18/10/08

Απόψεις και σκέψεις του Όμηρου Φωτιάδη για το Κουρδικό

Λάβαμε από τον κ. Όμηρο Φωτιάδη το ακόλουθο σημείωμα, το οποίο και δημοσιεύουμε, με την ελπίδα ο πλουραλισμός και οι διαφορετικές απόψεις συμβάλλουν στη διαμόρφωση πιο ολοκληρωμένης εικόνας σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στην περιοχή μας.
Σάββας Καλεντερίδης


Οι εξελίξεις στο Κουρδικό
Φαίνεται πως η φθορά σε όλα τα επίπεδα στην Τουρκία, από την δράση του ΡΚΚ και την συνεχώς εντεινόμενη ανοδική δυναμική της,προκαλεί σοβαρές κρίσεις, στο πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο. Εάν η Τουρκία βρεθεί μπροστά σε μια Κουρδική «Ιντιφάντα» οι συνέπειες για την συνοχή της θα είναι τεράστιες.
Σε ότι αφορά τον ρόλο των ΗΠΑ και την εμπλοκή τους στην κρίση,όντως οι απορίες είναι πολλές. Σε κάθε περίπτωση η κατάδειξη των ΗΠΑ ως κυρίου υπεύθυνου της αυξανόμενης δράσης του ΡΚΚ και της αδυναμίας καταστολής και ελέγχου της εκ μέρους των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, αποτελεί και πάλι προσπάθεια εξαγωγής της κρίσης.
Η δαιμονοποίηση των ΗΠΑ, το φάντασμα του διαμελισμού της Τουρκίας, η σύγκρουση του Πολιτικού Ισλάμ με το Κεμαλικό κατεστημένο, η έντονη κρίση ταυτότητος που διέρχεται η Τουρκική κοινωνία, η οικονομική ανέχεια και λαϊκή αστάθεια, κλπ, είναι παράγοντες που εάν εκμεταλλευθεί καταλλήλως το ΡΚΚ, θα επιφέρει τεράστια πλήγματα σε αυτό το μόρφωμα που ονομάζεται Τουρκία...

