26/10/08

ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ: «Ένα μαχόμενο κίνημα δεν έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί τους λεγόμενους image makers, για να φτιάξει την εικόνα του Οτσαλάν»


Το πρώην στέλεχος της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών μιλά για τον Οτσαλάν, τη σύλληψη του Κούρδου ηγέτη και τους αγνοούμενους της Κύπρου.

ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ – ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΣΑΛΑΝ


«Ένα μαχόμενο κίνημα δεν έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί τους λεγόμενους image makers, για να φτιάξει την εικόνα του Οτσαλάν»

Aμπντουλλάχ Οτζαλάν: «Η ζωή είναι ένα καθημερινό βασανιστήριο, γιατί τις νύχτες έρχονται στον ύπνο μου όλοι οι μάρτυρες του αγώνα μας. Ο θάνατος θα ήταν λύτρωση για μένα».

Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΗΛΙΑΔΗ
«Ήταν 16 Φεβρουαρίου 1999 και η παγκόσμια κοινή γνώμη συνταρασσόταν από τις εικόνες που μετέδιδε η τουρκική τηλεόραση, δείχνοντας τον ηγέτη του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος Αμπντουλλάχ Οτσαλάν περιφερόμενο με χειροπέδες, τα μάτια κλειστά με ταινία, με φόντο την τουρκική σημαία και τον...‘‘φλογερό’’ τουρκικό εθνικισμό. Ο Οτσαλάν είχε απαχθεί στο Ναϊρόμπι της Κένυας, όπου εφιλοξενείτο επί δύο εβδομάδες στην εκεί ελληνική πρεσβεία…». Απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου του Σάββα Καλεντερίδη, «Παράδοση Οτσαλάν – Η ώρα της αλήθειας». Ο κ. Καλεντερίδης, υπηρετώντας -τότε- στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), έζησε από κοντά τον Κούρδο ηγέτη, αφού ήταν μαζί του μέχρι τη στιγμή της σύλληψής του.
Ο Σάββας Καλεντερίδης, τη βδομάδα που μας πέρασε, παρουσίασε το βιβλίο του στην Κύπρο έπειτα από πρόσκληση του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ).

-Ζήσατε μαζί με τον Οτσαλάν τις τελευταίες 16 - 17 ημέρες πριν τη σύλληψή του. Πώς ήταν;
Σάββας Καλεντερίδης: Το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα είναι ένα μαχόμενο κίνημα. Η Τουρκία είναι μια χώρα με μεγάλες δυνατότητες, το οικόπεδό της έχει μεγάλη στρατηγική αξία και προσπαθεί να ανταλλάξει την αξία αυτού του οικοπέδου, της γεωπολιτικής της θέσης, με κάποιες υποχωρήσεις πάνω σε ζητήματα που την αφορούν. Έτσι, λοιπόν, κατόρθωσε να στριμώξει πολιτικά το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα των Κούρδων σε διεθνές επίπεδο και να δημιουργήσει μια εικόνα για τον Αμπντουλλάχ Οτσαλάν, η οποία είναι αναντίστοιχη με την πραγματικότητα. Κι απ’ την άλλη μεριά, ένα μαχόμενο κίνημα δεν έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί τους λεγόμενους image makers, για να φτιάξει την εικόνα του Οτσαλάν, γι’ αυτό και έχουμε μια πολύ κακή δημόσια εικόνα ενός ανθρώπου ο οποίος, εάν αφαιρετικά προσεγγίσουμε το ζήτημα, θα δούμε ότι είναι κάτι. Δεν είναι δυνατόν για ένα άτομο το οποίο είναι ανάξιο, άξεστο και αγροίκος, όπως θέλουν ορισμένοι να τον παρουσιάζουν, να ενδιαφέρονται όλες οι μεγάλες χώρες του κόσμου είτε να τον συλλάβουν είτε να τον βάλουν στη φυλακή. Είναι μια σημαντική πολιτική προσωπικότητα.

