που θα τον αντικαταστήσουν κι όταν πάει στις διαπραγματεύσεις δεν θα μπορεί να λέει τίποτε άλλο εκτός από την πιπίλα της πολιτικής ισότητας; Κι αυτό για να δίνει κάλυψη στα τετελεσμένα που θα συνεχίσουν να επιβάλλουν την ώρα των διαπραγματεύσεων. Ο Πρόδρομος Προδρόμου έλεγε χτες στο ΡΙΚ: Μας απασχολεί και το ποιος αποφασίζει στα κατεχόμενα. Γιατί τους απασχολεί, όμως; Δεν ξέρουν; Εκείνος που αποφάσιζε πάντα. Η Άγκυρα. Τι στο καλό; Πιστεύουν ακόμα ότι θα πάμε σε διαπραγματεύσεις με τον Ακιντζί κι υπάρχει η ελάχιστη πιθανότητα να καταλήξουμε σε συμφωνία; Γιατί δεν ρωτούν τη Λουτ και τον Γκουτέρες να το ξεκαθαρίσουν; 

Υ.Γ. Τους ταιριάζει να τους θυμίσουμε όλους μια φράση του Προέδρου Αναστασιάδη: «Και τι να κάνω την καρέκλα του Προέδρου εάν η πατρίδα μου θα διχοτομηθεί, εάν η πατρίδα μου θα κινδυνεύει, εάν ο Ελληνισμός θα κινδυνεύει;» (14/5/2017). Τι να την κάνετε την καρέκλα αν δεν έχουμε πατρίδα; Διότι, δεν βλέπουν τι γίνεται γύρω μας κι άρχισαν προεκλογικό αγώνα για τις προεδρικές του 2023. Κι έχουμε ακόμα 2019. Είναι σοβαροί;
aristosm@phileleftheros.com

Φιλελεύθερος