10/11/19

Τέσσερις λόγοι ανασφάλειας για το μεταναστευτικό

Γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος
Το ερώτημα ακούγεται εύλογο. «Αν ελληνικές πόλεις αρνούνται να δεχθούν δομές μεταναστών για να ανακουφίσουν τα νησιά, τότε πώς μπορεί να πεισθεί ο δήμαρχος του Σαρλερουά στο Βέλγιο να τους δεχθεί;». Η απάντηση δεν είναι απλή. Ο Ελληνας υπουργός που ενδεχομένως θα διαπραγματευθεί με τον Βέλγο ή τον Γερμανό ομόλογό του δεν μπορεί να παραδεχθεί ότι οι κάτοικοι του Σαρλερουά έχουν στοιχειώδη εμπιστοσύνη και στην αστυνομία και στις υγειονομικές υπηρεσίες του Βελγίου, κάτι που δεν ισχύει για τους Ελληνες. Αναρωτιέμαι αν ισχύει και για τον ίδιο τον υπουργό. Οι κάτοικοι των Παρισίων δεν έχουν δει καταυλισμό μεταναστών στο κέντρο της πόλης τους, σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων από το Λούβρο, όπως είδαν οι κάτοικοι της Αθήνας στην πλατεία Βικτωρίας, σε απόσταση τριακοσίων μέτρων από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Ας μην ξεχνάμε ότι στους οδηγούς ως πλησιέστερος σταθμός του ηλεκτρικού στο μεγαλύτερο μουσείο της χώρας σημειώνεται η πλατεία Βικτωρίας.