Νομίζω πως το ΡΚΚ αντιλαμβάνεται όσο κανένας άλλος αυτήν την κατάσταση και πορεύεται αναλόγως.
Η ιστορία της τιτάνιας και διαρκούς σύγκρουσης Κούρδων και Τουρκίας, δείχνει πως η κατάθεση των όπλων εκ μέρους των Κούρδων μαχητών και η ανάληψη πολιτικής δράσης και πρωτοβουλιών δεν έχουν αποδώσει απολύτως τίποτα! Αντίθετα συσπειρώνει τις Τουρκικές πολιτικές δυνάμεις και απαξιώνει τις πολιτικές φιλοδοξίες και προοπτικές μιας σοβαρής Κουρδικής αυτόνομης πολιτικής παρουσίας στην Τουρκία.
Αντίθετα,η ένταση της ένοπλης δράσης του ΡΚΚ και η ανάληψη πρωτοβουλιών σε μια περίοδο όπου η ισχύς του Τουρκικού Στρατού φαντάζει ακμαιότατη, έχει ως αποτέλεσμα τον ισχυρό κλονισμό της συνοχής του Τουρκικού κατεστημένου, την δημιουργία αντιαμερικανικού κλίματος, αντισημιτικού μένους κλπ και μιας ιδιότυπης αστάθειας η οποία οδηγεί στην αποσάθρωση της δομής του Κεμαλικού μορφώματος.
Το θέμα είναι πως η όλη κατάσταση και η καταγραφή των συμπερασματικών τεκταινόμενων εκ μέρους της Ελλάδας, θα έπρεπε να αποτελεί για την Ελληνική εξωτερική πολιτική μια ιστορική ευκαιρία ανάληψης πρωτοβουλιών τολάχιστον για την προβολής τους. Θα ήταν αρκετό και μόνον το γεγονός της ανάδειξης της διαμορφούμενης εσωτερικής κατάστασης της Τουρκίας διεθνώς και ας μην αναλαμβανόταν οιαδήποτε άλλη πρωτοβουλία στήριξης του Κουρδικού αγώνα.
Είναι απορίας άξιον το γεγονός ότι ενώ μήνες τώρα η Κουρδική κρατική οντότητα του Νοτίου Κουρδιστάν έχει δώσει την άδεια ίδρυσης Ελληνικού Προξενείου στην περιοχή, (Αρμπίλ- Άρβυλα), εμείς αδρανούμε.
Πέραν των όσων άλλων, ευλόγως εννοουμένων, η παρουσία Ελληνικής Διπλωματικής αντιπροσωπείας στον ιστορικό χώρο, θα αποτελέσει ισχυρό συμβολισμό στην ευρύτερη περιοχή. Προσωπικές μου πληροφορίες φέρουν το Υπουργείο Εξωτερικών να προφασίζεται αντικειμενικές δυσκολίες και τεχνικά προβλήματα, αφού, καθώς λένε, δεν υπάρχει πρόθυμο προσωπικό σε όλα τα επίπεδα για την στελέχωσή του, υπάρχει παντελής άγνοια της τοπικής καθομιλουμένης Κουρδικής διαλέκτου-γλώσσας, κλπ, κλπ, κλπ… Δηλ. ποιος Διπλωμάτης μας θα προτιμήσει το «υποανάπτυκτο Αρμπίλ» από τις Βρυξέλες? Ποια Διοικητικά στελέχη του Υπ. Εξωτερικών, θα προτιμήσουν το φτωχό Αρμπίλ, από τα «προσοδοφόρα» Προξενεία της Ανατολικής Ευρώπης, όπου είναι πασίγνωστο πλέον πως αρκετοί είναι εκείνοι που φεύγουν με τεράστιες περιουσίες?
Κούρδος Ηγέτης της περιοχής που επισκέφθηκε πρόσφατα την Ελλάδα στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, αναζητούσε συνομιλητή να μιλήσει για το θέμα της ίδρυσης του Προξενείου μας στο Αρμπίλ και εισέπραττε ερωτήσεις του τύπου, «τι είναι αυτό?», «που βρίσκεται?», για να μην αναφέρω άλλου είδους τραγελαφικές ερωτήσεις…
Μέσα από την παρούσα έγκυρη και πλέον σοβαρή ιστοσελίδα, θα ήθελα να καταθέσω την πρότασή μου προς το Υπουργείο Εξωτερικών, υπό την μορφή ερωτήσεως.
Είναι τόσο δύσκολο να ιδρυθεί τουλάχιστον «Επίτιμο Προξενείο» στο Αρμπίλ?
Να τοποθετηθεί Κούρδος Ελληνομαθής (υπάρχουν αρκετοί) ως Επίτιμος Πρόξενός μας στο Αρμπίλ?
Να στελεχωθεί το προξενείο μας με λίγους Κούρδους, ως μια απλή συμβολική παρουσία στην περιοχή?
