26/12/08

Οικογενειοκρατία και διαφθορά

του Σάββα Καλεντερίδη
Το προηγούμενο κείμενο, που ανήκει στο δημοσιογράφο Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο, ενδοσκοπεί την κρίση που ξέσπασε στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας με αφορμή το φόνο του Αλέξη και αναφέρεται στα κακώς κείμενα της ελληνικής πραγματικότητας, προσπαθώντας να εντοπίσει τη σχέση αίτιου και αιτιατού σε ό,τι είδαμε να εκτυλίσσεται στους δρόμους και στις οθόνες των τληεοράσεών μας τις τελευταίες ημέρες.
Ο Κωνσταντακόπουλος αναφέρεται στην κρίση που σοβεί στην Ελλάδα, επικεντρώνοντας στο ζήτημα της παρακμής και της διαφθοράς που επικρατεί στη χώρα μας, σε διανοητικό, ηθικό και υλικό/υλιστικό επίπεδο.
Αν δεχτούμε ότι οι διανοούμενοι είναι αυτοί που παράγουν και οραματίζονται ιδέες και οράματα για την κοινωνία, τότε πρέπει να παραδεχτούμε ότι η πολιτική και οι πολιτικοί είναι... εκείνοι που -πρέπει να- σέρνουν την άμαξα της ιστορίας, αφού οι πολιτικοί είναι οι δρώντες, εκείνοι που υλοποιούν τις ιδέες και τα οράματα.
Στην Ελλάδα όντως σοβεί βαθειά κρίση και έχει σοβαρές ευθύνες γι' αυτό το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Χωρίς να επεκταθούμε σε άλλους τομείς, θα λέγαμε ότι η οικογενειοκρατία και η διαφθορά είναι οι δυο αλληλο/αυτοαναπαραγόμενοι παράγοντες που καθορίζουν και διαιωνίζουν την παθογένειεα και την αναποτελεσματικότητα του ελληνικού πολιτικού προσωπικού.
Την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό σε σχέση με την οικογενειοκρατία την απεικονίζει και την περιγράφει με ενάργεια σχετικό άρθρο της Ελευθεροτυπίας, με τίτλο: Κληρονομική Δημοκρατία, Ενας στους πέντε υποψηφίους είναι από... σόι.
Το θέμα είναι ότι οι πρωταγωνιστές και οι υπεύθυνοι της κρίσιμης κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, δεν έχουν ή δείχνουν να μην έχουν καταλάβει τί ακριβώς συμβαίνει στη χώρα, γιατί και για ποιό λόγο αντιδρά με τόση οργή η ελληνική κοινωνία, η οποία ήδη στις προηγούμενες εκλογές έστειλε ορισμένα πρωτοκλασσάτα στελέχη των δυο κομμάτων εξουσίας στα σπίτια τους (Παπαντωνίου, Τσοχατζόπουλος, Γιαννάκου), τον καθέναν από αυτούς για λόγους διαφορετικούς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της έλλειψης συναίσθησης γύρω από το τί πραγματικά συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία, είναι η κινητικότητα που υπάρχει τις τελευταίες ημέρες γύρω από το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε σχέση με τον επικείμενο ανασχηματισμό.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που επί πρωθυπουργίας Σημήτη προσελήφθη στην Εθνική Τράπεζα με παχυλό μισθό από τον κ. Καρατζά, έμπιστο φίλο του κ. Κων. Σημήτη, στις ημέρες του οποίου η SIEMENS γνώρισε στιγμές δόξας μεγαλύτερες από εκείνες του Κων. Μητσοτάκη, παρουσιάστηκε προχθές στο κρατικό κανάλι (ΝΕΤ), στην εκπομπή του κ. Ζούλα (γιός κι αυτός δημοσιογράφου, άλλη οικογενειοκρατία αυτή), και αναφερόμενος στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, μίλησε για το ζήτημα της ηθικής στην πολιτική ζωή της Ελλάδας.
Το γεγονός αυτό δείχνει ότι οι πολιτικοί μας ή μάλλον μέρος αυτών, δεν έχουν αντιληφθεί τί ακριβώς γίνεται στην ελληνική κοινωνία, αφού έχουν ξεκοπεί προ πολλού από αυτήν, ενασχολούμενοι έννιοι εξ αυτών με τον πλουτισμό και την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Η ελληνική κοινωνία είναι εξοργισμένη με την κατάντια της Ελλάδας και απαιτεί από τους πολιτικούς και από την κυβέρνηση βήματα και κινήσεις που θα μας βγάλουν από την κρίση.
Το παράδειγμα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι το μοναδικό, αλλά είναι ισως το πλέον χαρακτηριστικό.
Τη στιγμή που το όνομά του αναμείχθηκε στην υπόθεση SIEMENS με τρόπο που η παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα θα ήταν η μόνη διέξοδος γι' αυτόν, τη στιγμή που υπάρχουν τεράστια ηθικά ζητήματα που βαρύνουν σαν μολύβι την οικογένεια Μητσοτάκη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με την "ενεργή" παρέμβαση του πατέρα του, που έχει βαρειές ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα, χρησιμοποιεί με τον πλέον προκλητικό τρόπο τα ΜΜΕ και τη δημόσια ατηλεόραση, για να καταλάβει μια θέση στη νέα κυβέρνηση.
Εμείς από την πλευρά μας δεν έχουμε να πράξουμε τίποτε άλλο, παρά να εκφράσουμε την ελπίδα να επικρατήσει σύνεση και υπευθυνότητα και στις επόμενες εκλογές ο κυρίαρχος λαός να στείλει στα σπίτια τους όλους εκείνους που καταχράστηκαν της εμπιστοσύνης μας και μαζί με το δημόσιο χρήμα, κατασπατάλησαν τις ελπίδες της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.