-Εμείς παρακολουθήσαμε στους τηλεοπτικούς δέκτες μας ένα ναρκωμένο, δειλό, αναξιοπρεπή ηγέτη…
Σ. Κ.: Είναι αλήθεια ότι αυτό έγινε αμέσως μετά τη σύλληψή του. Παρουσιάστηκε ένας άνθρωπος που ήταν φοβισμένος και -κατά κάποιο τρόπο- εκλιπαρούσε την Τουρκία να δει με συγκατάβαση το κουρδικό ζήτημα και όχι την ίδια την περίπτωσή του. Εάν, όμως, μεταφράσουμε όλα όσα είπε στις καταθέσεις του και στη συνέχεια όλα όσα είπε με τους δικηγόρους του όλα αυτά τα χρόνια, θα δούμε ότι στην ουσία αυτό που επεδίωξε ο Οτσαλάν -με τη συγκαταβατική του στάση και με τη συγγνώμη που ζήτησε από τα θύματα, από τους συγγενείς των θυμάτων του αγώνα του- ήταν να καταστήσει τον εαυτό του συνομιλητή του τουρκικού κράτους και μέσα από αυτή τη διαδικασία να αποκομίσει κάποια πολιτικά οφέλη για τον αγώνα του. Εάν δούμε, εντελώς ψυχρά, όλα όσα έκανε ο Οτσαλάν από τη στιγμή που μπήκε στη φυλακή και μετά, θα αντιληφθούμε ότι έκανε μια πολιτική διαχείριση της κατάστασης έχοντας σαν στόχο να προωθήσει τις θέσεις του κινήματός του. Θα δούμε δε ότι τα τελευταία χρόνια, όταν αντιλήφθηκε και ο ίδιος ότι αυτή η διαδικασία είναι αδιέξοδη, με τον τρόπο που ξέρει ο ίδιος, μέσα από τους δικηγόρους του, οδήγησε το κίνημά του και πάλι στον ένοπλο αγώνα.

-Όπως και να ’χει το θέμα, έχει πληγεί η εικόνα του. Από τέτοιους ηγέτες αναμένει κανείς να αυτοκτονήσουν, παρά να εξευτελιστούν σώζοντας τον εαυτό τους.

Σ. Κ.: Σαφώς. Θα δείτε και στο βιβλίο ότι το θέμα της αυτοκτονίας το συζητήσαμε και κάτω στο Ναϊρόμπι. Είπε: «Να θυμάσαι το εξής. Δεν θέλω να γλυτώσω τη ζωή μου. Γιατί ίσως ο θάνατος να ήταν λύτρωση για μένα». Ανέφερε συγκεκριμένα ότι «για μένα, αυτή τη στιγμή, η ζωή είναι ένα καθημερινό βασανιστήριο γιατί τις νύχτες έρχονται στον ύπνο μου όλοι οι μάρτυρες του αγώνα μας. Του αγώνα που ξεκίνησα εγώ. Και ο θάνατος θα ήταν λύτρωση για μένα. Όμως, πρέπει να μείνω ζωντανός για να συνεχίσουμε το δρόμο που ξεκινήσαμε και να μη μείνει ο αγώνας μας στη μέση». Έχουν σημασία οι προσωπικότητες και οι ηγέτες στα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και στους εθνικούς αγώνες. Υπό αυτή την έννοια, ας μου επιτραπεί να πω -δεν τον υπερασπίζομαι- ότι σωστά επέλεξε έστω να ταπεινωθεί μένοντας ζωντανός, διότι στην πολιτική τα πάντα κρίνονται και εκ του αποτελέσματος. Από τη στιγμή που κατόρθωσε, έστω και φυλακισμένος, να έχει ζωντανό και ακμαίο το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, δείχνει ότι τελικά οι ελιγμοί που έκανε, μέχρι τώρα, είχαν αποτέλεσμα.

