28/8/19

Η Μάχη του Πολυαράβου



Οι Μανιάτες νικούν τους Αιγύπτιους του Ιμπραήμ στην περιοχή Πολυάραβος του Ταΰγετου και αποτρέπουν για τρίτη και τελευταία φορά την κατάληψη της Μάνης από τον αιγύπτιο στρατηλάτη. Η μάχη, που κράτησε όλη την ημέρα, έγινε στις 28 Αυγούστου 1826.
Ο Ιμπραήμ, με τα την αποτυχία του να καταλάβει τη Μάνη από τα δυτικά τον Ιούνιο του 1826, στη Βέργα και τον Διρό, επιχείρησε νέα εκστρατεία από τα ανατολικά αυτή τη φορά, δύο μήνες αργότερα. Με 4.000 άνδρες κατευθύνθηκε προς την ανατολική πλευρά του Ταΰγετου, υπό τη διαρκή παρενόχληση των Ελλήνων, που προκαλούσαν φθορές στο στρατό με την τακτική του κλεφτοπολέμου.

Η αποφασιστική αναμέτρηση δόθηκε στην τοποθεσία Πολυάραβος (75 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σπάρτης και 26 χιλιόμετρα βόρεια του Γυθείου), που βρίσκεται σε υψόμετρο 840 μέτρων στο όρος Ζίζαλι της οροσειράς του Ταΰγετου. Εκεί είχαν οχυρωθεί 2.000 Μανιάτες με αρχηγούς τον Παναγιώτη, Γεώργιο και Νικόλαο Γιατράκο, τον Ηλία Κατσάκο, τον Γεώργιο και Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη και τον Ηλία Τσαλαφατίνο.

Ο Ιμπραήμ εξαπέλυσε ορμητικά κύματα επιθέσεων κατά των Ελλήνων, οι οποίοι όχι μόνο τις απέκρουσαν με επιτυχία, αλλά, κατά τη διάρκεια της ημέρας, πέρασαν στην αντεπίθεση, προξενώντας βαριές απώλειες στον εχθρό, που άφησε 200 νεκρούς στο πεδίο μάχης. Οι Μανιάτες είχαν μόνο 9 νεκρούς και ισάριθμους τραυματίες, σύμφωνα με τον ιστορικό Σπυρίδωνα Τρικούπη.

Η τρίτη ήττα από τους Μανιάτες σε διάστημα δύο μηνών ανάγκασε τον Ιμπραήμ να παραδεχθεί την αδυναμία του να καταλάβει τη Μάνη κι έτσι πήρε το δρόμο της επιστροφής προς την Τριπολιτσά, όπου έφθασε στις αρχές Σεπτεμβρίου. Οι Μανιάτες με τη μελετημένη και γενναία τους αντίσταση κράτησαν αδούλωτη την πατρίδα τους και με το παράδειγμά τους αναπτέρωσαν το ηθικό των άλλων Ελλήνων.

Σχετικά
Την εποχή της Επανάστασης ο Πολυάραβος ονομαζόταν Πολυτσάραβος (δηλαδή τόπος με πολλά τσάρα: αφάνες, ρεϊκια). Πολυάραβος επικράτησε να ονομάζεται παρετυμολογικά, μετά την πανωλεθρία των «Αράβων» του Ιμπραήμ.

ΠΗΓΗ: sansimera.gr

2 σχόλια:

  1. Δειλά δειλά αρχίζουν όλοι να παραδέχονται την σημασία της Μάνης στην ιστορία της Ελλαδας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οἱ Μανιάτες, παρά λίγο καί θά σκότωναν τόν ἴδιο τόν Ἰμπραήμ. 5 Μανιάτες, γνωρίζοντας φυσικά τά κατατόπια στόν Πολυτσάραβο, πῆγαν γύρω γύρω καί πλησίασαν ἀπό ἀπό τά πλάγια (κάπως καί ἀπό πίσω ἄν κατάλαβα καλά), τό ὕψωμα ὅπου βρισκόταν ὁ Ἰμπραήμ καί ἐπόπτευε τήν μάχη.
    Πυροβόλησαν καί σκότωσαν τόν ἀξιωματικό πού στεκόταν δίπλα του, νομίζοντας ὅτι ἐκεῖνος ἦταν ὁ Ἴμπραήμ, διότι ἔλαμπαν τά χρυσά καί ἀσημένια στήν στολή του πιό πολύ ἀπό τοῦ Ἰμπραήμ.
    Μετά ἀπό αὐτό, ὁ Ἰμπραήμ φοβήθηκε σοβαρά καί γιά τήν ζωή του, καί ἀποχώρησε ἀπό τόν Πολυτσάραβο ἀπό ἐκεῖ ἀπό ὅπου εἶχε ἔλθει, οὐσιαστικά ὀπισθοχωρώντας.

    Ἔτσι ἔμεινε ἐλεύθερη ἡ Μάνη, πράγμα πολύ σημαντικό, ἀφοῦ ἄν εἶχε πέσει, ὅλη ἡ Πελοπόννησος θά ἐμφανιζόταν στό ἐξωτερικό ὡς κατεχομένη καί πάλι ἀπό τούς Τούρκους δηλαδή θά φαινόταν ὅτι εἶχε κατασταλεῖ ἡ ἐθνοαπελευθερωτική ἐπανάσταση τῶν Ἑλλήνων Ρωμηῶν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.