10 σχόλια:

  1. Χρόνια Πολλά με υγεία, ειρήνη, επιτυχίες μα πάνω από όλα οικογενειακή ευτυχία.
    Σχετικά με το άρθρο, θα ήθελα να πω ότι "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" ως χώρα από πραγματικούς διανοούμενους που επιθυμούν να εμπλακούν στο σύστημα. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων, το σύστημα δεν τους αποδέχεται και προωθεί φελλούς, κενούς και ματαιόδοξους που "παράγουν" μόνο μέσω κοινοτικών κονδυλίων. Γνωρίζω ότι είμαι πολύ απαισιόδοξος, αλλά τα χάλια της Παιδείας μας οφείλονται κύρια στην ανυπαρξία εκείνων των διανοούμενων που θα μπορούσαν να γίνουν μέντορες, εμπνευστές, μέσα από τη ζωή και το έργο τους, την προσφορά στην κοινωνία και την φιλοπατρία τους... Δυστυχώς επτωχεύσαμεν... οι νέοι που βγήκαν να "διαμαρτυρηθούν" ήταν απλά όργανα άλλων "μεντόρων"... έτσι έχουνε μάθει οι νέοι να λειτουργούν... αυτό τους δείχνουν και τους μαθαίνουν καθημερινά. Μήπως εσύ Σάββα δεν γνώρισες το "μαχαίρι στην πλάτη"; Η βία είναι μέσα στο σχολείο και η οργή εμφυτεύεται καθημερινά και συστηματικά... Χωρίς πρότυπα και σχέδια, χωρίς να θέλουν να κάνουν το ταξίδι προς την Ιθάκη, μόνη τους επιθυμία είναι να βρεθούν κατευθείαν στον προορισμό-στόχο τους, αγνοώντας το "η σημασία βρίσκεται στο ταξίδι, αλλά και στον προορισμό"...

    ΥΓ: Συγνώμη για την παράτολμη πρόταση που έκανα μέσα από το ιστολόγιό μου (εν αγνοία σου), αλλά νομίζω πως ΕΣΥ αποτελείς ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ στο αδιέξοδο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Οικογενειοκρατία είναι ένα νοσηρό κοινωνικό φαινόμενο που διαρκώς (και δυστυχώς) εξελίσσεται στις μέρες μας. Έχοντας βέβαια ως κορυφαίο παράδειγμα τον χώρο της πολιτικής.