-Γιατί αποφασίζει ένας μυστικός πράκτορας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών να φανερωθεί;
Σ. Κ.: Δεν αποφάσισα εγώ να φανερωθώ. Από τη στιγμή που με στείλανε σε μια υπόθεση που ήταν καταδικασμένη, στην ουσία είχε θυσιαστεί η επαγγελματική μου ιδιότητα και σταδιοδρομία. Δεν ήταν δυνατόν να παραμείνει μυστικό, να παραμείνουν στο σκοτάδι οι πρωταγωνιστές αυτής της υπόθεσης. Μιας διεθνούς υπόθεσης που αγγίζει την τύχη ενός λαού, αλλά και τη δημόσια εικόνα της Ελλάδας. Δεν ήταν δυνατόν να παραμείνει στο παρασκήνιο. Ούτως ή άλλως θα δημοσιοποιείτο το όνομά μου. Και τότε εκεί στο Ναϊρόμπι πήρα την απόφαση ότι τελείωσε η σχέση μου με το κράτος και την Υπηρεσία, έπρεπε να δημοσιοποιηθεί η παρουσία μου εκεί, ίσως, για να γλυτώσω τη ζωή μου. Και από κει και μετά, μίλησα μόνο στους δικαστές και τη Βουλή, και όταν ήρθε η ώρα έγραψα το βιβλίο, όχι στη λογική μιας αστυνομικής ή κατασκοπικής αποκάλυψης. Ήταν μια πολιτική πράξη ευθύνης απέναντι στα συμφέροντα κυρίως του Ελληνισμού, της Ελλάδας και της Κύπρου.

-Θυμάμαι, τότε, κορυφαία κυβερνητικά στελέχη να λένε ότι είστε ένας εθνικιστής, αστεία περίπτωση, ένας πράκτορας της ΕΥΠ που αποφασίζει κάποια στιγμή να αυτονομηθεί και να ασκήσει εξωτερική πολιτική. Αισθανθήκατε να προσπαθούν κάποιοι να σας εξοντώσουν είτε φυσικά είτε ηθικά;
Σ. Κ.: Κοιτάξτε. Όσο ήμουνα κάτω υπήρχε άμεσος κίνδυνος για τη ζωή μας και συγκεκριμένα για τη δικιά μας ζωή. Αυτό το αντιμετωπίσαμε και όταν φάνηκε όταν γλυτώσαμε αυτούς τους κινδύνους, άρχισε στη συνέχεια μια βιομηχανία σπίλωσης της ηθικής μου υπόστασης με στόχο να καταστώ ένας αναξιόπιστος άνδρας με χαρακτηρισμούς σαν αυτούς που είπατε και μια σειρά άλλους. Όμως υπάρχει και η κοινή γνώμη, υπάρχει και η ίδια η πραγματικότητα και η αλήθεια, και φάνηκε και φαίνεται, ποιος είναι τι σε αυτή την υπόθεση. Εν πάση περιπτώσει, είναι αλήθεια ότι έγινε ένας πόλεμος κατασυκοφάντησής μου, γράφτηκε ένα βιβλίο, το υπέγραψα, είπα τη δικιά μου άποψη για τα γεγονότα. Όποιος έχει διαφορετική άποψη να τη γράψει και να την πει δημόσια. Δεν λέω ότι τα ξέρω όλα, μπορεί να έκανα κι εγώ λάθη. Όποιος έχει, λοιπόν, στοιχεία ή άποψη, να την πει δημόσια. Σε σχέση δε με τα εθνικιστικά και τα τέτοια, έχω γράψει εκατοντάδες άρθρα για διάφορα πολιτικά ζητήματα. Η κριτική, καλό θα είναι να γίνεται πάνω σε συγκεκριμένες θέσεις που εκφράζω. Είμαι πια -να πω τη λέξη- ένα δημόσιο πρόσωπο, εκ των πραγμάτων, χωρίς να το έχω επιλέξει εγώ, και τι κάνω, λέω και γράφω υπόκειται σε κριτική. Καλοδεχούμενη είναι, έστω κι αν είναι κακοπροαίρετη, γι’ αυτά που λέω, γράφω και πράττω. Όχι για θεωρίες και υποψίες.