Είναι τόσο δύσκολο, στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, στην αρμόδια Δ/νση να δημιουργηθεί αρμόδιο Τμήμα Κουρδικών Υποθέσεων, για την παρακολούθηση και καταγραφή των πολιτικών και άλλων εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή του Κουρδικού ενδιαφέροντος? Να αποτελεί προϊσταμένη υπηρεσία του Επιτίμου Προξενείου μας, το οποίο θα λειτουργεί υπό την υψηλή εποπτεία της Πρεσβείας μας στην Βαγδάτη? Επισκέφθηκε άραγε ποτέ ο Πρέσβης μας στην Βαγδάτη το Κιρκούκ? Την Μοσούλη? ΄Άλλες περιοχές του Βορρά με τεράστια αρχαιολογική και ιστορική Ελληνική κληρονομιά?
Εδώ έχουμε Επίτιμα Προξενεία σε περιοχές που ουδέποτε θα ασχοληθούμε και ούτε μας απασχόλησαν ποτέ…
Αναλήφθηκε ποτέ μια πρωτοβουλία του Υπουργείου Εξωτερικών για την αποστολή εμπορικής αντιπροσωπείας στην περιοχή?
Η οικονομική ανάπτυξη της περιοχής είναι τεράστια! Η εχθρική Τουρκία που επιχειρεί με πολεμικά μέσα στο Βόρειο Ιράκ, έχει ισχυρότατη οικονομική παρουσία στην περιοχή. Ξένοι επενδυτές διαθέτουν τεράστια κεφάλαια και προδιαγράφουν μια άνευ προηγουμένου ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα!
Η Ελλάδα είναι η πλησιέστερη χώρα της ΕΕ στην περιοχή αυτή. Μια έστω συμβολική παρουσία στην χώρο της Παιδείας, θα ήταν πολύ σημαντική.
Ήδη ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα εμφανίζονται συνεχώς στην περιοχή και φοιτούν πλήθος Κούρδοι μαθητές και φοιτητές!
Κουρδικό Κράτος υπάρχει ήδη! Το ξέρει όλος ο κόσμος! Μόνο το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών δεν το έχει αντιληφθεί ακόμη, δυστυχώς…
Θα μπορούσα να αναφέρω πλήθος άλλες διαστάσεις για το θέμα αυτό. Θα περιοριστώ στην πρότασή μου, για την ίδρυση έστω ενός επιτίμου Προξενείου μας στην περιοχή.
Θα αφήσω τις περαιτέρω επεκτάσεις και αναλύσεις στο ειδήμονα ιδιοκτήτη της ιστοσελίδος, φίλτατο και σεβαστό κ. Σάββα Καλεντερίδη, τον οποίο «καλώ και παρακαλώ» όπως εν εύθετω χρόνω, μαζί με τους συνεργάτες του ή ο ίδιος, λάβει την συνέχεια της γραφίδας και μας διαφωτίσει τα μέγιστα.
Η κατάθεση πλέον σοβαρής και ολοκληρωμένης πολιτικής πρότασης προς το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών για τις Κουρδικές υποθέσεις, τόσο του Βορείου όσο και του Νοτίου Κουρδιστάν, το οποίο πλέον είναι κρατική οντότητα, είναι επιτακτική ανάγκη.
Ένα τέτοιου είδους εγχείρημα και η σύνταξη μιας πολυσχιδούς και πολυειδούς πολιτικής προτάσεως, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και χρήζει των πλέον εξειδικευμένων γνώσεων, τις οποίες ελάχιστοι εν Ελλάδι διαθέτουν.
Αγαπητέ και Φίλτατε Σάββα,
με όλο το θάρρος, νομίζω ήρθε η ώρα να αναλάβεις, με όποιον τρόπο εσύ κρίνεις σκόπιμο και κατάλληλο, την σύνταξη μιας ολοκληρωμένης πολιτικής πρότασης, προς την ηγεσία του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. Θα μας βρεις συμπαραστάτες στο πόνημά σου. Η κατάσταση και ο καιρός απαιτεί πλέον την περαιτέρω αξιοποίηση των γνώσεών σου, για το Εθνικό συμφέρον.
Το Εθνικά εφικτό φυσικά βρίσκεται σε «άλλα χέρια».
Εμπρός λοιπόν, να κατέλθεις πλέον σε άλλο στίβο, τον πλέον παραγωγικό για τα συμφέροντα της Πατρίδος μας, πέραν της παρούσης σημαντικότατης προσφοράς σου στον τομέα της ενημέρωσης.
Με τιμή
Φωτιάδης Γ. ΄Ομηρος