Αυτό το τραύμα είναι βίωμα. Δεν είναι ούτε υπόθεση εργασίας ούτε ιδεολόγημα. Πρώτος λόγος ανασφάλειας.
Δεύτερος λόγος ανασφάλειας. Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ανακοινώνει ότι οι πρόσφυγες και μετανάστες που θα μεταφερθούν στην ηπειρωτική Ελλάδα από τα νησιά θα εγκατασταθούν σε κλειστές δομές. Συγχρόνως, ενοικιάζονται ξενοδοχεία και κτίρια για τη φιλοξενία τους. Είναι το ξενοδοχείο ή το κτίριο στην Αχαρνών «κλειστή δομή φιλοξενίας»;
Τρίτος λόγος ανασφάλειας. Ποιος είναι ο αριθμός των προσφύγων και μεταναστών που είναι εγκατεστημένοι στην επικράτεια; Πότε έγινε η τελευταία απογραφή, αν έγινε ποτέ; Ακούμε καθημερινά για αφίξεις τριακοσίων, τετρακοσίων ή δεν ξέρω πόσων ατόμων στις ακτές μας. Σε ποιον αριθμό προστίθενται; Και αυτή είναι η άκρη του νήματος. Διότι το κουβάρι παραμένει κουβάρι. Πόσοι απ’ αυτούς είναι μετανάστες και πόσοι είναι πρόσφυγες; Πόσοι προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες και πόσοι παλεύουν να ξεφύγουν απ’ την πείνα; Πόσοι απ’ αυτούς εξαφανίστηκαν επειδή έχει απορριφθεί πρωτοδίκως η αίτησή τους για άσυλο; Ο κ. Κουμουτσάκος είχε προτείνει βραχιολάκι, όμως το μέτρο κρίθηκε πολύ ακριβό και απορρίφθηκε. Υποθέτω ότι δεν υπολόγισαν το κόστος των μολότοφ και των καταστροφών που θα προκαλούσαν οι «αλληλέγγυοι» για να αντισταθούν στο βραχιολάκι.
Το κουβάρι μπλέκεται ακόμη περισσότερο. Μπορεί το φαινόμενο να είναι «ιστορικό», όμως τις ροές τις διαχειρίζεται η Τουρκία του Ερντογάν. Αυτή ελέγχει την ποσότητα, αυτή ελέγχει και την ποιότητα. Ποιοι είναι αυτοί που φτάνουν στις ακτές της Λέσβου και της Χίου και πόσοι ανάμεσά τους δεν είναι ούτε πρόσφυγες ούτε μετανάστες; Δεν χρειάζονται πολλοί.
Ενας τζιχαντιστής που θα κόψει το κεφάλι μιας Αγγλίδας τουρίστριας φτάνει για να αδειάσουν τα ξενοδοχεία στα νησιά. Πολύ φοβάμαι ότι εξακολουθούμε να πορευόμαστε με την ίδια άνεση απέναντι στην ιδέα ότι η Ελλάδα δεν είναι στόχος. Δεν είναι στόχος μέχρι να γίνει στόχος.
Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δεν αντέχουν άλλο. Είναι τα θύματα της κατάργησης των συνόρων που επέβαλε η τετραετία, και της τυχάρπαστης κ. Χριστοδουλοπούλου, η οποία μίλησε για περαστικούς, με αποτέλεσμα να μας κλείσουν τα σύνορα προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Πού θα τους έβρισκε τους τζιχαντιστές που θα έστελνε ο κ. Καμμένος στο Βερολίνο αν όχι στα φουσκωτά που φτάνουν στις ακτές της Λέσβου; Μιλάμε για ιδεολογήματα παραγνωρίζοντας τη βλακεία. Κοινή ανθρώπινη βλακεία, που μας έφερε στο σημερινό αδιέξοδο. Η Ελλάδα φρόντισε να τρομοκρατήσει την Ευρώπη με την απειλή που δεχόταν η ίδια.
Τι μέλλει γενέσθαι; Ο Μητσοτάκης δεν έχει την πολυτέλεια να πει, όπως ο Μακρόν, ότι θα δέχεται μόνον όσους μπορεί να δεχθεί.
Τέταρτος λόγος ανασφάλειας. Δεν ξέρεις πόσοι βρίσκονται στην επικράτεια και δεν ξέρεις πόσους μπορεί ακόμη να δεχθεί η επικράτεια. Ως πού θα σταματήσουν οι ροές και, το κυριότερο, πώς θα σταματήσουν οι ροές. Το Ναυτικό θα βυθίσει φουσκωτά με παιδιά; Μοιάζει αδιανόητο και είναι ζήτημα εάν θα το αντέξει η χώρα. Εξίσου αδιανόητο όμως είναι να μη βλέπεις κάποιο όριο. Χωρίς όρια δεν υπάρχει ούτε κράτος ούτε κοινωνία.
Είναι εύκολο να λες ότι μέσα στις αντιδράσεις κυκλοφορεί μεταμφιεσμένη η χρυσαυγίτικη νοοτροπία. Και είναι εύκολο διότι δεν παίρνεις υπόψη σου τις πραγματικές αιτίες της ανασφάλειας που γεννούν τις αντιδράσεις. Κάποτε οι πολιτικοί θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν τους εκλέξαμε για να μας νουθετούν. Τους εκλέξαμε για να διαχειρίζονται, εκτός των άλλων, και τις ανασφάλειές μας. Και το μεταναστευτικό εξελίσσεται σε μείζονα παράγοντα ανασφάλειας. Πώς να αντιδράσει ο κάτοικος των Βρασνών ή της Κρύας Βρύσης, όταν ακούει τον κ. Χρυσοχοΐδη να δηλώνει πως η κατάσταση δεν είναι διαχειρίσιμη;
ΠΗΓΗ: Καθημερινή

3 σχόλια:

  1. Οκ...εσυ συνεχισε να κοβεις την ολη εικονα σε κομματακια και να βαζεις δεκαδες ερωτηματα για το καθενα...
    Καποτε οταν κουραστεις ...θα τα πουμε...
    Εμας γιατι μας βασανιζεις με την αδυναμια σου να βλεπεις το συνολο και να δωσεις μια μονο απαντηση ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το πρόβλημα είναι κατ’ εξοχήν πολιτικό. Η οικονομική διάσταση δεν μπορεί να είναι επιχείρημα από την στιγμή που πληρώνονται ξενοδοχεία ή σπίτια μέσα στον πολεοδομικό ιστό για να μείνουν αυτοί οι άνθρωποι. Δίνονται προπληρωμένες κάρτες και έχουν παροχές στο σύστημα υγείας. Αν τα αθροίσει κανείς όλα αυτά είναι πολύ μικρότερη η επιβάρυνση αν απλά επέστρεφαν στις πατρίδες τους. Η αντιμετώπιση της στέγασης σίγουρα δεν είναι η οικονομικότερη δυνατή. Μπορεί να δει κανείς σε ανοιχτές πηγές πως τα στρατόπεδα προσφύγων στην Ιορδανία π.χ. έχουν πρόχειρες κατασκευές μέσα στην έρημο με πυκνότητες που ξεπερνούν κατά πολύ τα 10000 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Αυτό σημαίνει αυτόματα πως η Ελλάδα θα μπορούσε αν υπήρχε πολιτική βούληση από εδαφική άποψη να διαχειριστεί ακόμα και πάνω από 1 εκατομμύριο πρόσφυγες σε μικρονήσια και μόνο. Και μάλιστα με καλύτερες συνθήκες από την Ιορδανία. Όχι πως θα έφτανε σε τέτοια επίπεδα η προσπάθεια να περάσουν εδώ. Αν μόνο ανακοινωνόταν μέτρα και πάνω απ’ όλα αν υπήρχε σοβαρότητα στην αντιμετώπιση, κανείς δεν θα έβαζε την ζωή του σε κίνδυνο απλά για να καταλήξει σε ένα άλλο νησί λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα ξέροντας πως στο τέλος θα γυρνούσε πίσω απ’ όπου ξεκίνησε. Διαχρονικά όλες οι κύριες πολιτικές δυνάμεις διαχειρίστηκαν με τον ίδιο τρόπο αυτή την πληγή. Δεν μπορούν να ξεφύγουν από τις αγκυλώσεις τους. Απλά διαχειρίζονται επικοινωνιακά το θέμα. Αυτή η αντιμετώπιση είναι η τυπική για όλους τους πολιτικούς μας με ολίγον ανέξοδη “φιλανθρωπία” που χρεώνεται στις πλάτες του κοσμάκη που δεν μπορεί παρά να πληρώνει τους φόρους και τις εισφορές του. Με πρόσχημα αυτούς που έχουν ανάγκη όμως οι επαγγελματίες “ανθρωπιστές” δεν ξέρω αν γνωρίζουν πως εκτρέφουν και ένα μεσαιωνικό φαινόμενο. Το φαινόμενο της εθελοντικής υποδούλωσης που υπάρχει στις ισλαμικές κοινωνίες. Αν δεν έχεις λεφτά, υποδουλώνεσαι εθελοντικά (ή μη αν πρόκειται για γυναίκες και παιδιά) για συγκεκριμένο ποσό σε κάποιον πλούσιο στην χώρα σου. Αυτός πληρώνει όλα τα έξοδά σου για να φτάσεις στην Ευρώπη. Εκεί πρέπει να πας σε συγκεκριμένο άλλο πλούσιο πρόσωπο που θα σου υποδειχθεί που σε έχει αγοράσει. Παρέχεις υπηρεσίες στο νέο αφεντικό. Το νέο αφεντικό πληρώνει το αφεντικό στην χώρα καταγωγής και παίρνει το κέρδος των “υπηρεσιών” σου. Οι “υπηρεσίες” κατά κανόνα είναι παράνομες. Αυτό το σύστημα υποστηρίζουν ελπίζω εν αγνοία τους οι “ανθρωπιστές” μας.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτά να τα πεις όταν ζεις με όλους αυτούς γύρω σου και παρατημένος από τη πατρίδα σου και η γειτονιά σου έχει γίνει βιθρος...αλλά φταίμε και εμείς που ανεχόμαστε και τους μέσα και κάτι τύπους ιδεολόγους σαν και σένα και τους λαθρομεταναστες με τις συνήθειες τους. Όταν πας σε ξένο τόπο πρέπει να τον σεβεσαι.

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.