    Ένα φαινόμενο που αποτρέπει υγιή κύτταρα που υπάρχουν σε κάθε χώρο να ασχοληθούν και προσφέρουν με τις γνώσεις και τις δράσεις τους.

    Εξάλλου όλοι στην πράξη κρινόμαστε!!!

    Ένα φαινόμενο που δυστυχώς συμβαίνει και σε ένα άλλο μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που ονομάζεται "Οργανωμένος Ποντιακός Χώρος".

    Ο πατέρας διορίζει την κόρη, η μητέρα πάλι την κόρη, ο αδελφός τον αδελφό κ.ο.κ.

    Εξαιτίας αυτού του φαινομένου(και όχι μόνο φυσικά) σοβαρά ζητήματα του χώρου αυτού με κορυφαίο το αίτημα για τη Διεθνή Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου έχουν μείνει πίσω αφού ασχολούμαστε με διορισμούς και τοποθετήσεις ημετέρων.

    Αν αρχίσουμε να περιορίζουμε και να εξαλείφουμε σιγά σιγά τα οικογενειοκρατικά φαινόμενα που συμβαίνουν δίπλα μας και καθημερινά, ίσως αρχίζει να αλλάζει κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χρόνια πολλά και σε σάς και στον Δ.Κωνσταντακόπουλο, ανεξαρτήτως του λεγομένου πνεύματος των χριστουγέννων.
    Και οι δύο, ψάχνετε, κατά τη γνώμη μου, να βρείτε αίτια τα οποία είναι οφθαλμοφανή.
    Όπως γνωρίσετε καλλίτερα απο πολλούς άλλους, η ντόπια ελίτ είναι διαστρωματωμένη σε επίπεδα ως εξής :

    Πρώτο επίπεδο : Η οικονομική ελίτ, ληστές, απόγονοι των κοτζαμπάσηδων και των μαυραγοριτών. Μοναδικό τους έργο, η λεηλασία.
    Δεύτερο επίπεδο : Η πολιτική ελίτ, πιστή εντολοδόχος της πρώτης.
    Τρίτο επίπεδο : Η λεγόμενη πνευματική ελίτ, της οποίας έργο δεν είναι η παραγωγή ιδεών, αλλά η θεωρητική θεμελίωση των επιδιώξεων της πρώτης ελίτ.
    Τέταρτο επίπεδο : Η δημοσιογραφική ελίτ, η οποία εκλαϊκεύει και προβάλλει τις θεωρίες που κατασκευάζει η τρίτη ελίτ, ως πιστή υπηρέτρια της πρώτης ελίτ.
    Πέμπτο επίπεδο : Οι αναξιοπρεπείς κηφήνες και τα διάφορα παρατρεχάμενα κοπρόσκυλα που περιτριγυρίζουν τις προηγούμενες ελίτ.

    Απο εκεί και κάτω υπάρχει ο ανενημέρωτος χύδην όχλος, ο οποίος με την ψήφο του στηρίζει όλους τους αποπάνω.

    Ξέρετε πολύ καλά νομίζω, ότι η συμπάθεια της κοινωνίας πρός την 17Ν, προερχόταν ακριβώς απο την απελπισία και την ανήμπορη οργή πρός το σύστημα εξουσίας.
    Ασχέτως αν η 17Ν, εκτελούσε ανθρώπους κατά κανόνα χρήσιμους στην πατρίδα.

    Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με την συμπάθεια όλο και μεγαλύτερου μέρους της νεολαίας, πρός του λεγόμενους δήθεν κουκουλοφόρους.
    Τους συμπαθούν από άγνοια, πνιγμένοι στην ανίσχυρη οργή τους γιά την εξουσία, εγκαταλελλημένοι από τους δασκάλους και τους καθηγητές τους.
    Βρίσκω πώς είναι απλό το πράγμα στην βάση του.
    Δυστυχώς, δεν ξέρω ποιά θα μπορούσε να είναι η λύση του.
    Η πνευματική ελίτ που θα μπορούσε να ωθήση σε κάποιοα λύση, περί άλλων τυρβάζει και γι' άλλα έργα πληρώνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν μιλάμε για οικογενειοκρατία δες την Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου. Οι έδρες "μεταβιβάζονται" από πατέρα σε παιδί . Υπήρχε καθηγητής, ο οποίος σε όλες τις εργασίες πού έκαναν οι φοιτητές του εκτός από το δικό του όνομα έβαζαν και το όνομα του γιού του που ήταν πρωτοετής φοιτητής σε ιατρική σχολή του ανατολικού μπλοκ. "Φυσικά" το παιδί ήρθε αργότερα με μεταγραφή στην ΑΘήνα. Αυτός πριν τελείωσει το πρώτο πτυχίο της ιατρικής θα έχει ένα βιογραφικό με 50 ¨εργασίες".

