Ακόμα μια δικαίωση του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου

  Χρύσης Παντελίδης

«Το 2021 υπολογίζεται να αρχίσει η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, με τη χρήση φυσικού αερίου το οποίο θα εισάγεται και θα από-υγροποιείται σε πλωτή μονάδα» (Φιλελεύθερος, 24/8/2019). Η πρόταση αυτή, από μόνη της, αρκεί για να δικαιώσει τον Τάσσο Παπαδόπουλο σε ένα ακόμα σημαντικό θέμα πολιτικής, το οποίο μάλιστα αγγίζει κάθε κυπριακό νοικοκυριό και κάθε μικρή, μεσαία, ή μεγάλη επιχείρηση της χώρας μας. Υπενθυμίζω, ότι η κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου ήταν έτοιμη να προχωρήσει με την επιλογή που αναφέρεται στο ρεπορτάζ του Φιλελευθέρου από το 2007, όμως οι τότε προεκλογικές σκοπιμότητες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ απέτρεψαν αυτή την εξέλιξη, με σχετικό Νόμο που ψήφισαν τότε στη Βουλή, με τον οποίο απαγόρευαν ουσιαστικά στην, τότε, κυβέρνηση να προχωρήσει. 

Το πρόσχημα του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, τότε, ήταν ότι η κυβέρνηση του Τάσσου Παπαδόπουλου δεν θα προχωρούσε σε χερσαία μονάδα εάν υλοποιείτο η - ενδιάμεση και γρηγορότερη σε εφαρμογή – πλωτή μονάδα. Και όμως, το Υπουργικό Συμβούλιο, τότε, σε δύο συνεδριάσεις του (6/6/2007 και 24/10/2007), αποφάσιζε και επέμενε ότι θα γίνει χερσαία μονάδα και ότι η πλωτή μονάδα ήταν μόνο η ενδιάμεση λύση για το μεσοδιάστημα, με μόνο στόχο να μπορέσει ο κύπριος πολίτης να πληρώνει φθηνότερο ρεύμα το συντομότερο δυνατό. Όπως ανέφερε σχετική ανακοίνωση, στις 25/10/2007: «Το Υπουργικό Συμβούλιο επαναλαμβάνει την απόφαση του για ίδρυση Χερσαίου Τερματικού Σταθμού παραλαβής, αποθήκευσης πετρελαιοειδών και φυσικού αερίου, για την κάλυψη των αναγκών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και αυτή η απόφαση είναι δεσμευτική και αμετάκλητη» και προσέθετε ότι «η κατασκευή του Χερσαίου Τερματικού Σταθμού είναι η πρώτη προτεραιότητα και ο άξονας της ενεργειακής πολιτικής της Κυβέρνησης».

Όμως, επειδή αυτή η διαδικασία θα απαιτούσε σημαντικό χρόνο και επειδή η κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου ήθελε να παρέχει στους Κύπριους πολίτες φθηνότερο ρεύμα νωρίτερα, θεώρησε τότε, ορθώς, ότι ήταν «σωστή και αναγκαία ενέργεια η προκήρυξη διεθνών προσφορών για να εξευρεθούν τρόποι έλευσης του φυσικού αερίου με πλωτή μονάδα, με την προϋπόθεση ότι θα εξασφαλιστούν τέτοιες τιμές ώστε το κόστος της παραγωγής ηλεκτρισμού να είναι πιο χαμηλό από το κόστος του καυσίμου που χρησιμοποιείται από την ΑΗΚ». Μάλιστα, τόνιζε η κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου, «η προσπάθεια της Κυβέρνησης αφορά μόνο το μεσοδιάστημα που αναγκαστικά προκύπτει μέχρι την ίδρυση και λειτουργία του Χερσαίου Τερματικού Σταθμού» (Ανακοίνωση 25/10/2007).   
O ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, ευρισκόμενοι τότε στο απόγειο της προεκλογικής εκστρατείας τους εναντίον του Τάσσου Παπαδόπουλου, έβαλαν «μπροστά» τις συντεχνίες τις ΑΗΚ, οι οποίες διαφωνούσαν με την κυβέρνηση για συνδικαλιστικούς και όχι ουσιαστικούς λόγους, επιδιώκοντας, δυστυχώς, να ορίζουν οι ίδιες την ενεργειακή πολιτική του κράτους. Όμως, το κράτος είχε, ορθώς, ως προτεραιότητά του «την προστασία του καταναλωτή και την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στον καταναλωτή στην πιο χαμηλή δυνατή τιμή» (Ανακοίνωση, 25/10/2007).
Τέσσερις μήνες μετά από αυτή την ανακοίνωση, ανέλαβε καθήκοντα η διακυβέρνηση Χριστόφια. Έκτοτε, πέρασαν 12 ολόκληρα χρόνια και θα περάσουν άλλα 2 (το ελάχιστο) μέχρι να υλοποιηθεί (αν υλοποιηθεί) η έλευση φυσικού αερίου στην Κύπρο για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειες. Οι κύπριοι πολίτες πληρώνουν πανάκριβο ρεύμα για 14 (το ελάχιστο) χρόνια, επειδή το 2007 οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ έβαλαν τις προεκλογικές εκστρατείες τους πάνω από το συμφέρον του τόπου και του λαού, αλλά και επειδή οι διαδοχικές διακυβερνήσεις τους, έκτοτε, διακρίθηκαν και διακρίνονται για την ανικανότητα και την αναποτελεσματικότητά τους.

ΥΣΤΕΡΟΣΗΜΕΙΩΜΑ: Διευκρινίζω ότι το εν λόγω έργο είναι άσχετο και ανεξάρτητο με την όποια αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ. Η εισαγωγή και χρήση φυσικού αερίου για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (σε αντικατάσταση του πετρελαίου), είναι κάτι που γίνεται από πάρα πολλές χώρες, οι οποίες δεν έχουν καν δικά τους αποθέματα, ακριβώς επειδή η διαδικασία αυτή είναι και πιο φθηνή και πιο φιλική προς το περιβάλλον. Το ότι η Κύπρος θα μπορεί κάποια στιγμή στο μέλλον να παράγει κιόλας το αέριο που θα χρησιμοποιεί, είναι απλώς μια πρόσθετη θετική παράμετρος. Το έργο αυτό θα έπρεπε να γίνει ακόμα κι αν δεν υπήρχε καθόλου φυσικό αέριο στην κυπριακή ΑΟΖ.Φιλελεύθερος