6 σχόλια:

  1. "Αγαπητέ και Φίλτατε Σάββα,
    με όλο το θάρρος, νομίζω ήρθε η ώρα να αναλάβεις, με όποιον τρόπο εσύ κρίνεις σκόπιμο και κατάλληλο, την σύνταξη μιας ολοκληρωμένης πολιτικής πρότασης, προς την ηγεσία του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. Θα μας βρεις συμπαραστάτες στο πόνημά σου"
    Συμφωνω καί επαυξάνω.
    Εκείνο που με κανει σκεπτικό ειναι το: "Εμπρός λοιπόν, να κατέλθεις πλέον σε άλλο στίβο, τον πλέον παραγωγικό για τα συμφέροντα της Πατρίδος μας, πέραν της παρούσης σημαντικότατης προσφοράς σου στον τομέα της ενημέρωσης".
    Σκέπτομαι ,Σάββα, πώς η εμπλοκή σου στό παρόν πολιτικό σκηνικό, θά αναλώσει άσκοπα τό πολύτιμο κεφάλαιό σου, στα ματια του κόσμου θα ταυτιστεις μέ ενα σωρό στελέχη κοινωνικών χώρων πού εγιναν βουλευτες καί ακύρωσαν την οποια κενοτόμο δυναμική είχαν υποτασσόμενοι στην κομματική πειθαρχία καί στην βολή τού βουλευτικού μικρόκοσμου.Ειναι σίγουρα κολακευτική για τον εγωισμό τού καθενός μας μιά τέτοια δυνατότητα, εστω κι αν εκκινεί με τις καλυτερες προθέσεις, αλλά τά πολιτικά νεκροταφεία ειναι γεμάτα μέ πολιτικούς πού ξεκινησαν με καλές προθέσεις..Τά κόμματα δέν ειναι χωροι ελευθερης εκφρασης καί παρεμβασης. Ειναι χωροι ιδεολογοπολιτικού φορμαρίσματος αναλογα με τις επιδιώξεις των διευθυνόντων μηχανισμών τους. Σκέψου να χρειάζεται να ψηφίζεις στην Βουλή πράγματα με τα οποια διαφωνείς.. Μεινε ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ vripol.-
    Στην παράθεσή μου «Εμπρός λοιπόν κλπ» δεν εννοούσα την κάθοδο του Σάββα στον «βουλευτικό στίβο»…
    Μεθερμήνευσες λανθασμένα τα όσα έγραψα. Η σύνταξη μιας πρότασης και η αποστολή της στο Υπουργείο Εξωτερικών και άλλους φορείς, είναι νομίζω επιβεβλημένη στις παρούσες συνθήκες. Η αγνωσία και η αμάθεια πολλών στο Υπουργείο Εξωτερικών, η έλλειψη πολιτικού οραματισμού και εμπράγματης εφαρμογής της είναι πασιφανής!
    Η μετάδοση γνώσεων και υγιών προτάσεων πολιτικού περιεχομένου, είναι καθήκον κάθε ενεργού πολίτη και καλού πατριώτη.
    Όπως θα αντελήφθης αγαπητέ μου φίλε, εννοούσα πως πέραν της καθημερινής ενημέρωσης που μας παρέχει μέσο του ιστολογίου του, να περάσει σε άλλο «στίβο» ποιο παραγωγικό αυτό της κατάθεσης πολιτικών προτάσεων για το Κουρδικό ζήτημα.
    Θα μου πεις, τα πάντα είναι θέμα, προσφοράς-ζήτησης, και πιθανότατα οι όποιες προτάσεις να πάνε στον κάλαθο των αχρήστων, αλλά ο καθείς από εμάς γράφει την δική του ιστορία. Άλλος με P/C και με Mont Blanc, κι άλλος με τον κόπο της ψυχής του.
    Ευχαριστώ
    Όμηρος Φωτιάδης
    Υ.Γ. Θα περίμενα την άποψή σου επί του αντικειμένου του θέματος, τα περί προτάσεων, καθώς τα περί βουλευτικής ανελευθερίας κλπ είναι εκτός θέματος. Στο θέμα αυτό φυσικά συμφωνώ μαζί σου απόλυτα. «Ελεύθερον το εύψυχον».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ κε Ομηρε Φωτιάδη,ΣΥΓΓΝΩΜΗ αν παρεξήγησα τήν φράση σας.Επί της ουσίας συμφωνώ απόλυτα, ότι ο Σάββας ακριβώς λογω της εμπλοκής του, μέ τόν γνωστό τρόπο που περιγράφει στό βιβλιο του, στην υπόθεση Οτσαλάν καί τόν Κουρδικό αγώνα, είναι ίσως ο καταληλλότερος άνθρωπος στην Ελλάδα να αναλάβει την πρωτοβουλία πού περιγράφετε. Οπως είπα συμφωνώ (ενθουσιωδώς, συμπληρώνω)καί επαυξάνω.Καί πάλι συγγνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κύριε Φωτιάδη, οφείλω να σας συγχαρώ για το άρθρο σας.
    Μέσα σε μερικές παραγράφους, αναλύσατε εμπεριστατωμένα την κατάσταση στην Τουρκία και στο Κουρδιστάν και καταφέρατε να προβάλλετε την εξοργιστική αδράνεια της ελληνικής κυβέρνησης (αλλά και πολιτικού κόσμου γενικότερα) όσον αφορά τις σχέσεις μας με το Κουρδιστάν.

    Προκαλεί οργή η εγκληματική αδράνειά μας. Οφείλαμε ήδη να έχουμε αναπτύξει στενούς δεσμούς (πολιτικούς, οικονομικούς, πολιτιστικούς και...ασφαλείας) με το Κουρδιστάν, κατ' αντιστοιχίαν των στενότατων και ευθέως ανθελληνικών κινήσεων της Άγκυρας με Σκόπια και Αλβανία.
    Ούτε καν τα προσχήματα δεν κρατούν πλέον στο ΥΠ.ΕΞ.

    Για την πρότασή σας στον κύριο Καλεντερίδη, αν και την επικροτώ απόλυτα και εύγε για την ιδέα σας, δεν ζητώ κι εγώ την ευόδωσή της, καθώς ο ίδιος ο κ. Καλεντερίδης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα μας τις δυνατότητές του και τις επιθυμίες του.
    Παρ' όλα αυτά, θα ήταν ευχής έργον η πραγμάτωσή της και φυσικά θα έχει την υποστήριξη όλων μας σε ό,τι κι αν αποφασίσει να κάνει.

    ΙΣΑΔΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ κ. Ισάδα.-

    Ευχαριστώ για το ευγενές σου μήνυμα και τα καλά σου λόγια.
    Συμπερασματικά συμφωνώ μαζί σου. Ο κ. Σ. Καλεντερίδης, έχει σαφέστατα τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.
    Ευχαριστώ
    Φωτιάδης ΄Ομηρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ κύριε Φωτιάδη συγχαρητήρια για την ανάλυση.

    Εξοργιστική και ενοχλητική μέσα στην αδυσώπητη αλήθεια της και φυσικά άκρως διαφωτιστική για την Ελλήνων Νόσο (όχι την "Βυζαντινή", αλλά την "άλλη" την πιο "αρχαία": την "Ελληνοφρένεια".

    Επι της ουσίας τώρα:

    Απο πότε το ΥΠΕΞ και κατ' επέκταση η Ελληνική πολιτική στελεχώνεται απο Έλληνες Αγωνιστές?

    Εδώ και πολλές δεκαετίες οι "Αγωνιστές" έχουν πεταχτεί εκτός "Εθνοσυνέλευσης".

    Φρόντισαν γι' αυτό οι Μαυροκορδάτοι, οι Κωλέτηδες και οι Κοτζαμπάσηδες.

    Ο στόχος τους πάντα ήταν να κρατούν το Στρατό μακριά απο την πολιτική.

    Ο Στόχος τους ήταν να καλυφθούν όλες μα όλες οι Υψηλές Πολιτειακές θέσεις απο "Φαναριώτες" και "Τζάκια".

    Φυσικά, τα αλύτρωτα εδάφη του έθνους δεν ήλθαν στα χέρια μας ποτέ απο τους δειλούς, φανφαρόνους και καιροσκόπους Μαυροκορδάτους. Αλλά απο αυτούς ακριβώς τους Αγωνιστές του Ελληνικού Στρατού.

    Ποιός λοιπόν θα "αξιολογήσει", θα "κρίνει" και θα "δράσει" ανάλογα στο πλέον καυτό θέμα της Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής, δηλ. το Κουρδικό - που απο τη φύση του είναι ένα άκρως "πολεμικό ζήτημα" που δεν "χρήζει Βυζαντινισμών και δειλών πολιτικών αερολογιών"?

    Οι Νεοφαναριώτες, νεομαυροκορδάτοι Νεοέλληνες Πολιτικοί, διπλωμάτες και γραφειοκράτες ?( φοβισμένοι υπηρέτες των Τούρκων αρχέτυπων αφεντάδων τους που αρνούνται να συνειδητοποιήσουν οτι είμαστε ελεύθερο έθνος πλέον).

    Ή οι Στρατιωτικοί που όταν τολμούν να αρθρώσουν "πολιτική σκέψη" και "Γεωστρατηγικές εκτιμήσεις" είτε "εν απορρήτω", είτε δημόσια στα πλαίσια "think tank" "αποστρατεύονται" ατιμωτικά?

    Έχετε δει πολλούς στρατιωτικούς να συμμετέχουν σε κόμματα?

    Έχουν το λόγο τους τα κόμματα που δεν επιθυμούν στις τάξεις τους πρώην ένστολους.

    Διότι οι Μαυροκορδάτοι αρνούνται την "Γεωστρατηγική ατζέντα προτεραιοτήτων" που έχουν στο νου τους οι αξιωματικοί - και καλώς την έχουν. (Εκτός των περιπτώσεων που ο πρώην στρατιωτικός "τουρκεύει" και "προσκυνάει" τις Μαυροκορδάτικες αντιλήψεις του "αέναου πολιτικού καιροσκοπισμού").

    Ένας ΥΠΕΞ πρώην στρατιωτικός θα ήξερε πολύ καλά οτι το Κουρδικό είναι η μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας και δεν πρέπει να χαθεί.

    Δεν είναι δυνατόν να κάνει το ΥΠΕΞ οτι δεν υπάρχει Κουρδικό ή ότι δεν μας "καίει".

    Δεν είναι δυνατόν να μην οργανώνουμε την Ελληνική διπλωματική - επιχειρηματική παρουσία στο Ιρακινό Κουρδιστάν.