    Δεν ξέρεις πόσο "χαμαλίκι" πρέπει να τραβήξει ένας ειδικευόμενος γιατρός για να βάλει το όνοματάκι του έστω και σε μια εργασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άμα σταυρώσω Κυριάκο στις εκλογές θα πάρω κανένα ασύρματο ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συμφωνώ μαζί σου Κωνσταντίνε.
    Άνθρωποι όπως αυτός.. ναι!

    Όσο για τους 300 βο(υ)λευτές,
    οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν ότι η εξουσία διαφθείρει, η απόλυτη εξουσία δε, διαφθείρει απόλυτα! Δές βο(υ)λευτική ασυλία..

    Διγενής ο Κρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κωνσταντίνε, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να πούμε όμως ότι δεν γνωριζόμαστε, για να μην πάει ο νους κάποιων σε στημένα παιχνίδια. Συνέχισε τον αγώνα.
    Θεόφιλε, η οικογενειοκρατία και η διαφθορά, σε συνδιασμό με τον εκμαυλισμό από την κυβέρνηση κάθε φορά στέρησαν τη χώρα από ένα αποτελεσματικό "όπλο", όπως είναι η αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και ό,τι αυτό συνεπάγεται.
    Χρουσαίε, το ότι η 17 Νοέμβρη βρήκε πεδίο δράσης στο γήπεδο της εκτεταμένης διαφθοράς στην Ελλάδα και στην ανυπαρξία των διοικητικών και ελεγκτικών μηχανισμών είναι αλήθεια. Όπως επίσης είναι αλήθεια ότι οι κουκουλοφόροι ανακατεύονται με τους εξοργισμένους νέους και γίνεται ό,τι γίνεται.
    Δεν νομίζω όμως ότι η νεολαία ούτε οποιοσδήπτε Έλληνας συμπαθεί τους κουκουλοφόρους.
    Η λύση είναι απλή. Δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος, συμπαραστάτης και αρωγός του πολίτη, έντιμοι και αγαπητοί στο λαό πολιτικοί, που να έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην πρόοδο της πατρίδας. Τότε δεν θα έχουν κανένα πεδίο δράσης οι κουκουλοφόροι και οι κουμπουροφόροι.
    Ανώνυμε 9:33
    γράψε ένα άρθρο με στοιχεία, να δημοσιευθεί. Τέλος στην ανοχή. Προχώρα. Μόνο έτσι θα πετύχουμε κάτι.
    Ανώνυμε 9:56
    Αν συνεχίσουμε, ο Κυριάκος και όσων άλλων τα ονόματα ενεπλάκησαν σε υποθέσεις διαφθοράς και δωροδοκίας δεν θα είναι καν υποψήφιοι στις επόμενες εκλογές. Να συνεχίσουμε λοιπόν, κάνοντας ό,τι περνάει από το χέρι μας. Όχι στις κουκούλες και τους λόστούς, όχι και στους διεφθαρμένους πολιτικούς.

