Οι ρατσιστικές ρίζες των ακτιβιστών που προωθούν μετανάστες

Κώστας Γρίβας

 

Ενώ το φαινόμενο της μαζικής εισόδου "παράτυπων μεταναστών" στην Ελλάδα έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που είναι ξεκάθαρο πλέον ότι απειλεί σε βάθος μερικών δεκαετιών την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας --ως χώρα-- και του ελληνικού λαού ως διακριτό εθνοπολιτισμικό μέγεθος, η ορθολογική συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα είναι ουσιαστικά απαγορευμένη. Και αυτό συμβαίνει γιατί η οικτρά μειοψηφική αλλά συστημικά πανίσχυρη άποψη περί "ανοιχτών συνόρων" έχει αυτοανακηρυχθεί σε "αντιρατσιστική", προσδιορίζοντας συνακόλουθα κάθε αντίθετη θεώρηση ως "ρατσιστική".

Είναι πέραν του εξοργιστικού άνθρωποι που αγωνιούν για το μέλλον των χωρών, των εθνών και των λαών τους να θεωρούνται "ρατσιστές", ενώ αυτοί που εν τη πράξει προωθούν την εξάλειψη εθνών, λαών, κοινωνιών και πολιτισμών να αυτοαποκαλούνται "αντιρατσιστές" και να έχουν επιβάλει και την άποψη τους αυτή στην κοινωνία.

Ωστόσο, πέραν από τον άτυπο, οξύ και μισαλλόδοξο ρατσισμό που εμπεριέχεται στις απόψεις των "αντιρατσιστών" ζηλωτών των «ανοιχτών συνόρων», υπάρχει και μια άμεση σχέση των αντιλήψεων και των πρακτικών τους με τον παραδοσιακό ρατσισμό που αναπτύχθηκε στη Δύση τους περασμένους αιώνες και συνδέθηκε με την αποικιακή εξάπλωση των ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών στον υπόλοιπο κόσμο.

Συγκεκριμένα, η κατάκτηση από τη Δύση των λαών της Ασίας και της Αφρικής στα χρόνια της αποικιοκρατίας, συνδυάστηκε με μια αντίληψη περί ανωτερότητας του «λευκού ανθρώπου» και του πολιτισμού του, ο οποίος είχε την "υποχρέωση" να "εκπολιτίσει" τους λαούς αυτούς. Συνακόλουθα, όχι μόνο είχε το δικαίωμα να τους κατακτήσει αλλά όφειλε να το κάνει, για να τους "σώσει".

Αυτό ακριβώς κάνουν σήμερα και οι θιασώτες των "ανοιχτών συνόρων", οι ακτιβιστές των διαφόρων ΜΚΟ που προωθούν παράνομα μετανάστες στην Ευρώπη και οι διάφοροι «αντιρατσιστές» οπαδοί τους. Προσπαθούν να "σώσουν" τους λαούς της Αφρικής και της Ασίας, αυτήν τη φορά όχι πηγαίνοντας οι ίδιοι εκεί για να τους "εκπολιτίσουν" αλλά φέρνοντάς τους εδώ. Όμως, ο πυρήνας της λογικής τους είναι ίδιος με αυτόν του παρελθόντος. Ότι, δηλαδή, η Ευρώπη είναι ανώτερη από τον υπόλοιπο κόσμο.

Είναι η Γη της Επαγγελίας και έχει απεριόριστες δυνατότητες να προσφέρει "καλύτερη ζωή" στα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν στην Ασία και την Αφρική, μιας και κανένας από τους οπαδούς των "ανοικτών συνόρων" δεν συζητά καν για κάποιο όριο, κάποια στιγμή, στους αριθμούς αυτών που θα έλθουν στην Ευρώπη γενικώς και την Ελλάδα ειδικότερα.

Αίσθηση ανωτερότητας λευκών ακτιβιστών 

Δηλαδή, η Ευρώπη θεωρείται -εμμέσως πλην σαφώς- όχι μόνο ανώτερη από τον υπόλοιπο κόσμο αλλά έχουσα περίπου μαγικές ικανότητες. Πυρήνας λοιπόν των δράσεων και των θεωριών των οπαδών και των ακτιβιστών των "ανοικτών συνόρων" είναι μια αίσθηση ανωτερότητας έναντι των άλλων εθνών, λαών και πολιτισμών, ανορθολογικού και μεταφυσικού χαρακτήρα. Και αυτή ακριβώς η αυθαίρετη μεταφυσική πίστη στην ανωτερότητα της "Λευκής Φυλής" και του ευρωπαϊκού πολιτισμού υπήρξε το θεμέλιο του ρατσισμού στη Δύση και των διαφόρων εκφάνσεών του.

Υπό μια έννοια, αυτό που ζούμε σήμερα στην Ευρώπη είναι η συνέχεια του αποικιοκρατικού κύματος των προηγούμενων αιώνων. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τους περασμένους αιώνες είχαμε την πλημμυρίδα και τώρα την άμπωτη του φαινομένου. Από την εξαγωγή της ευρωπαϊκής ισχύος από τους Δυτικούς στους λαούς του Τρίτου Κόσμου, για να τους "σώσουν", τώρα έχουμε την εισαγωγή των λαών του Τρίτου Κόσμου στην Ευρώπη, πάλι για να τους "σώσουν".

Και στις δύο περιπτώσεις, όμως, οι σχετικές αντιλήψεις και πρακτικές βασίζονται πάνω σε μια αυθαίρετη, ανορθολογική και μεταφυσική αίσθηση ανωτερότητας της Δύσης έναντι του υπόλοιπου κόσμου. Εν κατακλείδι, η επιβολή της απρόσκοπτης μαζικής εισόδου πληθυσμών από την Αφρική και την Ασία στην Ευρώπη μπορεί να θεωρηθεί ως η τελευταία έκφανση των αντιλήψεων περί της "Αποστολής του Λευκού Ανθρώπου".

Οι σχετικές απόψεις και πρακτικές, λοιπόν, είναι εξόχως ρατσιστικές. Και είναι δύο φορές τέτοιες γιατί στρέφουν πρωτίστως τα κύματα των "παράτυπων μεταναστών" όχι απευθείας στα εδάφη των παλαιών αποικιοκρατικών δυνάμεων αλλά σε μια μικρή χώρα, την Ελλάδα που δεν είχε απολύτως καμία σχέση με το φαινόμενο της αποικιοκρατίας και η οποία, απλά και ξεκάθαρα, αντιμετωπίζει τον άμεσο κίνδυνο εξαλείψεως στο ορατό μέλλον αν κατακλυστεί με τα δεκάδες εκατομμύρια των ανθρώπων που ωθούνται στο να βρουν "μια καλύτερη ζωή" στη μαγικά "ανώτερη" Ευρώπη.

slpress