Δεν βρήκαμε ζωντανούς αγνοούμενους

-Ζήσατε στην Τουρκία 5-6 χρόνια και λάβατε μέρος σε έρευνες για εντοπισμό αγνοουμένων της Κύπρου. Έχετε βρει οποιαδήποτε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι υπάρχουν ζωντανοί αγνοούμενοι στην Τουρκία;
Σ. Κ.: Το ζήτημα των αγνοουμένων, είναι αλήθεια ότι και μένα, ως Έλληνα πολίτη, μου προκαλούσε ορισμένα ερωτηματικά. Φαινόταν, πριν ασχοληθώ με το ζήτημα, ότι υπήρχε μια θολούρα γύρω από το θέμα και κανείς δεν έδινε πειστικές απαντήσεις. Είχε στηθεί μια φάμπρικα που πουλούσε ελπίδες στους συγγενείς, το ζήτημα πουλούσε στα ΜΜΕ, και είχε δημιουργηθεί στην ουσία ένας φαύλος κύκλος. Όταν λοιπόν ασχολήθηκα με αυτό το θέμα, μπορώ να πω μετά λόγου γνώσεως ότι εξιχνιάσθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό το ζήτημα των αγνοουμένων. Το πώς έγινε αυτό και τι στην πραγματικότητα έγινε, μπορώ να σας πω ότι δεν το θυμάμαι κιόλας, γιατί δεν μου ανήκουν αυτές οι μνήμες. Αυτές οι μνήμες ανήκουν στο κράτος. Παραδόθηκαν όλα τα στοιχεία στις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, κι από κει και μετά το ζήτημα το διαχειρίζονται οι υπεύθυνες πολιτικές ηγεσίες.

-Εσείς προσωπικά βρήκατε οποιοδήποτε στοιχείο που να καταδεικνύει ότι υπάρχουν ζωντανοί αγνοούμενοι στην Τουρκία;
Σ. Κ.: Όλες οι πληροφορίες που δημοσιοποιήθηκαν στο παρελθόν διερευνήθηκαν και εξιχνιάστηκαν μέχρι και της τελευταίας. Δεν βρέθηκαν στοιχεία για ύπαρξη ζώντων αγνοουμένων. Τουναντίον, βρέθηκαν στοιχεία για πολλούς αγνοούμενους, οι οποίοι σκοτώθηκαν και θάφτηκαν σε διάφορους ομαδικούς τάφους. Τα στοιχεία αυτά, επαναλαμβάνω, είναι στα χέρια των κυβερνήσεων.
Πηγή: Αλήθεια

6 σχόλια:

  1. Καλησπέρα κ. Καλεντερίδη.
    Το να ζητήσει κανείς (βλ. ελληνικό κράτος) τη διεξαγωγή έρευνας υπό τη αιγίδα του Ο.Η.Ε. για την ανεύρεση αυτών των ομαδικών τάφων με την αποστολή όλων των πληροφοριών και τη στοιχειοθέτηση εγκλημάτων πολέμου,που διαπράχθηκαν ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, είναι μάλλον στη σφαίρα της φαντασίας.
    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η συνέντευξη συνολικά είναι περιεκτική και δίδει απαντήσεις σε θέματα, που απαντήθηκαν μέν στο παρελθόν, αλλά έχουν ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία, καθώς πέραν της σοβαρής ιστορικής διαχρονικής τους αξίας, εμπεριέχουν πολιτικές επισημάνσεις μεγάλης σημασίας, κάτι που δεν είχε γίνει στο παρελθόν.
    Δεν είχαν γίνει φυσικά εκ των πραγμάτων, καθώς αυτές σχετίζονται με τόσο με τον Σ. Καλεντερίδη, όσο και τον Απ. Οτσαλάν.
    Ξεκινώντας από τον Κούρδο ηγέτη, μετά το πέρας ικανού χρονικού διαστήματος, σαφέστατα, η σχολαστική φυσιογνωμική του καταγραφή και ανάλυση, τότε και τώρα, οι πολιτικές του καταθέσεις τότε και τώρα, οι προσωπικές του επιταγές προς το Κίνημα, τότε και τώρα, η ενδιάθετη τακτική του έναντι του Τούρκικου κράτους, τότε και τώρα,
    αποδόθηκαν από τον πλέον κατάλληλο αναλυτή και μάρτυρα, καθώς έζησε τις πλέον σημαντικές ημέρες του Κούρδου Ηγέτη, πριν την απαγωγή του από την CIA και την παράδοσή του στους Τούρκους .
    Οι απαντήσεις του Σ. Καλεντερίδη, κατατιθέμενες με αμεσότητα και διατυπωμένες με καθαρό και ειλικρινή πολιτικό λόγο, υπερασπίζονται την αλήθεια και δεν αποτελούν συνηγορία υπέρ του Κούρδου Ηγέτη. Αναλύεται με κάθετο τρόπο, η πολιτική στάση και διαδρομή του Οτσαλάν, η τακτική του, η πολιτική συμπεριφορά του, μέσα από το Ιμραλί,
    και όχι μέσα από τις θλιβερές αναμνήσεις των τηλεοπτικών παραγωγών των Τουρκικών ΜΜΕ. Η «τηλεοπτική εικόνα» του απαχθέντος Κούρδου ηγέτη, σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να είναι αντικείμενο δημοσίου σχολιασμού και πολύ περισσότερο ούτε καν υποκειμενικό κριτήριο, συγκρητισμού της πολιτικής του δράσης…Η μόνη αντικειμενική κρίση, ορθά βασίζεται στις πολιτικές του πράξεις οι οποίες είναι καταγεγραμμένες, στο πολιτικό γίγνεσθαι της Τουρκίας, της ιστορίας της και στους πολιτικούς αγώνες του Κουρδικού κινήματος και της ιστορίας του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος.
    Θεωρώ ατυχέστατη την ερώτηση της δημοσιογράφου, η οποία ζητά απαντήσεις στα αυτονόητα και τα αυταπάντητα, ενώ παράλληλα δίδει την εντύπωση πως προσεγγίζει αδόκιμα το προφίλ του Κούρδου Ηγέτη…
    Πως θα μπορούσε ποτέ κανείς, να αναλύσει φυσιογνωμικά το προφίλ ενός ανθρώπου ο οποίος πέραν της αιχμαλωσίας, της μεγάλης καταπόνησης του, βρίσκονταν κάτω από την συνεχή και παρατεταμένη επήρεια ψυχοτροπικών κοκτέιλς και νευροπαραλυτικών ουσιών? Μάλιστα να προσπαθεί να ταυτίσει συγκριτικά την προηγούμενη κατάστασή του με την αλγεινή εικόνα του παρόντος? Άλλωστε η απάνθρωπη αυτή τακτική των Τούρκων απευθύνονταν προς τις αμαθείς και αγράμματες μάζες των Τούρκων νομάδων και όχι στους ανθρώπους της απλής κοινής λογικής, που σαφέστατα αντελήφθησαν από τα πρώτα δευτερόλεπτα της θέασης του ανθρώπου, πως υπήρχε το εξωτερικό του σαρκίο και απουσίαζε το εσωτερικό του περιεχόμενο. Το περιεχόμενο που σαλπίζει τους παιάνες του αγώνα του Κουρδικού πολύπαθους λαού, και οπλίζει τα χέρια των Κούρδων μαχητών. Εάν η Τούρκοι είχαν σωσία του Α. ΄Οτσαλάν, σίγουρα δεν θα προσπαθούσαν με τόση σπουδή και κόπους να καταστήσουν τον ίδιο τον ΄Από, σωσία του εαυτού του!