    φιλικά

    Σάββας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εντάξει κύριε Καλεντερίδη, να αντικαταστήσω τη λέξη "συμπάθεια" με την λέξη "ανοχή". Άλλάζει κάτι;

    Γνωρίζετε τι σημαίνει, απελπισία ανθρώπου ο οποίος βλέπει γύρω του ένα απέραντο τέλμα; Που έχει πεισθή -δικαίως ή αδίκως αδιάφορο- ότι η καθημερινότητά του, δεν θα αλλάξη ποτέ; Ότι τα παιδιά του θα ζήσουν χειρότερα από τον ίδιο, ενώ λογικά θα έπρεπε να είχαν καλλίτερες προοπτικές;

    Φυσικά και ξέρετε.
    Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν γιατί να μην συμπαθήσουν κάθε τί που ταράζει το τέλμα, κάθε τί που κάνει ό,τι θα ήθελαν να κάνουν αυτοί αλλά δεν μπορούν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εξ όνυχος τον λέοντα. Βρέθηκα στην νευρολογική κλινική του πανεπιστημιακού νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, στα γραφεία των καθηγητών και περιμένοντας να πάρω ένα χαρτί περιφερόμουνα στον διάδρομο διαβάζοντας τις πινακίδες που υπάρχουν ανηρτημένες στις πόρτες. Εντύπωση μου έκανε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των επιθέτων ονομάτων των επικεφαλής των διαφόρων εργαστηρίων και άλλων τμημάτων της κλινικής, ήταν όλα ίδια με το όνομα του διευθυντού της κλινικής. Και μάλιστα εκεί που ήταν γυναίκα, τα επίθετα ήταν δύο εκ των οποίων το ένα ίδιο πάλι με το όνομα του διευθυντού δηλαδή επρόκειτο περί της παντρεμένης κόρης και δικαιούμαι εξ αυτού να πιστεύω ότι τα 1-2 ονόματα που δεν ταίριαζαν αφορούσαν συγγενείς εξ αγχιστείας. Μαι επίσκεψη, ελεύθερη είναι η είσοδος, θα σας πείσει ότι αυτά είναι αλήθειες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Διαβάζοντας το θέμα "Πολιτική και Διαφθορά" που άνοιξες Σάββα, όπως και τις τοποθετήσεις όλων των φίλων, είχα ανάμεικτα συναισθήματα....

    ...λύπη, οργή, ταπείνωση ως πολίτης, θυμό, συντριβή, τάση αντίδρασης, παράδοση...

    ...θυμήθηκα μετά την Ελληνική ιστορία ...και όχι μόνο...αλλά βλέπεις αυτή μας καίει κυρίως...

    ...διαρκώς μια απο τα ίδια...

    ...είτε διαβάζεις για τις Περσικές δωροδοκίες, είτε για Αθηναϊκές, Σπαρτιατικές, Ρωμαϊκές, Βυζαντινές, Τουρκικές κλπ κλπ την ίδια αίσθηση αποπνέει...

    ...τι αίσθηση αφήνει άραγε το να θυμάσαι όλους αυτούς τους χιλιάδες αγωνιστές του '21 που πέθαναν ανάπηροι και πεινασμένοι ζητιάνοι στο δρόμο, επειδή οι "Μαυροκορδάτοι" της εποχής επιδόθηκαν στο πανάρχαιο προσφιλές σπορ των Πολιτικών και των Κοτζαμπάσηδων, την "διαφθορά" και τον πλουτισμό στην πλάτη των πολιτών και των αγωνιστών?....

    ...αφήνει αηδία και οργή...

    ...που φυσικά κατά καιρούς μετατρέπονται σε πόθο για "ξέσπασμα"...

    ...μόνο που ο Δαίμονας της Διαφθοράς δεν καταλαβαίνει απο καμία "Λαική Απειλή"....

    ...Ακόμη και αν ο "Λαός" που πριν λίγο στήριζε τον έναν αγανακτήσει και εκλέξει τον "άλλον", πάλι τα ίδια συμβαίνουν....

    ...γρήγορα μαθαίνει κι ο άλλος τα "κόλπα", "γλυκαίνεται" απο το "καρότο" που τα "κυκλώματα" θα του χώσουν στο στόμα και θα κάνει και τούτος τα ίδια και χειρότερα...

    ...και πάει λέγοντας...

    ...μαζί με τα Χρόνια Πολλά σε όλους τους φίλους του Ιστολογίου και την ευχή για ένα Καλύτερο Νέο έτος, καταθέτω και αναδημοσίευση άρθρου μου απο την Ακρόπολη :


    .......................