    Είναι αδιανόητα αυτά τα πράγματα.

    Εν πάσει περιπτώσει, εν μέσω αυτής της "οιονεί και αενάου τραγικής Ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας" οι Κούρδοι θα έπρεπε να το πάρουν απόφαση και να "παίξουν" διαφορετικά.

    Οκ, έκαναν την επίσημη πρότασή τους στο ΥΠΕΞ. Δεν έγινε αποδεκτή για "γελοίους λόγους" - για μια ακόμη φορά, μια ακόμη "Ελληνική εθνοπροδοτική στάση" - αλλά έτσι έχουν τα πράγματα.

    Οι Κούρδοι έχουν και φίλους στην Ελλάδα. Ας απευθυνθούν στους φίλους τους λοιπόν. Ας συμβάλλουν στην δημιουργία μιας "οιονεί Ελληνικής αντιπροσωπείας" στο Ιρακινό Κουρδιστάν.

    Αποτελούμενη απο Έλληνες Ακτιβιστές του Φιλοκουρδικού Μετώπου, Έλληνες που θα ήθελαν να βοηθηθούν να ενεργοποιηθούν επιχειρηματικά ή/και να εργαστούν στο Κουρδιστάν, Έλληνες που θα ήθελαν να "υπηρετήσουν επαγγελματικά" στον Κουρδικό Στρατό, Έλληνες διανοούμενους που θα ήθελαν να κατοικήσουν και να δημιουργήσουν πνευματικά στο Κουρδιστάν κλπ κλπ

    Αυτή η "διευρυμένη αποστολή" θα δημιουργούσε "εξαιρετικές αλυσιδωτές διπλωματικές αντιδράσεις στην περιοχή".

    Θα λειτουργούσε ως το κατ' εξοχήν Ελληνικό Φιλοκουρδικό Think tank. Και θα συνέβαλλε τα μέγιστα στην επιβοήθηση του Κουρδικού Αγώνα.

    Όπως λένε και αυτοί : όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ.

    Όσο για το αν το Εθνικό κεφάλαιο "Σάββας Καλεντερίδης" θα έπρεπε ή όχι να αναλωθεί πολιτικοκομματικά, είναι εξαιρετικά πολύπλοκο ερώτημα για να απαντηθεί σε όρους άσπρο - μαύρο.

    Σύμφωνα με το παραπάνω μοτίβο της ιστορικής αποπομπής των στρατιωτικών απο το Ελληνικό κοινοβούλιο, το να συμμετάσχει ένας πρώην στρατιωτικός μόνος του σε ένα κομματικό σχήμα σημαίνει "προσκύνηση" του "πολιτικού καιροσκοπισμού".

    Εαν όμως αποφάσιζαν τα κόμματα να συνειδητοποιήσουν σε τι "πολεμικούς καιρούς" ζούμε και να ανοίξουν τις πόρτες τους σε μαζικές συμμετοχές στρατιωτικών στις βουλευτικές λίστες(αλλά και άλλες υψηλές Πολιτειακές θέσεις), τότε το πράγμα θα άλλαζε.

    Οι Στρατιωτικοί θα μπορούσαν πλέον ως σημαντική δύναμη στο Κοινοβούλιο να κάνουν πολλά πράγματα.

    Το πρώτο βήμα δεν είναι να καίμε ισχυρά χαρτιά (εθνικά κεφάλαια) σαν αυτό του Σάββα.

    Το πρώτο βήμα θα έπρεπε να είναι η ίδρυση ενός ισχυρού Εθνικού Αμυντικού Think Tank.

    Στρατιωτικοί με Πολιτική σκέψη.

    Κάτι σαν τους σχηματισμούς που προέκυπταν διαρκώς μέχρι και πριν εκατό χρόνια (πχ Εθνική Εταιρεία, Στρατιωτικός Σύνδεσμος, κλπ)

    Αυτό ουσιαστικά θα ήταν η διεκδίκηση του δικαιώματος - υποχρέωση των στρατιωτικών να συμμετέχουν ισότιμα στα Πολιτικά-πολιτειακά δρώμενα της κοινωνίας που τους γέννησε και την οποία υπηρετούν με την ζωή τους.

    Αυτά τα think tank θα μπορούσαν αργότερα να γεννήσουν τους Στρατιωτικούς-πολιτικούς ηγέτες που έχει ανάγκη ο τόπος για να μην φτάσει να έχει τα σύνορα που είχε επι Καποδίστρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.