    Ακολούθως αναφερόμενος στον Σ. Καλεντερίδη, θα ήθελα να διατυπώσω τις απόψεις μου επί του αντικειμένου της συνεντεύξεώς του. Είναι όντως άξια επαίνου, η στωικότητα με την οποία αντιμετωπίζει τις συνεχώς και αδιαλείπτως επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις και απορίες επί τόσα έτη, ενώ αυτές έχουν απαντηθεί πλήρως κατά το παρελθόν. Θα ανέμενε ο καθείς, πως η Ιώβειος υπομονή του, θα είχε εξαντληθεί προ πολλού και οι παραπομπές του σε παλιότερες αναφορές του θα ήταν η πλέον φυσιολογική απάντησή του. Αντ΄αυτού, έχουμε εμπλουτισμένες καταθέσεις του, οι οποίες διατηρούν αλώβητη την πρωτογενή εικόνα και ουσία τους! Γεγονός λίαν ωφέλιμο για πολλαπλούς λόγους.
    Η αποδόμηση της ψευδούς εικόνας του απαχθέντος και ναρκωμένου Κούρδου Ηγέτη, και η αυθεντική υγιείς ανάδειξη του αληθούς προσώπου του, ως πολιτικού ηγέτη, έγινε με τον πλέον εμπεριστατωμένο τρόπο και μάλιστα λακωνικό τον τρόπο!
    Η αναφορά του επί προσωπικών θεμάτων, ήταν καταδεκτική της ποιότητος του ανθρώπου, ως πολιτικού όντος, ως Αξιωματικού και ΄Ελληνα πατριώτη! Οιαδήποτε περαιτέρω αναφορά θα μείωνε και θα αποτελούσε απαξίωση της εικόνος που ομιλεί μόνη της, μέσα από τα λόγια του ιδίου.
    Ιδιαίτερη εντύπωση μου προκάλεσε, η αναφορά του Σ. Καλεντερίδη, πως εκ των πραγμάτων κατέστη δημόσιο πρόσωπο και μάλιστα χωρίς την θέλησή του. Θα προσέθετα, πως αυτό έγινε με τον πλέον οδυνηρό τρόπο…Με προδοσία από την ίδια σου την πατρίδα…Μια προσπάθεια «παράπλευρης απώλειας από φίλια πυρά» με την διαφορά, ότι αυτά ήταν στοχευόμενα, με σκοπό την καταγραφή της, στα πλαίσια της αποδεκτής φύσεως εν καιρώ πολέμου…Με την διαφορά, πως η στόχευση αυτή, έγινε με τον πλέον δόλιο τρόπο, όχι προς έναν απλό οπλίτη, αλλά προς «Σημαιοφόρο Αξιωματικό» με σκοπό την ταυτόχρονη υποστολή τους…Σημαίας και Σημαιοφόρου…