    Διαφθορά….
    πανάρχαιος (και μόνιμος;) σύντροφος του Ανθρώπου


    «Η γη μας έχει αρχίσει να εκφυλίζεται. Οι ενδείξεις για το τέλος του κόσμου έχουν αρχίσει να γίνονται έκδηλες. Η δωροδοκία και η διαφθορά είναι πια κοινές πρακτικές.»

    Σύγχρονο Μοραλιστικό κήρυγμα;
    Όχι...
    Ασσυριακή επιγραφή του 2800 πΧ, αποτελούσα την αρχαιότερη γνωστή προφητεία επικείμενης καταστροφής του κόσμου λόγω «διαφθοράς» των ανθρώπων.


    Αλλά σίγουρα, εάν σκεφτούμε τις «φιλοσοφικές συγγένειες» Διαφθοράς, Ηθικής και κοινωνικά θεμιτού θα φτάσουμε ακόμη πιο πίσω.
    Μέχρι και στις πρώτες προιστορικές κοινότητες του Ανθρώπου. Αρνείται κανείς πως η πάσης φύσεως «δωροδοκία» ανθούσε ακόμη και τότε;
    Αρχαιότατος ανθρώπινος σύντροφος λοιπόν η Διαφθορά.
    Ακόλουθος στα Μεταφυσικά χνάρια του Ιανού αλλά και των «Αρχετυπικών Διπόλων», ενσάρκωνε πάντα την δεύτερη φύση του Ανθρώπου.
    Ουσιαστικά, η παραπάνω αιτιολογία βρίσκεται πίσω από κάθε μα κάθε «εσχατολογική» ή κοινωνιολογική διάγνωση – προφητεία ανά την ιστορία και ανά τον κόσμο.
    Όπως εξίσου και πίσω από κάθε μα κάθε «Κίνημα» στην Ανθρώπινη Ιστορία.
    Πάντοτε ο άνθρωπος πίστευε πως η «Διαφθορά» και ο «Εκφυλισμός» είναι «σύγχρονο, τωρινό νοσηρό φρούτο» της εποχής του και πως οι «παλιότεροι» ήταν καλύτεροι, πιο αγνοί, τιμιότεροι, μη διεφθαρμένοι.
    Τα ίδια άλλωστε δεν λένε και σήμερα οι άνθρωποι;

    «…Παλιότερα ήταν άλλες εποχές…δεν υπήρχε τόσο κακό…τόση διαφθορά…ήταν καλύτεροι οι άνθρωποι…»

    Όπως όμως εύστοχα γράφει και ο Ν.Γ.Μιχαλολιάκος στην ιστοσελίδα του:
    «…Όταν κάποτε πρότειναν στον μεγάλο φιλόσοφο της Εφέσου Ηράκλειτο να αναλάβει την ηγεσία του δήμου, αυτός απήντησε με την περίφημη φράση: «άπαντας απάγξασθαι, ανήβειν καταλιπείν», τους είπε δηλαδή ότι θα έπρεπε όλοι να πάνε να κρεμαστούνε και να αφήσουν σε αυτόν σαν πολίτες μόνον εκείνους τους Εφέσιους, που δεν είχαν φθάσει ακόμη ούτε καν στην ηλικία της εφηβείας. Αυτό γιατί πίστευε πως η διαφθορά είχε απλωθεί τόσο πολύ στην πολιτεία και ότι μόνο με μία νέα γενιά, που δεν είχε ακόμη μολυνθεί από την κοινωνική σαπίλα, θα ήταν δυνατόν να φτιάξει την Νέα Έφεσο! Μάλιστα, αιτιολόγησε το σκεπτικό του, λέγοντάς τους ότι εσείς οι δημοκράτες της Εφέσου εξορίσατε τον πιο άξιο άνδρα ανάμεσά σας, τον Ερμόδωρο, πιστεύοντας ότι «κανένας από μας να μη είναι πιο άξιος και αν υπάρχει τέτοιος ας πάει να ζήσει κάπου αλλού με άλλους….».

    Δηλαδή, δυόμισυ χιλιάδες χρόνια πριν, στην Έφεσσο, πάλι τα ίδια διαπίστωναν:

    «Η διαφθορά έχει πνίξει τα πάντα και τους πάντες».

    Και πως εάν θέλεις να χτίσεις μια πιο αγνή κοινωνία, πρέπει ν’ αρχίσεις από το «μηδέν» διαπαιδαγωγώντας ανάλογα μια νέα γενιά άφθαρτη ακόμη από τις ηθικές παθογένειες των Ενηλίκων.
    Μήπως άλλωστε, η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία (πχ Αριστοφάνης), έχει λιγότερες αναφορές στον Πλούτο και στην Διαφθορά;
    Αλλά και στην Ρώμη αργότερα τα ίδια δεν έλεγαν; Μόνιμη επωδός στα χείλη του κάθε Κικέρωνα και του κάθε Οράτιου, δεν ήταν άραγε το γνωστό :
    «…Αα, η παλιά Ρώμη, αυτή άξιζε, η Ρώμη του Ρώμου και του Ρωμύλου, η Ρώμη της Παλιάς Δημοκρατίας, η Ρώμη της Ηθικής…»;
    Αλλά κι ο Ροβεσπιέρος με τον Μαρά σε αυτούς τους …. «Ηθικούς Αφορισμούς περί Διαφθοράς» δεν πάτησαν άλλωστε για να επικρατήσουν; Δεν τους αποδόθηκε τάχα ο τίτλος των «Αδιάφθορων»;
    Να θυμηθούμε πως και ο Μακρυγιάννης τις ίδιες διαπιστώσεις κάνει περί «Διαφθοράς» για την χώρα μας και την εποχή του;
    Όποια ιστορική σελίδα και αν ανοίξουμε, από Βορρά μέχρι Νότο και από Ανατολή σε Δύση, το κοινό στοιχείο είναι πάντα ένα:

    Απληστία και εξουσία.

    Αυτά είναι που καθόριζαν πάντα τον άνθρωπο και την κοινωνία του.
    Ο Υλισμός και ο Ηδονισμός.
    Αυτά ήταν που όριζαν πάντα την ζωή του. Και ακόμη την ορίζουν. Αρχέγοντα ένστικτα που αποδείχτηκαν αρκετά ισχυρά ώστε να εξακολουθούν να άρχονται της κοινωνίας των ανθρώπων.
    Ουτοπικές κοινωνίες πολλές περιγράφηκαν και εξαγγέλθηκαν στο διάβα της ιστορίας. Μα παρέμειναν ακριβώς αυτό. Ουτοπίες επί χάρτου. Όνειρα φιλοσόφων. Ρομαντικοί ή Ουμανιστές ή και τα δύο, δεν κάνει καμία διαφορά. Την διαφορά την κάνει το αποτέλεσμα. Πως η αναζήτηση της «πάσης φύσεως Ηδονής» αποδείχτηκε κυρίαρχος ακυρώνοντας τα όποια εγχειρήματα «Αρίστων Κοινωνιών».
    Τι κι αν ο Πλάτωνας λακώνιζε λέγοντας πως η ιδανική Πολιτεία θα έλθει μόνον εάν κυβερνήσουν οι Φιλόσοφοι;
    Και που κυβέρνησε ο Μάρκος Αυρήλιος άραγε άλλαξε τίποτε; Η Ρώμη και ο κόσμος παρέμειναν ίδια.
    Και που καθόρισε ο Κομφούκιος το πρώιμο Κινεζικό Πολιτειακό Στάτους εξαφάνισε μήπως το στοιχείο της Διαφθοράς από την κοινωνία του;
    Ακόμη και αν ο Άνακτας ζει ασκητικά, ηθικά και λιτά, δεν κάνουν το ίδιο κατ’ ανάγκην και οι κάτωθεν αυτού. Η Dolce vita υπάρχει στην ψυχή του ατόμου σαν αναπόσπαστο «πρόγραμμα πλοήγησης» και τον κατευθύνει στην αναζήτηση αυτών κυρίως των πραγμάτων που θα του δώσουν «ικανοποίηση» κι «ευχαρίστηση», συνεπώς «Ηδονή».
    Λειτουργώντας σαν ναρκωτικό, αυτή η «αναζήτηση» κάνει τον άνθρωπο ικανό για τα πάντα προκειμένου να το «γευτεί». Τουτέστιν, ακόμη και για τα μεγαλύτερα «αίσχη».
    Κι επειδή, όπως σοφά ελέχθη «…εάν ήταν να πλουτίζει κανείς από το μεροκάματο, τότε οι πάντες θα ήταν πλούσιοι…», γι’ αυτό και η «αναζήτηση της Ηδονής» (τα υλιστικά στοιχεία της οποίας αγοράζει ο Πλούτος) είναι εφάμιλλη πάντα με την Μήτρα της Διαφθοράς.
    Η Ηθική στάση βλέπεις δεν δημιουργεί πλούτο.
    Αντιθέτως, στον πλούτο οδηγεί μόνον η αδίστακτη συμπεριφορά, η «ανήθικη συμπεριφορά». Πλούτο άλλωστε λέγει ο θυμόσοφος λαός κανείς δεν δημιούργησε «….με τον Σταυρό στο χέρι…».
    Αντιθέτως, «…πλούτον εδημιούργησαν πολλοί, αλλά με το Σπαθί στο χέρι…» (και την «πονηριά» στο πίσω μέρος του μυαλού να «κατευθύνει» το χέρι, το λόγο και τις πράξεις του ατόμου).
    Ασχέτως εάν, επανειλημμένα στην Ιστορία, πληρωμένοι Λόγιοι «γυρίσαν το Σπαθί τ’ ανάποδα για να το παρουσιάσουν ως Σταυρό….» και να δικαιολογήσουν έτσι εγκλήματα με ένα επίχρισμα θεολογικής Ηθικής…..