    Οι δύο συνοδοιπόροι είχαν ταυτόσημη «μοίρα» προδιαγεγραμμένη… Με αποφάσεις σε Κέντρα πέραν των ορίων του Ατλαντικού…Ο εις παραδιδόμενος στους δεσμώτες και τους σταυρωτές του λαού του, από «Λέοντας βρυχούμενος» να καταστεί και να προβληθεί «δειλιάζουσα δορκάδα», ο άλλος από «πρωτοστράτορας χουνσάριος» κατά το χρονικό του Κεκαυμένου, σε «αποστάτη και υποστολέα» της Σημαίας του, αναπολόγητος μέσα στο φέρετρό του, αυτόχρημα θύμα της εθνοκτόνου διαπλοκής…
    Παρά την τρομακτική ισχύ σε πόρους και μέσα των Κέντρων αυτών, ουδόλως κατάφεραν τους αήθεις και σκοτεινούς σκοπούς και στόχους τους!
    Ο εις παραμένει ως «Λέων ωρυόμενος» και ο άλλος «πρωτοστράτορας του θέματος της Ανατολής»! Σαφέστατα ενδυναμωμένοι και οι δύο! Σε άλλους στίβους! Υψηλότερους!
    Όταν ο Λέων βρυχάται η ζούγκλα σιωπά…όταν όμως ωρύεται οι ύαινες αποθνήσκουν από τον φόβο τους…Ο χουνσάριος, μένει κρυφός…παραμονεύει…καταγράφει…αόρατα
    ενεδρεύει…αξίζει όσο 10 Λεγεώνες…μπορεί να υπονομεύσει μυριάδες μυριάδων του εχθρού…΄Όταν όμως γίνεται πρωτοστράτορας, φανερώνεται πλέον…ξέρει τον εχθρό, τον γνωρίζει, μάχεται με την δίκη του Λεγεώνα για την δική του Πατρίδα, για την Πατρίδα και την Σημαία των προγόνων του…Βγήκε στο φως για το φως!
    Κοινή η πορεία, κοινή και η μοίρα…Το «Κισμέτ» που λένε και οι Τούρκοι…
    Ταυτιστήκανε οι δύο τους και έτσι θα συνεχίσουνε…Κάποτε ο εις ήταν στην επιφάνεια και ο άλλος στην αφάνεια, τώρα οι όροι αντεστράφησαν!
    Τα παιχνίδια της μοίρας τα φτιάχνει παίζοντας ο Θεός με τους ανθρώπους…

    Εξαιρετική η συνέντευξη, παρά τα λάθη των ερωτήσεων.

    ΄Ομηρος Φωτιάδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ καλή συνέντευξη αληθινή και επαναστατική, συνέχισε Σάββα να μιλάς για τα δικαιώματα των λαών που καταπιέζονται απο τους πραίτορες της Νέας Τάξης.

    Ο λαός το έχει ανάγκη και κάποτε θα το εμπεδώσουν και οι εξουσιαστές.

    Το παιδί της πλατείας με
    Χαιρετισμούς επαναστατικούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. keep walking....

    http://www.indymedia.ie/article/89630
    έκανα μια μεταφραση στα Αγγλικα,, να βλέπουν και οι προς δυσμάς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κε Καλεντερίδη ποια η γνώμη σας για τα στοχεία που εμφανίζονται στο βιβλιο "13 περιστέρια" του δημοσιογράφου Πέτρου Κασιμάτη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμε
    Νομίζω ότι ήδη γίνονται κάποιες έρευνες για τους ομαδικούς τάφους των αγνοουμένων και έχουν βρεθεί κάποια σημαντικά ευρήματα.
    Το θέμα είναι ότι θα έπρεπε να γίνει κάποια κίνηση για να καθήσουν στο σκαμνί ενός διεθνούς δικαστηρίου άνριωποι που έδωσαν εντολές για ομαδικούς φόνους.
    Αυτό δεν έγινε όταν έπρεπε.

    Όμηρε,
    σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην τα έχει ανάγκη.

    Παιδί της Πλατείας
    Εμείς οι Έλληνες είμαστε απόγονοι αγωνιστών της Ελευθερίας.
    Από το 1821 μέχρι σήμερα είχαμε δεκάδες πολέμους, μάχες, αγώνες για την ελευθερία μας.
    Αυτό τα λέει όλα.

    Αρπακόλα
    το λινκ που μου έγραψες δεν βγαίνει. Γιατί;
    Μήπως λόγω καταγωγής (μου);

    Δημήτρη,
    το βιβλίο το διάβασα.
    Είναι καλογραμμένο, αλλά υπάρχουν υπερβολές.
    Άλλο τίποτε δεν έχω να πω.

    Σας ευχαριστώ όλους


    Σάββας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.