    Ηθική Ουτοπία και Όργουελ

    Όσο και αν καλόπιστοι Ηγέτες φιλόσοφοι προσπάθησαν στο διάβα της ανθρώπινης ιστορίας να χτίσουν Θεσμούς Ηθικής, είτε πέρασαν στο άλλο άκρο της Δυναστικής Πουριτανικής επιβολής (χάνοντας έτσι κάθε στοιχείο Ηθικής), είτε απλώς οι Ηθικοί Θεσμοί τους «προσπεράστηκαν» από την «Διαφθορά» - εφόσον αυτή πάντα βρίσκει τρόπους να «υπερπηδά κάθε Πολιτειακό ελεγκτικό κώλυμμα».
    Όπως σοφά και «λακωνικά» είπαν και κάποιοι σύγχρονοι δικηγόροι, «….Οι νόμοι δεν γίνονται για τους νομοταγείς, αλλά για τους παράνομους…».
    Ή αλλιώς,
    «…όσους νόμους και ελεγκτικά προσκόμματα θες φτιάξε…αυτός που έχει την οικονομική δύναμη να πληρώσει, θα τα προσπεράσει…ο άλλος, ο νομοταγής πολίτης, απλώς θα μείνει για μια ακόμη φορά ακάλυπτος…γιατί οι «δωροδοκούμενοι» θα εξακολουθήσουν να κάνουν αυτό που έκαναν…να εξυπηρετούν μόνον αυτόν που πληρώνει….και δη, αυτόν που πληρώνει καλύτερα…»
    Δυστυχώς, κατά πως δείχνουν τα πράγματα, όσο υπάρχει ο άνθρωπος και τα πάθη του, θα υπάρχει και η αναζήτηση της ηδονής που δίνει η εξουσία, ο υλισμός, ο καταναλωτισμός, ο σεξισμός, το χρήμα….
    Ιδού ο Άνθρωπος, κατά πως λέει κι ο Νίτσε….
    Τώρα αν καταφέρουμε και κατασκευάσουμε τον Υπεράνθρωπό του, είναι και πάλι αμφίβολο το εάν θα οδηγηθούμε στην εξαφάνιση της Διαφθοράς ή στην ….εκ νέου ενίσχυσή της…
    Τα διάφορα (Μοραλιστικά) «Οργουελιανά ιστορικά πειράματα» πάντως που κατά καιρούς αποπειράθηκαν παρόμοια εγχειρήματα, το δεύτερο έδειξαν δυστυχώς….

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.